Θρίλερ, έτσι;;;;;;; Περαστικά και στους δύο και -
@manolo, έλεος, πήγαινε παιδάκι μου (sic) να σε δει κανάς γιατρός, και κάνε και έναν εξορκισμό μετά (τί ευχέλαια λέτε ω-ρε παιδιά;

να είμαστε σίγουροι
'Ωραίες' οι ιστορίες σας, δε λέω, αλλά σα την περσινή δική μου όπου έφαγα καλαμαράκι σε ταβέρνα στην άκρη του πουθενά στην Κίμωλο και ΜΕΣΑ στο καλαμαράκι είχε σφίγγα όπου μου δάγκωσε γλώσσα-χείλη-τα πάντα και κοάλα και πρήστηκα σα-να-μην πω, πέρα από το σοκ, νομίζω δεν υπάρχει! Ακόμη το σκέφτομαι και ανατριχιάζω.... μιλάμε για το απόλυτο horror story. Ευτυχώς, αν και είμαι αλλεργική σε πάρα πολλά πράγματα, πρήστηκα μεν, δεν πέθανα δε ! Ο αγροτικός γιατρούλης (ίσα που είχε βγάλει γένια) με διαβεβαίωσε από το τηλέφωνο ότι αφού είχαν περάσει ήδη 20 λεπτά από το τσίμπημα, είχα μεν πρηστεί αλλά ανέπνεα ακόμη, μάλλον θα την 'έβγαζα καθαρή'. Ε, καμιά ώρα αργότερα βρεθήκαμε κιόλα και αφού έκανε τηλεκόνφερανς με τον καθηγητή του (!!!!!) μου βάρεσε και μία στον πωπό, οπότε ήρθα στα ίσα μου. Ονειρεμένες στιγμές, πραγματικά, αλησμόνητες!