Μεγάλο πρόβλημα με κουτάβι

[giotaki2003]

Καλησπέρα σας

Αντιμετωπίζω μεγάλο πρόβλημα με το γαλλικο μπουλντογκακι μου. Το σκυλάκι μου το έκανε δώρο ο νονός μου πριν κανένα μήνα και τώρα είναι τριών μηνών. Είναι ένα μπλε λατρεία.
το πρόβλημα πιο είναι.
πρώτον οι γονείς μου αγόρασαν ένα κλουβάκι και το βάζουμε εκει μέσα όταν λείπουμε, επίσης δε με αφήνουν να το ανεβάζω σε κρεβάτια ή καναπέ. όταν πάει το καημένο να ανέβει το πιάνουν και το βάζουν κλουβι με φωνές. Και πάλι το πρόβλημα είνι άλλο. εδώ και δέκαπέντε μέρες κατεβαίνουν τ ξαδέρφια μου που είναι 8 κ 10 χρονων και παίζουν μαζι του σα να είναι κούκλα, του πειράζουν τα αυτιά συνέχεια με αποτέλεσμα ν έχουν πέσει, ενώ ότν μας το έφεραν ήταν τεντωμένα. Το είπα στον πατέρα μου αλλα μου είπε οτι να μην τολμήσω να πω τιποτα στο θείο ή στα παιδιά γιατί δε θέλουν να τσακωθούμε.
Τι να κάνω;;;;; Λέτε να τραυματίστηκαν τ αυτάκια του;;;;

 

[Penguin]

Πόσο χρονών είσαι;

 

[giotaki2003]

24, γιατί;

 

[giotaki2003]

Βρε παιδια ξερει κανεις τι να κάνω; κανένας ζωόφιλος υπάρχει;

 

[ChrisApo]

Και γι΄αυτό ακρίβως το λόγο δεν κάνουμε σκύλους δώρο...https://www.livingwithdogs.gr/skilo...pos/anthropos-kai-skilos/17-paidia-kai-skilos

 

[giotaki2003]

Και γι΄αυτό ακρίβως το λόγο δεν κάνουμε σκύλους δώρο...https://www.livingwithdogs.gr/skilo...pos/anthropos-kai-skilos/17-paidia-kai-skilos

Τι σχέση έχει αυτο, εμένα μου τον έκανε δώρο ο νονός μου και το προσέχω και το αγαπώ, τα ξαδερφια μου που έρχονται σπίτι το αντιμετωπίζουν σα λουτρινο, τι φταίω εγώ;
για τα αυτιά του με ενδιαφέρει περισσότερο, λέτε να του έκαναν κάτι τα μικρά; ειναι λογικό που έπεσαν ενώ πριν ήταν τεντωμένα;
Επίσης το κλουβάκι είναι όντως καλό για το σκυλάκι; ο πατέρας μου που το αγόρασε του ειπαν οτι αυτό πρέπει μέχρι 6 μηνών για να μην κάνουν χάλια το σπίτι

 

[ChrisApo]

Τι σχέση έχει αυτο, εμένα μου τον έκανε δώρο ο νονός μου και το προσέχω και το αγαπώ, τα ξαδερφια μου που έρχονται σπίτι το αντιμετωπίζουν σα λουτρινο, τι φταίω εγώ;
για τα αυτιά του με ενδιαφέρει περισσότερο, λέτε να του έκαναν κάτι τα μικρά; ειναι λογικό που έπεσαν ενώ πριν ήταν τεντωμένα;
Επίσης το κλουβάκι είναι όντως καλό για το σκυλάκι; ο πατέρας μου που το αγόρασε του ειπαν οτι αυτό πρέπει μέχρι 6 μηνών για να μην κάνουν χάλια το σπίτι

