Πάμε, λοιπόν...
Ξέρω ότι ...σας έλειψα τις τελευταίες 3-4 μέρες και στεναχωρηθήκατε πολύ
Είχαμε αποδράσει από την Αθήνα που μας ...πληγώνει. Μπόρεσα, τελευταία στιγμή και πήρα άδεια από τη σημαία (την Παρασκευή) και φύγαμε για 4 μέρες. Μαζί με τη Μόκα και με ένα φιλικό ζευγάρι και το (θηλυκό) Ελληνικό Ποιμενικό τους (εξαιρετικές φίλες - σχεδόν αδελφές, με τη Μόκα).
Βάση μας αποτέλεσε ένας αγροτουριστικός ξενώνας κοντά στην Αμφίκλεια, για όσους ενδιαφέρονται για ξενοδοχεία που δέχονται, με αρκετή ευχαρίστηση, σκυλιά.
Εντάξει, ο ιδιοκτήτης έχει τις "δικές του" απόψεις σε κυνοφιλικά θέματα, οπότε δεν του ανοίγεις τη σχετική κουβέντα που ανοίγουμε εδώ, στο forum. Τι εννοώ:
Τα σκυλιά του δεν τον πολυενδιαφέρει σε ποιά ...φυλή ανήκουν, αρκεί να είναι ικανοί φύλακες. Κατά συνέπεια, μπορεί να μην τα αποκτά από εκτροφέα, αλλά από τον τσοπάνη της περιοχής του, που τον διαβεβαιώνει ότι οι γονείς είναι "δυνατοί", ή να τα γεννάει η σκύλα του που διασταυρώθηκε με το φοβερό σκύλο του διπλανού τσοπάνη...
Η σκύλα πρέπει να κάνει μία γέννα τουλάχιστον για να είναι φυσιολογική...
Ok, δεν είναι ανάγκη να ανοίξεις τέτοιο θέμα, δεδομένου ότι τα (5) σκυλιά που έχει φυλάνε μία έκταση 200 στρεμάτων, με επιτυχία. Τα είδα και κατάλαβα!
Από την άλλη, υιοθετεί άλογα (Θεσσαλικά και Σκυριανά πόνυ) που δεν είναι όλα υγιή και τα περιθάλπτει. Αντιπαθεί τους ...κυνηγούς και μου φάνηκε αρκετά φιλόζωος.
Αν τα αποφύγεις όλα αυτά (τις προχωρημένες συζητήσεις), η διαμονή είναι άψογη, το πρωινό "άπαιχτο", το εστιατόριο καλό. Αρκεί να αντέχεις στο κρύο, γιατί θα φας στο (στεγασμένο) μπαλκόνι του εστιατορίου, αν έχεις σκυλιά μαζί σου.
Τα σκυλιά σου έχουν μία τεράστια έκταση να τρέξουν και να παίξουν, μέχρι τελικής πτώσης, αρκεί να μην τα αφήσεις να πάνε προς την άλλη άκρη του κτήματος, όπου είναι περιφραγμένα (τα Σαββατοκύριακα και τριήμερα) τα τσοπανόσκυλα του αγροκτήματος, γιατί εκεί ίσως θα έχεις ένα "μικρό" πρόβλημα...
Ο ξενώνας αποτελείται από 16 ανεξάρτητα σπιτάκια, μέσα σε ένα κτήμα 200 στρ. Μοναδική "παραφωνία" το ότι το βασικό κρεβάτι είναι σε πατάρι που ανεβαίνεις με σκάλα που θυμίζει ...ανεμόσκαλα.
Η τιμή θα μπορούσε να είναι και φθηνότερη, αλλά τη θεώρησα λογική γι' αυτά που προσφέρει και, κυρίως, για το ότι η Μόκα έκανε πραγματικές "διακοπές".
Το συνιστώ ανεπιφύλακτα, σε ανθρώπους που δεν είναι τελείως "σκληροπυρηνικοί", σε σχέση με τα ανωτέρω σχόλια!
Σας πληροφορώ ότι η Μόκα (και το τσοπανόσκυλο των φίλων μας) λύσσαξε κυριολεκτικά! Κάθε πρωί, με το που ξύπναγα, η Μόκα, αντί να φάει το φαγητό της, στηνόταν στην πόρτα για να βγει έξω. Το "έξω" ήταν κάποια (πολλά) στρέματα με γρασίδι, όπου άρχιζε να τρέχει και να παίζει και να μη σταματάει... Ευτυχισμένη! Ξέχασε τους φόβους της, πλησίασε (επιτέλους) παιδάκια μόνη της, γνώρισε για πρώτη της φορά άλογα, αγελάδες, πρόβατα και (το σπουδαιότερο) μπόρεσε, επιτέλους, να "μαρκάρει" ένα χώρο εκτός του σπιτιού της! Ακόμα και το βράδυ, που ήταν κατάκοπη, ήθελε λίγο ακόμα τρέξιμο και παιχνίδι στο σκοτεινό, πλέον, κτήμα.
