Συγχωρείστε μου αυτή την ανάρτηση μετα από χρόνια σιωπής και παρουσίας στο Φόρουμ. Χθες μόλις έχασα την Πέρλα μου..................Τα δάκρυα δυστυχώς δε με αφήνουν να γράψω όλα αυτα που ήθελα. Ψαχνω το γιατί και το λάθος... Έφυγε μέσα σε 2 μέρες εντελώς απρόσμενα. Χθες Παρασκευη πήγαμε στο γιατρό το μεσημερι . Εφυγα και την αφησα στις 4μμ γιατί ηταν χαλια και ηθελε να την κρατησει εκει. Μετα από 1 ώρα το σκυλί είχε φυγει. Με πήρε τηλεφωνο και σε 15' ήμουν εκεί. Ηταν ζεστή ακόμα. Ενα σκυλί θηλυκο Ελληνικό Ποιμενικό 45 κιλά από τον ΟΦΕΠ 6,5 χρονών. Μου ζητησε την αδεια να το ανοιξει να δει τι γινεται. Συμφωνησα. Πυομήτριο , 1, 1/2 λίτρο έβγαλε υγρο από μεσα της το οποίο οδηγησε σε περιτονίτιδα. Δεν μπόρεσα να δω τη διαδικασια αυτη ...Χθες στις 10πμ πήγαμε τη βόλτα μας και ενω δεν ειχε ορεξη για φαγητο, ηταν χαρουμενη στη βόλτα. Μετα από 2 ωρες το σκυλί εβγαζε σαλια και εκανε εμετο, νερο. Την Πέμπτη προχθες ήταν η 1η μερα που δεν είχε φαει. Το βραδυ μόνο είχε πιει γαλα. Κατευθειαν την πήρα κ τρεξαμε στο γιατρο. Δεν ηταν στειρωμενη γιατι αυτα τα σκυλια είναι λίγα και γινεται προσπάθεια για διασωση του ειδους.........¨οπου και να γυρισω νομιζω ότι τη βλέπω. Δεν το πιστευω ότι έφυγε!!!!! Τοσο γρηγορα! Καθε χρονο παντα πριν τα εμβόλια κάναμε εξετασεις γενικες αιματος κ για ερλιχεια, καλαζαρ κ γενικό τσεκ απ. Και αυτη κ ο Μπούμπης μου, ο άλλος μου σκύλος. Και ολα καλα. Τη γνωριζε ο γιατρος από μικρή. Το πιο καλόβολο πλάσμα που υπάρχει. Ενας φοβερός χαρακτήρας, κοινωνικοποιημενη, πηγαιναμε μαζι διακοπές ακόμα και σε κάμπινγκ, με φοβερη αγάπη για τα μωρα είτε τα ανθρώπινα ε'ιτε τα μωρα των γατιών και των άλλων ζώων. κάθε μέρα βγαίναμε βόλτες στο δάσος που υπάρχει πάνω από το σπίτι μας. Μέχρι και λύκο είχαμε συναντησει. Και μαζί της αισθανόμουνα ασφαλεια γιατι ηξερα ότι εκεινη τα τακτοποιούσε όλα μόνο και μόνο με την παρουσία της. Ενα πλάσμα που ακόμη και όταν ήθελε να διώξει αλεπού ή ότιδηποτε άλλο, απλά το πλάκωνε με το σώμα της. Αμυντικά και ποτέ επιθετικά. Δεν είχε ποτε σκοτωσει κανενα πλάσμα. Απίστευτα εξυπνη και καλόβολη που προστατευε το χωρο και τη γειτονια. Ποτε δε γαυγιζε χωρις λόγο. Ηξερε όλους όσους έμεναν στη γειτονια. Μεχρι και ποιες ηταν οι ξενες γατες ππου ηθελαν να μπουν στην αυλη
Μου είπε ο γιατρος ότι έπρεπε να την είχα στειρωσει. ... Ειναι δυνατόν να γινουν όλα τόσο γρηγορα? Η Περλα πριν απο 2 μερες ετρεχε στο δασος κ ετρωγε με πολύ όρεξη. Αναρωτιεμαι συνεχως μήπως δεν ερμηνευσα κατι σωστα στη συμπεριφορα της. Αλλα ήταν πολύ ζωηρη. Από τις 11πμ περιπου που γυρισαμε από τη βόλτα μέχρι και τις 4μμ που την αφησα στο γιατρο, δεν μπορουσε να σηκωσει τα ποδια της ...ηταν πολύ ραγδαια όλα...