Πρόβλημα στο δέρμα

[kango1]

Φυσικά..
Μονο που αυτοί για τους οποιους αναφέρομαι υπερβολή είναι να έχεις το σκυλί μέσα..
υπερβολή είναι η σχολαστική ανάλυση αναλογιών και συστατικών στα θέματα διατροφής..
υπερβολή είναι η υπάρξει των forum για σκυλιά..

Αυτό που λες Κατερίνα είναι άλλο..
Εγώ μιλάω για αυτούς που βλέπουν σκυλιά και τους δίνουν ψημένα κόκαλα..
Για αυτούς όλοι εμείς εδώ είμαστε για δέσιμο..
Εσύ περιγράφεις το άκρως αντίθετο..

 

[ROTTIE]

Εγω περιγράφω γιατί θεωρώ ότι το οτιδήποτε υπέρμετρο, ακραίο και υπερβολικό τελικά βλάπτει τον σκύλο μας.

Είτε τους σκύλους που βρίσκονται δεμένοι για όλη τους τη ζωή σε ένα βαρέλι ή παρατημένοι στις ταράτσες και τις πυλωτές, είτε τους σκύλους που τους φιλτράρουν το νερό, τους περνάνε την τροφή του από το μπλέντερ για να γίνει "νιανιά" ή δεν τους έχουν επιτρέψει ποτέ να πατήσουν χώμα.
Η υπερβολή βλάπτει. Πάντα.

 

[kango1]

Eννοειτε!!

Οι μεν με τους δε.. δεν έχουν διαφορα, γιατί και στις δυο περιπτώσεις στην ουσία μιλάμε για κακοποίηση..

 

[isalasi]

Αρη,

Ακριβως το ίδιο πράγμα ,και ακριβώς στα ίδια σημεία που περιέγραψες, εμφάνισε πριν απο λίγο καιρό και ο Μαξ(5 χρόνων) χωρίς όμως να υπάρχει κάποια δερματοπάθεια.

Απλα , το Πάσχα μπήκε ξαφνικά στον κήπο του και στην ζωη του και την αναστάτωσε μια αδέσποτη κουτάβα 2 μηνών που υιοθετήθηκε απο άλλο ένοικο της πολυκατοικίας.

Ετσι λοιπόν χαθηκε η αποκλειστικότητα που είχε στον χώρο του.

Εκτός αυτού όταν βρίσκονται μαζί τον τρελλαίνει στα τσιμπήματα και στο καβάλημα με αποτέλεσμα να εκνευρίζεται και να την διορθώνει συνέχεια(της γαυγίζει και βάζει το κεφάλι της στο στόμα του χωρίς όμως να το πιέζει) ή προσπαθεί να την αποφύγει.

Με τον καιρό όμως η κουτάβα μεγαλώνει ,η συμπεριφορά της γίνεται ηπιότερη ,ο Μαξ συνηθίζει στα νεα δεδομένα και ...ο ερεθιμός εξαφανίστηκε.

Ασχετο με το θέμα το ερώτημα ,αλλά υπάρχει περίπτωση να της επιτεθεί αν μείνουν μόνοι τους;

Γιάννης.

 

[harryf3]

Δερματολογικα προβληματα (ψωρίαση, εκζεματα, ξηροδερμια, σπυρακια στο προσωπο κλπ) είναι συνηθη προϊόντα αγχους στον ανθρωπο.
Γιατι να μην είναι και στον σκυλο?
Και όπως μου ειπε η κτηνίατρος, δεν ειναι καθολου σπανια.

Οσο για τη συμπεριφορα του Μαξ, είναι καθαρα θεμα επιβολής στο κουταβι.
Το προβλημα ειναι ότι το κουταβι αυτά θα τα θυμαται όταν μεγαλωσει.
Και αν γινει μεγαλοσωμο μπορει καποια μερα να αντιστραφουν οι ρόλοι.

Εχω έναν φιλο που ειχε ένα απιστευτα εξυπνο ημιντόμπερμαν και ένα ακομα, δεν θυμαμαι τι φυλη.
Αρσενικα και τα δυο.
Το ντομπερμαν παντα επιβαλλόταν στον άλλο.
Καποτε το ντομπερμαν γερασε και ένα πρωι το βρηκαν ξεκοιλιασμενο στην αυλη.

 

[Loukia]

Οσο για τη συμπεριφορα του Μαξ, είναι καθαρα θεμα επιβολής στο κουταβι.
Το προβλημα ειναι ότι το κουταβι αυτά θα τα θυμαται όταν μεγαλωσει.
Και αν γινει μεγαλοσωμο μπορει καποια μερα να αντιστραφουν οι ρόλοι.