Σημ.: Φωτογραφίες θα ακολουθήσουν αύριο, μιάς και κάτι (δεν) κάνω και δεν μπορούν να φορτωθούν
Είπαμε, τα ποιμενικά του κτήματος ήταν φανταστικά. Εκτιμήσαμε ότι τα 3 (αρσενικά - 1 ενήλικο και 2 κουτάβια των ...70 κιλών) έχουν αίμα Καυκάσιου και (ίσως) Αγ. Βερνάρδου. Μάλιστα, το ένα, ο αρχηγός της αγέλης, αν μου λέγατε ότι είναι μαστίφ πυρηναίων, θα σας πίστευα! Το 4ο, ένα αρσενικό, ήταν ημίαιμο Ελληνικό με μαύρη, όμως, μάσκα και το θηλυκό (η "μαμά" - η πιό φωνακλού απ' όλα) ήταν κατάλευκο και έφερνε πολύ σε Ελληνικό Ποιμενικό. Ο foibos, είμαι σίγουρος ότι θα ήθελε να τα φωτογραφήσει και να κρίνει τι στο ...καλό είναι!
Στη διάρκεια των διακοπών μας, κάναμε και την καλή μας πράξη: Βοηθήσαμε λιγάκι μία αδέσποτη - έγκυο σκύλα να βολευτεί και να τραφεί. Το μόνο που μας ανακούφισε ήταν ότι κάποιος καλός Κύριος (με "Κ" κεφαλαίο) από την περιοχή μας είχε προλάβει στη φροντίδα της!!! Μπράβο στους ανθρώπους αυτούς και πάλι μπράβο!!!
Τέλος, αντικρύσαμε και το ανεπανάληπτο: Σαν φρουρός της εισόδου στη Φτερόλακα (χιονοδρομικό Παρνασσού), ένας κούταβος (μάλλον Ελληνικός Ποιμενικός? Μίξη με Καυκάσου? - θα εξετάσετε τις φωτογραφίες και θα βγάλετε ετυμηγορία) κάπου 8-9 μηνών ήταν δεμένος στην παραδοσιακή αλυσίδα, η οποία "έτρεχε" πάνω σε πολύ μακρύ συρματόσχοινο και φύλαγε, αν έχετε το Θεό σας, την κορυφή του Παρνασσού!!!!!
Μόνο τροφή και νερό... Και ο Θεός...
Πολύ παιχνιδιάρης, ανακουφίστηκε με την επίσκεψη τη δική μας και των σκυλιών μας και έπαιξε με όλους! Φανταστείτε, όμως, σε ένα χρόνο από σήμερα, αν ζει, πως θα έχει γίνει...
Ξέρω ότι ...σας έλειψα τις τελευταίες 3-4 μέρες και στεναχωρηθήκατε πολύ
Είχαμε αποδράσει από την Αθήνα που μας ...πληγώνει. Μπόρεσα, τελευταία στιγμή και πήρα άδεια από τη σημαία (την Παρασκευή) και φύγαμε για 4 μέρες. Μαζί με τη Μόκα και με ένα φιλικό ζευγάρι και το (θηλυκό) Ελληνικό Ποιμενικό τους (εξαιρετικές φίλες - σχεδόν αδελφές, με τη Μόκα).
Βάση μας αποτέλεσε ένας αγροτουριστικός ξενώνας κοντά στην Αμφίκλεια, για όσους ενδιαφέρονται για ξενοδοχεία που δέχονται, με αρκετή ευχαρίστηση, σκυλιά.
Εντάξει, ο ιδιοκτήτης έχει τις "δικές του" απόψεις σε κυνοφιλικά θέματα, οπότε δεν του ανοίγεις τη σχετική κουβέντα που ανοίγουμε εδώ, στο forum. Τι εννοώ:
Τα σκυλιά του δεν τον πολυενδιαφέρει σε ποιά ...φυλή ανήκουν, αρκεί να είναι ικανοί φύλακες. Κατά συνέπεια, μπορεί να μην τα αποκτά από εκτροφέα, αλλά από τον τσοπάνη της περιοχής του, που τον διαβεβαιώνει ότι οι γονείς είναι "δυνατοί", ή να τα γεννάει η σκύλα του που διασταυρώθηκε με το φοβερό σκύλο του διπλανού τσοπάνη...
Η σκύλα πρέπει να κάνει μία γέννα τουλάχιστον για να είναι φυσιολογική...
Ok, δεν είναι ανάγκη να ανοίξεις τέτοιο θέμα, δεδομένου ότι τα (5) σκυλιά που έχει φυλάνε μία έκταση 200 στρεμάτων, με επιτυχία. Τα είδα και κατάλαβα!
Από την άλλη, υιοθετεί άλογα (Θεσσαλικά και Σκυριανά πόνυ) που δεν είναι όλα υγιή και τα περιθάλπτει. Αντιπαθεί τους ...κυνηγούς και μου φάνηκε αρκετά φιλόζωος.
Αν τα αποφύγεις όλα αυτά (τις προχωρημένες συζητήσεις), η διαμονή είναι άψογη, το πρωινό "άπαιχτο", το εστιατόριο καλό. Αρκεί να αντέχεις στο κρύο, γιατί θα φας στο (στεγασμένο) μπαλκόνι του εστιατορίου, αν έχεις σκυλιά μαζί σου.
