Λυπαμαι πολυ για το σκυλακι σου, αν οντως εισαι σιγουρη οτι εγιναν λαθος κινησεις καλο κουραγιο στο γολγοθα που μπαινεις. Απο που ομως συμπερανες οτι κατι δεν εγινε σωστα; ποιος σε συμβουλεψε τι επρεπε να γίνει;
Το ιστορικό έχει ως εξής:
Το συμβάν με την επίθεση από τα τσοπανόσκυλα έγινε σε επαρχία ,που βρισκόμουν για ολιγοήμερες διακοπές. Είμαι μόνιμη κάτοικος στην Αθήνα.
Την πήγα αμέσως σε κτηνίατρο στην πλησιέστερη πόλη. Το περιστατικό ήταν βαρύ από την άποψη ότι το σκυλάκι είχε πολλές δαγκωματιές σε όλο του το σώμα και η μία από αυτές είχε μεγάλη έκταση και βάθος. Η συγκεκριμένη κτηνίατρος δεν είχε κανένα διαγνωστικό μηχάνημα π.χ.υπερηχογράφο ή ακτινοσκοπικό. Όταν την ρώτησα , πώς θα ξέρουμε τι γίνεται εσωτερικά στο σκυλάκι , μου απάντησε ότι δε θα έβρισκα υπερηχογράφο σε αυτή την πόλη. Την νάρκωσε και την έραβε για δύο ώρες. Μου είπε ότι της έκανε και μία ένεση με αντιβίωση που θα την κάλυπτε για τρείς μέρες. Μου έγραψε και μια αντιβίωση και μου την έδωσε να την πάρω σπίτι.
Σε δύο μέρες η εικόνα της Τζέση δεν ήταν καλή. Δεν έτρωγε και έδειχνε πολύ πεσμένη.
Την κάλεσα στο κινητό (ήταν πρωινό Κυριακής) και μου είπε ότι ήταν σε μια άλλη πόλη και θα επέστρεφε απόγευμα. Κάποια στιγμή πλησιάζοντας την μεγάλη πληγή της Τζέση που ήταν κλειστή με ράμματα μου ήρθε μυρωδιά σήψης. Παράλληλα η Τζέση είχε αρχίσει να ουρλιάζει
γιατί ,η κτηνίατρος μου είχε πει να μην της δώσω το προγραμματισμένο παυσίπονο, επειδή την έβλεπα πεσμένη.
Ήδη είχα πανικοβληθεί από την μυρωδιά της σήψης κι αφού ούρλιαζε κιόλας ξεσηκώθηκα και βρήκα έναν άλλο κτηνίατρο στην ίδια πόλη που τον πετύχαμε στο κτηνιατρείο του γιατί έτυχε να έχει ένα χειρουργείο. Δεν γινόταν να περιμένω την άλλη μέχρι το απόγευμα.
Εκείνος είχε διαγνωστικά μηχανήματα, της έβγαλε και ακτινογραφία και την έβαλε και στον υπερηχογράφο. Άρα υπήρχε υπερηχογράφος στην ίδια πόλη,μιλάμε για μικρή πόλη,δεν μπορεί να μην το ήξερε η άλλη που μας είπε ότι δεν υπάρχει.
Είδε ότι μέσα στην βαθειά πληγή υπήρχαν και πετραδάκια. Μου έδειξε τρία που έβγαλε.
Την νάρκωσε και την άνοιξε και άρχισε να κόβει κομμάτια από σάπιο δέρμα και κομμάτια από σάπιους μύες. Έβγαλε μια χούφτα από αυτά.
Με έπιασε απελπισία όταν είδα αυτή την κατάσταση.
Με ρώτησε τι αντιβίωση έχει πάρει το σκυλί. Του απάντησα ότι της έκανε η άλλη κτηνίατρος
αντιβίωση με ένεση που την κάλυπτε για τρεις μέρες. Μα δεν φτάνει μόνο αυτή η αντιβίωση
για τέτοιες πληγές,απάντησε.
