Πόσο σύνθετα σκέφτονται;

[Chloe]

Είχα μια σκυλο-συζήτηση χθες που κατέληξε σε διαφωνίες... περί σκέψεων που μπορεί να κάνουν τα σκυλιά μας και επεξεργασιών των διαφόρων πληροφοριών.
Σκέφτονται, φυσικά, αλλά μέχρι ποιο σημείο; Πόσο σύνθετες μπορεί να είναι οι σκέψεις τους; Στις εικασίες που κάναμε η κύρια διαφωνία ήταν "δεν νομίζω ότι μπορούν να σκεφτούν τόσο σύνθετα".

Άραγε μπορούν?

Να ρωτήσω κι εσάς, λοιπόν. Νομίζω ότι έχει ενδιαφέρον. Ποια νομίζετε ότι είναι η πιο σύνθετη σκέψη που κάνει ή έχει κάνει ο σκύλος σας?
Με παραδείγματα.


Δυο πολύ απλά παραδείγματα απ' τα δικά μου.
Παιδί:

"Λένε 'πάμε βόλτα' αλλά δεν είναι σωστή η ώρα. Δεν ενθουσιάζομαι - δεν είναι σωστό αυτό που λένε".

Φλόιντ:
"Παρατάω τώρα αυτό το παιχνίδι, σηκώνομαι απ' τον καναπέ, πηγαίνω στην κουζίνα, παίρνω άλλο παιχνίδι και ξανα-έρχομαι στον καναπέ"

Έχω κι άλλα εννοείται, απλά φέρνω αυτά αρχικά ως παραδείγματα. (Μην παρεξηγηθώ... προφανώς δεν σκέφτονται με λέξεις, όπως εμείς που μας βοηθάει ο προφορικός λόγος, αλλά μόνο με εικόνες. Τουλάχιστον έτσι νομίζω).

 

[kokoni]

αβυσσος το μυαλό του σκύλου....

πραγματικά πιστεύω πως μόνο υποθέσεις μπορούμε να κάνουμε...

αλλά πιστεύω πως "σκέφτονται" πολύ σύνθετα
με εικόνες μάλλον
μπορεί ακόμα και εικόνες του παρελθόντος να ανακαλούν

εξαρτάται κι απο τον σκύλο βέβαια
υπάρχουν πιο "του έξω"
πιο "του φαγητού"
πιο "του χαδιού"
κλπ κλπ
τα οποία σκέφτονται και ανάλογα

 

[Natassa]

Επίλυση προβλημάτων σίγουρα κάνουν, οπότε σίγουρα σκέφτονται. Τώρα το πόσο πολύπλοκα, θέλει συζήτηση. ;-)

[video=youtube;_FgONyS_qvI]http://www.youtube.com/watch?v=_FgONyS_qvI[/video]

 

[lawrence-gr]

νομιζω οτι ειναι πολυ απλες οι σκεψεις τους,αλλα αυτο εχει να κανει κ με το πως ειναι μεγαλωμενο ενα σκυλι.καποια σκυλια δεν σκεφτονται αρκετα,γιατι ειναι πληρως εξαρτημενα απο τον ιδιοκτητη.παρε κ βαλε ενα ταπερ πανω απο το πιατο του φαγητου του κ δες πως το κοιταει.η σκεψη του ισως να μην φτασει στο να το σπρωξει κατω για να φαει.μπορει κ να τα καταφερει.αυτο που θελω να πω,ειναι οτι εχει μεγαλη σημασια το πως το εχουμε μεγαλωσει κ κατα ποσο εχουμε εξασκησει κ εχουμε ασχοληθει με την πνευματικη του εκτονωση.

πιστευω παντως ,οτι το σκυλι σου παει στην κουζινα ,οχι γιατι θυμαται τι εχει εκει,απλα ειναι για καποιο λογο ο αγαπημενος του χωρος.απλα καθως πηγαινει εκει,βλεπει αλλο παιχνιδι που του εξιταρει την προσοχη κ το σερνει.ξεχνανε πολυ ευκολα,ακομα κ που εχουν τα παιχνιδια τους.η σκεψη τους ειναι καθαρα τετραγωνη.ειναι σαν ενας μικρος ψηφιακος κοσμος.θετικο κ αρνητικο,ναι κ οχι,καλο κ κακο.τελευταια πραξη δικη τους ,συνδεδεμενη με την τελευταια δικη μας κ απλα συμπερασματα δικα τους σαν τροπος ζωης.

