Ξένη πλέον..

[galazio]

ξερω,δεν ακουγεται πρεπον,
ομως εχοντας μεινει μονο με το γκριφονακι μου
και μην εχοντας πια διπλα μου ουτε τον γερμανικο ουτε την καυκασινα μου,νιωθω πως εμεινα χωρις σκυλια...
ναι,ξερω τι θα σκεφτεστε,και ποσο θα με "στολιζετε",ομως εγω ετσι νιωθω και δεν αλλαζει..
ξενη τελειως πλεον εδω μεσα κι ομως μπαινω και διαβαζω.
και θυμωνω και σιχτιριζω και μου ρχεται να γραψω "σκαστε ρε μαλακες,μη μιλατε αλλο για σκυλια".
και εχω "χασει" σκυλια,25 χρονια ειναι αυτα..
και γεμισα τοση απωλεια τον αυγουστο που ο γερμανικος μου εφυγε..
ομως σαν την καυκασινα μου,εφυγε ακριβως δυο μηνες μετα απο αυτον και πηρε μαζι της ολον μου τον κοσμο..
αυτη η σιωπη της και η ηρεμη καλοσυνη της απεναντι μας,αυτη η σιωπη της,τοσο πολυτιμη,ποσο μας ειχε δεσει με μια απαλη μα τοσο σιγουρη αυρα..
πως ειχε καταφερει ετσι σιωπηλα,να μας εχει ολους μαζι σαν κυκλο.
παντα πιστευα οτι το αγορι μου θα μου λειπει περισσοτερο,γιατι καναμε τοσα πολλα μαζι ,μα τοσα πολλα,13 χρονια..
ενω με αυτην,οχι..μ αυτην θυμαμαι μονο να κοιταζομαστε στα ματια..να τα κατεβαζει και να τα κανει "κινεζακια" ερχομενη γρηγορα διπλα μου,κουνοντας ολο τον κωλο ρυθμικα και να χωνεται στα ποδια μου,μετα να καθεται και παλι να με κοιταζει στα ματια..
να μου αγριευει οταν την ξεμαλλιαζα στο χτενισμα και οταν της ελεγα "τι εκανες εκει μωρη??" βουτωντας την , να ξανακανει κινεζακια τα ματια..
σαν αυτην,ποτε ξανα..
μου την εχει δωσει απιστευτα,ξερω λενε -λετε πως ειναι νωρις.
ωρες ωρες θελω να γραψω "πειτε μου κατι!!!!"
και μολις πειτε ,"σκαστε!!!"
τι να μου πειτε..
ακομη και ο τροπος που εφυγε,τοσο "σιωπηλος",απλα κοιμηθηκε κατω απο το δεντρο και δεν ξυπνησε..
τι κανω εγω εδω μεσα?
σαν αστεγος που κοιταζει απ εξω,την ζεστασια των αλλων σπιτιων...

 

[ChilliJRT]

Δν βρίσκω τι να σου πω... Εχεις δίκιο, ότι κ να κάνουμε εμείς λάθος θα είναι...

 

[foibos]

Έλα ρε galazio....
Κρίμα....τι έγινε με την καυκασίνα;
Δεν θυμάμαι να ήταν πολύ μεγάλη....

 

[Chloe]

Γεια σου κοριτσάρα μου!!!
Σε σκέφτομαι κάθε μέρα!!! (Ακούστηκε λίγο κάπως αυτό ε? Ας ακούστηκε).
Αυτό το άκουσες?
Άλλη μία
[video=youtube;7J4fdkr9zt8]http://www.youtube.com/watch?v=7J4fdkr9zt8[/video]

 

[galazio]

Έλα ρε galazio....
Κρίμα....τι έγινε με την καυκασίνα;
Δεν θυμάμαι να ήταν πολύ μεγάλη....

12 ηταν..νομιζω τα εξαντλησε και με το παραπανω...ε?οχι?...

 

[mareco]

Ετσι είναι ο κύκλος της ζωής. Κάποια στιγμή, αργά ή γρήγορα, έρχεται και κλείνει. Και αφήνει πίσω του, μόνο θλίψη. Που κι αυτή, κάποια στιγμή θα σιγοσβήσει. Ισα που θα αχνοφαίνεται. Λάθη όλοι έχουμε κάνει. Σε όλες μας τις σχέσεις, όχι μόνο με τα σκυλιά μας. Και θα κάνουμε κι άλλα.
Μην το διαχειρίζεσαι έτσι. Είσαι από τους καλούς. Που έκαναν και κάνουν για τα ζώα τους, ότι καλύτερο μπορούν. Απλώς αυτά τα συναισθήματα, είναι φαντάζομαι αναπόφευκτα. Αύριο θα είναι μια καλύτερη μέρα. Δεν θα σε τρώει τόσο πολύ. Και μεθαύριο ακόμη καλύτερα. Και θα ξημερώσει και η μέρα, που δεν θα παρακολουθείς απλά, αλλά με ένα μόνο e-moticon θα γίνεται πάλι σκοτωμός.

