Καλημερα φιλοι μου...
Θα ηθελα να μοιραστω κ εγω με την ιστορια μου.... την οποια ζουμε κοντα ενα χρονο...
Περυσι τον φεβρουαριο ξαφνικα χωρις να το περιμενω ειδα στο σπιτι μου ενα μικρο κουταβακι 2 μηνων...η πρωτη μου αντιδραση ητανε να κλαψω! Δεν μπορουσα να το συνειδητοποιησω οτι στο σπιτι μου τρεχει ενα μικρο πλασματακι... απο κεινη τη μερα αλλαξαν ολα! και ηταν πολυ καλο για να ειναι αληθινο...
3 μηνων πλησιαζοντας 4... αρχισα να παρατηρω οτι το κουταβι μου...δεν ειχε αντοχες! Εψαχνα το θεμα.. και παντου επερνα μια απαντηση..."Παγκ ειναι...αυτα ετσι λαχανιαζουν!" τον πηγα λοιπον στον καλο μας κτηνιατρο...και ναι... δεν ειχα αδικο... το μικρουλι ειχε θεμα με την καρδουλιτσα του! και μαλιστα πολυ σοβαρο...
<Η ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΚΑΙ Η ΠΡΟΛΗΨΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΑΝ.... >:idea:
Το ονειρο τελειωσε... ξυπνησαμε... τον πηγαμε παντου...οπου επερεπε... εκανε θεραπια με χαπακια ανθρωπινα..για 6 μηνες! Και εκει που σιγα σιγα πιστευα οτι παει καλα! Οτι καναν δουλεια τα φαρμακα... ξαφνικα τον ειδα να λιποθυμαει στα ματια μου απο χαρα...(μας ειχαν πει θα εχουμε συχνες λιποθυμιες αλλα εγινε μονο εκεινη τη μερα) την επομενη αμεσως τον πιγαμε παλι για εξετασεις..και ακουσα αυτο που δεν ηθελα... "χειροτερεψε και δεν γινεται τιποτα εχει σπανιο προβλημα στην καρδουλα του" μας αλλαξαν τα χαπια.. και μεγαλυτερη δοσολογια... το θεμα ειναι... οτι ολους αυτους τους μηνες.. εκει που χαιρομαι το ζωακι μου τον πιανουν κρισουλες δυσπνοιας ... και αμα δεν το εχει ζησει καποιος δεν μπορει να φανταστει ποσο δυσκολο ειναι...και για τον μικρουλι αλλα και για μας! Προσπαθουμε να εχει ησυχια στο σπιτι... προσπαθουμε να τον βγαζουμε βολτα οταν ειναι νυχτα να μην ερχεται σε επαφη με αλλα σκυλακια ειδικα τα μεγαλοσωμα κ τρομαζει.. προσπαθουμε πολλα...οταν λειπουμε και παμε στο σπιτι... παντα χτυπαμε τα κουδουνια μετα απο λιγο μπαινουμε..να μην τρομαξει και παθει τιποτα απο την χαρα του... ολη αυτη η ιστορια φυσικα μας εκανε να τον αγαπαμε πολυ περισσοτερο απο τη ενα υγιεστατο ζωο....
Σε δυο μερες το αγορι μου εχει τα πρωτα του γενεθλια!
Ευχομαι να μεινει ετσι σταθερα η καρδουλιτσα του... και να κανουμε και του χρονου γενεθλια.... μπορει για καποιους να φαινομαι υπερβολικη ...αλλα μονο αν ζουσε κατι παρομοιο θα καταλαβαινε... δεν το ευχομαι σε κανεναν... μην τυχει ξανα σε κανεναν! μην ζευγαρωνετε τα σκυλακια σας .... αποκτηση σκυλου θελει ψαξιμο ....
αλλα λενε αν δεν παθεις, δεν 8α μαθεις...
Εγω παντως ευχαριστω το αγορι μου που ηρθε στο δικο μου το σπιτι! Και με εκανε να τον λατρευω, τον ευαισθητο χαρακτηρα του!Και την ορεξη του για την ζωη...και το παιχνιδι. Μαλιστα οι γιατροι απορουν πως εχει τοση ορεξη και ενεργεια με αυτα που εχει και παιρνει...και δεν λιποθυμαει..δειχνει καλα! ...πριν λιγες μερες μας ειπανε ειναι σταθερα με τα νεα χαπια .... ελπιζω για το καλυτερο για τον Μαξιμακο μου... πιστευω να εκανα καλα που μοιραστηκα την ιστορια μου μαζι σας...