 

[Chloe]

πιστευω παντως ,οτι το σκυλι σου παει στην κουζινα ,οχι γιατι θυμαται τι εχει εκει,απλα ειναι για καποιο λογο ο αγαπημενος του χωρος.απλα καθως πηγαινει εκει,βλεπει αλλο παιχνιδι που του εξιταρει την προσοχη κ το σερνει.ξεχνανε πολυ ευκολα,ακομα κ που εχουν τα παιχνιδια τους..

Όχι πηγαίνει στην κουζίνα για να φέρει παιχνίδι. Εκεί που κάθεται στον καναπέ και παίζει εκστασιασμένος σιγά σιγά βαριέται το παιχνίδι με το οποίο παίζει. Σε κάποια φάση το παρατάει, κοιτάει στο κενό για λίγα δευτερόλεπτα, πάει σφαίρα στην κουζίνα, παίρνει άλλο και ξανα-ρχεται σφαίρα. Αυτό το κάνει μεχρι να φέρει όλα του τα παιχνίδια στον καναπέ.

 

[vasgial]

Κατ’ αρχήν όταν είναι παραπάνω από ένα, μαθαίνει το ένα από το άλλο και συνήθως μαθαίνει πρώτα τα κακά πράγματα. Κάτι άλλο που έχω δει είναι πως οι δικές μας καταλαβαίνουν σύνθετες προτάσεις και όχι μόνο μεμονωμένες λέξεις. Λέμε για παράδειγμα με τη γυναίκα μου:


«Δεν τους κάνουμε κανένα μπάνιο αύριο»;


Ε, την άλλη μέρα είναι εξαφανισμένες. Τι «πάμε βόλτα», τι «έλα Λάρα, έλα Ίσις, μπισκοτάκι». Τίποτα, ούτε κιχ. Τυχαίο; Ξεχωρίζουν όταν μιλάμε ότι αναφερόμαστε για κάτι που θα γίνει μελλοντικά γιατί εκείνη τη στιγμή δεν αντιδρούν καθόλου, σαν να μην συμβαίνει τίποτα.

Αυτό ίσως να οφείλεται στο ότι τους μιλάμε συνεχώς σαν να είναι άνθρωποι και δεν κολλάμε σε λέξεις μόνο. Σίγουρα υπάρχουν κάποιες λέξεις που λειτουργούν σαν σημείο αναφοράς αλλά δεν μένουμε εκεί.

 

[vagelis_ras]

Chanell : πηγαίνει να κλέψει παιχνίδια της Ελευθερίας , ακούει το πρώτο ΜΗ,
Ακλουθεί επίσκεψη στο μπάνιο και κλοπή στα άπλυτα , δεύτερο ΜΗ,
Συνεχίζει με προσπάθεια να σκαλίσει το φυτό , τρίτο ΜΗ
Στο τέλος έρχεται και τρίβει το κεφάλι της στο χέρι μου μέχρι να την χαϊδέψω και αυτό γίνεται πάντα με την ιδία σειρά και πάντα σε στιγμές που είμαστε όλοι απασχολημένοι με κάτι .
Στην σπάνια περίπτωση που δεν ακουστεί το ΜΗ κάνει ακριβός τα ιδία ασχολούμενη ελάχιστα με το κάθε ένα και ξανά καταλήγει στο χέρι μου .
Το έχουμε ονομάσει το δρομολόγιο των 8

 

[Natassa]

αυτο που θελω να πω,ειναι οτι εχει μεγαλη σημασια το πως το εχουμε μεγαλωσει κ κατα ποσο εχουμε εξασκησει κ εχουμε ασχοληθει με την πνευματικη του εκτονωση.

