Μελλοντική επιλογή σκύλου-Άνθρωποι με ψυχ.προβλημ.

[korman709]

χαιρετω ολα τα μελη.πριν 2 χρονια ειχα αποκτησει σκυλο,παρ'ολα αυτα δεν ημουν ετοιμος.ουτε οικονομικα ουτε καλα ψυχολογικα(τον πηρα για τον δευτερο λογο)αλλα αποδεικτηκε οτι ηταν μια βεβιασμενη κινηση κ οτι η αποκτηση του θα με εκανε καλα.
ακομα δεν ειμαι ικανος και το ξερω,αλλα δε βρισκω ενδιαφερον σε τιποτα αυτη τη στιγμη και αναρωτιεμαι αν ξεκαθαριζοντας καποια πραγματα με τον εαυτο μου και βρισκοντας τον,ισως καποια στιγμη να επαιρνα την αποφαση να ξαναπαρω.καταννοω οτι πρεπει να εχω καποια εσοδα οχι μονο για την αποκτηση του αλλα την τροφη και τα κτηνιατρικα εξοδα.υστερα απο μελετη καταληγω στην αποκτηση μεγαλου δανου.να αφιερωνω χρονο μαζι του κατι το οποιο θα με απασχολει και δε θα σκεφτομαι γενικοτερα.τα ερωτηματα μου ειναι εαν ανθρωποι που αντιμετωπιζουν προβληματα ψυχολογικα θα μπορεσουν να ειναι ιδιοκτητες σκυλου η ειναι κατι υποκειμενικο και παει αναλογως?μηπως δεν πρεπει να σκεφτομαι καν την αποκτηση του?σιγουρα τωρα δεν αισθανομαι ετοιμος,λογω οικονομικων-μελων οικογενειας-χωρου.μελλοντικα ομως ειναι κατι που θα ηθελα να κανω.παρακαλω τις αποψεις σας.επισης θα ηθελα να ρωτησω εαν υπαρχει εκτροφεας μεγαλων δανων στην ελλαδα.απαντησεις με απαντηση η πμ.

 

[Annouko]

Το πρωτο θεμα που πρεπει να λυσεις δεν ειναι το οικονομικο ή του χωρου αλλα το αν εισαι σε θεση ν'ανταπεξελθεις..
Εγω τουλαχιστον δεν μπορω να σου πω τπτ περισσοτερο γιατι πρβ με πρβ εχει διαφορα οπως κ το αν ακολουθεις καποια αγωγη (σταθερη ή προσκαιρη), τι περιλαμβανει κ τοσα αλλα..

 

[korman709]

κατανοητό πληρως.εαν υπαρχει καποιος ειδικος θα τον παρακαλουσα να μου απαντησει (με πμ προτιμητεο).ωστε να συζητησω μαζι του.

 

[Chloe]

Ο μόνος ειδικός, είναι ο γιατρός που σε παρακολουθεί αν υπάρχει
Αυτό που λες είναι πολύ γενικό.
Λες "έχω πρόβλημα ψυχολογικής φύσης". Δεν διαφέρει απ' το να πει κάποιος άλλος "έχω πρόβλημα παθολογικής φύσης".
Για παράδειγμα, δεν βλέπω το λόγο να μην μπορεί να αντεπεξέλθει στις ανάγκες ενός σκύλου ένας άνθρωπος με διαταραχή πανικού ή ήπια κατάθλιψη. Ένας άνθρωπος, όμως, με βαριά κατάθλιψη είναι πιθανόν να μην μπορεί.
Νομίζω ότι από το ίντερνετ είναι δύσκολο να βρεις τις απαντήσεις σου.

