Πριν αρκετά χρονια ..γύρω στα 21 χρονια πριν.. όταν πήραμε το μαλτεζάκη μας είχε διάρροια αλλα κόκκινη..
Όταν το πήγαμε στον πρώτο κτηνίατρο που είχαμε βρει τότε, μας λέει κατευθείαν τύφος.., ευθανασια ένα τσιμπιματακι είναι δεν είναι κάτι..
Δεν σκέφτηκε να ρωτήσει αν είχαμε δώσει κανένα χρωματιστό κόκαλο πριν βγάλει την διάγνωση όπου δεν τον εξέτασε καν..ηταν δυσκολο για αυτον προφανως..αλλα ευκολο να στειλει ενα σκυλι στα θυμαρακια..
Αυτό το σκυλί όχι μονο δεν είχε τύφο.., αλλα έστρωσε η κοιλίτσα του από αυτήν την αηδία που του δώσαμε με ρυζάκι και κοτόπουλο..και έζησε για αλλα 16.5 χρονια..
Αυτόν λοιπόν τον κτηνίατρο.. χασάπη συνήθιζα να τον λέω.., (φυσικά έχω να πατήσω εκεί 21 χρονια και φυσικά ούτε πρόκειται..) πιστεύω επάξια θα διεκδικουσε το χρυσό βατόμουρο..