Φυσικά κ αυτό είναι πολύ σημαντικό, καθώς κ το κατά πόσο αφήνουμε το σκύλο ελεύθερο στο να εκφραστεί.
Όσο ασχολούμαστε μαζί του σε πνευματικό επίπεδο, τόσο διευρύνουμε κ τους ορίζοντές τους. Για παράδειγμα, μία καλή εξάσκηση είναι η εντολή ψάξε. Ο σκύλος επικεντρώνεται σε αυτό κ βάζει τις αισθήσεις του να λειτουργήσουν. Τέτοια εντολή μπορεί να γενικευτεί κ ο σκύλος αποκτά σίγουρα διαφορετικό εύρος σκέψης από κάποιον άλλον. Με τη λώρα ξεκινήσαμε με φαγητό, πήγαμε σε μπαλάκι, μετά κρυβόμουν εγώ... γενικά ο σκύλος όταν ακούει τη λέξη ξέρει αμέσως για ποιο πράγματα πρόκειται.

Το παραπάνω βίντεο που έβαλα αφορά καθαρά σε μία περίπτωση επίλυσης προβλήματος: Θέλω το μπαλάκι -> Δε θέλω να βραχώ -> Χρησιμοποιώ εργαλεία -> Πετυχαίνω το στόχο μου.
Σίγουρα σύνθετη σκέψη κατά τη γνώμη μου. ;-)
Ό,τι μαθαίνεις, καλό είναι με λίγα λόγια...

 

[Scarlett]

Όχι πηγαίνει στην κουζίνα για να φέρει παιχνίδι. Εκεί που κάθεται στον καναπέ και παίζει εκστασιασμένος σιγά σιγά βαριέται το παιχνίδι με το οποίο παίζει. Σε κάποια φάση το παρατάει, κοιτάει στο κενό για λίγα δευτερόλεπτα, πάει σφαίρα στην κουζίνα, παίρνει άλλο και ξανα-ρχεται σφαίρα. Αυτό το κάνει μεχρι να φέρει όλα του τα παιχνίδια στον καναπέ.

αυτο που δεν καταλαβαινω, ειναι αν παρακινειται απο σκεψη, ή απο ενστικτο επαναφορας...
συλλογη θηραματος σε ενα σημειο....

 

[Chloe]

αυτο που δεν καταλαβαινω, ειναι αν παρακινειται απο σκεψη, ή απο ενστικτο επαναφορας...
συλλογη θηραματος σε ενα σημειο....

Καλά ας μην πιάσουμε τη συγκεκριμένη περίπτωση.

Αλλά έτσι κι αλλιώς νομίζω ότι τα ένστικτα είναι που κυρίως αναγκάζουν τους σκύλους να σκεφτούν.

 

[ChilliJRT]

Αυτό ίσως να οφείλεται στο ότι τους μιλάμε συνεχώς σαν να είναι άνθρωποι και δεν κολλάμε σε λέξεις μόνο. Σίγουρα υπάρχουν κάποιες λέξεις που λειτουργούν σαν σημείο αναφοράς αλλά δεν μένουμε εκεί.

Το ίδιο θα έλεγα κ γω. Ετσι της μιλάμε κ μεις. Οταν έχω όρεξη να πειράξω τν Τσίλι δν λέω "παμε βόλτα", μεγαλώνω τις προτάσεις κ αλλάζω τον τόνο της φωνής "Εγώ λέω να πάω βόλτα τώρα. Θέλει κανείς να έρθει?" Τεζάρει τα αυτιά κ πάει στο λουρί της. Κ στην βόλτα όταν πηγαίνουμε στην αλάνα για παιχνίδι την αφήνω ελεύθερη. Αν πάει να στρίψει λάθος της λέω "όχι από κει" ή "πού πας τώρα?" κ αλλάζει κατεύθυνση.

Επίσης ξέρει να ξεχωρίζει τα ρούχα μου. Οταν ανοίγω την ντουλάπα να αλλάξω, έρχεται κ μυρίζει για να ελεγξει: είναι ρούχα για το σπίτι ή για έξω? Για να ξέρει αν πρέπει να ενθουσιαστεί ή όχι. Ούτε μια φορά δν έχει μπερδέψει πυτζάμες με φόρμες ή τζιν.

