Οι αστυνομικοί σκύλοι στην υπηρεσία του πολίτη

[admin]

Βρεθήκαμε στις εγκαταστάσεις της Ομάδας Σκύλων της ΕΛΑΣ, αιχμαλωτίσαμε με το φακό μας σκηνές από την εκπαίδευση των τετράποδων ντετέκτιβ και απευθυνθήκαμε στους ειδικούς εκπαιδευτές και συνοδούς τους, οι οποίοι μας αποκάλυψαν πολλά μυστικά τους.

Ένα από τα καθήκοντα που μπορεί να αναλάβει με μεγάλη επιτυχία ο τετράποδος καλύτερος φίλος του ανθρώπου είναι η υποβοήθηση του έργου των αστυνομικών Αρχών. Στα Σώματα Ασφαλείας όλου του κόσμου χρησιμοποιούνται σήμερα ειδικά εκπαιδευμένοι σκύλοι για την εύρεση αγνοούμενων, για τον εντοπισμό θυμάτων φυσικών καταστροφών, π.χ., κάτω από ερείπια ή σε δύσβατα σημεία και στις Αστυνομίες πολλών χωρών του κόσμου, για την ανακάλυψη ναρκωτικών, χημικών ή άλλων παράνομων και επικίνδυνων ουσιών, για την φύλαξη προσώπων, για τον εντοπισμό εκρηκτικών μηχανισμών, ακόμη και επικίνδυνων κακοποιών.

Η κωδική ονομασία των αστυνομικών σκύλων είναι Κ–9. Αρκετές είναι οι ταινίες του Χόλιγουντ στις οποίες πρωταγωνιστούν αυτοί οι τετράποδοι ντεντέκτιβ και οι συνοδοί τους αστυνομικοί. Βέβαια, τα πραγματικά κατορθώματά τους ίσως είναι λίγο διαφορετικά από τα κινηματογραφικά, αλλά αυτό που ανταποκρίνεται πλήρως στην πραγματικότητα είναι οι βαθιοί ψυχικοί δεσμοί που βλέπουμε να αναπτύσσονται μεταξύ των σκύλων και των συνοδών τους. Αυτοί οι ψυχικοί δεσμοί είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την αποτελεσματική άσκηση των καθηκόντων τόσο των σκύλων όσο και των συνοδών τους.

Στην Ελλάδα, η περίφημη Ομάδα Σκύλων της ΕΛΑΣ από το ξεκίνημά της κιόλας έλαβε τεχνογνωσία από τις αντίστοιχες υπηρεσίες των ΗΠΑ, μίας χώρας στην οποία η χρήση των αστυνομικών σκύλων είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη. Στη χώρα μας, η χρησιμοποίησή τους από την Αστυνομία πέρασε από... σαράντα κύματα, όμως, χάρη στην επιμονή και το μεράκι κάποιων αστυνομικών, που κατάφεραν να πείσουν τους αρμοδίους για την αναγκαιότητά τους, οι τετράποδοι ντετέκτιβ καθιερώθηκαν στο Σώμα και πλέον αποδεικνύουν καθημερινά τις ικανότητές τους σε ένα ευρύτατο φάσμα ρόλων και καθηκόντων.

Θελήσαμε, λοιπόν, να μάθουμε το ιστορικό τους, την εκπαίδευση και τα καθήκοντα που έχουν ανατεθεί στους αστυνομικούς σκύλους. Γι' αυτό, επισκεφθήκαμε τις εγκαταστάσεις της Ελληνικής Αστυνομίας και μιλήσαμε με τον επόπτη της Ομάδας Σκύλων, κ. Μιχάλη Γιαννέλη, ο οποίος ανήκει παράλληλα στο δυναμικό του Τμήματος Εξουδετέρωσης Εκρηκτικών Μηχανισμών. Μιλήσαμε επίσης με δύο αξιωματικούς συνοδούς σκύλων ανίχνευσης ναρκωτικών ουσιών και περιπολίας, αλλά για λόγους ασφαλείας δεν θα αναφέρουμε τα ονόματά τους. Στις εγκαταστάσεις της Ομάδας Σκύλων –την τοποθεσία των οποίων δεν θα αποκαλύψουμε για ευνόητους λόγους– μας έγινε και μία επίδειξη των δυνατοτήτων των εκπαιδευμένων σκύλων και από αυτή προέρχεται το φωτογραφικό υλικό που δημοσιεύουμε εδώ.