Έχει και παρά έχει γιατί εφόσον εσύ είσαι η ιδιοκτήτρια σκύλου έχεις και ευθύνες και οφείλεις να ξεκαθαρίσεις στον πατέρα σου και τον εαυτό σου ότι ο σκύλος δεν είναι κούκλα και να απαγορεύσεις στα ξαδέρφια σου να έρχονται σε επαφή με τον σκυλό αν δεν τηρούν κάποιους κανόνες. Θεωρώ απίθανο να έπαθαν κάτι τα αυτιά του σκύλου, πλην όμως η θέση τους υποδεικνύει και τη διάθεση του. Μπορεί το πέσιμο να δείχνει δυσφορία ή φόβο. Επίσης όταν έχουμε κουτάβι τα ατυχήματα στο σπίτι είναι δεδομένα.Μάλιστα επειδή από ότι διάβασα χρησιμοποιείτε το κλουβί ως τιμωρία θεωρώ ότι δύσκολο θα το κάνετε να το συνηθίσει. @d3ac0n οι γνώσεις θα είναι χρήσιμες. Δεν έχω εμπειρία από κουτάβια.

 

[Penguin]

Μην το παίρνεις άσχημα, ρωτάω για να προσαρμόσω ανάλογα την απάντηση μου. Άλλες συμβουλές/ιδέες θα δώσω σε ένα 14χρόνο και άλλο σε μια 24χρονη.

Καταρχάς, υποθέτω ότι το σπίτι στο οποίο μένεις και εσύ και το σκυλάκι είναι των γονιών σου, επομένως είναι δικαίωμα τους να μην θέλουν να ανεβαίνει στους καναπέδες και οφείλεις να το σεβαστείς. Οι γονείς σου όμως, το κάνουν με πολύ λάθος τρόπο. Εγώ αν ήμουν στην θέση σου (που είμαι στην θέση σου κάθε φορά που πάω για ΣΚ στο σπίτι των δικών μου) θα το κατέβαζα πρώτη πρώτη από τους καναπέδες και τα κρεβάτια. Μόλις δεις ότι ο σκύλος έχει ανέβει, λες ένα αυστηρό μη, και τον κατεβάζεις κάτω. Ούτε φωνές, ούτε ουρλιαχτά, ούτε περιορισμοί. Είναι περιττά και πιο πολύ τρομάζουν το κουτάβι παρά το διδάσκουν. Μπορείς να συμβουλέψεις τους γονείς σου να κάνουν και αυτοί το ίδιο, ή να τους πεις ότι θα αναλάβεις εξ ολοκλήρου να του το μάθεις αυτό.

Κακώς η μόνη σου έγνοια είναι τα αυτιά. Τα αυτιά, όπως και να το κάνουμε, είναι απλά αυτιά, πεσμένα, όρθια, δεν έχει σημασία, όχι για το σκυλάκι. Αυτό που όμως έχει σημασία είναι ότι το κουτάβι σου είναι ένα μωρό, το οποίο δεν προστατεύεις από τα ξαδέρφια σου. Οφείλεις να μην επιτρέπεις στα ξαδέρφια σου να παίζουν μαζί του λες και είναι λούτρινο, γιατί δεν είναι. Είναι ένας ευαίσθητος ζωντανός οργανισμός, που μέσα από αυτό μπορεί να μάθει να φοβάται τα παιδιά. Μελλοντικά, αν δει το καημένο ότι εσύ που είσαι εκεί για να το προστατεύεις δεν το κάνεις, θα αναγκαστεί να λάβει δράση μόνο του, και τότε θα είναι το κακό σκυλί που πήγε να δαγκώσει το μωρό. Αντιθέτως, τα ξαδέρφια σου δεν είναι μωρά. Παιδία 8 και 10 μπορούν να μάθουν πως να συμπεριφέρονται σε σκύλους. Αν ήμουν στην θέση σου (και εδώ μπαίνει η ηλικία, γιατί κάτι τέτοιο ενα 14χρόνο μάλλον δεν θα το έκανε) θα προσέγγιζα πρώτα τα ξαδέρφια μου, να τους δείξω τα τι και τα πως του σκύλου, και αν δεν άκουγαν θα απομακρινά τον σκύλο από αυτά. Και στον θείο μου θα την έλεγα, και στον πατέρα μου (άκουσε εκεί μην τολμήσεις να πράξεις τα δέοντα για την ευζωία του σκύλου σου!).

