D
Deleted member 14614
Guest
Καλησπέρα σε όλες/όλους!
Έχω μερικά χρόνια να γράψω στο forum (ίσως να με θυμάστε ορισμένοι), αν και το παρακολουθώ μερικές φορές. Θέλω να είμαι ειλικρινής, έχω μεγάλη ανάγκη τη συμβουλή/ εμπειρία σας, γιατί είμαι απελπισμένος. Ελπίζω να μην με παρεξηγήσετε ότι τώρα θυμήθηκα να γράψω, αλλά, πραγματικά, αφορά την επιβίωση του μικρού μου (8 ετών πλέον περίπου).
Για όσες/όσους θυμούνται, είχαμε πάντα θέματα γαστρεντερικής φύσης, όπου έπαθε κάποιου είδους δυσανεξία, εν τέλει, σχεδόν σε όλες τις ζωικές πρωτεϊνες, εκτός από τον σολωμό, με τον οποίο έχουμε περάσει 3-4 χρόνια νομίζω. Ξαφνικά, πριν από 2 εβδομάδες, ο Σπίθας έδειχνε να πονάει στην κοιλιά, περπατούσε φοβερά αργά, αλλά έτρωγε. Τον πήγα στο γιατρό, κάναμε εξετάσεις, όπου είχε ανεβασμένες τρανσαμινάσες, αμυλάση, κάλιο, νάτριο. Την επόμενη μέρα, τεράστια βελτίωση, χοροπήδαγε, σαν να μην συνέβη τίποτα! Ξαφνικά πάλι, μετά από λίγες μέρες, ξανά τα ίδια και χειρότερα. Δεν περπατούσε, ούτε έτρωγε καν, αυτή τη φορά. Αυθημερόν κάναμε υπέρηχο σε ειδικό γιατρό, όπου δεν μπορούσε ο γιατρός να δει το πάγκρεας, λόγω πολύ έντονου πόνου του μικρού, οπότε υποψιάστηκε παγκρεατίτιδα. Παράλληλα, ανακάλυψε κύστες στα νεφρά και λίγο υγρό στην κοιλιά. Περνάνε λίγες μέρες, όπου ο μικρός δείχνει σημαντική βελτίωση (τρώει λίγο ρύζι) και ξανακάνουμε αιματολογικές. Τα πάντα φυσιολογικά, εκτός από την SGOT! Ξεκινάμε και φαρμακευτική αγωγή και ειδική τροφή i/d τύπου. Κάνουμε δεύτερο υπέρηχο σε άλλον εξειδικευμένο γιατρό, ο οποίος αναφέρει ότι όλα είναι καλά, καμία παγκρεατίτιδα, κανένα υγρό κι ότι πρέπει να προσέχουμε τις κύστεις στα νεφρά, γιατί αν τυχόν μεγαλώσουν κι άλλο, θα έχουμε μεγάλο πρόβλημα. Φεύγοντας σχετικά ανακουφισμένος, διαβάζω στο σπίτι μου τη διάγνωση, όπου αναφέρεται ότι ελέγχθηκε μόνο το δεξί κομμάτι του παγκρέατος κι ότι το ζώο δεν ήταν συνεργάσιμο. Να σημειώσω εδώ ότι, πράγματι και τη δεύτερη φορά πάλι πόνεσε στον υπέρηχο όταν φτάσαμε να ελέγξουμε το πάγκρεας. Τα δείχνω όλα αυτά στον γιατρό που τον παρακολουθεί μόνιμα και μου πρότεινε να ξεκινήσουμε φαρμακευτική αγωγή για παγκρεατίτιδα, ασχέτως του ότι ο δεύτερος υπέρηχος γράφει ότι δεν υφίσταται, καθώς νομίζω ότι τον προβλημάτισε η αναφορά μου για πόνο κατά την εξέταση. Επίσης, φάρμακα για το γαστρεντερικό, καθώς έχει αρχίσει τις διάρροιες. Τέλος, ως προς τα νεφρά, μου ανέφερε ότι έτσι και μεγαλώσει πολύ η κύστη, είναι πολύ δύσκολο μετά να επιβιώσει ο μικρός κι ότι δεν υφίσταται τρόπος εμπόδισής της.
Έχω πελαγώσει, ειλικρινά... Φυσικά, δεν περιμένω online κτηνιατρική γνωμάτευση, αλλά ποτέ δεν ξέρεις, ίσως κάποιος να έχει ζήσει κάτι παρόμοιο ή κάποιος άλλος να σκεφτεί κάτι που δεν μου έχει περάσει από το μυαλό. Τα πάντα καλοδεχούμενα παιδιά...
