Κι εγώ είμαι του ξυπόλυτου. ΠΟΛΥ!
Δεν έχω δει διαφορά στα πέλματά μου από πριν έχω σκύλο σε σχέση με μετά.
Πάλι πρέπει να πλένω συχνά τα ΔΙΚΑ μου πόδια.
Δεν πλένω του σκύλου γιατί αυτό δεν θα βοηθούσε στο να καθαρίσουν οι δικές μου "πατούσες".
Ούτε σε μας όμως ανεβαίνει ο σκύλος σε επιπλα ή κρεββάτια.
Το βρίσκω υποχόνδριο να πλένεις τα πόδια του σκύλου μετά από κάθε βόλτα (ακόμη κι αν υπάρχει μωρό στο σπίτι, δεν το έχω ακούσει ποτέ!) αλλά δεν νομίζω να πάθει κάτι ο σκύλος. Πολύ κουραστικό μου ακούγεται πάντως.
Θεωρώ πολύ πιο λογικό, αν μένεις με σκύλο να μάθεις να "ανέχεσαι" και λίγη βρώμα (όπως αν μένεις με μικρά παιδιά), και να μάθεις να καθαρίζεις καλά το σπίτι (και τον σκύλο φυσικά) σε μία λογική ρουτίνα.
Αλλά ο καθένας στο σπίτι του είναι αυτός ο Άρχοντας. Ας κάνει ότι του αρέσει.
Πάντως το διαμέρισμα είναι πολύ εύκολο στο καθάρισμα από την μονοκατικία που είχαμε ως πέρισι.
Μπες-βγες οι σκύλοι στον κήπο, σκούπιζα συνέχεια να βγάζω τα χώματα. Κι όταν έβρεχε, τις λάσπες.
Είχα κι ειδικό νουλάπι (το pit το λέγαμε, όπως στα ράλλυ όπου αλλάζουν τα λάστιχα) στην είσοδο με πετσέτες για άμεσο λασποσκούπισμα των πατουσιών...
Ναι, μπορούσα να "μαντρώσω" τους σκύλους μέσα ή έξω να μην "υποφέρω" τόσο. Είναι σκύλοι όμως, και τους έχω σε μεγαλύτερη προτεραιότητα (την ευτυχία τους) από το να έχω το τέλειο σπίτι.