Όσο αφορά το κλουβάκι, κάνε μια αναζήτηση στο φόρουμ για crate, να μάθεις την σωστή χρήση του.


Υ.Γ. Στο φόρουμ υπάρχουν αρκετοί φιλόζωοι (ελπίζω όχι ζωόφιλοι) αλλά είναι φόρουμ, όχι λαιβ τσατ. Οι απαντήσεις μπορεί και να αργούν και τα μέλη δεν είναι ρομποτάκια να σου απαντάν μόνο για αυτά που σε νοιάζει να μάθεις.

 

[giotaki2003]

Σας ευχαριστώ πολύ για τις μέχρι τώρα απαντήσεις.
Στο κλουβί το βάζουμε όταν λείπουμε απο το σπίτι οπωσδήποτε και μετά το βγάζω εγώ κυρίως οταν λείπουν οι γονείς μου. Μια φορά που το έβγαλα έξω χωρίς την άδεια τους και τα έκανε στο πάτωμα φάγαμε και οι δύο φοβερή κατσάδα σε σημείο εγώ να βάλω τα κλάματα και ο Ρίκι να κρύβει τη μουσούδα του στο μαξιλαράκι του.
Αυτο με τα ξαδερφια είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα, μια φορά πήγα κάτι ν τους πω με λίγο αυστηρό ύφος και ο πατέρας μου με έβαλε στη γωνία οτι βάζω το σκυλί(δε θα πω τι λέξει χρησιμοποιησε γιατι θυμώνω και στεναχωριέμαι) πάνω απο τα παιδιά και οτι αυτός ειναι ο σκοπός ενός σκυλιού που δεν είναι φύλακας ή κυνηγόσκυλο και οτι δε θέλει να τσακωθεί με τους θείους μου και τέτοια.
Προσπάθησα να τον κρατάω εγω μόνο αγκαλιά για να τον προστατέψω αλλα μόλις αυτα παραπονέθηκαν ο πατέραςα μου μου είπε να κάνω κουμάντο στο δικό μου σπίτι όταν θ έχω.
Δε ξέρω τι μπορώ να κάνω, τον λατρεύω τον μικρό και βρίσκομαι σε απελπισία κι αδιέξοδο

και τον έχουμε μόνο τόσο λίγο καιρό

Όσο για τα αυτιά του έπεσαν σε μια μόλις μέρα και μάλιστ την προηγούμενοι τα μικρά είχαν ξεπεράσει κάθε όριο τα σκασμένα

 

[Penguin]

Βρε δεν πας στην πρόνοια... Για έσενα όχι για τον σκύλο.

Δηλάδη, ναι, οκ, μένεις στο σπίτι των γονίων σου αλλά δεν παύεις να είσαι 24. Κουτάβι είναι, στο πάτωμα θα τα κάνει, θα τα μαζέψεις. Θα μεγαλώσει, θα τα κάνει έξω. Είναι σαν να απαίτουν οι γονείς σου από 3 μηνών μωρό να πάει στην τουαλέτα και να τραβίξει και το καζανάκι.

Τώρα, όσο αφόρα τον πατέρα σου, αν δεν θες να τσακώθεις, κάθε φορά που θα είναι να έρθουν τα ξαδέρφια σου, το σκυλί αγκαλία και παίρνεις τους δρόμους (πας σε φίλους, καφετέριες κτλπ). Ο σκόπος ενός σκυλιού είναι η συντροφία, όχι η αντικατάσταση του λούτρινου παιχνιδιού.

Και εν πάση περιπτώση, ο σκύλος είναι δικός σου ή του πατέρα σου;

Και εν πάση περιπτώση 2, αφού ο πατέρας σου του οποίου είναι το σπίτι δεν έχει σεβασμό απέναντι στα ζώα, τι στο καλό του ήρθε του νονού σου και σου πήρε δώρο σκύλο;

 

[giotaki2003]

Μου ειπε τι δώρο ήθελα και του ειπα αυτο το σκυλάκι γιαυτό μου το έφερε, στο χωριό ο πατέρας μου έχει 4 κυνηγόσκυλα, που να φανταστώ οτι θα έκανε σα θηρίο για ένα ακόμη πλασματάκι.