Αριθμός αστυνομικών σκύλων, ράτσες, εκπαίδευση

Στην Αθήνα, οτιδήποτε έχει να κάνει με την εκπαίδευση των αστυνομικών σκύλων και των συνοδών τους περνάει από έναν άνθρωπο, τον υπαστυνόμο Β΄ και επόπτη Αστυνομικών Σκύλων, Μιχάλη Γιαννέλη, ο οποίος υπηρετεί και στη Διεύθυνση Ασφάλειας Αττικής. Τα στοιχεία που μας έδωσε, έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον και μας λύνουν πολλές απορίες για τον άγνωστο στο ευρύ κοινό κόσμο της Ομάδας Σκύλων.

Α&Π: Ποια είναι η ιστορική διαδρομή της Ομάδας Σκύλων της ΕΛΑΣ;

Μιχάλης Γιαννέλης: Στις αρχές της δεκαετίας του ’80, προμηθευτήκαμε σκύλους για ανίχνευση ναρκωτικών σε διάφορους σταθμούς, τελωνεία και αεροδρόμια. Αυτοί οι σκύλοι χρησιμοποιήθηκαν για ένα χρονικό διάστημα, αλλά μετά άλλαξε το σύστημα και τοποθετήθηκαν σκύλοι σε διάφορες διευθύνσεις για ανίχνευση ναρκωτικών. Οι πρώτοι σκύλοι, λοιπόν, στην Ελλάδα ήταν ανίχνευσης ναρκωτικών ουσιών. Το 1986 έστειλε η Ελλάδα έξι υποψήφιους συνοδούς στις ΗΠΑ, οι οποίοι έφεραν μαζί τους ισάριθμους σκύλους για ανίχνευση εκρηκτικών. Δηλαδή, οι απαιτήσεις εκείνο τον καιρό ήταν τέτοιες που έπρεπε να σταλούν άνθρωποι στις ΗΠΑ και να φέρουν αυτούς τους σκύλους που θα ανίχνευαν και θα εντόπιζαν αυτοσχέδιους εκρηκτικούς μηχανισμούς. Την επόμενη χρονιά πήγαν στις ΗΠΑ τέσσερα άτομα ως υποψήφιοι εκπαιδευτές πλέον, με σκοπό να μεταφέρουν πίσω στη χώρα μας τα εκπαιδευτικά συστήματα που είχαν αναπτύξει οι Αμερικανοί εκείνη την εποχή, ώστε να αυξηθεί ο αριθμός των σκύλων που χρειαζόμασταν, με τους δικούς μας εκπαιδευτές και στις δικές μας πλέον εγκαταστάσεις.

Τότε, από τέσσερα και στη συνέχεια έξι, οι σκύλοι ανίχνευσης εκρηκτικών έγιναν δέκα. Το εγχείρημα με τους σκύλους ανιχνευτές ναρκωτικών δεν προχώρησε τότε, μετά την αποφοίτηση, όμως, των εκπαιδευτών για σκύλους ανιχνευτές εκρηκτικών στην Αμερική και τη δημιουργία του δικού μας εκπαιδευτικού κέντρου, φροντίσαμε εμείς οι ίδιοι να εκπαιδεύσουμε σκύλους ανιχνευτές ναρκωτικών, οι οποίοι διοχετεύτηκαν σιγά–σιγά σε ολόκληρη την Ελλάδα και στα σημεία όπου ήταν απαραίτητη η παρουσία τους για να ανιχνεύουν ναρκωτικές ουσίες. Από εκεί και πέρα, άρχισαν να πληθαίνουν. Το 1992 είχαμε φτάσει τους 20 και σήμερα έχουμε 42 σκύλους ανίχνευσης εκρηκτικών στην Αθήνα, 4 στη Δίωξη Ναρκωτικών και 20 σκύλους περιπολίας που έχουν βγει στους δρόμους της πρωτεύουσας, ενώ εκκρεμούν να εκπαιδευτούν άλλοι τέσσερις. Αυτός είναι ο συνολικός αριθμός σκύλων που έχουμε αυτή τη στιγμή στην Αθήνα. Επίσης, συνολικά σε όλη την Ελλάδα έχουμε περίπου 230 σκύλους όλων των ειδικοτήτων: Περιπολίας, ανιχνευτές ναρκωτικών και ανιχνευτές εκρηκτικών. Από αυτούς, οι 105 είναι ανιχνευτές εκρηκτικών και βρίσκονται κυρίως σε αεροδρόμια μεγάλων πόλεων και στα δύο μεγάλα αστικά κέντρα της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης.