 

[korman709]

ευχαριστω,το ειχα συζητησει παλιοτερα οταν ζουσα με καταθλιψη αλλα τελικα δεν αντεξα τον σκυλο γιατι ειχα υποτροπες.ο ειδικος μου ειπε φυσικα μπορεις να παρεις,ηρθαν ομως τα προβληματα πασης φυσης.για αυτο λεω οταν θα ειμαι σχετικα ετοιμος...θα το συζητησω με καποιον ειδικο ευχαριστω επειδη δε θελω ξανα να κανω το λαθος αποκτησης σκυλου και να τον αποχωριστω ξανα...

 

[Fanzina]

Ακόμα και αν προσωπικά δεν έχω αποκτήσει σκύλο ακόμα,θα σε συμβουλεύσω πρώτα να την σκεφτείς. Ξέρω άτομα που είχαν κατάθλιψη και με την απόκτηση σκύλου,ένιωθαν πιο ολοκληρωμένοι και ευτυχισμένοι σε σημείο που το ξεπέρασαν .Εσύ όμως έχεις το κουράγιο; Δεν το λέω επιθετικά απλώς πρέπει να το σκεφτείς πάρα πολύ καλά, για να μην σου βγει η συγκατοίκηση με το σκύλο κάτι όχι το ευχάριστο, που θα κάνει το σκυλί δυστυχισμένο, αλλά και εσένα. Φιλικά

 

[Chloe]

Με συγχωρείς, αλλά

Ξέρω άτομα που είχαν κατάθλιψη και με την απόκτηση σκύλου,ένιωθαν πιο ολοκληρωμένοι και ευτυχισμένοι σε σημείο που το ξεπέρασαν

η κατάθλιψη είναι σοβαρή ασθένεια, που δεν θεραπεύεται με την απόκτηση σκύλου.

Ο όρος χρησιμοποιείται καταχρηστικά από ανθρώπους που νιώθουν πεσμένοι, άσχημα, έχουν στενοχώριες κ.λπ.

Korman μην πάρεις σκύλο για να θεραπεύσει το πρόβλημά σου. Πάρε σκύλο επειδή τον θέλεις, αν τον θέλεις. Κι αν μπορείς. Αν συμβάλλει με την παρουσία του στην θεραπεία, άλλο.

 

[Fanzina]

Με συγχωρείς, αλλά
η κατάθλιψη είναι σοβαρή ασθένεια, που δεν θεραπεύεται με την απόκτηση σκύλου.

Ο όρος χρησιμοποιείται καταχρηστικά από ανθρώπους που νιώθουν πεσμένοι, άσχημα, έχουν στενοχώριες κ.λπ.

Korman μην πάρεις σκύλο για να θεραπεύσει το πρόβλημά σου. Πάρε σκύλο επειδή τον θέλεις, αν τον θέλεις. Κι αν μπορείς. Αν συμβάλλει με την παρουσία του στην θεραπεία, άλλο.

Εννοώ ανθρώπους με όχι πολύ βαριά κατάθλιψη, ήπιας μορφής. Ποτέ δεν θα συνηστούσα σε κάποιον να πάρει σκύλο επειδή έχει κατάθλιψη, ωστέ να γίνει καλά. Απλώς κάποιες φορές όταν είναι πολύ ήπιας μορφής μπορεί να βοηθήσει ένα κατοικίδιο(κάποιες φορές). Αυτό ενοούσα συγγνώμη αν δεν ήταν ξεκάθαρο

 

[korman709]

Korman μην πάρεις σκύλο για να θεραπεύσει το πρόβλημά σου. Πάρε σκύλο επειδή τον θέλεις, αν τον θέλεις. Κι αν μπορείς. Αν συμβάλλει με την παρουσία του στην θεραπεία, άλλο.

συμφωνω απολυτα,απλα στο μυαλο μου οταν ηθελα να παρω το σκυλο νομιζα οτι θα γινω καλα...ΟΤΑΝ μπορεσω και ειμαι ικανος θα τον παρω.βασικη προυποθεση να γινω οσο καλυτερα μπορω-πρωτον για μενα-δευτερον για το σκυλο.

