Επιλογή σκύλου και προτάσεις

[denis]

:? :?
:? :?
Παρ'τον τηλέφωνο και .... πες μας εσύ :wink:

 

[ROTTIE]

Θα μας τρελάνεις τελείως βρε Tasoik?!!!:shock:

Ας σβήσουν οι υπεύθυνοι mods τα links των εκτροφείων γιατί η υπομονή μου αρχίζει και εξαντλείται…

 

[Tasoik]

Το καταλαβαίνω το σβήσιμο των εμπορικών Links και σόρυ, αλλά ρε παιδιά από που ένας άσχετος θα πάρει πληροφορίες για το ποιό είναι έμπιστο;

Με αυτά που έχω διαβάσει εδώ μέσα κοντεύω να καταλήξω στο συμπέρασμα ότι αν δεν γνωρίζεις την προγιαγια και τον προπαππού του κουταβιού που θα πάρεις και τι έτρωγαν, τότε είσαι έρμαιο του εκτροφέα.... Είναι δυνατόν ένας άσχετος σαν εμένα χωρίς εμπειρία να έχει τόσες πληροφορίες ή θα πρέπει να πάρω άδεια από την δουλειά μου άνευ αποδοχών επ' αορίστου για να βρω το καλύτερο εκτροφείο στην Ελλάδα;

Δηλαδή είναι καλύτερα να πάω στο πρώτο εκτροφείο που θα βρω και μετά να ανοίγω θέματα με προβλήματα και να μου λέτε γιατί δεν ρώταγες;

Εντάξει έχω διαβάσει και γενικώς κάποια πράγματα πως αξιολογείς τους εκτροφείς αλλά σαν άσχετος τελείως που είμαι φαντάζομαι είναι πολύ εύκολο να με δουλέψουν.

Από την εμπειρία σας σίγουρα θα υπάρχουν κάποιοι που θα ξεχωρίζουν. Τόσο δύσκολο είναι να μου στείλετε ένα πμ με δυό τρεις;

 

[ROTTIE]

Φίλε Tasoik,
Δεν είναι απείρως προτιμότερο να ανοίξεις μερικά βιβλία κυνολογίας και να αρχίσετε οικογενειακώς να ασχολείστε σοβαρά με το θέμα?

Είναι εμφανές ότι υπολείπεσαι ζωοφιλικής παιδείας γενικότερα, αν κρίνω από τα:

Γάτα ούτε για πλάκα...από τα πιό ύπουλα ζώα..

όσο για το κουνελάκι δεν πεθαίνει....απλά "βγήκε στο δρόμο και χάθηκε..."

Υποθέτω πως άνοιξε την πόρτα του εξοχικού σας, πήγε μέχρι το περίπτερο να πάρει τσιγάρα και δεν ξαναγύρισε…

Και τέλος παιδιά όπως και να το κάνουμε θέλω να είναι όμορφο. Μπορεί να είμαι λάθος, αλλά αν δεν σε ελκύει φατσικά το ζωάκι δεν με γεμίζει...θα μου πείτε γούστα είναι αυτά, αλλά βλέπω στο δρόμο κάτι κακομούτσουνα, με αγριοπές μουσούδες πω πω πω πω , πολλή ασχήμια

Έχεις πολύ δρόμο ακόμα για να ξεπεράσεις την λανθασμένη και δυστυχώς απ’ ότι βλέπω, παγιωμένη σου αντίληψη περί ζωοφιλίας…

 

[denis]

Η rottie εχει δίκιο, αν θες να πάρεις σκύλο πρέπει να ''σοβαρευτείς''

Ζητάς να σου πούμε τη γνώμη μας για ''έναν όμορφο σκύλο'' είναι λογικό αυτό? Τί να σου πρωτοπούμε? Δεν έχεις χρόνο να πας σε 2-3 εκτροφεία?
Μην πάρεις σκύλο τότε, είναι απλό ... ΚΑΘΕ μέρα θα πρέπει να αφιερώνεις τον ίδιο χρόνο για αυτόν, αλλιώς θα έχεις σοβαρό πρόβλημα, με μικρά παιδιά ...

Αν πας και πεις αυτά σε σοβαρό εκτροφέα δεν θα πάρεις σκύλο, δε σου λέει κάτι αυτό? Αν πάρεις από πετ - σοπ κάνεις το βασικότερο λάθος και ίσως σου κοστίσει τον δεκαπλάσιο χρόνο και χρήματα. Μην μαθαίνεις στα παιδιά σου ότι τα ζώα φυτρώνουν σε γυάλα και τα αγοράζουμε από εκεί. Πήγαινέ τα να δουν τη μαμά του σκύλου και τα αδέρφια του, είναι ΣΧΟΛΕΙΟ για αυτά ...

