Νεφέλη... Από τα αλώνια στα σαλόνια!!
- Thread starter Lavernne
- Ημερομηνία δημιουργίας
Λόγω του ότι το πρώτο μας σκυλί (όταν πήγαινα Δημοτικό) ήταν ημίαιμο χασκυ, είχαν αλλού είδους έρωτα με τα 3 τους..
Με τη Νεφέλη το δέσιμο είναι διαφορετικό, μιας και είναι πιο αγαπησιαρα, λιγότερο ανεξάρτητη και λατρεύει τα χάδια και τα κανακεματα, κάτι που στα χασκυ το είχες οπότε αυτά ήθελαν! Είναι μαλαγανα και κάνει άπειρα νάζια και τους τουμπαρει κάθε φορά!
Το καθένα από τα 4 ειχε/ έχει τη χάρη του και τα αγαπάω όλα ανεξαιρέτως!
Με τη Νεφέλη το δέσιμο είναι διαφορετικό, μιας και είναι πιο αγαπησιαρα, λιγότερο ανεξάρτητη και λατρεύει τα χάδια και τα κανακεματα, κάτι που στα χασκυ το είχες οπότε αυτά ήθελαν! Είναι μαλαγανα και κάνει άπειρα νάζια και τους τουμπαρει κάθε φορά!
Το καθένα από τα 4 ειχε/ έχει τη χάρη του και τα αγαπάω όλα ανεξαιρέτως!
ε αυτό θα μπορουσες να το χαρακτηρίσεις ημιαιμο ποιντερ κι ας μην είναι....
Λαμπραντόρ/Πόντερ/Τσομπάνα είναι οι 3 ράτσες που είμαι (σχεδόν) σίγουρη οτι έχει το ημίαιμο πεντιγκρί της.
Αυτή είναι η μαμά της και ο μπαμπάς είναι αγνώστων στοιχείων (κάτι από πόιντερ θα είχε ο μπερμπάντης).
Τώρα όταν με ρωτάνε στο δρόμο τι ράτσα είναι, λέω πίτα γύρο απόλα για να μαι μέσα
Αυτή είναι η μαμά της και ο μπαμπάς είναι αγνώστων στοιχείων (κάτι από πόιντερ θα είχε ο μπερμπάντης).
Τώρα όταν με ρωτάνε στο δρόμο τι ράτσα είναι, λέω πίτα γύρο απόλα για να μαι μέσα
Ποιος θα το περίμενε οτι πριν ένα χρόνο αυτό το υπέροχο κορίτσι θα έμπαινε στη ζωή μου;;
Ήρθε αφού είχα μείνει χωρίς σκυλοπαρέα 1 ολόκληρο χρόνο.
Ήρθε όταν χρειαζόμουν σκυλοπαρέα όσο τίποτα.
Πολλά έγιναν και πολλά πέρασα για να φτάσω να δω την αγγελία της και να την ερωτευτώ με την πρώτη μάτια.
Αυτό ήταν λοιπόν. Πήρα τηλέφωνο. 2 μέρες αγωνία μέχρι να τη γνωρίσω από κοντά.
15.07.14 έγινε η πρώτη γνωριμία και την ερωτεύτηκα ακόμα περισσότερο.
Η κ. Ντίνα μου είπε οτι την είχαν πετάξει 2 ημερών στο δρόμο. Μία μπουκιά μωρό μαζί με τα αδέρφια της πεταμένα να πεθάνουν. Αλλά η καλή τους νεράιδα τα βρήκε και τα ανέλαβε. Η πριγκίπισσά μου σώθηκε και από του τσοπανόσκυλου τα δόντια, όταν πήγε να τη σκοτώσει. Η κ. Ντίνα και πάλι ήταν εκεί για να τη σώσει με τίμημα το σπάσιμο του καρπού της.
Έκτοτε η μικρή βρισκόταν σε φιλοξενία μέχρι την ημέρα που η Κάτια μου την έδειξε.