Ή όταν κάθομαι στον υπολογιστή καλή ώρα κ ξεχνάω να της φέρω το μαξιλάρι της δίπλα μου, γυρνάει τα δωμάτια για να βρει το συγκεκριμένο μόνο κ το φέρνει στα πόδια μου σούρνοντας. (Εχει τύχει να είναι μέσα σε λεκάνη στο μπάνιο να μουλιάζει κ όταν το πήρε χαμπάρι μου φώναζε!) Το στρώνει κάνοντας τους 3 γύρους με τον πωπό κλασσικά κ πέφτει να αναστεναγμό ανακούφισης ότι τώρα ξεκούραση.

Κ ένα τελευταίο που θυμήθηκα -όχι ότι δν υπάρχουν άλλα!- είναι τα κλειδιά μου. Το μόνο θέμα στο οποίο είμαι ξεχασιάρα. Ποτέ δν θυμάμαι που είναι. Βρήκα την υγειά μου όταν τους κρέμασα ένα μικρό αλογάκι από τα Τζάμπο που έπαιζε μικρή. Πλέον όταν τα χάνω ζητάω βοήθεια: "Τσίλι? Κλειδιά! Τώρα!" Σφαίρα ψάχνει. Εχει τύχει να μην τα βρίσκουμε, έχω φάει τον κόσμο, η Τσίλι έχει χάσει το ενδιαφέρον της κ παίρνω σιχτιρίζοντας τα έξτρα για να κατέβουμε βόλτα. Με το που κατεβήκαμε κάτω έτρεξε στο μηχανάκι κ ανέβηκε στην ποδιά κ τράβαγε το αλογάκι της. Τα είχα ξεχασει στη μίζα...

 

[axolotl]

Το ίδιο θα έλεγα κ γω. Ετσι της μιλάμε κ μεις. Οταν έχω όρεξη να πειράξω τν Τσίλι δν λέω "παμε βόλτα", μεγαλώνω τις προτάσεις κ αλλάζω τον τόνο της φωνής "Εγώ λέω να πάω βόλτα τώρα. Θέλει κανείς να έρθει?" Τεζάρει τα αυτιά κ πάει στο λουρί της. Κ στην βόλτα όταν πηγαίνουμε στην αλάνα για παιχνίδι την αφήνω ελεύθερη. Αν πάει να στρίψει λάθος της λέω "όχι από κει" ή "πού πας τώρα?" κ αλλάζει κατεύθυνση.

Επίσης ξέρει να ξεχωρίζει τα ρούχα μου. Οταν ανοίγω την ντουλάπα να αλλάξω, έρχεται κ μυρίζει για να ελεγξει: είναι ρούχα για το σπίτι ή για έξω? Για να ξέρει αν πρέπει να ενθουσιαστεί ή όχι. Ούτε μια φορά δν έχει μπερδέψει πυτζάμες με φόρμες ή τζιν.

Ή όταν κάθομαι στον υπολογιστή καλή ώρα κ ξεχνάω να της φέρω το μαξιλάρι της δίπλα μου, γυρνάει τα δωμάτια για να βρει το συγκεκριμένο μόνο κ το φέρνει στα πόδια μου σούρνοντας. (Εχει τύχει να είναι μέσα σε λεκάνη στο μπάνιο να μουλιάζει κ όταν το πήρε χαμπάρι μου φώναζε!) Το στρώνει κάνοντας τους 3 γύρους με τον πωπό κλασσικά κ πέφτει να αναστεναγμό ανακούφισης ότι τώρα ξεκούραση.

Κ ένα τελευταίο που θυμήθηκα -όχι ότι δν υπάρχουν άλλα!- είναι τα κλειδιά μου. Το μόνο θέμα στο οποίο είμαι ξεχασιάρα. Ποτέ δν θυμάμαι που είναι. Βρήκα την υγειά μου όταν τους κρέμασα ένα μικρό αλογάκι από τα Τζάμπο που έπαιζε μικρή. Πλέον όταν τα χάνω ζητάω βοήθεια: "Τσίλι? Κλειδιά! Τώρα!" Σφαίρα ψάχνει. Εχει τύχει να μην τα βρίσκουμε, έχω φάει τον κόσμο, η Τσίλι έχει χάσει το ενδιαφέρον της κ παίρνω σιχτιρίζοντας τα έξτρα για να κατέβουμε βόλτα. Με το που κατεβήκαμε κάτω έτρεξε στο μηχανάκι κ ανέβηκε στην ποδιά κ τράβαγε το αλογάκι της. Τα είχα ξεχασει στη μίζα...

