Σκύλος και μικρό παιδί
- Thread starter harryf3
- Ημερομηνία δημιουργίας
Βρε παιδια το γομαροσκυλο ειναι σαν τον αποδυτηριακια.....οπου δει φωτο ,τσουπ!!!!τι ωραιες!!!
Ρε συ greedy δειξε μας και την αγγλιδα σου καμια φορα... ολο το γομαροσκυλο βαζεις
Εχεις μια απο τις φυλες που γινονται λιωμα με τα παιδια (αν οχι η πρωτη στην λιστα) και δε μας βαζεις υλικο!
Uploaded with ImageShack.us
Πολύ ωραίο θέμα με φανταστικές φωτογραφίες!
Άρη, η σκύλα σου είναι εκπληκτικής ομορφιάς!
Κάθε φορά που τη βλέπω σκέφτομαι ότι είναι η "σατανική" εκδοχή της Λάρας μου
Βέβαια η Λάρα είναι μεγάλος διάολος κι ας είναι άσπρη
Άρη, η σκύλα σου είναι εκπληκτικής ομορφιάς!
Κάθε φορά που τη βλέπω σκέφτομαι ότι είναι η "σατανική" εκδοχή της Λάρας μου
Βέβαια η Λάρα είναι μεγάλος διάολος κι ας είναι άσπρη
Ναι, άλλα λάβετε υπόψην σαν ότι σαν νεώτερα μέλη ούτε τον Χάρη δεν έχουμε γνωρίσει προσωπικά και εγώ δεν έχω διαβάσει και την ιστορία της κούκλας του. (πώς έφτασε στα χέρια του, πως ζούσε πριν, κλπ).Δηλαδή, εγώ είμαι ο μόνος που δεν μου δημιουργήθηκε ποτέ αυτή η εντύπωση?
Α, να το διαβάσεις, είναι πολύ ωραίο νήμα.
Μην ξεχνάμε επίσης αυτό το καταπληκτικό βίντεο με το μωρό και το Sheltie:
Feel good moment of the day! - YouTube
Το είχε αναλύσει ωραία η Dr. Zhivago στο παλιό νήμα που δεν μπορώ να βρω αυτή τη στιγμή.
Επίσης:
Μην ξεχνάμε επίσης αυτό το καταπληκτικό βίντεο με το μωρό και το Sheltie:
Feel good moment of the day! - YouTube
Το είχε αναλύσει ωραία η Dr. Zhivago στο παλιό νήμα που δεν μπορώ να βρω αυτή τη στιγμή.
Επίσης:
να πω οτι εδω η αλυσιδα ειναι γιατι ειχαμε τραπεζι και καποιες κυριες φοβοταν τον Καισαρα,ποιος ξερει γιατι!!!
τωρα βεβαια εχουμε πλεον ενα πλυ ωραιο κλουβι που 2χ2 που μπορει και καθεται ηρεμα μεσα .Ωραιες φωτο και ωραιο θεμα.
Α το παιδακι δεν ειναι δικο μου,ειναι φιλης απο Αθηνα που ο Καισαρας το βλεπει σπανια,αλλα την γουσταρει πολυ γιατι αυτη μολις τον βλεπει τρεχει και αγκαλιαζει την κεφαλα του!
Αρη να σου πω πως λογω φοβου της φυλης (πριν αποκτησω δειγμα της) δουλεψα πολυ πολυ στον τομεα ιεραρχιας της αγελης και πολλες φορες ημουν πολυ αυστηρος σε πολλα θεματα.
Μαζι με μενα εκανα μαθηματα και στην κορη μου και λιγοτερα στην γυναικα μου.
Μεχρι την ηλικια των δυο ετων (του σκυλου) ειχα την απαιτηση η κορη μου να μπορει να παιρνει ενα μεγαλο ζουμερο κοκκαλο απο τι πιατο του σκυλου με την καταλληλη εντολη χωρις να υπαρξει δευτερη κουβεντα.Αυτο παντα παρουσια μου.(Ολα αυτα χωρις να ακουμπησω τον σκυλο και χωρις χρηση βιας.)
Παντα στο πισω μερος του μυαλου μου εχω το κακο ενδεχομενο αλλα μεχρι και αυτην την στιγμη που μιλαμε δεν μου εχει δωσει περιθωρια ναμην τον εμπιστευτω τυφλα.
Ισως ειμαι τυχερος λογω χαρακτηρα σκυλου.....
ισως ειμαι τυχερος λογω του υπερμετρου φοβου μου....
Δεν ξερω ακομα και τωρα να σου πω.
Αλλα με το χερι στην καρδια ΝΑΙ του εχω απολυτη εμπιστοσυνη .
Θα συμφωνήσω, σχεδόν, απόλυτα, με μιά πάρα πολύ μικρή υποσημείωση:
Η χειρότερη ασθένεια του σκύλου είναι η απόλυτη εμπιστοσύνη...
Υ.Γ. Κατά τα άλλα, δουλεύω κι εγώ τα σκυλιά μου, ακριβώς με τη δική σου λογική!