Εκεί, είδα ένα μικρό κουτάβι 3.5 μηνών, μόλις 6.5 κιλά. Πρώτη της επαφή με το έξω, με τον κόσμο, με το λουρί και με τη βόλτα. Περίεργη αλλά και επιφυλακτική με όσα έβλεπε. Κούρνιασε κάτω από τα πόδια μου και επεξεργαζόταν τα πάντα.
Μετά τη γνωριμία μας ήμουν σίγουρη. Με είχε υιοθετήσει.
Επόμενη στάση: Πετ σοπ. Η προίκα της αγοράστηκε και περίμενε την πριγκίπισσά μου να έρθει σπίτι.
16.07.14 η "μοιραία" μέρα. 19.00 η ώρα που θα την έπαιρνα στην αγκαλιά μου.
Ήρθε διστακτικά και κούρνιασε πάλι στα πόδια μου. Δε με ήξερε, αλλά ήταν ήρεμη.
Δε μπορούσα να πιστέψω οτι το πλάσμα αυτό θα ήταν ΔΙΚΟ ΜΟΥ από εδώ και πέρα.
Της έβαλα το λουράκι της και σιγά σιγά φύγαμε.
Έκτοτε, πέρασε ένας χρόνος γεμάτος όμορφες, αστείες, γλυκές, άσχημες, στενάχωρες και γεμάτες αγωνία στιγμές.
Ροχαλητά, γκριμάτσες, τραγούδια, γαβγίσματα, γκάφες, φιλιά, ερλίχεια, αλλεργίες, λοιμώξεις, τσιμπήματα εντόμων, ψευδοκύηση, στείρωση, δεμοδεκτική ψώρα.
Από όλα περάσαμε, αλλά γιαυτό είμαι εδώ, για να την κρατάω υγιέστατη και χαρούμενη για την επιλογή της να με κάνει μαμά της.
Να νιώθει και να είναι μία πριγκίπισσα. Αυτό που θα έπρεπε να είναι από την ημέρα της γέννησής της, αλλά που κάποιος αποφάσισε να της το στερήσει.
Για όλα αυτά λοιπόν που μου έχει χαρίσει αυτόν τον χρόνο που την έχω στη ζωή μου και για όσα θα μου χαρίσει τα υπόλοιπα χρόνια μας, θέλω να της πω ένα μεγάλο ευχαριστώ και πως τη λατρεύω όσο τίποτα.
Είσαι το κοριτσάκι μου, Νεφέλη μου.
Είσαι το παιδί μου με τα τέσσερα πόδια και τη γούνα.
Είσαι ένας θησαυρός που μου ομόρφυνε τη ζωή.
Είσαι οτι πιο υπέροχο θα μπορούσα να ζητήσω.
Σε αγαπάω κορίτσι μου.
Happy Adoption Day babygirl!!!
H πρώτη μας φωτογραφία ever!
Ήρθε αφού είχα μείνει χωρίς σκυλοπαρέα 1 ολόκληρο χρόνο.
Ήρθε όταν χρειαζόμουν σκυλοπαρέα όσο τίποτα.
Πολλά έγιναν και πολλά πέρασα για να φτάσω να δω την αγγελία της και να την ερωτευτώ με την πρώτη μάτια.
Αυτό ήταν λοιπόν. Πήρα τηλέφωνο. 2 μέρες αγωνία μέχρι να τη γνωρίσω από κοντά.
15.07.14 έγινε η πρώτη γνωριμία και την ερωτεύτηκα ακόμα περισσότερο.
Η κ. Ντίνα μου είπε οτι την είχαν πετάξει 2 ημερών στο δρόμο. Μία μπουκιά μωρό μαζί με τα αδέρφια της πεταμένα να πεθάνουν. Αλλά η καλή τους νεράιδα τα βρήκε και τα ανέλαβε. Η πριγκίπισσά μου σώθηκε και από του τσοπανόσκυλου τα δόντια, όταν πήγε να τη σκοτώσει. Η κ. Ντίνα και πάλι ήταν εκεί για να τη σώσει με τίμημα το σπάσιμο του καρπού της.
