Ο ιδιοκτήτης παίζει ρόλο όχι μόνο για τον χαρακτήρα αλλά ακόμη και για την τελική μορφή του σκύλου, περισσότερο στις μεσαίες και μεγαλόσωμες φυλές.
Συχνά έχω δει καταπληκτικούς ιδιοκτήτες να μεταμορφώνουν σιγά, σίγά ένα κουτάβι "μέτριο" σε εκπληκτικό δείγμα της φυλής. Βασικό είναι το πόσο γυμνάζεται ο σκύλος στην ανάπτηξή του (και ΠΩΣ) και το τι τρώει (και ΠΟΤΕ).
Δυστυχώς, ΠΟΛΥ πιο συχνά, έχω δει ιδιοκτήτες να παίρνουν καταπληκτικό κουτάβι και να το καταστρέφουν τελείως μορφολογικά...
Οι πιο συνηθισμένοι τρόποι είναι οι υπερβολική άσκηση, η έλλειψη αρκετής άσκησης, και η παχυσαρκία (αν και υπάρχουν πολλοί άλλοι τρόποι να "χαλάσεις" έναν σκύλο).
Πολλοί με μεγαλόσωμες φυλές βιάζονται να μεγαλώσει ο σκύλος και θέλουν να φτάσει το βάρος τον γονιών του από μωρό! Δεν βλέπουν πως το κουτάβι έχει θεόστραβα πόδια και πονάει, τα κιλά βλέπουν μόνο και χαίρονται κι όλας....
Άλλοι, απλά αγοράζουν το καλό κουτάβι και θεωρούν πως είναι μόνο θέμα χρόνου να κερδίσει την έκθεση. Δεν ασχολιούνται καθόλου, ούτε με το μυικό του σύστημα, ούτε με την περιποίηση του τριχώματος (βασικό σε ΠΟΛΛΕΣ φυλές). Και ΤΣΑΦ, στην έκθεση έρχεται ένα αδερφάκι του σκύλου τους (που ήταν ούτε να το φτύσεις ως κουτάβι), και τα σαρώνει όλα, μόνο γιατί ο δικός του ο ιδιοκτήτης έκανε ότι μπορούσε για να το βοηθήσει.
Πόσα κουταβάκια έχω δει με στραβά πόδια, μόνο γιατί τα νύχια τους είναι πολύ μακριά κι ο ιδιοκτήτης είναι ανίκανος να τα κόψει!!!
"Δεν κάθεται..." μου λένε πάντα!
Πρέπει να είναι ιδιαίτερο βασανηστήριο το να δίνεις κουτάβι πανέμορφο (μετα κόπων και βασάνων) και να παρακολουθείς τον νέο ιδιοκτήτη να στο χαλάει απλά γιατί βαριέται.