Οσο για το κουνελάκι, Rottie διάβασε καλύτερα το post ... και εγώ μπερδεύτηκα στην αρχή ...

 

[ΜΑΚΗΣ]

Πήγαμε προχθές σε ένα Pet shop οικογενειακώς με τα παιδιά και τους αγόρασα ένα κουνελάκι (αυτά που δεν μεγαλώνουν) το οποίο τους κρατά συντροφιά και χαίρονται πάρα πολύ στο εξοχικό που πηγαίνουμε.

Το θέμα είναι ότι εκεί που κοιτούσαμε τις "βιτρίνες" με τα σκυλιά (τα οποία κάνανε σαν τρελά για το ποιό θα βρεθεί εκτός "βιτρίνας"), όλοι μας "κολλήσαμε" τα βλέματα σε ένα ήμερο πανέμορφο κουτάβι 3 το οποίο ήταν και το μοναδικό που δεν "χτυπιόταν". Οταν λέμε κολλήσαμε ΤΟ εννοώ. Επρεπε να βλέπατε τα παιδιά πως κάνανε....Σαν άσχετοι που είμαστε από σκυλιά, ρωτήσαμε και μας είπε ο μαγαζάτορας ότι πρόκειται για ένα 3 μηνών χάσκυ σιβηρίας, 300 ευρώ το έδινε.

Αυτό που δεν έχω καταλάβει εγώ είναι τι γινόταν ΠΡΙΝ πάτε σε εκείνο το pet shop να πάρετε το κουνελάκι.

Σκεφτόσασταν-συζητάγατε το ενδεχόμενο απόκτησης σκύλου ή ήταν μια αναλαμπή???

Το να μην μπορείς να αποφασίσεις τι σκύλο θα πάρεις το καταλαβαίνω.

Το να αποφασίσεις ξαφνικά να πάρεις σκύλο (γιατί το είδες στην βιτρίνα και τα παιδιά σε έχουν πρήξει) όχι δεν το καταλαβαίνω.

...και εντέλει τα παιδιά σε 1 μήνα θα πάνε στο σχολείο (αγγλικά - γαλικά - γερμανικά - πιάνο - κιθάρα κ.λ.π)

Η ερώτηση μου λοιπόν είναι η εξής

ΕΣΥ θέλεις σκύλο??????????????

Εαν ναι γιατί??

Τι μπορείς να του προσφέρεις πλην μιας γεμάτης

Κόστος συντήρησης δεν τίθεται

τσέπης??

Ρωτάς εαν μπορεί να ζήσει στην πυλωτή??

Ναι μπορεί.

Εσύ όμως τι θα κερδίσεις-καταφέρεις από αυτό εκτός απο το να κάνεις ένα

πλάσμα δυστηχυσμένο.

Θές ένα παιχνίδι για τα παιδιά σου ??

Λυπάμε αλλά τα σκυλιά που βλέπεις και θαυμάζεις στο δρόμο η στην tv

(βλέπε BETHOVEN) είναι στα σκυλιά στα οποία έχουν αφιερωθεί ΩΡΕΣ

δουλειάς ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΚΑΙ ΟΧΙ εκπαίδευση ενός μήνα στις

εγκαταστάσεις ενός εκπαιδευτή και αυτό που σκέφτεσε ότι το σκυλί θα

προσφέρει στα παιδιά μάλλον δεν θα το πάρεις.

Αυτό λοιπόν που σου λένε οι άλλοι και δεν το καταλαβαίνεις είναι ότι είσαι

ακατάλληλος για ιδιοκτήτης σκύλου (στην παρούσα φάση τουλάχιστον) και

καλύτερα να αναβάλεις επ' αόριστον την αγορά ενός κουταβιού.

Τουλάχιστον μέχρι να συνηδοιτοποιήσης ΤΙ ακριβώς σημαίνει υπεύθυνη-

σοβαρή ζωωφιλία

 

[ROTTIE]

Οσο για το κουνελάκι, Rottie διάβασε καλύτερα το post ... και εγώ μπερδεύτηκα στην αρχή ...

Μάλιστα… Δεν λέμε στα παιδάκια ότι το κουνέλι ψόφησε, για να μην κλαίνε. Προτιμούμε να τα παραμυθιάζουμε λέγοντας τους πως "το κουνελάκι «άνοιξε την πόρτα και χάθηκε»" και το επόμενο καλοκαίρι ξανάπαμε στο petshop και αγοράζουμε καινούργιο κουνέλι για να παίζουν.

