Πρίν λίγο είδα την παρακάτω αγγελία, και απόρησα πώς ο κόσμος κάνει τα ζώα του να μην δέχονται άλλο ζώο, και όταν χρειαστεί να τα φροντίσει άλλος αναζητείται μόνο χωρίς άλλα ζώα. Η αγγελία λέει μακροσκελώς για το δράμα, και μόνο στο τελος αναφέρει τον όρο. Η αγγελία γράφει τα εξής.
Από τον Αύγουστο η 12χρονη γκριφονίτσα Ντόλυ ζει το δικό της δράμα, όταν είδε δύο κλέφτες να μπαίνουν στο σπίτι τους στην Αγία Βαρβάρα και να χτυπάνε άσχημα την ηλικιωμενη μαμάκα της, την κα Μίνα, η οποία κατέληξε τότε στο νοσοκομείο.
Η Ντόλυ έμεινε για καιρό μόνη της στο σπίτι περιμένοντας τη μαμά της η οποία κάποια στιγμή επέστρεψε, αλλά δυστυχώς πριν λίγες μέρες έφυγε από την ΖΩΗ...
Η κυρία Μίνα ήταν ο μόνος άνθρωπος που είχε η Ντόλυ, και τώρα έμεινε πάλι ολομόναχη στο άδειο σπίτι για ΠΑΝΤΑ αυτή τη φορά...
Το κοριτσάκι μένει στο σπίτι που έζησε και μεγάλωσε. Δεν έχει που να ΠΑΕΙ...Μια γειτόνισσα την φροντίζει και την βγάζει βόλτα...Ομως οταν γυρίζει απο την βόλτα της, βρίσκεται πάλι ΟΛΟΜΟΝΑΧΗ στο σπίτι και ζεί με τις αναμνήσεις της, και τις μυρωδιές απο την μαμαδένια αγάπη...που χάθηκε και δεν θα γυρίσει ποτέ πίσω...κι ας την περιμένει η μικρούλα....
Είναι δυνατόν μια σταλιά πλάσμα να το περνάει όλη αυτήν την λύπη ΜΟΝΟ του;
Της λείπει η μαμά της...
Εχει αρχίσει και πέφτει σε κατάθλιψη...με το ζόρι να φάει μια μπουκιά...
Χρειάζεται επειγόντως έναν ευαίσθητο άνθρωπο να την αγκαλιάσει, να την βοηθήσει να ξεχάσει την μεγάλη απώλεια απο την ζωή της, και να της χαρίσει ένα σπίτι για την υπόλοιπη...
Η Ντόλυ είναι ενα μικροκαμωμένο τέλειο συντροφάκι, ένα καλό παρεάκι για μια αρμονική συμβίωση...Με τον άνθρωπο! Με άλλα ζωάκια δεν τα παει καλά...
Οι όντως φιλόζωοι έχουμε ζώα, και μάλιστα μέσα στην κρίση αξιών έχουμε πολλά έκαστος. Η αγγελία όμως απευθύνεται σε όντως φιλόζωο, διότι είναι για δωδεκάχρονο σκύλο. Η συντριπτική πλειοψηφία ψάχνει κουτάβι. Οι περισσότεροι έστω νεαρό. Πολύς κόσμος δεν θα υιοθετούσε ούτε δωδεκάχρονο άνθρωπο. Φρόντισε λοιπόν, τα σκυλάκια σου να τα πηγαίνουν καλά με ανθρώπους και σκύλους, διότι κι ηλικιωμένος να μην είσαι δεν ξέρεις ποτέ αν θα χρειαστεί να φιλοξενηθούν.
Από τον Αύγουστο η 12χρονη γκριφονίτσα Ντόλυ ζει το δικό της δράμα, όταν είδε δύο κλέφτες να μπαίνουν στο σπίτι τους στην Αγία Βαρβάρα και να χτυπάνε άσχημα την ηλικιωμενη μαμάκα της, την κα Μίνα, η οποία κατέληξε τότε στο νοσοκομείο.
Η Ντόλυ έμεινε για καιρό μόνη της στο σπίτι περιμένοντας τη μαμά της η οποία κάποια στιγμή επέστρεψε, αλλά δυστυχώς πριν λίγες μέρες έφυγε από την ΖΩΗ...
Η κυρία Μίνα ήταν ο μόνος άνθρωπος που είχε η Ντόλυ, και τώρα έμεινε πάλι ολομόναχη στο άδειο σπίτι για ΠΑΝΤΑ αυτή τη φορά...
Το κοριτσάκι μένει στο σπίτι που έζησε και μεγάλωσε. Δεν έχει που να ΠΑΕΙ...Μια γειτόνισσα την φροντίζει και την βγάζει βόλτα...Ομως οταν γυρίζει απο την βόλτα της, βρίσκεται πάλι ΟΛΟΜΟΝΑΧΗ στο σπίτι και ζεί με τις αναμνήσεις της, και τις μυρωδιές απο την μαμαδένια αγάπη...που χάθηκε και δεν θα γυρίσει ποτέ πίσω...κι ας την περιμένει η μικρούλα....
Είναι δυνατόν μια σταλιά πλάσμα να το περνάει όλη αυτήν την λύπη ΜΟΝΟ του;
Της λείπει η μαμά της...
Εχει αρχίσει και πέφτει σε κατάθλιψη...με το ζόρι να φάει μια μπουκιά...
Χρειάζεται επειγόντως έναν ευαίσθητο άνθρωπο να την αγκαλιάσει, να την βοηθήσει να ξεχάσει την μεγάλη απώλεια απο την ζωή της, και να της χαρίσει ένα σπίτι για την υπόλοιπη...
Η Ντόλυ είναι ενα μικροκαμωμένο τέλειο συντροφάκι, ένα καλό παρεάκι για μια αρμονική συμβίωση...Με τον άνθρωπο! Με άλλα ζωάκια δεν τα παει καλά...
Οι όντως φιλόζωοι έχουμε ζώα, και μάλιστα μέσα στην κρίση αξιών έχουμε πολλά έκαστος. Η αγγελία όμως απευθύνεται σε όντως φιλόζωο, διότι είναι για δωδεκάχρονο σκύλο. Η συντριπτική πλειοψηφία ψάχνει κουτάβι. Οι περισσότεροι έστω νεαρό. Πολύς κόσμος δεν θα υιοθετούσε ούτε δωδεκάχρονο άνθρωπο. Φρόντισε λοιπόν, τα σκυλάκια σου να τα πηγαίνουν καλά με ανθρώπους και σκύλους, διότι κι ηλικιωμένος να μην είσαι δεν ξέρεις ποτέ αν θα χρειαστεί να φιλοξενηθούν.