στο κουταβι και αργοτερα στο σκυλο πρεπει να του μιλαω αποτομα?δεν πρεπει να του μιλαω ας πουμε αγρια οταν κανει καποια ζημια ή κατι που δεν κρινω εγω σωστο?δεν θελω να με βλεπει και να με φοβαται αλλα να ειμαστε φιλοι οκ ζωο ειναι θα κανει τις αταξιες του.
Αυτό είναι ίσως το
συχνότερο λάθος που γίνεται. Όσο και
αν εσύ θέλεις να είσαι ο φίλος του σκύλου σου, για το σκύλο κάτι τέτοιο
δεν υφίσταται. Γι' αυτόν θα είσαι είτε
από κάτω, είτε
από πάνω.
Απο κάτω σημαίνει:
Ο σκύλος κάνει ότι θέλει, γαυγίζει, πηδάει, μασουλαέι ότι θέλει, σπρώχνει, χώνεται, κλπ.
Από πάνω σημαίνει:
Ο σκύλος κάνει ότι τον αφήνουμε (συν πλήν.....)
Το κουτάβι σου δεν πρέπει να του μιλάς μωρουδίστικα ή γλυκά. Το να το χαϊδεύεις "ζεστά" είναι
πιό αποτελεσματικό από τα λόγια. Οι εντολές σου πρέπει να είναι
ήπιες, αλλά με
σταθερή φωνή και
ένταση που δείχνει έλεγχο.
Το
πιό σημαντικό όλων ίσως: Όταν θα επιστρέφεις στο κουτάβι σου μετά από έναν αποχωρισμό (γυρνάς από τη δουλειά ή απ' έξω) δε θα πρέπει να του δίνεις
καθόλου σημασία όση ώρα αυτό προσπαθεί να σε κερδίσει (το ξέρω είναι σκληρό αλλά είναι ότι πιό αποτελεσματικό για τη δημιουργία της σωστής σχέσης). Καθόλου σημασία σημαίνει, ότι μπαίνεις στο σπίτι σου
χωρίς καν να το κοιτάξεις (το βλέμα είναι ότι πιό σημαντικό) και κάνεις ότι
έκανες πριν έρθει το κουτάβι (βγάζεις παπούτσια, ξεντύνεσαι, πας στη κουζίνα πίνεις ένα νερό). Η διαδικασία λέει ότι όταν το κουτάβι
ηρεμήσει,
τότε και μόνο τότε το καλείς κοντά σου με το όνομα του.
Επειδή έχουμε δει ότι αυτό
εφαρμόζεται δύσκολα από τους νέους ιδιοκτήτες, καλό θα είναι να κρατάς αυτή την
παράσταση αδιαφορίας όσο το δυνατόν πιό πολύ μπορείς (
2-3 λεπτά το ελάχιστο), που είναι και ο χρόνος που χρειάζεσαι για να κάνεις αυτά τα πράγματα που σου είπα.
Μετά, άρπαξέ το, χάιδεψέ το, κάντο ότι θες. Το μήνυμα το έχει πάρει. Εσύ ελέγχεις την επαφή, το παιχνίδι, εσύ ελέγχεις την κατάσταση.