Συμπέρασμα:
Τα παιδάκια δεν συνειδητοποιούν ότι το κουνέλι είναι ζώο και όχι παιχνίδι και συνεχίζουν να κακοποιούν το ταλαίπωρο το ζωντανό “παίζοντας” μαζί του, διότι είναι έτσι κι αλλιώς αναλώσιμο! :shock:
Παρεμπιπτόντως φίλε Tasoik πως “παίζουν” τα πιτσιρίκια σου με το κουνέλι? :?

Άσε μην απαντήσεις…Κατάλαβα! Κατάλαβα και φρικάρισα περισσότερο… :evil:

 

[Skylos]

Με αυτά που έχω διαβάσει εδώ μέσα κοντεύω να καταλήξω στο συμπέρασμα ότι αν δεν γνωρίζεις την προγιαγια και τον προπαππού του κουταβιού που θα πάρεις και τι έτρωγαν, τότε είσαι έρμαιο του εκτροφέα.... Είναι δυνατόν ένας άσχετος σαν εμένα χωρίς εμπειρία να έχει τόσες πληροφορίες ή θα πρέπει να πάρω άδεια από την δουλειά μου άνευ αποδοχών επ' αορίστου για να βρω το καλύτερο εκτροφείο στην Ελλάδα

Υπάρχουν φιλοζωικά σωματεία τα οποία φιλοξενούν πληθώρα ενήλικων (νεαρών και μεγαλύτερων) σκύλων.

Με έναν ενήλικο σκύλο μπορείς να έχεις μια σχετική σιγουριά ότι δεν πάσχει από κάποια σοβαρή κληρονομική ασθένεια γιατί οι περισσότερες δίνουν συμπτώματα μέσα στα 2-3 πρώτα χρόνια της ζωής.

Επίσης ο χαρακτήρας ενός ενήλικου σκύλου είναι ολοκληρωμένος και αν έχεις εμπειρία μπορείς να τον αξιολογήσεις σε γενικές γραμμές μόνος σου. Αν δεν έχεις εμπειρία θα σε συμβουλεύσουν οι υπεύθυνοι του φιλοζωικού σωματείου και θα σε βοηθήσουν να διαλέξεις αυτόν που σου ταιριάζει.

Αν όμως στην παρούσα φάση της ζωής σου δεν είσαι έτοιμος να γίνεις ιδιοκτήτης σκύλου, κανένα σοβαρό φιλοζωικό σωματείο δε θα σου δώσει σκύλο για υιοθεσία. Και αυτό δεν θα είναι καλό μόνο για το σκύλο. Θα είναι και για σένα αφού θα σε γλιτώσει από ταλαιπωρίες που δε μπορείς να φανταστείς αυτή τη στιγμή.


Υ.Γ. Μεγαλύτερο καλό για τα παιδιά σου από το απλά να έχουν ένα ζωάκι είναι να τους διδάξεις ότι τα ζώα δεν είναι αναλώσιμα και ότι ο άνθρωπος μπορεί να αναπτύξει σχέση συντροφικότητας και αγάπης μαζί τους.

 

[amangos]

:roll:

Aναφέρεσαι στον Μπετόβεν, θέλεις σκύλο ράτσας, αλλά δεν ξέρεις ούτε καν τι ράτσα είναι ο Μπετόβεν...

Ποια ταινία είδες, το Νούμερο 1 ή το νούμερο 2?

Η αλήθεια είναι, οτι από τις περιγραφές σου και από αυτά που σκέφτεσαι, θυμίζεις έντονα τον μπαμπά της ταινίας...
Τον σκύλο τον ήθελε στο κλουβάκι της αυλής, επ ουδενί στο σπίτι, και γενικά δεν είχε πολλά πολλά με τον σκύλο... Όμως, ξεχνάς τι έπαθε ο μπαμπας της ταινίας?

Τελικά ο σκύλος κατέληξε στο σπίτι, κατέστρεψε σχεδόν τα πάντα, ο τύπος έπαθε τα χειρότερα... Είσαι έτοιμος για όλα αυτά?

 

[amangos]

Τι άλλες ταινίες έχεις δει?
Το Λαγωνικό Κ19 το έχεις δει? Το άλλο με το Ντογκ ντε Μπορτντώ, Χούτς τον λέγανε θαρρώ...

Τι κοινό είχαν όλες οι ταινίες?
Όλοι οι πρωταγωνιστές ήταν άσχετοι από σκύλους, και οι σκύλοι τους καταστρέψανε τα σπίτια, τους άλλαξαν την ζωή, και εμείς γελάμε βλέποντας τι πάθανε...

Όλοι βέβαια στο τέλος, προσαρμόστηκαν και έχτισαν ο καθένας με τον χαρακτήρα του μια σχέση με τον σκύλο αυτό, και σε όλες τις ταινίες υπάρχει χάπυ εντ.