Εχω έναν φιλο που ειχε ένα απιστευτα εξυπνο ημιντόμπερμαν και ένα ακομα, δεν θυμαμαι τι φυλη.
Αρσενικα και τα δυο.
Το ντομπερμαν παντα επιβαλλόταν στον άλλο.
Καποτε το ντομπερμαν γερασε και ένα πρωι το βρηκαν ξεκοιλιασμενο στην αυλη.

Αυτό όμως δεν έγινε γιατί το 2ο σκυλί το κρατούσε μανιάτικο στο ντόμπερμαν και περίμενε να γεράσει για να είναι του χεριού του και να το εκδικηθεί.
Μάλλον έγινε γιατί όταν το ντόπερμαν γέρασε το 2ο αποφάσισε να πάρει την αρχηγία και το ντόμπερμαν δε δέχτηκε να την παραχωρήσει.

Είχα 2 αρσενικούς με διαφορά 2 περίπου χρόνων. Όταν ο μεγάλος έφτασε τα 10, ο μικρός που ήτανε μέχρι τότε απίστευτος χαλβάς αποφάσισε να γίνει ο αρχηγός. Δεν υποχωρούσε κανείς, οι καβγάδες ήτανε ιδιαίτερα άσχημοι και οι "ειδικοί" μας λέγανε πως όλα δείχνουνε ότι δε θα σταματήσουνε μέχρι να σκοτώσει κάποιος τον άλλον πρώτος (ή να υποχωρήσει κάποιος που όμως δε φαινότανε πιθανό σενάριο). Και φαινότανε να έχουνε δίκιο, αυτό τουλάχιστον μου λέγανε και οι ανοιχτοί σβέρκοι και το πεδίο μάχης που είχε μετατραπεί ο κήπος.
Αναγκάστηκα να δώσω τον μικρό σε ηλικία 8 χρονών.

Από τότε ποτέ ξανά σκυλιά του ίδιου φύλου και ποτέ ξανά μικρή διαφορά ηλικίας.

 

[harryf3]

Αυτό όμως δεν έγινε γιατί το 2ο σκυλί το κρατούσε μανιάτικο........

Σε αυτό θα αμφέβαλα λιγο , γιατι καπου ειχα διαβασει στο φορουμ για «μανιάτικο» αλλά κυριως γιατι παρακολουθω την Ηρα.
Ισως θυμασαι την περιπτωση που μας ειχε επιτεθει ο κακος ασπρος τεραστιος λυκος.
Ξερω παντα ποτε περναει από κατω γιατι απλά η Ηρα μολις τον αντιλαμβανεται τρεχει στο μπαλκονι και ωρυεται.
Όχι πως δεν γαυγιζει αν περασουν και άλλα σκυλια, αλλά ειδικα στον λυκο γινεται χαμος και αναγκαστικα πρεπει να παρεμβω για να μην ερθει καμια αστυνομια.
Το ευχαριστο είναι ότι πλεον παντα είναι δεμενος.

Από τότε ποτέ ξανά σκυλιά του ίδιου φύλου και ποτέ ξανά μικρή διαφορά ηλικίας.

Παλι μου εδωσες ιδεα για νέο θεμα αλλά το εχουμε συζητησει αρκετα στο παρελθον γι αυτό και δισταζω.
Αυτό παντα θα με απασχολει μια και εχω δυο θυληκα, με τεραστια διαφορά στο μεγεθος και δυναμη και μικρη στην ηλικια.
Μπορει, αποκλειστικα χάρη στο φόρουμ, να εχουμε κανει τεραστιες προοδους σχετικα με τα παλιά μας χάλια, αλλά αν ποτέ συμβει κατι, είναι προκαθορισμενο το ποιος θα είναι ο νικημενος.
Οσο και να μυριζονται, να ξαπλωνουν στο ιδιο χαλάκι, να πανε μαζι βολτα κλπ, εγω θα εχω παντα ένα ματι κατά κει.

Αρης

 

[Loukia]

Μπορεί και να κάνω λάθος, αλλά

Ένας σκύλος μπορεί να έχει βάλει στα μαύρα κατάστιχα έναν άνθρωπο ή ένα σκύλο που είχε μια άσχημη εμπειρία μαζί του και όποτε τον βλέπει να τα παίρνει. Ή όποτε βλέπει άνθρωπο της ίδιας κατηγορίας. Πχ να είχε θέμα με κάποιον παπά και να τρελαίνεται μόλις βλέπει τον οποιονδήποτε παπά.
Άλλο όμως αυτό και άλλο ένας σκύλος-συγκάτοικος.
Δε νομίζω ότι θα είναι του στυλ "φορτώνω όλα αυτά τα χρόνια, ξεχείλισε το ποτήρι και μια και με παίρνει επειδή γέρασες θα σε ξεμαλιάσω να πάρω την εκδίκηση μου".
Νομίζω είναι απλά "τώρα που γέρασες και με παίρνει, θα γίνω εγώ ο αρχηγός".