 

[admin]

Α&Π: Η εκπαίδευσή τους ποια στάδια ακολουθεί;

Μ.Γ.: Θα σας μιλήσω για την εκπαίδευση των σκύλων ανιχνευτών, στους οποίους περιλαμβάνουμε τους σκύλους ανίχνευσης εκρηκτικών και τους σκύλους ανίχνευσης ναρκωτικών. Ξεκινώντας από τον τομέα μου, που είναι η ανίχνευση των εκρηκτικών, αρχικά επιλέγουμε τον αριθμό των σκύλων που χρειαζόμαστε και στη συνέχεια κάποιος εκπαιδευτής ή κάποιοι εκπαιδευτές επιλέγουν αυτούς τους σκύλους σύμφωνα με ορισμένα χαρακτηριστικά που έχουμε θέσει, τους φέρνουμε εδώ στον καταυλισμό και ξεκινάμε την εκπαίδευση, η οποία αποτελείται από διάφορα στάδια. Το ένα είναι η βασική εκπαίδευση νέων συνοδών με νέους σκύλους, η οποία απαιτεί τρεις μήνες. Το άλλο στάδιο είναι η αντικατάσταση των σκύλων με εξίσου βασική εκπαίδευση παλαιών, αυτή τη φορά, συνοδών με νέους σκύλους, η οποία απαιτεί από δύο έως τρεις μήνες. Το τρίτο στάδιο είναι η επανεκπαίδευση όταν αποχωρούν κάποιοι συνοδοί, π.χ., λόγω συνταξιοδότησης. Σε αυτή την περίπτωση, ο σκύλος είναι ήδη εκπαιδευμένος και επιλέγεται συνήθως κάποιος παλαιός συνοδός που μπορεί να έχασε το σκύλο του από κάποια ασθένεια ή από γηρατειά. Παρέχεται έτσι η δυνατότητα στο συνοδό να πάρει έναν ήδη εκπαιδευμένο σκύλο, οπότε σ' αυτή την περίπτωση η εκπαίδευση διαρκεί έναν μήνα, ανάλογα πάντα με την ανταπόκριση του σκύλου στο νέο συνοδό του. Στην ουσία, κοινωνικοποιείται πάλι ο σκύλος με το νέο συνοδό, ώστε να μάθει το νέο αφεντικό του.

Α&Π: Υπάρχει κάποια προτίμηση σε ράτσες;

Μ.Γ.: Όλα αυτά τα χρόνια εμείς χρησιμοποιούμε τρεις ράτσες, τα γερμανικά Ποιμενικά, τα Ρεντρίβερ Γκόλντεν και Λαμπραντόρ και τα Μαλινουά. Είναι τρεις εκπαιδεύσιμες ράτσες, δεκτικοί σκύλοι. Εύκολα εκπαιδεύονται και είναι κοινωνικοί, γιατί δεν θέλουμε σκύλους που να μην μπορούμε να τους πειθαρχήσουμε εύκολα και θέλουμε να εκπαιδεύονται στο χρονικό διάστημα που πρέπει, για να μπορέσουμε να ανταποκριθούμε, να βγάλουμε σκύλους έξω. Ειδικά στους σκύλους περιπολίας, δεν θα μπορούσαμε να στείλουμε ένα Λαμπραντόρ, γιατί είναι χαμηλών τόνων σκύλος και δεν έχει την ενέργεια που χρειάζεται στην περιπολία, ενώ το γερμανικό Ποιμενικό και το Μαλινουά ανταποκρίνονται πλήρως. Τα Λαμπραντόρ τα χρησιμοποιούμε μόνο στην ανίχνευση ναρκωτικών και εκρηκτικών. Πάντως, περισσότερο δραστήρια, πιο κινητικά και με μεγαλύτερες αντοχές είναι τα Μαλινουά.
Τα χαρακτηριστικά που μας ενδιαφέρουν όταν επιλέγουμε σκύλους, είναι ο υποψήφιος για αγορά σκύλος πρέπει να είναι ηλικίας έως δύο ετών –αδιάφορο αν είναι αρσενικό ή θηλυκό–, τουλάχιστον για τους σκύλους ανίχνευσης. Πρέπει να είναι ιατρικά ελεγμένος και να μην παρουσιάζει δυσπλασίες. Επίσης, βάζουμε έναν όρο στον προμηθευτή: Αν περάσει ένας μήνας και ο σκύλος δεν ανταποκρίνεται στην εκπαίδευση, υποχρεούται να τον πάρει πίσω και να μας προμηθεύσει με άλλον.

