Πριν από λίγες μέρες το Μουφ κι εγώ μετακομίσαμε σε άλλο σπίτι που είναι πιο κοντά στη δουλειά μου. Τώρα μόλις αρχίσαμε να συνερχόμαστε και το σπίτι θα είναι μάλλον τελείως τακτοποιημένο από μέχρι το τέλος της επόμενης βδομάδας, ή ακόμα και της μεθεπόμενης που ευτυχώς έχουμε τις ανοιξιάτικες διακοπές στο πανεπιστήμιο.
Ήξερα λοιπόν ότι οι γάτες δεν τρελλαίνονται με τις μετακομίσεις, το Μουφ όμως τα έχει επίσης ψιλοπαίξει. Το καινούριο σπίτι έχει μεγάλο υπόγειο που επικοινωνεί με την κουζίνα μέσω πόρτας που αρχικά δεν έκλεινε καλά. Μέχρι να την φτιάξω λοιπόν, το Μουφ απλώς την άνοιγε και κατέβαινε κάτω να μουφιάσει. Όπου συνέβη το εξής κουφό:
Την Πέμπτη έλειπα όλη μέρα στη δουλειά μου ως συνήθως και φυσικά είχα ήδη βγάλει το Μουφ για τις ανάγκες του κλπ. Όταν γύρισα το βρήκα ανήσυχο κι ας ήτανε ανάμεσα στα πράγματά μας και είχαμε μάλιστα κοιμηθεί εκεί μια νύχτα. Χοροπηδούσε σαν τρελλό όταν ήρθα λες και ήταν ανακουφισμένο διότι θα του έφευγα. Κοινώς έδειχνε σημάδια άγχους αποχωρισμού που τα είχε αποβάλει εδώ και τουλάχιστον τέσσερα χρόνια. Εκείνο που με κούφανε όμως ήταν ότι είχε κατεβεί εν τη απουσία μου στο υπόγειο όπου πήγε και έκανε κακάκια!!!!! Σημειωτέον ότι το Μουφ είναι πολύ σχολαστικό με την τουαλέτα του και δεν λερώνει ποτέ στο σπίτι. Η πλάκα μάλιστα είναι ότι με πήγε μόνο του κάτω στο υπόγειο και μου έδειξε ότι τα είχε κάνει!
Αν και δεν ξανάκανε κάτι τέτοιο και δε μοιάζει και τόσο πολύ ανήσυχο, μου λέτε τι συμβαίνει εδώ πέρα;;
Ένα καλό που έχει το καινούριο σπίτι είναι ένα σαν χωλ ή προθάλαμο μόλις μπαίνουμε μέσα, το οποίο επικοινωνεί με το σαλόνι με πόρτα. Όταν μου τα 'πρηζε το Μουφ λοιπόν με τη μετακόμιση, το έβαζα εκεί μέσα που δεν του πολυαρέσει, περιορίζεται όμως και μπορώ και το βλέπω από την πόρτα που έχει τζαμαρία και από το παράθυρο του σαλονιού που βλέπει σ' αυτό το χωλ. Είναι άριστο για "τιμωρία" όταν μου τα πρήζει το Μουφ διότι δεν είχα τέτοια λύση ώστε να το βλέπω κιόλας τι κάνει.
Ήξερα λοιπόν ότι οι γάτες δεν τρελλαίνονται με τις μετακομίσεις, το Μουφ όμως τα έχει επίσης ψιλοπαίξει. Το καινούριο σπίτι έχει μεγάλο υπόγειο που επικοινωνεί με την κουζίνα μέσω πόρτας που αρχικά δεν έκλεινε καλά. Μέχρι να την φτιάξω λοιπόν, το Μουφ απλώς την άνοιγε και κατέβαινε κάτω να μουφιάσει. Όπου συνέβη το εξής κουφό:
Την Πέμπτη έλειπα όλη μέρα στη δουλειά μου ως συνήθως και φυσικά είχα ήδη βγάλει το Μουφ για τις ανάγκες του κλπ. Όταν γύρισα το βρήκα ανήσυχο κι ας ήτανε ανάμεσα στα πράγματά μας και είχαμε μάλιστα κοιμηθεί εκεί μια νύχτα. Χοροπηδούσε σαν τρελλό όταν ήρθα λες και ήταν ανακουφισμένο διότι θα του έφευγα. Κοινώς έδειχνε σημάδια άγχους αποχωρισμού που τα είχε αποβάλει εδώ και τουλάχιστον τέσσερα χρόνια. Εκείνο που με κούφανε όμως ήταν ότι είχε κατεβεί εν τη απουσία μου στο υπόγειο όπου πήγε και έκανε κακάκια!!!!! Σημειωτέον ότι το Μουφ είναι πολύ σχολαστικό με την τουαλέτα του και δεν λερώνει ποτέ στο σπίτι. Η πλάκα μάλιστα είναι ότι με πήγε μόνο του κάτω στο υπόγειο και μου έδειξε ότι τα είχε κάνει!
Αν και δεν ξανάκανε κάτι τέτοιο και δε μοιάζει και τόσο πολύ ανήσυχο, μου λέτε τι συμβαίνει εδώ πέρα;;
Ένα καλό που έχει το καινούριο σπίτι είναι ένα σαν χωλ ή προθάλαμο μόλις μπαίνουμε μέσα, το οποίο επικοινωνεί με το σαλόνι με πόρτα. Όταν μου τα 'πρηζε το Μουφ λοιπόν με τη μετακόμιση, το έβαζα εκεί μέσα που δεν του πολυαρέσει, περιορίζεται όμως και μπορώ και το βλέπω από την πόρτα που έχει τζαμαρία και από το παράθυρο του σαλονιού που βλέπει σ' αυτό το χωλ. Είναι άριστο για "τιμωρία" όταν μου τα πρήζει το Μουφ διότι δεν είχα τέτοια λύση ώστε να το βλέπω κιόλας τι κάνει.