Αφού την είχε ράψει, μου είπε ότι έχει μείνει κι άλλος νεκρός ιστός γιατί δεν μπορούσε να βγάλει άλλο. Τρελλάθηκα. Μα αφήσατε σάπιο ιστό πάνω στο ζώο,του λεω,γιατί; Δεν γινόταν να βγάλω άλλο, μου λέει ,πώς θα την έραβα. Της έβαλε και τέσσερεις παροχετεύσεις για να μην κλείσει τελείως το τραύμα και να φεύγουν προς τα έξω τα υγρά που έπρεπε να φύγουν.
Και μου την παραδίδει έτσι να την πάρω πάλι στο σπίτι. Μου γράφει και δύο αντιβιώσεις κι όχι μία και παυσίπονο. Του λέω, έτσι όπως το βλέπω το ζώο δεν είμαι καθόλου αισιόδοξη. Μπορεί και να συνέρθει ,μου λέει. Δοκιμάστε να του δώσετε να φάει απόψε. Αλλά αν δεν φάει δώστε του την κάψουλα με την αντιβίωση που σας έδωσα, με το ζόρι. Αύριο ,όμως θα πρέπει να αρχίσει να τρώει γιατί δεν μπορεί να παίρνει δύο αντιβιώσεις με άδειο στομάχι.
Κι αν δε φάει κι αύριο τι θα κάνω ,του λεω. Ε τότε, μου λέει , δεν νομίζω να μπορώ να κάνω κι εγώ τίποτα. Αλλά δώστε του εσείς, μπορεί να φάει το σκυλί.
Την παίρνω πάλι μαζί μου με την ελπίδα ότι θα φάει. Το βράδυ δεν έφαγε. Δοκιμάζω και το πρωί,πάλι δεν έτρωγε. Εν τω μεταξύ το σκυλάκι ,εκτός του ότι δεν έτρωγε, ό,τι νερό έπινε το έβγαζε με εμετό.
Παίρνω τον κτηνίατρο νωρίς το πρωί και του περιγράφω την κατάσταση. Φέρτε το να του κάνω αντιβίωση με ένεση,μου λέει,αλλά όχι τώρα ,κατά τις 12. Δεν γίνεται να το φέρω από τώρα να του βάλετε και ορό γιατί το σκυλάκι ό,τι υγρά πίνει τα βγάζει πάλι. Δεν μπορώ να αναλάβω εγώ κάτι τέτοιο ,μου λέει. Κοιτάξτε, λέει, να σας εξηγήσω για να καταλάβετε, το σκυλάκι χρειάζεται νοσηλεία,αλλά εγώ είμαι μόνος μου και δεν μπορώ να το αναλάβω.. Υπάρχει τέτοια δυνατότητα κάπου εδώ κοντά?,του λέω. Όπου και να το πάτε, μου λέει , θα σας κοστίσει πανάκριβα και το σκυλάκι δεν έχει ελπίδες.
Πήρα το σκυλάκι μου και το πήγα κατευθείαν στην Αθήνα, σε ένα κτηνιατρείο, που μου σύστησε μια φίλη σαν εγγυημένα πολύ καλό, όπου θα μπορούσαν να το κρατήσουν για νοσηλεία.
Εκεί έμεινε η Τζέση από Δευτέρα μέχρι Πέμπτη.Πήγαινα και την έβλεπα κάθε μέρα. Μου την έφερναν σε άλλο χώρο ,έξω από αυτόν που είχαν τα κλουβιά νοσηλείας.
Έπαιρνα κάθε μέρα τηλέφωνο για να με ενημερώνουν, αλλά δεν μου έλεγαν αν της έκαναν κάποια εξέταση για να ξέρω σε τι κατάσταση είναι το σκυλάκι. Τα απογεύματα που πήγαινα να την δω μου έλεγαν ότι την ενημέρωση θα την κάνει η κτηνίατρος που πηγαίνει το πρωί.
Την έστησα το πρωί έξω από το κτηνιατρείο και περίμεναν να ανοίξουν. Διαπίστωσα ότι δεν υπήρχε άνθρωπος να μένει το βράδυ για να παρακολουθεί τα ζωάκια μου έμεναν για νοσηλεία.