Κι αν ξημερώσει και η μέρα (τώρα κοντά δηλαδή κανόνισε, γιατί δεν την παλεύω παραπάνω) που θα σκεφτείς ότι χρειάζεσαι μέσα στο σπίτι, κάτι για να ανάβει τα αίματα και να παρασέρνει λίγο και πάλι το μυαλό...σφύρα μου...έχω το απολύτως κατάλληλο εργαλείο. Για πολλά γέλια. Να μην σου μένει άντερο.
Απόλαυσε την θλίψη σου. Την αξίζουν τα σκυλιά σου που έφυγαν. Την κέρδισαν όσο ζούσαν

 

[foibos]

12 ηταν..νομιζω τα εξαντλησε και με το παραπανω...ε?οχι?...

Τώρα που το είπες θυμήθηκα που το λέγαμε και παλιά....
Την έζησε και με το παραπάνω την ζωή της!

 

[l.Kyveli]

τι κανω εγω εδω μεσα?
σαν αστεγος που κοιταζει απ εξω,την ζεστασια των αλλων σπιτιων...

Ίσως και να είμαι ο τελευταίος άνθρωπος που έχεις όρεξη να γράψει στο θέμα σου, και τι να πω που και τα λόγια είναι φτωχά...Μόνο ότι είναι κρίμα που αισθάνεσαι έτσι αλλά και πάλι κέρδος έχουμε γιατί έγραψες ένα από τα πιο όμορφα ποστς που έχουν γραφτεί..

ωρες ωρες θελω να γραψω "πειτε μου κατι!!!!"
και μολις πειτε ,"σκαστε!!!"

 

[ATREAS]

λυπάμαι...

 

[George K]

Λυπάμαι για την απώλεια, είναι πάντα πολύ δύσκολο...

 

[galazio]

μονο για μια ωρα εκλαψα,πηρα τον εκτροφεα της και κλαιγαμε μαζι..
τωρα ολο βουρκωνω,νομιζω οτι θα μου φυγουν τα ματια και θα πεσουν στο πατωμα...

 

[valeria]

Λυπαμαι πολυ

 

[stamatia]

Λυπάμαι...η απώλεια είναι ζόρι που το βιώνει ο καθένας μέσα του.

 

[Sofouli]

Λυπάμαι πολύ
Τα λόγια είναι συνήθως περιττά..και η απώλεια μεγάλη,
σου εύχομαι κουράγιο και δύναμη.

 

[harryf3]

Γαλαζια μου, λυπαμαι πολύ για τις απωλειες σου. Ειλικρινα όμως, χαιρομαι που εφυγαν πληρεις ημερων και εζησαν πολύ ομορφα χρόνια. Ειστε λοιπον, και αυτά και εσυ τυχεροι.
Ξερεις, συχνα ευχομαι το ιδιο για τα δικα μου σκυλια, που παρολο που ειναι ακομα νεα, εχουν γινει κι εμενα ο κοσμος μου, οπως λες κι εσυ για την καυκασινα σου.

Δεν δικαιουσαι όμως να λες ότι εισαι ξενη εδώ μεσα, αν και εξηγεις τον λογο και είναι σεβαστος.
Και μονο με αυτό το θεμα που ανοιξες, φαινεται καθαρα πόσο δικια μας εισαι.

 

[mAthosalas]

galazio...λενε οτι αν μιλησεις σε καποιον,ειδικα αγνωστο σε σενα,σε μια στιγμη που αυτος σκεφτεται με την καρδια,να σκεφτει με το μυαλο,μπορει να τον κανεις τον χιεροτερο εχθρο σου...
Με τον κινδυνο λοιπον να με μισησεις θα σου πω αυτο μονο:
Η ζωη μας ειναι αδιστακτη και χωρις συναισθηματα για τον πονο μας.Μας χτυπαει με οση δυναμη εχει αδιαφορωντας αν μας πονεσει.Ομως ο ανθρωπος ΟΦΕΙΛΕΙ μεσα απο τα συντριμμια να δημιουργει.Να στεκεται ορθιος και να εχει το βλεμμα μπροστα και κυριως...το κεφαλι ψηλα!
Εζησες πολλες ομορφες στιγμες με τα σκυλια σου.Μην αφηνεις τη χαρα να ξαναζησεις...

 

[ΖΥΓΟΣ]

ξενη τελειως πλεον εδω μεσα κι ομως μπαινω και διαβαζω.