[video=youtube;ysoSUg1Wxug]http://www.youtube.com/watch?v=ysoSUg1Wxug[/video]

Α&Π: Στατιστικά, τι βαθμό επιτυχιών παρουσιάζει η χρήση των σκύλων στους επιμέρους τομείς;

Μ. Γ.: Σε ό,τι αφορά τα στατιστικά, θα σας μιλήσω πρώτα για τους σκύλους εκρηκτικών, αφού είναι και ο τομέας μου. Η δουλειά των σκύλων ανιχνευτών εκρηκτικών είναι πάνω απ’ όλα οι προληπτικές έρευνες και τέτοιες γίνονται καθημερινά πολλές σε άτομα που αποτελούν στόχους ή σε χώρους όπου θα μεταβούν επίσημοι, π.χ., ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, και, βέβαια, ανταποκρινόμαστε και στα τηλεφωνήματα που δεχόμαστε σχεδόν καθημερινά από ανθρώπους που απειλούν για παγίδευση χώρων κ.ά. Σε ό,τι αφορά τα ποσοστά επιτυχίας, από την ίδρυση της Ομάδας Σκύλων για ανίχνευση εκρηκτικών μέχρι σήμερα, όσες φορές χρειάστηκε να επέμβουμε, δεν είχαμε καμία αποτυχία, ακόμη και στις περιπτώσεις απειλητικών τηλεφωνημάτων στις οποίες οι σκύλοι δεν εντόπισαν εκρηκτικό μηχανισμό. Αποδείχθηκε, δηλαδή, ότι ορθά οι σκύλοι δεν εντόπισαν εκρηκτικό μηχανισμό, γιατί δεν υπήρχε. Επομένως, μέχρι στιγμής τα ποσοστά επιτυχίας μας είναι στο ακέραιο. Ενδεικτικά, αναφέρω μία περίπτωση το 1993, όπου υπήρχε βόμβα επιμελώς κρυμμένη μέσα σε λεωφορείο του ΕΑΣ. Ο σκύλος έκανε ένδειξη τρεις φορές ότι υπήρχε εκρηκτικός μηχανισμός. Εμείς προσπαθούσαμε να τον εντοπίσουμε, αλλά δεν φαινόταν πουθενά. Κάποια στιγμή αποφασίσαμε να ξηλώσουμε το λεωφορείο και βρέθηκε ο εκρηκτικός μηχανισμός. Αυτό είναι ένα τρανταχτό παράδειγμα της επιτυχούς δράσης των σκύλων ανίχνευσης εκρηκτικών ιδίως σε περιπτώσεις που δεν είναι εμφανείς οι τοποθετήσεις των μηχανισμών. Ο σκύλος υποδεικνύει το συγκεκριμένο σημείο στο οποίο οσμίστηκε το εκρηκτικό, οπότε ειδικά στις περιπτώσεις που είναι επιμελώς κρυμμένη μία βόμβα, μειώνεται ο κίνδυνος και ο χρόνος των αστυνομικών που επιχειρούν την εύρεση και την εξουδετέρωσή της.
Σε ό,τι αφορά στα ναρκωτικά, έχουμε πάρα πολλές περιπτώσεις χρήσης των σκύλων. Ειδικά σ' αυτό το κομμάτι ανίχνευσης, οι σκύλοι χρησιμοποιούνται παντού και σε ολόκληρη την περιφέρεια, όπου χάρη στην επιτυχή δράση τους έχουμε πάρα πολλές ανευρέσεις επιμελώς κρυμμένων ναρκωτικών, για παράδειγμα, θαμμένων ή μέσα σε υγρά με διάφορες άλλες παραπλανητικές οσμές, ακόμη και σε ψηλά σημεία. Όπου και αν βρίσκονται τα ναρκωτικά, οι σκύλοι θα τα εντοπίσουν. Όλα, όμως, εξαρτώνται από την αρχική δουλειά και την εκπαίδευση που θα λάβουν ο συνοδός και ο σκύλος του. Όποιος δουλεύει, έχει και αποτέλεσμα.
Οι σκύλοι περιπολίας είναι μία καινούργια ειδικότητα που βγήκε τον τελευταίο ενάμιση χρόνο στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη. Είχαμε, βέβαια, και παλαιότερα, το 1995, κάνει σχετικό εγχείρημα, μία αντίστοιχη ειδικότητα με σκύλους που τότε τους ονομάζαμε σκύλους φύλαξης προσώπων και πραγμάτων. Αυτοί οι σκύλοι βρίσκονται στα σύνορα και είναι περιπολίας, απλώς χρησιμοποιούνταν μόνο για τη συνοριακή φύλαξη, δεν είχαμε στα αστικά κέντρα. Εκπαιδεύτηκαν τότε 15 και από αυτούς σήμερα έχουν μείνει τρεις, τους οποίους χρησιμοποιούμε για περιπολίες στους χώρους του αερολιμένα «Ελ. Βενιζέλος». Από το 2009 άρχισαν να βγαίνουν οι σειρές των 20 σκύλων περιπολίας τις οποίες προανέφερα και εκκρεμεί να βγουν οι υπόλοιποι τέσσερις, για να καλύψουν θέσεις περιπολίας σε εμφανή σημεία στο κέντρο της Αθήνας, ανάμεσα σε κόσμο, για να προσφέρουν ένα αίσθημα της ασφάλειας στους πολίτες που κινούνται μέσα στην πόλη. Αυτό θα γίνει μάλλον τον ερχόμενο Σεπτέμβριο. Θα χρησιμοποιηθούν, δηλαδή, και σε σημεία που υπάρχει έντονη εγκληματικότητα, αλλά ταυτόχρονα σε σημεία με πυκνή διέλευση κόσμου, όπως στην Ομόνοια, στους δρόμους κάτω από την Ομόνοια και στο Σύνταγμα. Θέλουμε να ξέρει ο κόσμος ότι όλοι οι σκύλοι μας, πόσο δε μάλλον οι σκύλοι περιπολίας, έχουν ανεπτυγμένη κοινωνικότητα και θα επιχειρήσουν μόνο κατ’ εντολή, η οποία, βέβαια, θα δοθεί από το συνοδό μόνο αφού περάσει από «κόσκινο». Και βέβαια, μιλάμε μόνο για εγκληματικές κακουργηματικές ενέργειες, περιπτώσεις στις οποίες πραγματικά θα βοηθούσε η επέμβαση ενός σκύλου.