Τα σκυλιά σου έχουν μία τεράστια έκταση να τρέξουν και να παίξουν, μέχρι τελικής πτώσης, αρκεί να μην τα αφήσεις να πάνε προς την άλλη άκρη του κτήματος, όπου είναι περιφραγμένα (τα Σαββατοκύριακα και τριήμερα) τα τσοπανόσκυλα του αγροκτήματος, γιατί εκεί ίσως θα έχεις ένα "μικρό" πρόβλημα...
Ο ξενώνας αποτελείται από 16 ανεξάρτητα σπιτάκια, μέσα σε ένα κτήμα 200 στρ. Μοναδική "παραφωνία" το ότι το βασικό κρεβάτι είναι σε πατάρι που ανεβαίνεις με σκάλα που θυμίζει ...ανεμόσκαλα.
Η τιμή θα μπορούσε να είναι και φθηνότερη, αλλά τη θεώρησα λογική γι' αυτά που προσφέρει και, κυρίως, για το ότι η Μόκα έκανε πραγματικές "διακοπές".
Το συνιστώ ανεπιφύλακτα, σε ανθρώπους που δεν είναι τελείως "σκληροπυρηνικοί", σε σχέση με τα ανωτέρω σχόλια!
Σας πληροφορώ ότι η Μόκα (και το τσοπανόσκυλο των φίλων μας) λύσσαξε κυριολεκτικά! Κάθε πρωί, με το που ξύπναγα, η Μόκα, αντί να φάει το φαγητό της, στηνόταν στην πόρτα για να βγει έξω. Το "έξω" ήταν κάποια (πολλά) στρέματα με γρασίδι, όπου άρχιζε να τρέχει και να παίζει και να μη σταματάει... Ευτυχισμένη! Ξέχασε τους φόβους της, πλησίασε (επιτέλους) παιδάκια μόνη της, γνώρισε για πρώτη της φορά άλογα, αγελάδες, πρόβατα και (το σπουδαιότερο) μπόρεσε, επιτέλους, να "μαρκάρει" ένα χώρο εκτός του σπιτιού της! Ακόμα και το βράδυ, που ήταν κατάκοπη, ήθελε λίγο ακόμα τρέξιμο και παιχνίδι στο σκοτεινό, πλέον, κτήμα.
Σημ.: Φωτογραφίες θα ακολουθήσουν αύριο, μιάς και κάτι (δεν) κάνω και δεν μπορούν να φορτωθούν
Είπαμε, τα ποιμενικά του κτήματος ήταν φανταστικά. Εκτιμήσαμε ότι τα 3 (αρσενικά - 1 ενήλικο και 2 κουτάβια των ...70 κιλών) έχουν αίμα Καυκάσιου και (ίσως) Αγ. Βερνάρδου. Μάλιστα, το ένα, ο αρχηγός της αγέλης, αν μου λέγατε ότι είναι μαστίφ πυρηναίων, θα σας πίστευα! Το 4ο, ένα αρσενικό, ήταν ημίαιμο Ελληνικό με μαύρη, όμως, μάσκα και το θηλυκό (η "μαμά" - η πιό φωνακλού απ' όλα) ήταν κατάλευκο και έφερνε πολύ σε Ελληνικό Ποιμενικό. Ο foibos, είμαι σίγουρος ότι θα ήθελε να τα φωτογραφήσει και να κρίνει τι στο ...καλό είναι!
Στη διάρκεια των διακοπών μας, κάναμε και την καλή μας πράξη: Βοηθήσαμε λιγάκι μία αδέσποτη - έγκυο σκύλα να βολευτεί και να τραφεί. Το μόνο που μας ανακούφισε ήταν ότι κάποιος καλός Κύριος (με "Κ" κεφαλαίο) από την περιοχή μας είχε προλάβει στη φροντίδα της!!! Μπράβο στους ανθρώπους αυτούς και πάλι μπράβο!!!
Τέλος, αντικρύσαμε και το ανεπανάληπτο: Σαν φρουρός της εισόδου στη Φτερόλακα (χιονοδρομικό Παρνασσού), ένας κούταβος (μάλλον Ελληνικός Ποιμενικός? Μίξη με Καυκάσου?
- θα εξετάσετε τις φωτογραφίες και θα βγάλετε ετυμηγορία) κάπου 8-9 μηνών ήταν δεμένος στην παραδοσιακή αλυσίδα, η οποία "έτρεχε" πάνω σε πολύ μακρύ συρματόσχοινο και φύλαγε, αν έχετε το Θεό σας, την κορυφή του Παρνασσού!!!!!Μόνο τροφή και νερό... Και ο Θεός...
Πολύ παιχνιδιάρης, ανακουφίστηκε με την επίσκεψη τη δική μας και των σκυλιών μας και έπαιξε με όλους! Φανταστείτε, όμως, σε ένα χρόνο από σήμερα, αν ζει, πως θα έχει γίνει...