Αυτό με ανησύχησε. Όταν με είδε η κτηνίατρος να περιμένω απέξω,μόλις έφτασε, μου είπε να φύγω και να ξαναπάω σε μια ώρα για να δω την Τζέση. Της είπα ότι δεν πήγα μόνο για να δω την Τζέση ,αλλά και για να με ενημερώσει. Μπήκα μέσα στο χώρο νοσηλείας μαζί της, αλλά η Τζέση δεν ήταν εκεί. Ήταν σε ένα πλυσταριό-αποθήκη που ήταν δίπλα. Σε ένα βρώμικο κλουβί κάτω στο πάτωμα. Όταν της είπα: Μα δε θάπρεπε η Τζέση να είναι σε καθαρό περιβάλλον;, μου απάντησε, Τι έχει το περιβάλλον, Η Τζέση είναι βρώμικη που έχει σηψαιμία.Γι αυτό την βάλαμε εκεί.
Μου ανέβηκε το αίμα στον εγκέφαλο, έκανα υπομονή να δω τι αγωγή έκανε στην Τζέση. Αρχικά
μου είπε ότι της κάνει τριπλό σχήμα αντιβίωσης ανά οκτάωρο. Άρχισε να της βάζει τον ένα ορό μετά τον άλλον. Αντιβίωση,πλάσμα αίματος, ανοσοδιεγερτικό.
Κάποια στιγμή μου είπε ότι η αγωγή με ορό ξεκινούσε από τις 9 το πρωί και τέλειωνε στις 6. Προβληματίστηκα γιατί τότε πώς έστεκε αυτό που μου είχε πει μόλις πριν, ότι της δίνει τριπλό σχήμα αντιβίωσης ανά οκτάωρο;
Έτσι κι αλλιώς μετά από αυτά που είδα δεν ήθελα να αφήσω άλλο το σκυλί εκεί. Της είπα πως με ανησυχεί που μένει η Τζέση μόνη της το βράδυ χωρίς θεραπεία και χωρίς ορό και προτιμάω να την μεταφέρω κάπου που θα υπάρχει 24ωρη νοσηλεία. Μου είπε ότι το σύνολο της οφειλής μου
ήταν 60 ευρώ (μόνο!), για νοσηλεία από Δευτέρα μέχρι και Πέμπτη. Θεωρώ ότι αν όντως χορηγούσε καθημερινά όλα αυτά που είδα μπροστά μου, αυτό το ποσό δε θα κάλυπτε ούτε τα φάρμακα. Συμπέρανα ότι πίσω από τις κλειστές πόρτες όυτε σωστή νοσηλεία γινόταν στο σκυλάκι μου.
Την πήρα από εκεί και την πήγα σε νοσοκομείο ζώων. Εκεί έκαναν όλα αυτά που έπρεπε να γίνουν στο σκυλάκι. Την καθάρισαν ,την ξύρισαν και της αφαίρεσαν κι άλλο νεκρό δέρμα. Της έκαναν εξετάσεις αίματος και ακτινογραφία και την έβαλαν σε ορό. Μου είπαν από την πρώτη στιγμή ότι τα πράγματα δεν είναι καλά. Οι εξετάσεις αίματος ήταν πολύ κακές. Έδειξαν πρόβλημα στο συκώτι και στα νεφρά. Μου είπαν ότι σε δυο-τρεις μέρες θα επαναλάμβαναν τις εξετάσεις αίματος για να δουν αν θα υπάρξει κάποια βελτίωση. Αν οι τιμές παρέμεναν όπως έχουν,αυτό θα σήμαινε ότι το σκυλάκι έχει μόνιμη βλάβη πια και θα έπρεπε να προχωρήσουμε σε ευθανασία.
Η Τζέση δεν πρόλαβε να επαναλάβει τις εξετάσεις γιατί μετά από δύο μέρες ΄"έφυγε" από ανακοπή.
Αυτά είναι τα γεγονότα ,όπως έγιναν από την αρχή μέχρι το τέλος.
Λυπαμαι πολυ για το σκυλακι σου, αν οντως εισαι σιγουρη οτι εγιναν λαθος κινησεις καλο κουραγιο στο γολγοθα που μπαινεις. Απο που ομως συμπερανες οτι κατι δεν εγινε σωστα; ποιος σε συμβουλεψε τι επρεπε να γινει;
