Δεν γνωρίζω αν έχετε διαβάσει ή γνωρίζετε την ιστορία της Μετέωρης (ή αλλιώς Μαργαρίτα).
Η ιστορία της λοιπόν είναι η εξής:
________________________________________________________________________________
ΣΥΛΛΗΨΗ ΣΕ ΑΛΛΟΔΑΠΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΚΥΛΙΑ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ 1/9/2011
Μας ειδοποίησαν ότι στο λιμάνι της Ιχθυόσκαλας το Λιμεναρχείο συνέλαβε πλήρωμα καραβιού διότι μετέφεραν παράνομο φορτίο. Στο καράβι ζούσαν 2μικρόσωμα θηλυκά σκυλάκια. Το ένα είναι κανίς-γκριφόν, μαύρο-άσπρο, περίπου 8-9χρονών. Προσαρμόστηκε στο βάθος του λιμανιού & το φροντίζει κάποιος που ζει σε καράβι. Το άλλο έχει αφηνιάσει τελείως, το έψαχνα & δεν το έβρισκα. Σήμερα μου τηλ.& μου είπαν ότι το έπιασαν την ώρα που τσακωνόταν με την αγέλη & κατάφεραν να το πάρουν από τα δόντια τους. Πήγα εκεί & είδα ένα σκυλάκι περίπου 8κιλά, κανελί, κάθισα δίπλα της άρχισα να την χαϊδεύω, κοίταξα τα δοντάκια, που μόλις τα είχε αλλάξει, ζήτημα να είναι 7-8μηνών. Από μακριά με είδε η αγέλη, ήρθε να μου κάνει χαρά & η μικρούλα τρόμαξε & άρχισε να με δαγκώνει. Μετά ήρθε κάποιος άγνωστος με φόρμα εργασίας & έκανε σαν τρελή από τη χαρά της & όταν έφυγε έκλεγε. Μάλλον, το ζωάκι μεγάλωσε στο καράβι δεν έχει κατέβει ποτέ στη στεριά, γι αυτό & αναγνωρίζει μόνο ανθρώπους που φοράνε φόρμα εργασίας. Κάλεσα την βοηθό του κτηνιάτρου κ.Τράκα να με βοηθήσει, την πήγαμε στο ιατρείο γαυγίζει συνέχεια & έχει αρχίσει να τρώει το κλουβί. Μου είπε ο γιατρός πως είναι αδύνατον να την κρατήσει & αύριο θα την πάει στο ΔΙΚΕΠΑΖ. Είχα σκοπό να την πάρω & να την φιλοξενήσω σπίτι μου, αλλά είναι τόσο τρομαγμένη που δεν μπορεί να συνυπάρξει με άλλα ζωάκια. Σας παρακαλώ κάτι πρέπει να γίνει πολύ σύντομα γι αυτό το δύσμοιρο ζωάκι, να βρεθεί φιλοξενία που να μην έχουν όμως άλλο ζωάκι.
Μαρίνα 6948/257095, 6971/767421 (watch up) κ.Τράκας 2130050649, 6986/920196.
ΜΕΤΕΩΡΗ 17/5/12012
Σε 3μήνες κλείνω 1 ολόκληρο χρόνο στο ΔΙΚΕΠΑΖ, είμαι 1,5έτους θηλυκιά. Πριν ζούσα σε ένα καράβι με Ρώσους, όμως για κάποιο λόγω τους απέλασαν στη χώρα τους & εγώ βρέθηκα στο λιμάνι να με κυνηγάει αγέλη σκύλων. Όταν πρωτοπήγα στο ΔΙΚΕΠΑΖ ήμουν σε κατάσταση αλλοφροσύνης, δεν ήθελα κανέναν, ούτε ανθρώπους αλλά προπάντων άλλα ζώα. Οι δύο γυναίκες γιατροί μου έδηξαν μεγάλη υπομονή & αγάπη με σκοπό να ηρεμίσω, να ξανα εμπιστευτώ τους ανθρώπους & τα κατάφεραν. Όμως αυτό που συζητιέται τελευταία είναι πως πρέπει να γίνει ένα 'συμβούλιο' για μένα. Οι γιατροί έκαναν ότι μπορούσαν, όμως δεν αποφασίζουν εκείνες για το μετέπειτα. Η ελπίδα μου για ζωή χάθηκε, αν δεν μου κάνουν σύντομα ευθανασία, θα πεθάνω από μελαγχολία. Τελευταία φορά σας λέω, αν υπάρχει κάποιος στο κόσμο αυτό που μπορεί να με αγαπήσει ας έρθει σύντομα να με πάρει, διαφορετικά ευχηθείτε μου να έχω καλό ταξίδι.