ομως σαν την καυκασινα μου,εφυγε ακριβως δυο μηνες μετα απο αυτον και πηρε μαζι της ολον μου τον κοσμο..

τι κανω εγω εδω μεσα?
σαν αστεγος που κοιταζει απ εξω,την ζεστασια των αλλων σπιτιων...

Αισθάνομαι την θλίψη σου... μου δίνει δακρυσμένα τσιμπηματάκια στην ψυχή μου...

Ξανανιώσε την ζεστασιά τών άλλων σπιτιών..πάρε πάλι μία καυκασίνα κουταβίνα και διοχέτευσε της το απόθεμα της αγάπης σου...δώσε της το όνομα της μεγάλης απούσας.

 

[ant]

τι ν α σου πω και γω τώρα...μάλλον θα σου πω αυτό που πιστεύω ότι συμβαίνει απλά για να το ακούσω και εγώ.. (Ξέρεις απέναντι στο θάνατο, όλοι σκαρφιζόμαστε διάφορα τερτίπια μπας και ξεγελάσουμε τη φτωχή μας τη ζωούλα...)
Η καυκασίνα σου έφυγε όταν πίστεψε ότι ΕΣΥ ήσουν (πλέον) αρκετά ΔΥΝΑΤΗ για να συνεχίσεις. Αλλιώς δεν θα σε άφηνε μόνη σου galazio . Το ήξερε ότι τα μάτια σου θα πέφτουν στο πάτωμα και θα γίνονται ένα με το δάπεδο. Ήξερε όμως ότι εσύ θα μπορείς να τα σηκώσεις και να κοιτάξεις πέρα και πάνω από τα πατώματα. Ήταν όμως η ώρα της για να φύγει και να πάει στον παράδεισο των σκύλων (που λέει κι ένας φίλος από δω), όπου τρέχουν αμέριμνα και μασουλάνε τα κόκαλα τους και πλακώνονται κιόλας τα βλαμμένα. Ήθελε να πάει να συναντήσει τον φιλαράκο της που έφυγε πρώτος . Άκου τι σου λένε οι σκύλοι σου τώρα που έφυγαν..Καμιά φορά ξέρεις και η σιωπή έχει πολύ μεγάλη αξία. (...Στη μουσική η παύση είναι αναγκαία για να ακουστεί η νότα...) Ζήσε τη θλίψη σου και άστη να σε οδηγήσει εκείνη, γιατί αυτή είναι αυθεντική . Και είσαι ΕΣΥ.
. Τίποτα, μα ΤΙΠΟΤΑ δεν είναι τυχαίο.

Αυτά είχα να σου πω


Α! και να μην ξεχάσω : εδώ, θεωρώ ότι είναι ένας χώρος όπου και η θλίψη και ο θυμός και άλλα "κατακριτέα" συναισθήματα και ο πόνος και το μίσος, ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΔΕΚΤΑ..Εδώ δεν κατακρίνουμε συναισθήματα.. Όποτε αισθανθείς και νοιώσεις έτοιμη , εμείς εδώ θα ' μαστε. Ακόμα κι αν θες να μας σιχτιρίσεις

 

[vagelis_ras]

τι κανω εγω εδω μεσα?
σαν αστεγος που κοιταζει απ εξω,την ζεστασια των αλλων σπιτιων...

Σίγουρα τα λόγια δεν παίρνουν τη θλίψη , δυστυχώς η θλίψη της απώλειας είναι ένας ημιτελές κύκλος που δεν κλείνει ποτέ , το μόνο παρήγορο είναι πως στο τελείωμα του η γραμμή του αχνοφαίνεται .
Σκέψου πως εμείς οι άνθρωποι έχουμε πολλές επιλογές στη χαρά από διάφορα πράγματα και δραστηριότητες , ενώ τα σκυλιά έχουν μόνο μια επιλογή (αν είναι τυχερά ) στη χαρά και την ευτυχία και αυτό είναι ο άνθρωπος τους , χωρίς να σε ξέρω έχω την αίσθηση πως τα σκυλιά σου πέτυχαν διάνα αυτόν τον άνθρωπο και αυτό είναι που μετράει .
Κάπου αναρωτήθηκες τι κάνεις εδώ μέσα , σε αυτό μπορώ να σου απαντήσω με πλήρη σιγουριά , μετά από τόσα χρόνια που ασχολείσαι με τα σκυλιά το μόνο βέβαιο είναι ότι μπορείς να αποδεικνύεις πόση εφαρμογή έχει η υπογραφή μου .

Μπορείς να δείξεις σε πολλούς το δρόμο να είναι από αυτούς που θα κάνουν ευτυχισμένα τα σκυλιά τους .

 

[takisft]

"ξενη πλεον.."

Σε αισθάνομαι δικό μου άνθρωπο πλέον....