Δεν είναι δυνατόν όλοι οι σκύλοι της αυτής ράτσας να είναι φύλακες. Κάποιοι δεν κάνουν για ’’Ράμπο’’
ΠΡΟΒΛΗΜΑ
- Thread starter hailander
- Ημερομηνία δημιουργίας
γιανα μην κανω μεγαλη αναληση θα στο πω οσο πιο απλα μπορω.ενε κουταβι οπως κ ενα παιδακι παντα του αρεσει να μιμιτε τους μεγαλητερους. το μυαλο του ειναι σαν ενα σφουγγαρι που αποροφαει ολες τις εικονες.αν βλεπει αυτον που εχεις τωρα να "καλωσοριζει" τους ξενους αυτο θα κανει κ αυτο. αν ο μεγαλος ητανε φυλακας τοτε κανενα προβλημα.
Ενοείται πως θα είναι οι σκύλοι χώρια. Αλλιώς η θυλικιά θα είναι κάτω από τον αρσενικό στην ιεραρχία και άρα ακόμη λιγότερο φύλακας.
Κανείς δεν έχει δύο φύλακες αν ζούνε συνέχεια μαζί. Στην καλύτερη περίπτωση έχει έναν φύλακα και έναν που μοιάζει με φύλακα (back up).
Και εννοείται πως το κουτάβι θα βγαίνει μόνο του βόλτα (τουλάχιστον συνήθως) για να αποκτίσει αυτοπεπίθηση σωστή και να μην καταλήξει να είναι ο σκύλος του σκύλου σου.
Πόσο χρονών είναι ο Ποιμενικός που έχεις τώρα ακριβώς;
@Χριτάκι αν οι χαρακτήρες δεν ήταν κληρονομικοί.... δεν ξέρω τι να πω. Τσάμπα τόσες χιλίαδες χρόνια εκτροφής. Τα ποιντεράκια φερμάρουν (αν είναι από καλούς κυνηγούς γονείς) από 45 ημερών... βασικά σε όλες τις ράτσες ξέρεις τα ελλατώματα και τα προτερήματα αν μελετήσεις τον λόγο υπαρξής τους (εκτροφής τους).
Και σε κάθε "οικογενιακό δέντρο" σκύλων κληρονομιούνται διάφορα ειδικά χαρακτήριστικά...
Στην Αγγία έχουν τεράστιο πρόβλημα με Λαμπραντόρ με σοβαρά ασταθές χαρακτήρες (μόνο στα μπέζ) γιατί πολλοί δεν πρόσεξαν τον χαρακτήρα τον γεννήτορών.
Ο "Μάρλεϊ" (διάσημος Λάμπραντόρ με άθλιο χαρακτήρα στη Αμερίκή) έχει μείνει στην ιστορία (πολλά μπεστ σέλλερ και μία ταινία) ως ο χειρότερος σκύλος του κόσμου (τον λένε έτσι οι ιδιοκτήτες του χαριτολογώντας). Φυσικά ο πατέρας του Μάρλεϊ είχε ακριβώς τον ίδιο χαρακτήρα....
Τώρα όσον αφορά τους γονείς, μην το ψάχνεις. Κληρονομιούνται ακόμη και συνήθειες (γούστα δηλαδή) και ας μην μεγάλωσαν με τους γονείς τα κουτάβια.
Τα γερά νεύρα (σταθερή συμπεριφορά, θάρρος) έχουν περισσότερο να κάνουν με κληρονομικότητα παρά με οτιδήποτε άλλο (εκτός από τις ακραίες περιπτώσεις).
Αν είχεις παρακολουθήσει γέννες να μεγαλώνουν (διάφορες φυλές σε διάφορες οικογένειες) δεν θα είχες ΚΑΜΙΑ απορία για την κληρονομικότητα του χαρακτήρα.
Είναι ΠΟΛΥ πιο κληρονομικός στους σκύλους από οτι σε μας τους ανθρώπους και ας μένουμε περισσότερο καιρό με τους γονείς μας. Αυτό συνβαίνει γιατί μεγάλο μέρος του χαρακτήρα στον σκύλο είναι τα ένστικτα που κληρονόμισε (και στα ζώα αυτά είναι πιο ησχυρά).