Chilli θα σου στείλω το σκυλάκι μου για εκπαίδευση. Εγώ χάνω συνέχεια πράγματα και θα μου ήταν πολύτιμη μία τέτοια βοήθεια. Για πες μας να μαθαίνουμε...

 

[ChilliJRT]

Chilli θα σου στείλω το σκυλάκι μου για εκπαίδευση. Εγώ χάνω συνέχεια πράγματα και θα μου ήταν πολύτιμη μία τέτοια βοήθεια. Για πες μας να μαθαίνουμε...

Χαχαχαχα! Παιχνίδι ήταν δν το έκανα επίτηδες για να σου πω τον τρόπο. Ξέρεις αυτά τα μπρελόκ με λούτρινα ζωάκια? Είχα πάρει ένα τέτοιο για την Τσίλι όταν ήταν κουτάβι. Πάνω του έβγαλε τα περισσότερα δόντια της! Αργότερα κ μεγαλώνοντας παίζαμε. Της το έκρυβα κ αυτή έψαχνε να το βρει. Πώς μου έκοψε μια μέρα κ το κρέμασα στα κλειδιά μου. Ε από τότε απλώς ψάχνει για το αλογάκι της κ μου βρίσκει κ μενα τα κλειδιά μου. Εξασκείται κ συχνά αφού τα χάνω συνέχεια κ δν το ξεχνάει!

 

[kango1]

Πιστεύω πως κάνουν σκέψεις τις οποίες πολλές φορές εμείς ίσως τις συνδυάζουμε με βάση δικών μας κριτηρίων αλλά στην ουσία είναι πιο απλά τα πράγματα..
Είναι και αυτό που είπε ο κοκονι πως κολλάνε σε εικόνες, μυρωδιές, πρόσωπα κλπ..

Και ο δικός μου πάει μέσα να πάρει το παιχνίδι του και ξανά πάει μέσα να πάρει άλλο..ή επειδή είναι όλα στην κούτα του βάζει το κεφάλι μέσα και ψάχνει ανάμεσα σε πολλά ένα και φαίνεται ξεκάθαρα αυτό γιατί τα έχει βγάλει όλα έξω μέχρι να το βρει..
Δεν είναι κάποια πολυσύνθετη σκέψη κάτι τέτοιο..έτσι ώστε να την αμφισβητήσουμε..

Και οι λύκοι όταν επιτίθενται στο θήραμα κάνουν κάποια "σχέδια στρατηγικής"..

 

[betelgeusse]

Απο την στιγμη που επιλυουν προβληματα σιγουρα σκεφτονται.Ενα παραδειγμα που μαλλον θα εχει συμβει σε ολους τους ιδιοκτητες σκυλων ειναι το εξης.
Ο σκυλος δεν μπορει να βρει ενα παιχνιδι ή μια μικρη λιχουδια γιατι ειναι πχ κατω απο τον καναπε.Προσπαθει να τραβηξει εξω το παιχνιδι αλλα δεν τα καταφερνει και ζητα την συνδρομη σας,με ενα γαυγισμα και δειχνοντας σας που ειναι αυτο που θελει.
Αρα ο σκυλος σκεφτεται πως γινεται να παρει αυτο που θελει.Και αφου καταληξει οτι δεν μπορει μονος του ζητα την βοηθεια καποιου αλλου.