Τα σκυλια δεν ειναι μονο μοστρα κ παρεα... ειναι μελος της οικογενειας μας... και μας χρειαζονται! ξυπνανε και μας αναζητουν...ο κοσμος τους ειναι τα αφεντικα τους πανω απ'ολα...
Χρονια Πολλα αγορινα μου ομορφη *agapoylas*

Θα ηθελα να μοιραστω κ εγω με την ιστορια μου.... την οποια ζουμε κοντα ενα χρονο...
Περυσι τον φεβρουαριο ξαφνικα χωρις να το περιμενω ειδα στο σπιτι μου ενα μικρο κουταβακι 2 μηνων...η πρωτη μου αντιδραση ητανε να κλαψω! Δεν μπορουσα να το συνειδητοποιησω οτι στο σπιτι μου τρεχει ενα μικρο πλασματακι... απο κεινη τη μερα αλλαξαν ολα! και ηταν πολυ καλο για να ειναι αληθινο...
3 μηνων πλησιαζοντας 4... αρχισα να παρατηρω οτι το κουταβι μου...δεν ειχε αντοχες! Εψαχνα το θεμα.. και παντου επερνα μια απαντηση..."Παγκ ειναι...αυτα ετσι λαχανιαζουν!" τον πηγα λοιπον στον καλο μας κτηνιατρο...και ναι... δεν ειχα αδικο... το μικρουλι ειχε θεμα με την καρδουλιτσα του! και μαλιστα πολυ σοβαρο...
<Η ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΚΑΙ Η ΠΡΟΛΗΨΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΑΝ.... >:idea:
Το ονειρο τελειωσε... ξυπνησαμε... τον πηγαμε παντου...οπου επερεπε... εκανε θεραπια με χαπακια ανθρωπινα..για 6 μηνες! Και εκει που σιγα σιγα πιστευα οτι παει καλα! Οτι καναν δουλεια τα φαρμακα... ξαφνικα τον ειδα να λιποθυμαει στα ματια μου απο χαρα...(μας ειχαν πει θα εχουμε συχνες λιποθυμιες αλλα εγινε μονο εκεινη τη μερα) την επομενη αμεσως τον πιγαμε παλι για εξετασεις..και ακουσα αυτο που δεν ηθελα... "χειροτερεψε και δεν γινεται τιποτα εχει σπανιο προβλημα στην καρδουλα του" μας αλλαξαν τα χαπια.. και μεγαλυτερη δοσολογια... το θεμα ειναι... οτι ολους αυτους τους μηνες.. εκει που χαιρομαι το ζωακι μου τον πιανουν κρισουλες δυσπνοιας ... και αμα δεν το εχει ζησει καποιος δεν μπορει να φανταστει ποσο δυσκολο ειναι...και για τον μικρουλι αλλα και για μας! Προσπαθουμε να εχει ησυχια στο σπιτι... προσπαθουμε να τον βγαζουμε βολτα οταν ειναι νυχτα να μην ερχεται σε επαφη με αλλα σκυλακια ειδικα τα μεγαλοσωμα κ τρομαζει.. προσπαθουμε πολλα...οταν λειπουμε και παμε στο σπιτι... παντα χτυπαμε τα κουδουνια μετα απο λιγο μπαινουμε..να μην τρομαξει και παθει τιποτα απο την χαρα του... ολη αυτη η ιστορια φυσικα μας εκανε να τον αγαπαμε πολυ περισσοτερο απο τη ενα υγιεστατο ζωο....
αλλα λενε αν δεν παθεις, δεν 8α μαθεις...
Εγω παντως ευχαριστω το αγορι μου που ηρθε στο δικο μου το σπιτι! Και με εκανε να τον λατρευω, τον ευαισθητο χαρακτηρα του!Και την ορεξη του για την ζωη...και το παιχνιδι. Μαλιστα οι γιατροι απορουν πως εχει τοση ορεξη και ενεργεια με αυτα που εχει και παιρνει...και δεν λιποθυμαει..δειχνει καλα! ...πριν λιγες μερες μας ειπανε ειναι σταθερα με τα νεα χαπια .... ελπιζω για το καλυτερο για τον Μαξιμακο μου... πιστευω να εκανα καλα που μοιραστηκα την ιστορια μου μαζι σας...
Τα σκυλια δεν ειναι μονο μοστρα κ παρεα... ειναι μελος της οικογενειας μας... και μας χρειαζονται! ξυπνανε και μας αναζητουν...ο κοσμος τους ειναι τα αφεντικα τους πανω απ'ολα...
Χρονια Πολλα αγορινα μου ομορφη *agapoylas*