Σκέφτομαι να κάνω αυτό που λέτε, να πηγαίνω σε φίλους και καφετέριες αλλά δεν έχω πάντα την οικονομική δυνατότητα κάθε μέρα να πηγαίνω για καφέ πρώτον και δεύτερον δεν είναι πολύ μικρό για να το σέρνω στη χειμωνιάτικη Αθήνα;
Λέτε αν δεχθώ να μη βγαίνει απο το κλουβί να είναι καλύτερα για εκείνο; Λέτε επίσης οταν μεγαλώσει να το πάω στο χωριό με τα άλλα σκυλιά για λίγο το καλοκαίρι όπως μου πρότειναν οι γονείς μου να βοηθήσει στο να μη φοβάται;

δε μπορώ να βλέπω να του τραβάνε τα αυτιά ή να το πετάνε στον αέρα κι ν σκάει κάτω και να μη μπορώ ν μιλήσω, θα σκάσω. Βλέπω τον Ρικι να κλαψουρίζει, τ σκασμένα να γελάνε και εγώ να θέλω ν πλαντάξω.

 

[noni_papa]

Καλώς ήρθες και να σου ζήσει ο κουταβος!

Στο θέμα μας τώρα. Και εμένα με όλο το σκηνικό που περιγράφεις το τελευταίο που θα με απασχολούσε θα ήταν τα αυτάκια του. Όλο το σκηνικό που περιγράφεις είναι πολύ αρνητικό απέναντι στο κουταβι και απέναντι σε όποια προσπάθεια θες να κάνεις.

Φωνές, πιασίματα από σβέρκο και χώσιμο σε κλουβί είναι ο, τι χειρότερο. Ο πατέρας σου πρέπει να καταλάβει ότι έχετε κουτάβι τώρα. Και αν θέλει κάπου να τα χώσει, να τα χώσει στο νονό αν πρώτα δεν σας ρώτησε όλους αν θέλετε σκύλο. Και την τουαλέτα θα μάθει, και όρια θα μάθει αλλά με ηρεμία και υπομονή και όχι με φωνές.

Ο σκύλος για να μάθει δεν γίνεται να είναι όλη μέρα σε ένα κλουβί. Δεν είναι αυτή η χρήση του κρειτ. Είναι για λίγες ώρες την ημέρα όταν λείπουν όλοι από το σπίτι και μέχρι να μάθει τουαλέτα. Όσο για το να μη φοβάται που λες να το πας το καλοκαίρι στο χωριό με τους άλλους σκύλους. Πρώτον τώρα θα είναι η περίοδος που ρουφάει σαν σφουγγάρι. Λογικό να φοβάται άγνωστες καταστάσεις και λογικό να το ταραζουν οι φωνές. Θα μάθει να μη φοβάται με τη δική σας βοήθεια.

 

[giotaki2003]

Καλώς ήρθες και να σου ζήσει ο κουταβος!

Στο θέμα μας τώρα. Και εμένα με όλο το σκηνικό που περιγράφεις το τελευταίο που θα με απασχολούσε θα ήταν τα αυτάκια του. Όλο το σκηνικό που περιγράφεις είναι πολύ αρνητικό απέναντι στο κουταβι και απέναντι σε όποια προσπάθεια θες να κάνεις.

Φωνές, πιασίματα από σβέρκο και χώσιμο σε κλουβί είναι ο, τι χειρότερο. Ο πατέρας σου πρέπει να καταλάβει ότι έχετε κουτάβι τώρα. Και αν θέλει κάπου να τα χώσει, να τα χώσει στο νονό αν πρώτα δεν σας ρώτησε όλους αν θέλετε σκύλο. Και την τουαλέτα θα μάθει, και όρια θα μάθει αλλά με ηρεμία και υπομονή και όχι με φωνές.

