Aιτία της νόσου είναι τα τσιμπούρια, όπως και στην ερλιχίωση. Η πιροπλάσμωση προσβάλλει τα ερυθρά αιμοσφαίρια του σκύλου, τα καταστρέφει και προκαλεί αναιμία των βλεννογόνων, που έχουν κίτρινη χροιά ενώ τα ούρα του ζώου γίνονται ερυθρόχρωμα ή καστανέρυθρα.
Η πιροπλάσμωση (ή μπαμπεζίωση) οφείλεται στον παρασιτισμό των ερυθρών αιμοσφαιρίων του αίματος του σκύλου, από το πρωτόζωο του είδους Babesia canis. Η προσβολή των ερυθρών αιμοσφαιρίων προκαλεί καταστροφή τους. Είναι νόσος των σκύλων, παρόμοια με την ελονοσία των ανθρώπων, με τη διαφορά ότι δεν εμπλέκονται τα κουνούπια αλλά τα τσιμπούρια.
Κλινική εικόνα του σκύλου:
Ασαφής πυρετός, εύκολη κόπωση, διαταραχές όρεξης, αναιμία.
Σοβαρότερη εμφανίζεται στα νεαρά ζώα και ειδικά στα κουτάβια που εμφανίζουν διόγκωση της κοιλιάς, λόγω διόγκωσης του σπλήνα ή συγκέντρωσης υγρών.
ΘΕΡΑΠΕΙΑ:
Είναι ειδική και γίνεται με ένεση, η οποία επαναλαμβάνεται μετά από δύο εβδομάδες, στον κτηνίατρο.
Και η ηπατοζωονόσος είναι επικίνδυνη για το ζώο αλλά και για τον άνθρωπο. Αυτή προκαλείται αν το ζώο καταπιεί κάποιο τσιμπούρ,όταν προσπαθεί να το βγάλει από πάνω τουι ή αν ο άνθρωπος σπάσει ένα τσιμπούρι και δεν πλύνει καλά τα χέρια του.
Η πρόληψη είναι πολύ σημαντική και πρέπει να βάζουμε τις ειδικές αμπούλες, κολλάρα ή σπρεϊ κατά των τσιμπουριών ανά τακτά χρονικά διαστήματα! (Αμπούλα κάθε μήνα, κολλάρο κάθε 3-4 μήνες ή σπρεϊ κάθε 3 μηνο).
Αρχείο ομάδας Adespoto.gr - Περιοδικό Ιατρικά 9/7/2002
Σχετικό άρθρο: Οι ψύλλοι και τα τσιμπούρια στα ζώα μας: τι είναι, πώς τα διώχνουμε
Πηγή: adespoto.gr