Στην πραγματικότητα, η μόνη διαφορά, είναι στο χάπυ εντ...
Στην πραγματικότητα είναι ότι ο έξαλος "μπαμπάς" σαπίζει στο ξύλο τον δύσμοιρο σκύλο, τον καταδικάζει να περάσει την ζωή του σε ένα κλουβί ή δεμένο σε μια πυλωτή ή ένα μπαλκόνι, ή... ακόμα πιο σικ, το αμολάει σαν αδέσποτο στο Λαύριο, ή στους Θρακομακεδώνες!!! Όσο πιο μακριά, τόσο λιγότερη ενοχή...

Γι αυτό είμαστε λίγο "εχθρικοί" μαζί σου... Εσύ προς το παρόν δεν έχεις κάνει κάτι λάθος, αλλά έχεις όλες τις προδιαγραφές (από τα λεγόμενα σου) να καταδικάσεις ένα έμψυχο ον στην δυστυχία. Οι σκύλοι είναι έμψυχα όντα, με αισθήματα. Και το κουνελάκι σου είναι έμψυχο, με αισθήματα, αλλά... δεν έχουμε εμπειρία επ αυτού, κι έτσι δεν αντιδράμε όταν έχεις κλείσει ένα κουνελάκι σε ένα κλουβάκι, να βασανίζεται από τον φόβο και από τις πιθανόν άγαρμπες ενέργειες των παιδιών, μέχρι να "ανοίξει το κλουβάκι και να φύγει"...

Θα σου φανεί τρελό, αλλά εδώ και μήνες ξοδεύω 5 ευρώ την εβδομάδα για να ταΐζω δεκαοχτούρες, κάποιες με εμπιστεύονται και μπαίνουν μέσα στο γραφείο μου, και απαιτούν (οι κακομαθημένες) να σταματήσω την δουλειά μου και να τις ταΐσω, κι εγώ το κάνω, γιατί με κοιτάνε στα μάτια με εκείνα τα ματάκια που δεν μπορώ να τους αρνηθώ... Ο τύπος στον Πειραιά που μας πουλάει το σιτάρι για τις δεκαοχτούρες, γελάει μαζί μας, μας έχει για τρελλούς! Ούτε οι πεθαμενατζήδες που φτιάχνουν κόλυβα δεν αγοράζουν τόσο σιτάρι κάθε βδομάδα...

Ταΐζω και τις αδέσποτες γάτες, που τις διώχνω όταν παραμονεύουν τις δεκαοχτούρες, αλλά τους έχω μια σακούλα φρίκις ξηράς τροφής, γιατί την χύμα από τον Πειραιά δεν την τρώνε!!!

Έχω και μια σακούλα ξηρά τροφή στο πορτμπαγκαζ, και όταν δω αδέσποτο σκύλο, τον ταΐζω κι αυτόν, ψάχνω να του βρω και νερό, τα αδέσποτα το χρειάζονται περισσότερο από ότι το φαγητό...

Τις προάλες, ένας μεγαλόσωμος κούκλος, μας ακολουθούσε για ώρες, μόνο και μόνο γιατί του δόσαμε νερό να πιεί... Έπαιζε με τα παιδιά μου, και αν δεν είχα άλλον σκύλο, θα τον έπαιρνα για δικό μου.
Κανένα σκυλί ράτσας δεν θα μου πρόσφερε την αγάπη που μου έδειξε αυτός, μόνο και μόνο γιατί του έδωσα λίγο νερό!!!
Ο σκύλος ήταν χρονιάρης, και έπαιζε με τα παιδιά μου λες και ήταν ο σκύλος μας, από χρόνια...

Τα παιδιά μου ξέρουν ότι κάποια σκυλιά που είχαμε πέθαναν, στο δεύτερο μάλιστα μπορώ να σου πω ότι χάρηκαν που πέθανε, γιατί έτσι το πρώτο μας που χάσαμε δεν θα είναι μόνο του εκεί που πήγε, και όταν θα χάσουν κάποιον παππού, κάποια γιαγιά, κάποιον άλλο αγαπημένο τους, θα ξέρουν ότι είναι απόλυτα φυσιολογικό, ο θάνατος είναι φυσική κατάληξη της ζωής, και όσο πιο γρήγορα εξοικειωθούν με αυτόν μέσω κάποιου κατοικίδιου, τόσο πιο εύκολα θα δεχτούν τον θάνατο κάποιου αγαπημένου τους προσώπου...

Εκτός και αν και ο παππούς φύγει να ψάξει τα κουνελάκια, και μέχρι να τα βρει, δεν θα ξαναγυρίσει!!!

Τέλος πάντων, σκέψου τα λίγο όλα αυτά, και τα ξαναλέμε...