Μήπως μπορούσε να γινει κατι όσο ημασταν εκει? μου ειπε οτι τη ναρκωση δεν ηταν σιγουρος οτι θα την αντεξει..της εκανε εξετασεις αιματος κ μου ειπε οτι τα λευκα της ηταν πολύ χαμηλα γυρω στα 1000. Της έκανε υπερηχο, ακτινογραφιες. Της εβαλε ορους με αντιβιωση , αντιφλεγμονώδες για να συνελθει..Κ εγω εφυγα. Μου ειπε οτι αν χρειαστει να επεμβει χειρουργικα θα το κανει...... και θα την κρατουσε μεσα και θα με έπαιρνε τηλέφωνο συνεχώς. Κ μεσα σε μια ωρα το σκυλακι μου, το κοριτσακι μου έφυγε.... Μου είπε οτι από τη στιγμη που έφυγα χειροτερεψε κ μονο τα ματια της μπορουσε να κουνησει...Απίστευτο μου φαινεται όλο αυτο. Δεν μπορεί να έφυγε έτσι ξαφνικα... Η καρδια της μου ειπε οτι σταματησε να χτυπαει κ οτι έκανε ο,τι μπορουσε να κανει για να την κρατησει.... Σημερα τη θαψαμε... και της χαιδεψα για τελευταια φορα το κεφαλακι της και ηταν τόσο απαλό το τρίχωμα της όπως ηταν πάντα.... με πονάει πολύ αυτη η απώλεια...δεν μπορω να το δεχτω έτσι ... τι στο καλό έγινε? εγω το σκυλακι μου ζωντανο το πήγα και το πήρα πεθαμένο..................................................................................................................
Μου είπε ο γιατρος ότι έπρεπε να την είχα στειρωσει. ... Ειναι δυνατόν να γινουν όλα τόσο γρηγορα? Η Περλα πριν απο 2 μερες ετρεχε στο δασος κ ετρωγε με πολύ όρεξη. Αναρωτιεμαι συνεχως μήπως δεν ερμηνευσα κατι σωστα στη συμπεριφορα της. Αλλα ήταν πολύ ζωηρη. Από τις 11πμ περιπου που γυρισαμε από τη βόλτα μέχρι και τις 4μμ που την αφησα στο γιατρο, δεν μπορουσε να σηκωσει τα ποδια της ...ηταν πολύ ραγδαια όλα...Μήπως μπορούσε να γινει κατι όσο ημασταν εκει? μου ειπε οτι τη ναρκωση δεν ηταν σιγουρος οτι θα την αντεξει..της εκανε εξετασεις αιματος κ μου ειπε οτι τα λευκα της ηταν πολύ χαμηλα γυρω στα 1000. Της έκανε υπερηχο, ακτινογραφιες. Της εβαλε ορους με αντιβιωση , αντιφλεγμονώδες για να συνελθει..Κ εγω εφυγα. Μου ειπε οτι αν χρειαστει να επεμβει χειρουργικα θα το κανει...... και θα την κρατουσε μεσα και θα με έπαιρνε τηλέφωνο συνεχώς. Κ μεσα σε μια ωρα το σκυλακι μου, το κοριτσακι μου έφυγε.... Μου είπε οτι από τη στιγμη που έφυγα χειροτερεψε κ μονο τα ματια της μπορουσε να κουνησει...Απίστευτο μου φαινεται όλο αυτο. Δεν μπορεί να έφυγε έτσι ξαφνικα... Η καρδια της μου ειπε οτι σταματησε να χτυπαει κ οτι έκανε ο,τι μπορουσε να κανει για να την κρατησει.... Σημερα τη θαψαμε... και της χαιδεψα για τελευταια φορα το κεφαλακι της και ηταν τόσο απαλό το τρίχωμα της όπως ηταν πάντα.... με πονάει πολύ αυτη η απώλεια...δεν μπορω να το δεχτω έτσι ... τι στο καλό έγινε? εγω το σκυλακι μου ζωντανο το πήγα και το πήρα πεθαμένο..................................................................................................................
