Η μόδα μπορεί να είναι ωραία, αποκρουστική ή και περίεργη και αυτό ισχύει και για τα σκυλιά, αλλά πίσω από μερικά από τα πιο "περίεργα" κουρέματα κρύβετε μια εξήγηση περισσότερο χρηστική παρά καθαρά "μοδάτη".
Το Poodle με τις "φουντίτσες" του, ήταν (και είναι σε πολλές περιπτώσεις) κάτι περισσότερο από μια "ευαίσθητη πριγκίπισσα των σαλονιών".
Αυτό το κατσαρό τρίχωμα είναι το νούμερο ένα "όπλο" κατά της υγρασίας ενός κυνηγόσκυλου επαναφοράς, σαν το Poodle.
To τρίχωμα παρέμενε εσκεμμένα σε σημεία όπως οι αρθρώσεις και τα ζωτικά όργανα για να τα κρατά ζεστά και αφαιρούταν από άλλα σημεία για να κάνει το κολύμπι πιο εύκολο.
Η φουντίτσα στην ουρά λέγετε πως "μπήκε" από τους Γάλλους σαν κοροϊδία προς το λιοντάρι, σύμβολο της Μ.Βρετανίας.
Το Portuguese Water Dog επίσης για τους ίδιους λόγους έχει αυτό το κούρεμα.
Επιλέγοντας, αυτή τη φορά, να αφήσουν όλο το πίσω μέρος χωρίς τρίχα για καλύτερη πλεύση.
Το Schnauzer με τα "πυκνά φρύδια" και το "μουσάκι" έχει και αυτό μια ιστορία χρησιμότητας.
Παραδοσιακά χρησιμοποιούνταν στην καταπολέμηση τρωκτικών και η τρίχα σε αυτά τα συγκεκριμένα σημεία λειτουργούσε προστατευτικά απέναντι στα νύχια και τα δόντια των αρουραίων.
Σήμερα βέβαια, ακόμα και τα Schnauzer που δεν έχουν συναντήσει ούτε ποντίκι έχουν αυτό το κούρεμα.
Τα Puli και αυτά βοηθούνταν από τη "ράστα" τους να κρατούνται ζεστά καθώς φύλαγαν τα κοπάδια, αλλά ταυτόχρονα να μπορούν να κινούνται γρήγορα με ένα τρίχωμα που αερίζεται όσο χρειάζετε.
Τα κούρευαν βέβαια ώστε να μπορούν να δουλέψουν και να κινηθούν και δεν είχαν ακριβώς την σημερινή εικόνα.
Η ίδια περίπου ιστορία και για τα "ξαδέρφια" Pumi.
Το Bedlington Terrier, συχνά επονομαζόμενο και σαν "αρνάκι", ήταν και αυτό ένας δεινός κυνηγός τρωκτικών (όπως τα περισσότερα Terriers).
To λεπτό αλλά και "συρμάτινο" τρίχωμα του αφηνόταν σε κάποια σημεία με σκοπό να παγιδεύει τα τρωκτικά που τα νύχια τους μπερδεύονταν σε αυτό.
Ταυτόχρονα βέβαια ήταν και προστατευτικό στα ευάλωτα σε επιθέσεις σημεία.
Από τότε πάντως υπήρχε η ταύτιση με το αρνί αφού μία από τις πρώτες ονομασίες του ήταν Rothbury's Lamb.
Το Poodle με τις "φουντίτσες" του, ήταν (και είναι σε πολλές περιπτώσεις) κάτι περισσότερο από μια "ευαίσθητη πριγκίπισσα των σαλονιών".
Αυτό το κατσαρό τρίχωμα είναι το νούμερο ένα "όπλο" κατά της υγρασίας ενός κυνηγόσκυλου επαναφοράς, σαν το Poodle.
To τρίχωμα παρέμενε εσκεμμένα σε σημεία όπως οι αρθρώσεις και τα ζωτικά όργανα για να τα κρατά ζεστά και αφαιρούταν από άλλα σημεία για να κάνει το κολύμπι πιο εύκολο.
Η φουντίτσα στην ουρά λέγετε πως "μπήκε" από τους Γάλλους σαν κοροϊδία προς το λιοντάρι, σύμβολο της Μ.Βρετανίας.
Το Portuguese Water Dog επίσης για τους ίδιους λόγους έχει αυτό το κούρεμα.
Επιλέγοντας, αυτή τη φορά, να αφήσουν όλο το πίσω μέρος χωρίς τρίχα για καλύτερη πλεύση.
Το Schnauzer με τα "πυκνά φρύδια" και το "μουσάκι" έχει και αυτό μια ιστορία χρησιμότητας.
Παραδοσιακά χρησιμοποιούνταν στην καταπολέμηση τρωκτικών και η τρίχα σε αυτά τα συγκεκριμένα σημεία λειτουργούσε προστατευτικά απέναντι στα νύχια και τα δόντια των αρουραίων.
Σήμερα βέβαια, ακόμα και τα Schnauzer που δεν έχουν συναντήσει ούτε ποντίκι έχουν αυτό το κούρεμα.
Τα Puli και αυτά βοηθούνταν από τη "ράστα" τους να κρατούνται ζεστά καθώς φύλαγαν τα κοπάδια, αλλά ταυτόχρονα να μπορούν να κινούνται γρήγορα με ένα τρίχωμα που αερίζεται όσο χρειάζετε.
Τα κούρευαν βέβαια ώστε να μπορούν να δουλέψουν και να κινηθούν και δεν είχαν ακριβώς την σημερινή εικόνα.
Η ίδια περίπου ιστορία και για τα "ξαδέρφια" Pumi.
Το Bedlington Terrier, συχνά επονομαζόμενο και σαν "αρνάκι", ήταν και αυτό ένας δεινός κυνηγός τρωκτικών (όπως τα περισσότερα Terriers).
To λεπτό αλλά και "συρμάτινο" τρίχωμα του αφηνόταν σε κάποια σημεία με σκοπό να παγιδεύει τα τρωκτικά που τα νύχια τους μπερδεύονταν σε αυτό.
Ταυτόχρονα βέβαια ήταν και προστατευτικό στα ευάλωτα σε επιθέσεις σημεία.
Από τότε πάντως υπήρχε η ταύτιση με το αρνί αφού μία από τις πρώτες ονομασίες του ήταν Rothbury's Lamb.
Last edited by a moderator:
