Καλώς σας βρήκα και εγώ
Αυτή που βλέπετε στο άβαταρ είναι η Πίκα. Τη βρήκε 1 ½ μηνών, στο δρόμο, ένα ζευγάρι που δε μπορούσε να τη κρατήσει και κάπως έτσι έγινε το πρώτο σκυλί μας και τρίτο μέλος της οικογένειας.
Σήμερα είναι ενός έτους, 11 κιλά και από ράτσα «τα πάντα όλα» (αν έχετε καμιά ιδέα για τις διασταυρώσεις της, θα ήταν ευπρόσδεκτη, μιας και έχω ακούσει τα πάντα από γουέστι μέχρι γ.π.)
Σε ηλικία 3 μηνών, έπεσε από ύψος 1 ½ μέτρου και έσπασε το μπροστινό αριστερό της πόδι. Η συνέχεια ήταν εγχείρηση, λάμες κλπ. Αυτό διορθώθηκε. Πριν λίγο καιρό, όμως, ανακαλύψαμε ότι το μπροστινό δεξί πόδι (μάλλον από το πέσιμο) έχει «σύγκλιση ωλένης κερκίδας», με λίγα λόγια αναπτύσσεται στραβά και όσο μεγαλώνει κουτσαίνει ελαφρώς. Μετά από πάρα πολλές, εξετάσεις, ακτινογραφίες, γιατρούς κλπ κλπ, καταλήξαμε ότι μια διορθωτική επέμβαση θα έχει μικρές πιθανότητες επιτυχίας και επί της ουσίας είναι μόνο για λόγους αισθητικής. Άρα στο ερώτημα που μας θέσανε «Σας πειράζει να κουτσαίνει το σκυλί σας» η απάντηση ήταν «όχι». Μακροπρόθεσμα ενδέχεται να της προκαλέσει αρθριτικά, οπότε η Πίκα είναι μονίμως στο ρήμα «πεινάω», μιας και ο σκληρός ιδιοκτήτης της, και γράφων το παρόν, ζυγίζει μέχρι και τη τελευταία λιχουδιά, της -κατά τα άλλα- υπερβολικά λαίμαργης σκυλίτσας.
Από ιατρικά, επίσης, σε ηλικία 4 μηνών, δάγκωσε φόλα που –ευτυχώς- άφησε αμέσως (είχαμε πρόσφατη την εντολή «αστο»), πλην όμως ελάχιστο δηλητήριο είχε περάσει στον οργανισμό και έμεινε άλλη μια μέρα στο νοσοκομείο για παρακολούθηση.
Όπως καταλαβαίνετε, λοιπόν, έχουμε κάνει πλούσιους τους γιατρούς.
Στα υπόλοιπα, είναι πανέξυπνη, υπάκουη και ήρεμη (έως λιγάκι τεμπέλα…), υπερβολικά φιλική, σε σημείο να φοβάμαι ότι, αν μπουν κλέφτες σπίτι, μπορεί και να μου την πατήσουν καθώς κοιμάται. Από την άλλη μπορεί και να παίξουν μαζί της, μέχρι να έρθει η αστυνομία. Ποιος ξέρει…
Τρώει acana και ζει μόνιμα στο σπίτι (σιγά σιγά κόβουμε το crate), ενώ τις πιο δραστήριες μέρες της μπορεί να περάσει και ένα ολόκληρο μισάωρο στο κήπο, συνήθως βέβαια όταν βρέχει, με αποτέλεσμα να γυρνάει πίσω μές τη μπίχλα. Οι βόλτες της είναι μικρές (20-30 λεπτά) τόσο λόγω βαρεμάρας της, όσο κυρίως λόγω ποδιού.
Αυτά για αρχή. Εδώ θα είμαστε να τα λέμε.
Αυτή που βλέπετε στο άβαταρ είναι η Πίκα. Τη βρήκε 1 ½ μηνών, στο δρόμο, ένα ζευγάρι που δε μπορούσε να τη κρατήσει και κάπως έτσι έγινε το πρώτο σκυλί μας και τρίτο μέλος της οικογένειας.
Σήμερα είναι ενός έτους, 11 κιλά και από ράτσα «τα πάντα όλα» (αν έχετε καμιά ιδέα για τις διασταυρώσεις της, θα ήταν ευπρόσδεκτη, μιας και έχω ακούσει τα πάντα από γουέστι μέχρι γ.π.)
Σε ηλικία 3 μηνών, έπεσε από ύψος 1 ½ μέτρου και έσπασε το μπροστινό αριστερό της πόδι. Η συνέχεια ήταν εγχείρηση, λάμες κλπ. Αυτό διορθώθηκε. Πριν λίγο καιρό, όμως, ανακαλύψαμε ότι το μπροστινό δεξί πόδι (μάλλον από το πέσιμο) έχει «σύγκλιση ωλένης κερκίδας», με λίγα λόγια αναπτύσσεται στραβά και όσο μεγαλώνει κουτσαίνει ελαφρώς. Μετά από πάρα πολλές, εξετάσεις, ακτινογραφίες, γιατρούς κλπ κλπ, καταλήξαμε ότι μια διορθωτική επέμβαση θα έχει μικρές πιθανότητες επιτυχίας και επί της ουσίας είναι μόνο για λόγους αισθητικής. Άρα στο ερώτημα που μας θέσανε «Σας πειράζει να κουτσαίνει το σκυλί σας» η απάντηση ήταν «όχι». Μακροπρόθεσμα ενδέχεται να της προκαλέσει αρθριτικά, οπότε η Πίκα είναι μονίμως στο ρήμα «πεινάω», μιας και ο σκληρός ιδιοκτήτης της, και γράφων το παρόν, ζυγίζει μέχρι και τη τελευταία λιχουδιά, της -κατά τα άλλα- υπερβολικά λαίμαργης σκυλίτσας.
Από ιατρικά, επίσης, σε ηλικία 4 μηνών, δάγκωσε φόλα που –ευτυχώς- άφησε αμέσως (είχαμε πρόσφατη την εντολή «αστο»), πλην όμως ελάχιστο δηλητήριο είχε περάσει στον οργανισμό και έμεινε άλλη μια μέρα στο νοσοκομείο για παρακολούθηση.
Όπως καταλαβαίνετε, λοιπόν, έχουμε κάνει πλούσιους τους γιατρούς.
Στα υπόλοιπα, είναι πανέξυπνη, υπάκουη και ήρεμη (έως λιγάκι τεμπέλα…), υπερβολικά φιλική, σε σημείο να φοβάμαι ότι, αν μπουν κλέφτες σπίτι, μπορεί και να μου την πατήσουν καθώς κοιμάται. Από την άλλη μπορεί και να παίξουν μαζί της, μέχρι να έρθει η αστυνομία. Ποιος ξέρει…
Τρώει acana και ζει μόνιμα στο σπίτι (σιγά σιγά κόβουμε το crate), ενώ τις πιο δραστήριες μέρες της μπορεί να περάσει και ένα ολόκληρο μισάωρο στο κήπο, συνήθως βέβαια όταν βρέχει, με αποτέλεσμα να γυρνάει πίσω μές τη μπίχλα. Οι βόλτες της είναι μικρές (20-30 λεπτά) τόσο λόγω βαρεμάρας της, όσο κυρίως λόγω ποδιού.
Αυτά για αρχή. Εδώ θα είμαστε να τα λέμε.
