ΗΛΙΚΙΑ ΓΙΑ ΥΙΟΘΕΤΗΣΗ
- Thread starter andreaslabrador
- Ημερομηνία δημιουργίας
Μιά χαρά είναι ... γενικά στην Ελλάδα υπάρχει το θέμα "άμα έχει βγάλει δόντια τί να το κάνεις δεν θα σε μάθει 
" ... είναι τραγικό λάθος ...
Σημασία έχει τί εμπειρίες έχει το σκυλί - οι φοβίες και γενικά η εμπειρία του ιδιοκτήτη ...
3-4 μηνών είναι κουτάβι όπως και 2 ...
" ... είναι τραγικό λάθος ... Σημασία έχει τί εμπειρίες έχει το σκυλί - οι φοβίες και γενικά η εμπειρία του ιδιοκτήτη ...
3-4 μηνών είναι κουτάβι όπως και 2 ...
Μπορεί να είναι τυχαίο, να έπεσα σε περιπτώσεις, αλλά από όταν έγινε μια αντίστοιχη συζήτηση παλαιότερα κι άρχισα να παρατηρώ, σχεδόν όσα κουτάβια γνώρισα που έμειναν με αδέρφια και μητέρα περισσότερο από τους 2-2,5 μήνες είχαν αισθητά καλύτερη συμπεριφορά από αυτά που έφυγαν μικρότερα...
Γενικά μιλώντας από 55 ημερών μέχρι 3 μηνών είναι το ίδιο ... αλλάζει ανάλογα με την φυλή, τις συνθήκες, τον χαρακτήρα της μάνας, τον αριθμό της τοκετοομάδας κλπ κλπ αλλά οι διαφορές είναι μικρές ... μετά χρειάζεται μία Α ειδική μεταχείριση αλλά δεν είναι πρόβλημα και τα προβλήματα είναι μικρά (μπορεί να γίνουν και θετικά ανάλογα τις συνθήκες πάλι )
Για μένα είναι η ΙΔΑΝΙΚΗ ηλικία. ΑΝ φυσικά το κουτάβι βρήσκεται σε σωστό περιβάλλον με την μητέρα του, τουλάχιστον άλλο 1 αδερφάκι, και με ανθρώπους που ασχολιούνται με την κοινωνικοποίησή του (σε θορύβους, ανθρώπους, και να το έχουν βγάλει και αρκετές φορές από το σπίτι).
Αν είναι σε άσχημο μέρος (ή/και ορφανό) καλύτερα να το πάρεις από εκεί το συντομότερο (ή καθόλου). Αν πάρεις κουτάβι κάτω από 2 μηνών, βοηθάει πολύ να έχει από νωρίς συναναστροφή με καλούς σκύλους. Υπάρχει όμως ο κίνδυνος ασθενειών (δεν έχει ολοκληρώσει τα εμβόλια, και αν δεν θήλασε αρκετά, ούτε αντισώματα από την μαμά δεν έχει). Τα κουτάβια της ηλικίας του (από άλλες γέννες και "πηγές") είναι ακόμη πιο επικίνδυνα για μετάδωση ασθενειών.
Γενικώς, μια καλή μητέρα είναι ότι καλύτερο για το οποιοδήποτε κουτάβι. Εκείνη (σε συνδιασμό με τ' αδερφάκια και συχνά και τον πατέρα) έχει πάρα πολλά να μάθει σε ένα κουτάβι. Οι βάσεις που θα του δώσει παίζουν ΜΕΓΑΛΟ ρόλο στο πόσο ισορροποιημένος και θαρραλέος θα είναι αργότερα. Και φυσικά, επιρεάζει πολύ το πόσο καλά θα επικοινωνεί και με σκύλους αλλά και με ανθρώπους ως ενήλικος σκύλος.
Για εμάς, το μεγαλύτερο κουτάβι (3,5 μηνών) είναι ΠΟΛΥ πιο εύκολο. ΣΥΜΦΕΡΕΙ.
Λογικά θα έχει ολοκληρώσει τα εμβόλιά του, και θα μπορούμε άμεσα να το βγάζουμε βόλτα. Θα μάθει σχεδόν αμέσως να μην λερώνει μέσα και φυσικά δεν χρειάζεται τόσο συχνά γεύματα. Καταλαβαίνει πολλά και είναι και σε ηλικία που ΘΕΛΕΙ να μάθει και να εξερευνίσει τον κόσμο. ΘΕΛΕΙ να φύγει από την φωλιά.
Αν είναι σε άσχημο μέρος (ή/και ορφανό) καλύτερα να το πάρεις από εκεί το συντομότερο (ή καθόλου). Αν πάρεις κουτάβι κάτω από 2 μηνών, βοηθάει πολύ να έχει από νωρίς συναναστροφή με καλούς σκύλους. Υπάρχει όμως ο κίνδυνος ασθενειών (δεν έχει ολοκληρώσει τα εμβόλια, και αν δεν θήλασε αρκετά, ούτε αντισώματα από την μαμά δεν έχει). Τα κουτάβια της ηλικίας του (από άλλες γέννες και "πηγές") είναι ακόμη πιο επικίνδυνα για μετάδωση ασθενειών.
Γενικώς, μια καλή μητέρα είναι ότι καλύτερο για το οποιοδήποτε κουτάβι. Εκείνη (σε συνδιασμό με τ' αδερφάκια και συχνά και τον πατέρα) έχει πάρα πολλά να μάθει σε ένα κουτάβι. Οι βάσεις που θα του δώσει παίζουν ΜΕΓΑΛΟ ρόλο στο πόσο ισορροποιημένος και θαρραλέος θα είναι αργότερα. Και φυσικά, επιρεάζει πολύ το πόσο καλά θα επικοινωνεί και με σκύλους αλλά και με ανθρώπους ως ενήλικος σκύλος.
Για εμάς, το μεγαλύτερο κουτάβι (3,5 μηνών) είναι ΠΟΛΥ πιο εύκολο. ΣΥΜΦΕΡΕΙ.
Λογικά θα έχει ολοκληρώσει τα εμβόλιά του, και θα μπορούμε άμεσα να το βγάζουμε βόλτα. Θα μάθει σχεδόν αμέσως να μην λερώνει μέσα και φυσικά δεν χρειάζεται τόσο συχνά γεύματα. Καταλαβαίνει πολλά και είναι και σε ηλικία που ΘΕΛΕΙ να μάθει και να εξερευνίσει τον κόσμο. ΘΕΛΕΙ να φύγει από την φωλιά.