Έχω μερικά χρόνια να γράψω στο forum (ίσως να με θυμάστε ορισμένοι), αν και το παρακολουθώ μερικές φορές. Θέλω να είμαι ειλικρινής, έχω μεγάλη ανάγκη τη συμβουλή/ εμπειρία σας, γιατί είμαι απελπισμένος. Ελπίζω να μην με παρεξηγήσετε ότι τώρα θυμήθηκα να γράψω, αλλά, πραγματικά, αφορά την επιβίωση του μικρού μου (8 ετών πλέον περίπου).
Για όσες/όσους θυμούνται, είχαμε πάντα θέματα γαστρεντερικής φύσης, όπου έπαθε κάποιου είδους δυσανεξία, εν τέλει, σχεδόν σε όλες τις ζωικές πρωτεϊνες, εκτός από τον σολωμό, με τον οποίο έχουμε περάσει 3-4 χρόνια νομίζω. Ξαφνικά, πριν από 2 εβδομάδες, ο Σπίθας έδειχνε να πονάει στην κοιλιά, περπατούσε φοβερά αργά, αλλά έτρωγε. Τον πήγα στο γιατρό, κάναμε εξετάσεις, όπου είχε ανεβασμένες τρανσαμινάσες, αμυλάση, κάλιο, νάτριο. Την επόμενη μέρα, τεράστια βελτίωση, χοροπήδαγε, σαν να μην συνέβη τίποτα! Ξαφνικά πάλι, μετά από λίγες μέρες, ξανά τα ίδια και χειρότερα. Δεν περπατούσε, ούτε έτρωγε καν, αυτή τη φορά. Αυθημερόν κάναμε υπέρηχο σε ειδικό γιατρό, όπου δεν μπορούσε ο γιατρός να δει το πάγκρεας, λόγω πολύ έντονου πόνου του μικρού, οπότε υποψιάστηκε παγκρεατίτιδα. Παράλληλα, ανακάλυψε κύστες στα νεφρά και λίγο υγρό στην κοιλιά. Περνάνε λίγες μέρες, όπου ο μικρός δείχνει σημαντική βελτίωση (τρώει λίγο ρύζι) και ξανακάνουμε αιματολογικές. Τα πάντα φυσιολογικά, εκτός από την SGOT! Ξεκινάμε και φαρμακευτική αγωγή και ειδική τροφή i/d τύπου. Κάνουμε δεύτερο υπέρηχο σε άλλον εξειδικευμένο γιατρό, ο οποίος αναφέρει ότι όλα είναι καλά, καμία παγκρεατίτιδα, κανένα υγρό κι ότι πρέπει να προσέχουμε τις κύστεις στα νεφρά, γιατί αν τυχόν μεγαλώσουν κι άλλο, θα έχουμε μεγάλο πρόβλημα. Φεύγοντας σχετικά ανακουφισμένος, διαβάζω στο σπίτι μου τη διάγνωση, όπου αναφέρεται ότι ελέγχθηκε μόνο το δεξί κομμάτι του παγκρέατος κι ότι το ζώο δεν ήταν συνεργάσιμο. Να σημειώσω εδώ ότι, πράγματι και τη δεύτερη φορά πάλι πόνεσε στον υπέρηχο όταν φτάσαμε να ελέγξουμε το πάγκρεας. Τα δείχνω όλα αυτά στον γιατρό που τον παρακολουθεί μόνιμα και μου πρότεινε να ξεκινήσουμε φαρμακευτική αγωγή για παγκρεατίτιδα, ασχέτως του ότι ο δεύτερος υπέρηχος γράφει ότι δεν υφίσταται, καθώς νομίζω ότι τον προβλημάτισε η αναφορά μου για πόνο κατά την εξέταση. Επίσης, φάρμακα για το γαστρεντερικό, καθώς έχει αρχίσει τις διάρροιες. Τέλος, ως προς τα νεφρά, μου ανέφερε ότι έτσι και μεγαλώσει πολύ η κύστη, είναι πολύ δύσκολο μετά να επιβιώσει ο μικρός κι ότι δεν υφίσταται τρόπος εμπόδισής της.
Έχω πελαγώσει, ειλικρινά... Φυσικά, δεν περιμένω online κτηνιατρική γνωμάτευση, αλλά ποτέ δεν ξέρεις, ίσως κάποιος να έχει ζήσει κάτι παρόμοιο ή κάποιος άλλος να σκεφτεί κάτι που δεν μου έχει περάσει από το μυαλό. Τα πάντα καλοδεχούμενα παιδιά...