Τα τερριεράκια είναι "τσαμπουκάδες" γιατί επι αιώνες επιλέγονται γεννήτορες με αυτό το χαρακτηριστικό. Μάλιστα, δυσκολευόμουν πολύ να δείχνω σε εκθέσεις ένα φόξ τερριέ (θεός μορφολογικά) με πολύ ήπιο/μαλθακό χαρακτήρα. Δεν άρεσε στους κριτές συνήθως ο χαρακτήρας του (για τη φυλή ήταν λάθος) και θεωρούσαν πως δεν πρέπει να ζευγαρώσει (γιατί θα το κληρονομούσαν τα κουτάβια του). Συμφωνούσα βέβαια. Φυσικά ζευγάρωσε ο σκύλος και φυσικά τα παιδιά του (ενώ όμορφα) έχουν το ίδιο πρόβλημα (δεν είναι τερριέ και ας μοιάζουν).
Όσον αφορά την εργασία, ποτέ δεν υπάρχει εγγύηση (μακάρι να ήταν τόσο εύκολο !) αλλά όταν απευθύνεσαι σε ανθρώπους που προσέχουν τον χαρακτήρα πολύ στη εκτροφή τους αυξάνεις τις πιθανότητές σου κατακόρυφα.
Κανείς δεν έχει δύο φύλακες αν ζούνε συνέχεια μαζί. Στην καλύτερη περίπτωση έχει έναν φύλακα και έναν που μοιάζει με φύλακα (back up).
Και εννοείται πως το κουτάβι θα βγαίνει μόνο του βόλτα (τουλάχιστον συνήθως) για να αποκτίσει αυτοπεπίθηση σωστή και να μην καταλήξει να είναι ο σκύλος του σκύλου σου.
Πόσο χρονών είναι ο Ποιμενικός που έχεις τώρα ακριβώς;
@Χριτάκι αν οι χαρακτήρες δεν ήταν κληρονομικοί.... δεν ξέρω τι να πω. Τσάμπα τόσες χιλίαδες χρόνια εκτροφής. Τα ποιντεράκια φερμάρουν (αν είναι από καλούς κυνηγούς γονείς) από 45 ημερών... βασικά σε όλες τις ράτσες ξέρεις τα ελλατώματα και τα προτερήματα αν μελετήσεις τον λόγο υπαρξής τους (εκτροφής τους).
Και σε κάθε "οικογενιακό δέντρο" σκύλων κληρονομιούνται διάφορα ειδικά χαρακτήριστικά...
Στην Αγγία έχουν τεράστιο πρόβλημα με Λαμπραντόρ με σοβαρά ασταθές χαρακτήρες (μόνο στα μπέζ) γιατί πολλοί δεν πρόσεξαν τον χαρακτήρα τον γεννήτορών.
Ο "Μάρλεϊ" (διάσημος Λάμπραντόρ με άθλιο χαρακτήρα στη Αμερίκή) έχει μείνει στην ιστορία (πολλά μπεστ σέλλερ και μία ταινία) ως ο χειρότερος σκύλος του κόσμου (τον λένε έτσι οι ιδιοκτήτες του χαριτολογώντας). Φυσικά ο πατέρας του Μάρλεϊ είχε ακριβώς τον ίδιο χαρακτήρα....
Τώρα όσον αφορά τους γονείς, μην το ψάχνεις. Κληρονομιούνται ακόμη και συνήθειες (γούστα δηλαδή) και ας μην μεγάλωσαν με τους γονείς τα κουτάβια.
Τα γερά νεύρα (σταθερή συμπεριφορά, θάρρος) έχουν περισσότερο να κάνουν με κληρονομικότητα παρά με οτιδήποτε άλλο (εκτός από τις ακραίες περιπτώσεις).
Αν είχεις παρακολουθήσει γέννες να μεγαλώνουν (διάφορες φυλές σε διάφορες οικογένειες) δεν θα είχες ΚΑΜΙΑ απορία για την κληρονομικότητα του χαρακτήρα.
