Η ηλικία των σκύλων σε ανθρώπινα χρόνια
- Thread starter George A
- Ημερομηνία δημιουργίας
Εμένα που έφτασε τα 18 πόσο ήταν?
Έτρωγε τα πάντα(μεγειρευτό,ξηρά),ήταν στειρωμένη και φυσικά ζούσε στα κρεββάτια μας!
Έτρωγε τα πάντα(μεγειρευτό,ξηρά),ήταν στειρωμένη και φυσικά ζούσε στα κρεββάτια μας!
Ο αρσενικός μου Λάσα Άπσο έζησε μέχρι τα 17 με ποιότητα ζωής χωρίς προβλήματα μέχρι τα 15,5. Ως τότε δεν είχε ασθενήσει ποτέ.
Ζούσε και μέσα και έξω απ' το σπίτι καθότι πάντα παρέχω στα σκυλιά μου αυτή τη δυνατότητα, έτρωγε διάφορες τροφές αλλά κυρίως κονσέρβα και μαγειρευτό, λιγότερο ξηρά κι ακόμη λιγότερο ωμό. Πάντως μέσα στο μήνα έτρωγε απ' όλα τα είδη και δεν τον είχα στειρώσει, ούτε είχε ποτέ ζευγαρώσει (πράγμα το οποίο μπορεί να μετρήσει και γνώμη μου θα έπρεπε να υπήρχε στη δημοσκόπηση).
Ζούσε και μέσα και έξω απ' το σπίτι καθότι πάντα παρέχω στα σκυλιά μου αυτή τη δυνατότητα, έτρωγε διάφορες τροφές αλλά κυρίως κονσέρβα και μαγειρευτό, λιγότερο ξηρά κι ακόμη λιγότερο ωμό. Πάντως μέσα στο μήνα έτρωγε απ' όλα τα είδη και δεν τον είχα στειρώσει, ούτε είχε ποτέ ζευγαρώσει (πράγμα το οποίο μπορεί να μετρήσει και γνώμη μου θα έπρεπε να υπήρχε στη δημοσκόπηση).
14 χρόνια ζωής είχε η αδέσποτουλα του ξαδέρφου μου!!!!!
Πέθανε γιαγιουλα κουλούριασμενη ένα πρωί στον ύπνο της!!!!!!
Από τα δικά μου, περισσότερο έζησε ένα ημίαιμο μαλινουά, πήγε ~13 χρόνια,
με καλή ποιότητα ζωής μέχρι τα 12.
Έτρωγε ότι περίσσευε από το σπίτι, + μαγειρευτό, + ξηρά τροφή (ντελικατέσεν, από τον τοπικό έμπορο, απ'αυτές που έχουν 1€/kg).
Ήταν ημί-ελεύθερος στο κτήμα μας.
Καλή ζωή είχε.
Τα περισσότερα δεν έζησαν πολύ, συνήθως φόλες ή καλαζάρ..
δεν είχαμε και πολλές επιλογές στην επαρχία τότε.
Ο μεγαλύτερος που έχω δει ήταν 27.
Ένα παχύσαρκο αρσενικό, βαρύ 40+ kg, ημίαμο σαν ρητρίβερ+κόλει+ότι ένα πράγμα.
Τον είχα δει ότι ήταν πολύ γέρος,
δεν παρα-έβλεπε/άκουγε και ήταν ημί αδέσποτος στην πλατεία Μεταμόρφωσης στο Ελληνικό.
Τον πρόσεχε η γυναίκα που έχει το περίπτερο στην πλατεία, και οι περίοικοι.
Το χειμώνα βολευόταν πίσω από τα ψυγεία και ζεσταινόταν.
Όταν ρώτησα κάποια στιγμή πέρυσι πώς πάει, μου είπε ότι ξεκουράστηκε,
και τότε μου είπε και την ηλικία.
Και ήταν σίγουρη λέει, γιατί ήρθε ως κουτάβι την χρονιά που η ίδια ανέλαβε το περίπτερο.
Δεν φανταζόμουν ότι μπορεί να ήταν τόσο... έμοιαζε ~20.
Κρίμα που δεν σκέφτηκα να τον βγάλω μια φωτό.
Αν ήταν όντως 27, παίζει να έμπαινε στα guinness.
με καλή ποιότητα ζωής μέχρι τα 12.
Έτρωγε ότι περίσσευε από το σπίτι, + μαγειρευτό, + ξηρά τροφή (ντελικατέσεν, από τον τοπικό έμπορο, απ'αυτές που έχουν 1€/kg).
Ήταν ημί-ελεύθερος στο κτήμα μας.
Καλή ζωή είχε.
Τα περισσότερα δεν έζησαν πολύ, συνήθως φόλες ή καλαζάρ..
δεν είχαμε και πολλές επιλογές στην επαρχία τότε.
Ο μεγαλύτερος που έχω δει ήταν 27.
Ένα παχύσαρκο αρσενικό, βαρύ 40+ kg, ημίαμο σαν ρητρίβερ+κόλει+ότι ένα πράγμα.
Τον είχα δει ότι ήταν πολύ γέρος,
δεν παρα-έβλεπε/άκουγε και ήταν ημί αδέσποτος στην πλατεία Μεταμόρφωσης στο Ελληνικό.
Τον πρόσεχε η γυναίκα που έχει το περίπτερο στην πλατεία, και οι περίοικοι.
Το χειμώνα βολευόταν πίσω από τα ψυγεία και ζεσταινόταν.
Όταν ρώτησα κάποια στιγμή πέρυσι πώς πάει, μου είπε ότι ξεκουράστηκε,
και τότε μου είπε και την ηλικία.
Και ήταν σίγουρη λέει, γιατί ήρθε ως κουτάβι την χρονιά που η ίδια ανέλαβε το περίπτερο.
Δεν φανταζόμουν ότι μπορεί να ήταν τόσο... έμοιαζε ~20.
Κρίμα που δεν σκέφτηκα να τον βγάλω μια φωτό.
Αν ήταν όντως 27, παίζει να έμπαινε στα guinness.