Επισης κατι αλλο που θεωρω σημαντικο ειναι οτι εχουν συναισθηση του εαυτου τους.Δεν ξερω αν ειναι αποδεδειγμενο επιστημονικα,αλλα οταν ο Λεννυ κοιταει τον εαυτο του σε καθρεπτη,αναγνωριζει οτι ειναι αυτος.Αρα εχει συναισθηση του εαυτου του.
Και αυτο που λεει ο Vasgial το εχω προσεξει και εγω στον Λεννυ.Για παραδειγμα αν του πω οτι θα ερθει ο Ζιγκι(πατερας του αντρα μου) στο σπιτι,
καταλαβαινει οτι θα παει βολτα μαζι του και χαιρεται και καμμια φορα παιρνει το λουρακι του και το κρυβει*.
Αν αντιθετα του πω θα παμε στον Ζιγκι κρυβεται πεισμωνει και δεν κανει βημα,γιατι ξερει οτι αυτο σημαινει οτι θα μενει εκει και εμεις θα φυγουμε.

* Οταν του λεμε οτι θα παμε βολτα και δει οτι δεν βγαζουμε τα ποδηλατα εξω, κρυβει το λουρι του.Μαλλον γιατι εχει καταλαβει οτι βολτα χωρις ποδηλατο σημαινει βολτα με λουρι.

 

[Amaliaz]

Σκεφτονται ε...?
Στο σπιτι φιλοξενουμε τον μικρο "Φριξο" εδω και λιγες μερες... ειναι περιπου 6 μηνων, τσισα & κακα παντου μεσα στο σπιτι. Δεν ξερει απολυτως τιποτα...
Προχτες το βραδυ εκανα μια χαζομαρα. Κοιμοταν ηδη στον καναπε με τον Ντιεγκο και λεω αστον μωρε μη τον ξυπνησω να τον βαλω στο κρειτ. Κατα τις 2 ερχεται ο Ντιεγκο στο δωματιο μου και ξαπλωνει στο χαλακι..πισω και το τρικιλο... ομως ο Ντιεγκο δεν κοιμαται και αρχιζει να μουρμουραει... κλαμα.. μοιρολοι.. τι εχεις Ντιεγκο ? τα ιδια αυτος.. ανοιγω το φως και σηκωνομαι.. σηκωνεται και αυτος.. με παει στο διαδρομο.. ο μικρος ειχε κατουρισει και πιο διπλα και ο Ντιεγκο... τον κοιταω, κατεβαζει το κεφαλι και παει στο αλλο δωματιο και κοιμαται
Ηθελε να με σηκωσει μες τα αγρια μεσανυχτα να σφουγγαρισω :evil:

 

[George A]

οταν σε δύο σκυλιά αρεσει μια συγκεκριμένη μπάλλα πολύ περισότερο απο άλλες, και ο ενας έχει την κατοχή της και δεν την αποχωρίζεται, εχω παρατηρήσει οτι ο άλλος μπορεί να βάλει παγίδες για να αποκτήσει την κατοχή της πολυπόθητης μπάλλας, οπως να αφήσει μια άλλη μπάλλα δήθεν τυχαία, ή να κάνει οτι διώχνει κάποιον άνύπαρκτο εχθρό για να ξεγελάσει τον άλλον σκύλο να αφήσει την μπάλλα.

επίσης οταν τρώω και ακουμπάνε το κεφάλι τους στα πόδια μου, πιστευω πια οτι δεν είναι γιατί θέλουν να μου δείξουν την αγάπη τους, αλλά οτι έχουν άλλους πιο ιδιοτελείς σκοπούς...

 

[ChilliJRT]

Αμαλία θεός ο μικρός!

Εγώ έχω άλλο, με κακάκια. Τα ξέρετε αυτά τα σοκολατομπισκότα για σκύλους? Που είναι σαν να έχουν φτιαχτεί με κορνέ? Μια φίλη έχει ένα Τσιουάουα που όποτε της δίναμε τέτοιο, την μπέρδευε το σχήμα του μάλλον γτ το έπαιρνε αλλά δν το έτρωγε. Το πήγαινε κ το άφηνε στν πάνα της ότι είναι κακά, άρα εκεί είναι η θέση του! Μια φορά κάναμε δοκιμή με μισό κουτι κ δν έφαγε ούτε ένα, όλα εκεί τα πήγε!