Α&Π: Πώς αναπτύσσονται τόσο ισχυροί δεσμοί ανάμεσα σε συνοδό και σκύλο;

Μ. Γ.: Ποντάρουμε πολύ στη σχέση συνοδού–σκύλου. Αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό. Θέλουμε να πετυχαίνουμε ποσοστό 60%–40% και θα σας εξηγήσω τι ακριβώς εννοώ. Το 60% να είναι η σχέση συνοδού–σκύλου και το 40% να είναι η αμοιβή του, δηλαδή, το παιχνίδι ή το φαγητό. Ποντάρουμε πάρα πολύ στη σχέση, γιατί ένας σκύλος που έχει καλή σχέση με το αφεντικό του, δουλεύει ευχάριστα και αποδίδει πολύ περισσότερο. Επομένως, δίνουμε αυτό το κίνητρο, το να βρίσκονται, δηλαδή, οι σκύλοι όλη την ημέρα μαζί με τους συνοδούς τους, με τις οικογένειές τους, να είναι κοινωνικοί, να δέχονται τα παιδιά και να ανταποκρίνονται στη σχέση αυτή που ζητάμε. Είναι κάτι που επιδιώκουμε και γι’ αυτόν το λόγο όλοι οι σκύλοι πηγαίνουν στα σπίτια των συνοδών. Τη φροντίδα των σκύλων αναλαμβάνουν εξ ολοκλήρου οι ίδιοι οι συνοδοί και λέγοντας φροντίδα εννοώ τα πάντα, από τον καλλωπισμό, δηλαδή, χτένισμα και βούρτσισμα, έως τη διατροφή και τις πρώτες βοήθειες που κάθε συνοδός μαθαίνει να προσφέρει στο σκύλο του, αν χρειαστεί, καθώς και την επίσκεψη στον κτηνίατρο όποτε χρειαστεί. Κτηνίατρους έχουμε συμβεβλημένους με το Δημόσιο, καθώς επίσης της Πολεμικής Αεροπορίας και του Στρατού Ξηράς. Αυτοί ελέγχουν πάντα τους σκύλους μας, αν προκύψει πρόβλημα, συν τις εξετάσεις που τους κάνουμε κάθε μήνα.
Όλη τη φροντίδα, λοιπόν, του σκύλου την αναλαμβάνει ο ίδιος ο συνοδός του, πλην των σκύλων που φιλοξενούνται στον καταυλισμό μας προς εκπαίδευση. Εδώ την φροντίδα την έχω εγώ. Προσπαθώ να έχω τους σκύλους σε μία καλή κατάσταση και από άποψη υγιεινής και προκαταρκτικής εκπαίδευσης, μέχρι να μπουν στην κλασική εκπαίδευση. Έχω προσπαθήσει πρόσφατα και λόγω των δυσχερών οικονομικών της χώρας μας να φέρω προσωπικά κάποια κουταβάκια που μας δωρίστηκαν. Αυτά τα σκυλάκια θα αντικαταστήσουν, όταν γίνουν ενός έτους, κάποια άλλα που έχουν γεράσει και τα φροντίζουμε μόνοι μας, φέρνοντας και τους κτηνίατρους εδώ, από το μεράκι μας, για να μπορέσουν να έχουν κάποιοι συνοδοί σκύλους και να μη χρειαστεί να αγοραστούν. Το κόστος αγοράς έχει να κάνει ανάλογα με την προσφορά, τη ζήτηση, την εποχή και, βέβαια, τη διαθεσιμότητα τόσο στο εξωτερικό όσο και στην εγχώρια αγορά και μπορεί να κυμαίνεται από € 1.000–2.500, αλλά υπήρξε και εποχή που χρειαστήκαμε 40 σκύλους και συγκεκριμένα στους Ολυμπιακούς Αγώνες και εκεί το κόστος έφτασε τα € 4.500 για κάθε σκύλο.