Είναι ΠΟΛΥ πιο κληρονομικός στους σκύλους από οτι σε μας τους ανθρώπους και ας μένουμε περισσότερο καιρό με τους γονείς μας. Αυτό συνβαίνει γιατί μεγάλο μέρος του χαρακτήρα στον σκύλο είναι τα ένστικτα που κληρονόμισε (και στα ζώα αυτά είναι πιο ησχυρά).
Τα τερριεράκια είναι "τσαμπουκάδες" γιατί επι αιώνες επιλέγονται γεννήτορες με αυτό το χαρακτηριστικό. Μάλιστα, δυσκολευόμουν πολύ να δείχνω σε εκθέσεις ένα φόξ τερριέ (θεός μορφολογικά) με πολύ ήπιο/μαλθακό χαρακτήρα. Δεν άρεσε στους κριτές συνήθως ο χαρακτήρας του (για τη φυλή ήταν λάθος) και θεωρούσαν πως δεν πρέπει να ζευγαρώσει (γιατί θα το κληρονομούσαν τα κουτάβια του). Συμφωνούσα βέβαια. Φυσικά ζευγάρωσε ο σκύλος και φυσικά τα παιδιά του (ενώ όμορφα) έχουν το ίδιο πρόβλημα (δεν είναι τερριέ και ας μοιάζουν).
Όσον αφορά την εργασία, ποτέ δεν υπάρχει εγγύηση (μακάρι να ήταν τόσο εύκολο !) αλλά όταν απευθύνεσαι σε ανθρώπους που προσέχουν τον χαρακτήρα πολύ στη εκτροφή τους αυξάνεις τις πιθανότητές σου κατακόρυφα.
Βασικα χαρακτηριστικα μπορει να κληρονομηθουν.. Μα και στους ανθρωπους καποια χαρακτηριστικα ειναι κληρονομησιμα.. Το θεμα ομως ειναι και το περιβαλλον.
Ας πουμε τo σκυλο του χαιλαντερ.. ποια ειναι τα χαρακτηριστικα που τα ξεχωριζουν απο αλλα σκυλια? Πως εκτιμουνται.. εχουν γινει πειραματα να περνουν σκυλια απο ιδια γεννα και να τα μεγαλωνουν σε αλλα περιβαλλοντα? Οχι ενα και δυο.. συστηματικα να εχει στατιστικη ισχυ το πειραμα..Ποσες συνισταμενες υπαρχουν για το χαρακτηρα τους. Οχι ικανοτητα σε κυνηγι δυνατο σαγονι κλπ γιατι και η κοντοσκυλακη μου πιστευει οτι ειναι φυλακας αλλα δυστυχως δεν το πιστευει κανεις αλλος. Δεν της το επιτρεπει το σουλουπι της.
Ας πουμε τo σκυλο του χαιλαντερ.. ποια ειναι τα χαρακτηριστικα που τα ξεχωριζουν απο αλλα σκυλια? Πως εκτιμουνται.. εχουν γινει πειραματα να περνουν σκυλια απο ιδια γεννα και να τα μεγαλωνουν σε αλλα περιβαλλοντα? Οχι ενα και δυο.. συστηματικα να εχει στατιστικη ισχυ το πειραμα..Ποσες συνισταμενες υπαρχουν για το χαρακτηρα τους. Οχι ικανοτητα σε κυνηγι δυνατο σαγονι κλπ γιατι και η κοντοσκυλακη μου πιστευει οτι ειναι φυλακας αλλα δυστυχως δεν το πιστευει κανεις αλλος. Δεν της το επιτρεπει το σουλουπι της.
Ερώτηση.
Τί είναι χαρακτήρας , τί είναι ένστικτο και τί επίκτητο πρόβλημα συμπεριφοράς ?
Ειναι χαρακτήρας το να κηνυγήσει ένα pointer ή να φυλάξει ένα Mastino ?
Τί είναι χαρακτήρας , τί είναι ένστικτο και τί επίκτητο πρόβλημα συμπεριφοράς ?
Ειναι χαρακτήρας το να κηνυγήσει ένα pointer ή να φυλάξει ένα Mastino ?
Είναι ηθολογικό χαρακτηριστικό..... :shake::shake:
Άντε, έφευγες εσύ....
Αυτό δεν είναι επισήμανση ή ερώτηση, είναι ολόκληρο Κεφάλαιο....#-o στη μέση ενός thread!!!!