υ.γ επισημαινω οτι για να υπαρχει βαρια καταθλιψη συνηθως υπαρχει υποβαθρο αλλης ασθενειας.αλλο στενοχωρια και λυπη που μας πιανει ολους-αλλο η μελαχγολια-καταθλιψη.

 

[Loukia]

Δεν έχω γνώμη για το αν πρέπει ή δεν πρέπει, αλλά νομίζω ότι αν τελικά αποφασίσεις να πάρεις καλό θα είναι να πάρεις ένα σκυλάκι "πρακτικό".

Όχι μεγαλόσωμο.
Όχι δηλαδή ένα ζώο που θα θέλεις μόνο για να το ταϊζεις 150 ευρώ το μήνα (μια και ανέφερες το οικονομικό), που θα αργήσει να ωριμάσει πράγμα που πιθανόν να σε δυσκολέψει, που θα θέλει περισσότερη δουλειά στην εκπαίδευσή του κλπ.

Όχι ένα ζώο υπερκινητικό. Που θα θέλει υπερπροσπάθεια για να το εκτονώσεις.
Άλλο να πρέπει να βγάλεις το σκύλο 3-4 βόλτες τη μέρα, να παίξετε κλπ (πράγματα δηλ που μόνο καλό θα σου κάνουν) και άλλο να έχεις ένα σκύλο που δε βάζει κώλο κάτω και μπορεί σε κάποιες δύσκολες περιόδους που θα περνάς να είναι μπελάς στο κεφάλι σου.

Εγώ θα πρότεινα ένα σκύλο μέχρι 15-20 κιλά, ήπιου ταπεραμέντου και με νορμάλ επίπεδα ενέργειας για να μη σου δημιουργεί επιπλέον προβλήματα.

 

[kopritis]

Ο προηγούμενος σκύλος, τι απόγινε? Σε περίπτωση που κάνεις τελικά το βήμα, εχεις plan B για την περίπτωση που δεν ευδοκιμήσει η συγκατοικηση?

 

[kango1]

Αυτός που μπορεί να σε βοηθήσει είναι ο ψυχολόγος σου και μόνο.

Θεωρητικά αν είσαι έτοιμος..θέλεις..και δεν αντιμετωπίζεις προβλήματα αυτών που ζεις μαζί τους, η ύπαρξη ενός πλάσματος που σε έχει ανάγκη και είσαι υπεύθυνος για αυτό σε κάνει να θες να ζήσεις και να χαρείς μαζί του.
Είναι αποδεδειγμένο πως ένα μόνο χάδι σε ένα κατοικίδιο ρίχνει τους καρδιακούς ρυθμούς και μειώνει το στρες.

Αυτό βέβαια έχει και συνέπειες..ανάλογα με το πόσο καλά θα αντεπεξέλθεις στις ευθύνες που θα επωμιστείς αν τελικά δεν τα καταφέρεις γιατί θα έχεις να κάνεις με έναν ζωντανό οργανισμό και είναι και κάτι που πρέπει να σκεφτείς σοβαρά.
Όλη η διαδικασία θα πρέπει να είναι κάτι που θα σε χαλαρώνει και όχι να σε αγχώνει.

 

[Loukia]

Ίσως να ήτανε καλή ιδέα να φιλοξενείς κατά διαστήματα σκυλιά που περιμένουν να υιοθετηθούν. Και να τεστάρεις έτσι την όλη κατάσταση. Και αν περάσει ο καιρός και έχουν περάσει από τα χέρια σου και κάποια ζώα και δεις ότι τελικά δεν τα πήγες και άσχημα, τότε βλέπεις και για δικό σου σκύλο.

 

[Annouko]

Ίσως να ήτανε καλή ιδέα να φιλοξενείς κατά διαστήματα σκυλιά που περιμένουν να υιοθετηθούν. Και να τεστάρεις έτσι την όλη κατάσταση. Και αν περάσει ο καιρός και έχουν περάσει από τα χέρια σου και κάποια ζώα και δεις ότι τελικά δεν τα πήγες και άσχημα, τότε βλέπεις και για δικό σου σκύλο.