 

[minpinkiller]

... ομως ο Ντιεγκο δεν κοιμαται και αρχιζει να μουρμουραει... κλαμα.. μοιρολοι.. τι εχεις Ντιεγκο ? τα ιδια αυτος.. ανοιγω το φως και σηκωνομαι.. σηκωνεται και αυτος.. με παει στο διαδρομο.. ο μικρος ειχε κατουρισει και πιο διπλα και ο Ντιεγκο... τον κοιταω, κατεβαζει το κεφαλι και παει στο αλλο δωματιο και κοιμαται
Ηθελε να με σηκωσει μες τα αγρια μεσανυχτα να σφουγγαρισω :evil:

Χαχαχαχα! Σωστός άντρας ο Ντιέγκο!!!

Ότι σκέφτονται είναι σίγουρο, ότι είναι σε θέση να λύσουν απλά προβλήματα είναι και αυτό σίγουρο, αυτό που αναρωτιέμαι εγώ είναι πόσο αυτά που κάνουν είναι λόγω ρουτίνας και παρακολούθησης δράσης-αντίδρασης ενός γεγονότος.

Το ενδιαφέρον θα ήταν να μπορούσαμε να καταλάβουμε τις σκέψεις των σκύλων μας, ας πούμε τι σκέφτονται όταν απλά κάθονται στον καναπέ δίπλα μας και χαλαρώνουν, ή τι έχουν στο μυαλό τους όταν μας βλέπουν να συνομιλούμε με κάποιον έξω...

 

[ChilliJRT]

Απο την στιγμη που επιλυουν προβληματα σιγουρα σκεφτονται.Ενα παραδειγμα που μαλλον θα εχει συμβει σε ολους τους ιδιοκτητες σκυλων ειναι το εξης.
Ο σκυλος δεν μπορει να βρει ενα παιχνιδι ή μια μικρη λιχουδια γιατι ειναι πχ κατω απο τον καναπε.Προσπαθει να τραβηξει εξω το παιχνιδι αλλα δεν τα καταφερνει και ζητα την συνδρομη σας,με ενα γαυγισμα και δειχνοντας σας που ειναι αυτο που θελει.
Αρα ο σκυλος σκεφτεται πως γινεται να παρει αυτο που θελει.Και αφου καταληξει οτι δεν μπορει μονος του ζητα την βοηθεια καποιου αλλου.

Επισης κατι αλλο που θεωρω σημαντικο ειναι οτι εχουν συναισθηση του εαυτου τους.Δεν ξερω αν ειναι αποδεδειγμενο επιστημονικα,αλλα οταν ο Λεννυ κοιταει τον εαυτο του σε καθρεπτη,αναγνωριζει οτι ειναι αυτος.Αρα εχει συναισθηση του εαυτου του.
Και αυτο που λεει ο Vasgial το εχω προσεξει και εγω στον Λεννυ.Για παραδειγμα αν του πω οτι θα ερθει ο Ζιγκι(πατερας του αντρα μου) στο σπιτι,
καταλαβαινει οτι θα παει βολτα μαζι του και χαιρεται και καμμια φορα παιρνει το λουρακι του και το κρυβει*.
Αν αντιθετα του πω θα παμε στον Ζιγκι κρυβεται πεισμωνει και δεν κανει βημα,γιατι ξερει οτι αυτο σημαινει οτι θα μενει εκει και εμεις θα φυγουμε.

* Οταν του λεμε οτι θα παμε βολτα και δει οτι δεν βγαζουμε τα ποδηλατα εξω, κρυβει το λουρι του.Μαλλον γιατι εχει καταλαβει οτι βολτα χωρις ποδηλατο σημαινει βολτα με λουρι.

Το πρώτο που λες για την βοήθεια το κάνει κ μένα. Παίζει με κτ κ αν χωθεί κάπου που δν το φτάνει γαυγίζει, με κοιτάει, το κοιτάει κ ξανά το ίδιο.
Για το άλλο με τν καθρέφτη δν είμαι τόσο σίγουρη όμως...

[video=youtube;y96deA5uhzs]http://www.youtube.com/watch?v=y96deA5uhzs[/video]