________________________________________________________________________________
Έτσι λοιπόν εφόσων στο ΔΙΚΕΠΑΖ ήδη σηζητιόταν η απόφαση για ευθανασία της σκυλίτσας έλαβα ένα τηλεφώνημα για να αναλάβω την φιλοξενία και κοινωνικοποίηση της και έτσι χτές το απόγευμα η σκυλίτσα ήρθε στον χώρο μας.
Με το που ήρθε αμέσως φάνηκε ο "κακός" και φοβικός/επιθετικός της εαυτός όπου αμέσως είδα ότι δεν δεχόταν ούτε εμένα ούτε κανένα σκυλί, εμπαινε αμέσως σε φάση επίθεσης έτσι και τολμούσες να την κοιτάξεις. Έτσι απλά την αφήσαμε στην ησυχία της. Και εγώ και τα σκυλιά μου πάψαμε να της δίνουμε σημασία όλο το βράδυ και έτσι σήμερα το πρωί ήταν κάπως καλύτερα, όπου ενώ χτές όταν πέρναγε σκυλί δίπλα απο το crate λύσαγε να το πιάσει το σκυλί να το σκίσει, σήμερα δεν έδινε τόσο σημασία (άντε το πολύ να σήκωνε λίγο το χείλος της) και επέτρεψε και σε εμένα να την χαιδέψω λίγο στην μουσούδα και να της δώσω και λίγες λιχουδιες.
Θα σας κρατάω ενήμερους για τις εξελίξεις
Η ιστορία της λοιπόν είναι η εξής:
________________________________________________________________________________
ΣΥΛΛΗΨΗ ΣΕ ΑΛΛΟΔΑΠΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΚΥΛΙΑ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ 1/9/2011
Μας ειδοποίησαν ότι στο λιμάνι της Ιχθυόσκαλας το Λιμεναρχείο συνέλαβε πλήρωμα καραβιού διότι μετέφεραν παράνομο φορτίο. Στο καράβι ζούσαν 2μικρόσωμα θηλυκά σκυλάκια. Το ένα είναι κανίς-γκριφόν, μαύρο-άσπρο, περίπου 8-9χρονών. Προσαρμόστηκε στο βάθος του λιμανιού & το φροντίζει κάποιος που ζει σε καράβι. Το άλλο έχει αφηνιάσει τελείως, το έψαχνα & δεν το έβρισκα. Σήμερα μου τηλ.& μου είπαν ότι το έπιασαν την ώρα που τσακωνόταν με την αγέλη & κατάφεραν να το πάρουν από τα δόντια τους. Πήγα εκεί & είδα ένα σκυλάκι περίπου 8κιλά, κανελί, κάθισα δίπλα της άρχισα να την χαϊδεύω, κοίταξα τα δοντάκια, που μόλις τα είχε αλλάξει, ζήτημα να είναι 7-8μηνών. Από μακριά με είδε η αγέλη, ήρθε να μου κάνει χαρά & η μικρούλα τρόμαξε & άρχισε να με δαγκώνει. Μετά ήρθε κάποιος άγνωστος με φόρμα εργασίας & έκανε σαν τρελή από τη χαρά της & όταν έφυγε έκλεγε. Μάλλον, το ζωάκι μεγάλωσε στο καράβι δεν έχει κατέβει ποτέ στη στεριά, γι αυτό & αναγνωρίζει μόνο ανθρώπους που φοράνε φόρμα εργασίας. Κάλεσα την βοηθό του κτηνιάτρου κ.Τράκα να με βοηθήσει, την πήγαμε στο ιατρείο γαυγίζει συνέχεια & έχει αρχίσει να τρώει το κλουβί. Μου είπε ο γιατρός πως είναι αδύνατον να την κρατήσει & αύριο θα την πάει στο ΔΙΚΕΠΑΖ. Είχα σκοπό να την πάρω & να την φιλοξενήσω σπίτι μου, αλλά είναι τόσο τρομαγμένη που δεν μπορεί να συνυπάρξει με άλλα ζωάκια. Σας παρακαλώ κάτι πρέπει να γίνει πολύ σύντομα γι αυτό το δύσμοιρο ζωάκι, να βρεθεί φιλοξενία που να μην έχουν όμως άλλο ζωάκι.