Ναι... να μια παααααρα πολυ καλη ιδεα!
Μπραβο Loukia

 

[korman709]

σας ευχαριστω πολυ για τις απαντησεις,ολες κατι εχουν να μου πουν...

υ.γ ο προηγουμενος σκυλος βρηκε αλλον ιδιοκτητη.(ενα θηλυκο μποξερ ειχα)

 

[vagelis_ras]

Αν και είναι κάπως μπλεγμένο το θέμα , και σίγουρα μια κατάθλιψη έχει τα πάνω της και τα κάτω της .
Εγώ ούτε να σε συμβουλέψω μπορώ αλλά και δεν είναι αυτή η ιδιότητα μου .
Μπορώ όμως να σου προτείνω να παράσχεις εθελοντική βοήθεια σε μια στέγη αδέσποτων ζώων που τόσο ανάγκη το έχουν .
Αυτό σίγουρα θα σε βοηθήσει να δεις και τις αντοχές σου αλλά και το πόσο μπορεί να σε ωφελήσει πραγματικά ένας σκύλος .

 

[l.Kyveli]

Καλώσ ήρθεσ στο φόρουμ! Εάν μιλάμε για κατάθλιψη τότε ίσως σου φανεί μεγάλη ευθύνη ένας σκύλος. Θα το ξέρεις από προηγουμενες εμπειρίες οτι για έναν άνθρωπο με κατάθλιψη οι ευθύνες μπορεί να τον κάνουν χειρότερα και να του φανούν αβάστακτες.
Παίζει μεγάλο ρόλο σε τι φάση είσαι, το ελέγχεις με φαρμακευτική αγωγή ή όχι κλπ. Στην θέση σου θα το συζητούσα και με τον γιατρό μου αλλά πάνω από όλα θα απομόνωνα τις ευθύνες που συνεπάγεται ένας σκυλος και θα αναζητούσα μέσα μου αν είμαι έτοιμος για αυτή την δέσμευση. Ο σκύλος προσφέρει και μεγάλες χαρές αρκει να μην σε κουράσουν οι ευθύνες.

 

[Jas]

Δεν έχω γνώμη για το αν πρέπει ή δεν πρέπει, αλλά νομίζω ότι αν τελικά αποφασίσεις να πάρεις καλό θα είναι να πάρεις ένα σκυλάκι "πρακτικό".

Εγώ θα πρότεινα ένα σκύλο μέχρι 15-20 κιλά, ήπιου ταπεραμέντου και με νορμάλ επίπεδα ενέργειας για να μη σου δημιουργεί επιπλέον προβλήματα.

Loukia συμφωνώ μαζί σου.Εάν αποφασίσεις πως θέλεις την απόκτηση σκύλου,πιστεύω οτι ενα μπουλντόγκ θα ήταν οτι πρέπει για εσένα.

 

[kango1]

Loukia συμφωνώ μαζί σου.Εάν αποφασίσεις πως θέλεις την απόκτηση σκύλου,πιστεύω οτι ενα μπουλντόγκ θα ήταν οτι πρέπει για εσένα.

Γιατί μπουλτογκ?

 

[vagelis_ras]

Θα πρέπει να συμπεριλάβουμε στην όποια σκέψη –πρόταση είναι ότι ο σκύλος πέρα από τις γνωστές αντικειμενικές του ανάγκες πάνω απ’ όλα χρειάζεται ψυχή ,χρειάζεται συναίσθημα .
Ένας άνθρωπος που θα αποφασίσει να τα δώσει αυτά πρέπει πρώτα και πάνω απ’ όλα να γνωρίζει πόσο διαθέσιμα και ξεκάθαρα έχει αυτά τα στοιχειά .