Ο σκύλος για να μάθει δεν γίνεται να είναι όλη μέρα σε ένα κλουβί. Δεν είναι αυτή η χρήση του κρειτ. Είναι για λίγες ώρες την ημέρα όταν λείπουν όλοι από το σπίτι και μέχρι να μάθει τουαλέτα. Όσο για το να μη φοβάται που λες να το πας το καλοκαίρι στο χωριό με τους άλλους σκύλους. Πρώτον τώρα θα είναι η περίοδος που ρουφάει σαν σφουγγάρι. Λογικό να φοβάται άγνωστες καταστάσεις και λογικό να το ταραζουν οι φωνές. Θα μάθει να μη φοβάται με τη δική σας βοήθεια.

Δε φταίει τόσο ο νονός γιατί εγώ το ζήτησα κι ήξερε και ο ίδιος οτι έχουμε σκυλιά στο χωριό.
απο το σπίτι λείπω τουλάχιστον 6 ώρες τη μέρα, οπότε σίγουρα είναι εκει μέσα

Για τα αυτάκια που λες δε με ενοχλεί, αλλά σκέφτομαι οτι αν έχουν γίνει έτσι απο τραυματισμό τότε μπορεί να έχει τραυματιστεί και αλλού και ν μη το έχω παρει ακόμη χαμπάρι...

 

[Penguin]

δε μπορώ να βλέπω να του τραβάνε τα αυτιά ή να το πετάνε στον αέρα κι ν σκάει κάτω και να μη μπορώ ν μιλήσω, θα σκάσω. Βλέπω τον Ρικι να κλαψουρίζει, τ σκασμένα να γελάνε και εγώ να θέλω ν πλαντάξω.

Σε παρακαλώ μην τα λες τόσο απότομα αυτά, έχουμε και μερικές κάποιες δολοφονικές τάσεις...

 

[Penguin]

Να κάτσεις να του πεις ότι τα ξαδέρφια σου του δημιουργούν ψυχολογικά τραύματα και θα δυσκολέψει την μελλοντική συμβίωση του σκύλου με το εγγόνι του.

 

[giotaki2003]

Τι να πω και εγώ που τα βλέπω και βγάζω τον σκασμό;

Είπα οτι δε μπορώ να τ βλέπω αυτά και μου είπαν οτι οι λύσεις είναι΄η κλουβί, ή χωριό, ή να το πουλήσουμε.
Σκέφτομαι γι να τους πάρω με το καλό να το αφήσω να είναι στο κλουβί κι να το βγάζ λίγο όταν λείπουν, έτσι ίσως μαλακώσουν και με τον καιρό το αγαπήσουν περισσότερο κι γίνει μέλος της οικογενειας μας

 

[Penguin]

Να μην βγάζεις τον σκασμό.

 

[giotaki2003]

Να μην βγάζεις τον σκασμό.

Εύκολο ν το λες αν μένεις μόνη και δεν σε συντηρούν οι γονείς σου.

 

[Penguin]

Είμαι 22 και κατα 50% με συντηρούν οι γονείς μου. Ο πατέρας μου επίσης κυνηγός ανευ κυνηγόσκυλου όμως. Αλλά και όταν με συντηρούσαν, τον σκασμό πάλι δεν τον έβγαζα. Μια φόρα θέλει, να κάνεις το καλό το μπαμ.

 

[giotaki2003]

Εμένα σκέψου οτι έχει και 4 σκυλιά και λογικά θα έπρεπε να αντιμετωπίζει αλλιώς τον Ρικι μου.
Στο θέμα όμως τι να κάνω; να δεχθώ λίγο καιρό να μένει μόνο στο κλουβί; θα του κάνει κακό;
Δε νομίζω οτι να πάει στο χωριό είναι καλή λύση πάντως, εκτός οτι θα μου λείπει τις καθημερινές πολύ, δε νομίζω οτι θα νιώσει καλύτερα.
Κι ο καημένος να σκεφτείτε, το γαυγισματάκι του μόνο την πρώτη μέρα που ήρθε σπίτι το ακουσαμε, απο τότε είναι τόσο ήσυχος σα να λέει "να βλέπετε πόσο καλός είμαι;" απλά όταν το παίζουν σ μπάλα θα κλάψει λίγο, λογικο είναι.

αυτό που λες να κάνω το μπαμ σου ξαναλέω είνια εύκολο να το λες οταν οι γονείς σου ειναι συζητήσιμοι