Μαρίνα 6948/257095, 6971/767421 (watch up) κ.Τράκας 2130050649, 6986/920196.
ΜΕΤΕΩΡΗ 17/5/12012
Σε 3μήνες κλείνω 1 ολόκληρο χρόνο στο ΔΙΚΕΠΑΖ, είμαι 1,5έτους θηλυκιά. Πριν ζούσα σε ένα καράβι με Ρώσους, όμως για κάποιο λόγω τους απέλασαν στη χώρα τους & εγώ βρέθηκα στο λιμάνι να με κυνηγάει αγέλη σκύλων. Όταν πρωτοπήγα στο ΔΙΚΕΠΑΖ ήμουν σε κατάσταση αλλοφροσύνης, δεν ήθελα κανέναν, ούτε ανθρώπους αλλά προπάντων άλλα ζώα. Οι δύο γυναίκες γιατροί μου έδηξαν μεγάλη υπομονή & αγάπη με σκοπό να ηρεμίσω, να ξανα εμπιστευτώ τους ανθρώπους & τα κατάφεραν. Όμως αυτό που συζητιέται τελευταία είναι πως πρέπει να γίνει ένα 'συμβούλιο' για μένα. Οι γιατροί έκαναν ότι μπορούσαν, όμως δεν αποφασίζουν εκείνες για το μετέπειτα. Η ελπίδα μου για ζωή χάθηκε, αν δεν μου κάνουν σύντομα ευθανασία, θα πεθάνω από μελαγχολία. Τελευταία φορά σας λέω, αν υπάρχει κάποιος στο κόσμο αυτό που μπορεί να με αγαπήσει ας έρθει σύντομα να με πάρει, διαφορετικά ευχηθείτε μου να έχω καλό ταξίδι.
________________________________________________________________________________
Έτσι λοιπόν εφόσων στο ΔΙΚΕΠΑΖ ήδη σηζητιόταν η απόφαση για ευθανασία της σκυλίτσας έλαβα ένα τηλεφώνημα για να αναλάβω την φιλοξενία και κοινωνικοποίηση της και έτσι χτές το απόγευμα η σκυλίτσα ήρθε στον χώρο μας.
Με το που ήρθε αμέσως φάνηκε ο "κακός" και φοβικός/επιθετικός της εαυτός όπου αμέσως είδα ότι δεν δεχόταν ούτε εμένα ούτε κανένα σκυλί, εμπαινε αμέσως σε φάση επίθεσης έτσι και τολμούσες να την κοιτάξεις. Έτσι απλά την αφήσαμε στην ησυχία της. Και εγώ και τα σκυλιά μου πάψαμε να της δίνουμε σημασία όλο το βράδυ και έτσι σήμερα το πρωί ήταν κάπως καλύτερα, όπου ενώ χτές όταν πέρναγε σκυλί δίπλα απο το crate λύσαγε να το πιάσει το σκυλί να το σκίσει, σήμερα δεν έδινε τόσο σημασία (άντε το πολύ να σήκωνε λίγο το χείλος της) και επέτρεψε και σε εμένα να την χαιδέψω λίγο στην μουσούδα και να της δώσω και λίγες λιχουδιες.
Θα σας κρατάω ενήμερους για τις εξελίξεις
), έτσι κατάφερα και της έβαλα και το λουρί σιγά σιγά, έτσι την άφησα να βγει από το crate γυρίσαμε όλων τον κήπο και μετά αποφάσισα να την βγάλω και έξω βόλτα, όπου έτσι πήγαμε για 10-20 λεπτά βόλτα έξω από το σπίτι, της άρεσε, τράβαγε πάρα πολύ, αλλά την διόρθωνα λίγο (δεν ήθελα να κάνω απότομες κινήσεις και να την τρομάξω και να γυρίσει πάλι σε στάση επίθεσης) και έτσι μετά από την βόλτα μας γυρίσαμε πίσω, πήγε αμέσως να πιει νερό και μετά την έβαλα πάλι μέσα στο crate, μετακίνησα το crate πάλι μέσα στο σπίτι και κάτσαμε όλοι μαζί στο σαλόνι όπου η Μαργαρίτα έπεσε ξερή στον ύπνο ενώ τα άλλα σκυλιά μπαινωβγαίναν στο σπίτι και για πρώτη φορά η Μαργαρίτα δεν έδωσε μεγάλη σημασία στα σκυλιά.