 

[admin]

Α&Π: Υπάρχει τρόπος ο πολίτες να σταθούν αρωγοί στο έργο σας;

Μ. Γ.: Αν κάποιος ιδιώτης έχει σκύλο μίας ράτσας απ' αυτές που χρειαζόμαστε, από ενός έτους ειδικά και πάνω και θέλει να το δώσει δωρεάν, ας επικοινωνήσει με την Υπηρεσία μας στο τηλέφωνο 210 9649802. Θα μας βοηθούσε πολύ στο έργο μας. Μπορεί να είναι σίγουρος ότι εδώ ο σκύλος θα βρει στέγη και φροντίδα από έναν συνοδό που θα το πάρει και θα το έχει μόνιμα μαζί του. Αν προτίθεται κάποιος να μας προσφέρει σκύλο, μπορούμε να στείλουμε εκπαιδευτές να τον δουν και εφόσον μας κάνει θα τον πάρουμε ευχαρίστως. Έχουμε λίγα κουταβάκια, αλλά δεν μπορούμε να έχουμε περισσότερα, γιατί χρειάζονται συνεχή φροντίδα και ανθρώπους από πάνω τους, τους οποίους δεν διαθέτουμε για φροντίδα και για παιχνίδι – γιατί, όπως είπαμε, πρέπει οι σκύλοι μας να μάθουν στο παιχνίδι. Γι’ αυτό, προτιμούμε τους λίγο μεγαλύτερους σε ηλικία σκύλους. Ο κόσμος πρέπει να πω ότι ανταποκρίνεται σε αυτό, καθώς μέχρι στιγμής έχουμε φέρει πάνω από 15 σκύλους. Με δική τους πρωτοβουλία, πολλοί πολίτες έψαξαν και βρήκαν σκυλάκια, μας τα έφεραν, τα είδαμε και από αυτά διαλέξαμε 15, τα οποία αυτή την στιγμή εκπαιδεύονται.

Α&Π: Η οικονομική κρίση έχει οδηγήσει σε περικοπές δαπανών και στα Σώματα Ασφαλείας. Το επίδομα που παίρνετε για τη φροντίδα των σκύλων είναι αρκετό ή αναγκάζεστε να βάζετε οι ίδιοι το χέρι στην τσέπη;

Μ. Γ.: Το χέρι το βάζουμε σίγουρα λίγο πιο βαθιά, αλλά αν μη τι άλλο, εγώ, για παράδειγμα, έχω τον υπηρεσιακό σκύλο μου στο σπίτι και άλλους τρεις σκύλους που δεν ανήκουν στην Υπηρεσία. Τα έχω όλα μαζί, τα παιδιά μου παίζουν με όλα τα σκυλάκια και ακόμη και αν δεν υπηρετούσα σε αυτό το Τμήμα με αυτή την ιδιαιτερότητα, πάλι θα είχα σκύλους στο σπίτι, γιατί τους αγαπώ. Επομένως, σίγουρα έχει έξοδα η συντήρηση ενός σκύλου, αλλά κανένας που έχει σκύλους στο σπίτι του δεν το βλέπει έτσι. Τους κρατά, γιατί τους θέλει και τους αγαπά. Εκ των πραγμάτων, στην υπηρεσία μας δεν μπορεί να έρθει κάποιος που δεν είναι φιλόζωος και δεν το έχει μεράκι. Υπάρχουν, βέβαια, κανονισμοί που προβλέπουν συγκεκριμένα πράγματα για έναν συνοδό, αλλά από εκεί και πέρα, αν δεν αγαπάς αυτό που κάνεις και αν δεν είσαι αποφασισμένος πάντα, σε όποια δραστηριότητά σου, ακόμη και στις διακοπές και στις εκδρομές σου, να έχεις μαζί και το σκύλο σου, τότε πώς θα ανταποκριθείς στις ανάγκες του; Όλοι όσοι υπηρετούν σε εμάς, γνωρίζουν πολύ καλά όλες αυτές τις απαιτήσεις που έχει η δουλειά τους και ακριβώς επειδή αγαπούν αυτό που κάνουν, δεν έχουν κανένα πρόβλημα να αντεπεξέλθουν. Ποτέ δεν αντιμετωπίσαμε τέτοιο πρόβλημα.