Έκτοτε η μικρή βρισκόταν σε φιλοξενία μέχρι την ημέρα που η Κάτια μου την έδειξε.
Εκεί, είδα ένα μικρό κουτάβι 3.5 μηνών, μόλις 6.5 κιλά. Πρώτη της επαφή με το έξω, με τον κόσμο, με το λουρί και με τη βόλτα. Περίεργη αλλά και επιφυλακτική με όσα έβλεπε. Κούρνιασε κάτω από τα πόδια μου και επεξεργαζόταν τα πάντα.
Μετά τη γνωριμία μας ήμουν σίγουρη. Με είχε υιοθετήσει.
Επόμενη στάση: Πετ σοπ. Η προίκα της αγοράστηκε και περίμενε την πριγκίπισσά μου να έρθει σπίτι.
16.07.14 η "μοιραία" μέρα. 19.00 η ώρα που θα την έπαιρνα στην αγκαλιά μου.
Ήρθε διστακτικά και κούρνιασε πάλι στα πόδια μου. Δε με ήξερε, αλλά ήταν ήρεμη.
Δε μπορούσα να πιστέψω οτι το πλάσμα αυτό θα ήταν ΔΙΚΟ ΜΟΥ από εδώ και πέρα.
Της έβαλα το λουράκι της και σιγά σιγά φύγαμε.
Έκτοτε, πέρασε ένας χρόνος γεμάτος όμορφες, αστείες, γλυκές, άσχημες, στενάχωρες και γεμάτες αγωνία στιγμές.
Ροχαλητά, γκριμάτσες, τραγούδια, γαβγίσματα, γκάφες, φιλιά, ερλίχεια, αλλεργίες, λοιμώξεις, τσιμπήματα εντόμων, ψευδοκύηση, στείρωση, δεμοδεκτική ψώρα.
Από όλα περάσαμε, αλλά γιαυτό είμαι εδώ, για να την κρατάω υγιέστατη και χαρούμενη για την επιλογή της να με κάνει μαμά της.
Να νιώθει και να είναι μία πριγκίπισσα. Αυτό που θα έπρεπε να είναι από την ημέρα της γέννησής της, αλλά που κάποιος αποφάσισε να της το στερήσει.
Για όλα αυτά λοιπόν που μου έχει χαρίσει αυτόν τον χρόνο που την έχω στη ζωή μου και για όσα θα μου χαρίσει τα υπόλοιπα χρόνια μας, θέλω να της πω ένα μεγάλο ευχαριστώ και πως τη λατρεύω όσο τίποτα.
Είσαι το κοριτσάκι μου, Νεφέλη μου.
Είσαι το παιδί μου με τα τέσσερα πόδια και τη γούνα.
Είσαι ένας θησαυρός που μου ομόρφυνε τη ζωή.
Είσαι οτι πιο υπέροχο θα μπορούσα να ζητήσω.
Σε αγαπάω κορίτσι μου.
Happy Adoption Day babygirl!!!
H πρώτη μας φωτογραφία ever!
Attachments
Σε ευχαριστώ πολύ @Pitsinaki ! Nα είσαι καλά,να χαίρεσαι και εσύ τη μικρή σου και να σου χαρίζει αμέτρητες όμορφες στιγμές!!
Υ.γ. Τούρτα δεν έχει, την έχω στη συντήρηση για να μη βάλει κανένα κιλό!! χαχαχ
Υ.γ. Τούρτα δεν έχει, την έχω στη συντήρηση για να μη βάλει κανένα κιλό!! χαχαχ
Η Νεφελίτσα δεν απέκτησε μόνο την καλύτερη μαμά του κόσμου αλλά και τον καλύτερο παπού!!!