Η ανταμοιβή μας είναι η αναγνώριση της δουλειάς μας από τον κόσμο, η οποία πρέπει να πω ότι είναι μεγάλη. Για παράδειγμα, σε ένα απλό απειλητικό τηλεφώνημα, αν ο κόσμος δεν δει σκύλο να εμφανίζεται για να ελέγξει το χώρο, δεν επιστρέφει στο κτήριο για κανέναν λόγο. Επομένως, και εμείς προσπαθούμε να ανταποκριθούμε απόλυτα στην εμπιστοσύνη που μας δείχνει ο κόσμος. Από εκεί και πέρα, το βασικό μέλημά μας είναι να καινοτομήσουμε, να προχωρήσουμε λίγο περισσότερο, λίγο πιο μπροστά. Να βλέπουμε πραγματικές περιπτώσεις, τις οποίες να τις μαθαίνουμε στους σκύλους ώστε να εκπαιδεύονται πάνω σε πραγματικές καταστάσεις κινδύνου, που δυστυχώς ειδικά στην Αθήνα έχουμε πολλές, οπότε το μέλημά μας είναι να ανταποκριθούμε στην απόλυτη εμπιστοσύνη που δείχνει ο κόσμος προς τους αστυνομικούς σκύλους.

Ανίχνευση ναρκωτικών & περιπολίες

Την εικόνα για τη δράση της Ομάδας Σκύλων της ΕΛΑΣ τη συμπληρώσαμε απευθυνόμενοι σε δύο ακόμη αστυνομικούς, έναν αξιωματικό συνοδό ανιχνευτή σκύλου στη Δίωξη Ναρκωτικών και έναν αξιωματικό συνοδό σκύλου περιπολίας. Και οι δύο μάς μετέφεραν εμπειρίες που έχουν ζήσει με τους σκύλους τους, καθιστώντας σαφές πόσο αναγκαία είναι η παρουσία και η χρησιμοποίησή τους σε ένα σύγχρονο Σώμα Ασφαλείας. Οι περιπτώσεις που μας ανέφεραν οι δύο έμπειροι αξιωματικοί, είναι πραγματικές και η αποτελεσματικότητα και η επιχειρησιακή ικανότητα των σκύλων σε όλες αυτές τις περιπτώσεις εντυπωσιάζουν.

Η πρώτη περίπτωση αφορά στις εμπειρίες που έχει ζήσει ένας συνοδός σκύλου ανιχνευτή ναρκωτικών. Ο ίδιος μάς διηγήθηκε: «Είχαμε κληθεί να κάνουμε μία έρευνα ως συνδρομή σε μία ομάδα Δίωξης Ναρκωτικών, η οποία είχε μπει σε ένα σπίτι. Οι συνάδελφοι ήταν σχεδόν βέβαιοι ότι στο σπίτι υπήρχαν ναρκωτικά. Οι άντρες της Δίωξης που είχαν ψάξει το σπίτι, δεν είχαν καταφέρει να βρουν κάτι. Ανταποκριθήκαμε στην κλήση τους και προσφέραμε τις υπηρεσίες μας. Τα ναρκωτικά βρίσκονταν χτισμένα μέσα σε τοίχο. Ο σκύλος μας έκανε ένδειξη από το διπλανό δωμάτιο, από τη διπλανή μεσοτοιχία και πλησιάζοντας στο χώρο όπου βρίσκονταν χτισμένα τα ναρκωτικά, ο σκύλος μας έκανε πάλι ένδειξη σε ένα ντουλάπι που βρισκόταν κάτω από έναν νιπτήρα. Ψάχνοντας, όμως, εκεί δεν βρήκαμε κάτι. Ξαναβάλαμε το σκύλο να μας δείξει και μας υπέδειξε πάλι το ίδιο σημείο στον τοίχο. Τότε σπάσαμε τα πλακάκια του μπάνιου και εκεί μέσα βρισκόταν χτισμένο ένα χρηματοκιβώτιο, το οποίο είχε μέσα φυλαγμένα ναρκωτικά τεσσάρων κιλών, μία χειροβομβίδα και όπλα. Όλα αυτά βρίσκονταν μέσα στο εντοιχισμένο χρηματοκιβώτιο. Άλλη φορά, σε παλιότερη περίπτωση, μας είχε κάνει πάλι εντύπωση που ο σκύλος μας είχε κάνει ένδειξη σε λάστιχο μοτοσικλέτας. Το λάστιχο ήταν κανονικά ζανταρισμένο, φουσκωμένο και ήταν πεταγμένο σε μία στοίβα μαζί με άλλα λάστιχα. Ο σκύλος επέμενε να μας δείχνει το συγκεκριμένο σημείο και τη συγκεκριμένη ρόδα. Ζητήσαμε από τον ύποπτο να ξεζαντάρει τη ρόδα, αλλά εκείνος εξέφρασε αδυναμία, ενισχύοντας έτσι τις υποψίες μας ότι κάτι συνέβαινε με το συγκεκριμένο τροχό. Σκίζοντας πλέον το λάστιχο με μαχαίρι, βρήκαμε μέσα τα ναρκωτικά, ποσότητας ενός κιλού. Με λίγα λόγια ο σκύλος–ανιχνευτής δεν είναι απλώς απαραίτητος για την Δίωξη Ναρκωτικών, δεν θα έπρεπε καν να γίνεται έρευνα χωρίς σκύλο, γιατί δεν είναι μόνο αυτά που θα βρεις πάνω σε ένα τραπέζι ή μέσα σε ένα συρτάρι, αλλά και αυτά που έχουν κρύψει στα πιο απίθανα σημεία. Βλέποντας το σκύλο κάθε φορά να δουλεύει, κρίνω ότι γίνεται όλο και πιο αναγκαίος, για να έχεις πάντα το καλύτερο αποτέλεσμα.»
Ο δεύτερος αξιωματικός που μας μίλησε, είναι συνοδός σκύλου περιπολίας. Μας διηγήθηκε πόσο γρήγορα εντοπίστηκε ένας δολοφόνος, ύστερα από το στυγερό έγκλημα που είχε διαπράξει στη Σκιάθο. «Από τους σκύλους που εκπαιδεύτηκαν τελευταία, το πιο πρόσφατο περιστατικό που μας έκανε εντύπωση για την αποτελεσματικότητά τους και τη συμβολή των σκύλων περιπολίας στην ανίχνευση ατόμων, ήταν αυτό της Σκιάθου. Περίπου 36 ώρες μετά τη δολοφονία μίας Ελληνίδας από έναν Αφγανό σε ξενοδοχείο, μεταφέρθηκαν στο νησί δύο σκύλοι περιπολίας από την Αθήνα και με τη συνδρομή των συνοδών σε έρευνα που ακολούθησε, οι σκύλοι βρήκαν το όπλο που χρησιμοποίησε ο δράστης, ένα τσεκούρι. Έπειτα από έρευνα και ιχνηλασία στη διαδρομή περίπου 4 χιλιομέτρων που ακολούθησε ο δράστης κατά τη διαφυγή του, ο σκύλος βρήκε ένα μαχαίρι που επίσης είχε μαζί του. Οι συνάδελφοι τον προσέγγισαν σε απόσταση ενός χιλιομέτρου. Τότε αυτός κρύφτηκε σε μία αποθήκη, αλλά τον είδαν κάποιοι και ειδοποίησαν τους συναδέλφους που τον εντόπισαν στο συγκεκριμένο χώρο και τον συνέλαβαν. Παλαιότερα σκύλοι περιπολίας που βρίσκονταν στα σύνορα είχαν χρησιμοποιηθεί για να σωθούν ανθρώπινες ζωές. Οι σκύλοι είχαν τότε εντοπίσει άτομα μεγάλης ηλικίας που είχαν πέσει σε χαράδρα και είχαν χτυπήσει. Χάρη στον εντοπισμό τους από τους σκύλους, μεταφέρθηκαν έγκαιρα σε νοσοκομεία και οι άνθρωποι σώθηκαν. Τέτοιες περιπτώσεις όπου μας έχουν βοηθήσει οι σκύλοι περιπολίας έχουμε πάρα πολλές και στα Ιωάννινα και στη Λευκάδα και σε διάφορες περιπτώσεις.»

ΤΟΥ ΘΟΔΩΡΗ ΠΑΝΑΓΙΩΤΙΔΗ

Πηγή: e-compupress.gr

Περιοδικό Ασφάλεια & Προστασία

* Οι φωτογραφίες και τα videos δεν είναι από το άρθρο που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό.