Αμεεεεεεεέεεεε στα 98 παρακαλώ!!!
Και για να πω και κάτι σχετικό με το θέμα πρέπει να σας πω ότι λιγουρεύεται τα πιτσούνια που έρχονται στο μπαλκόνι, διότι είχαν περιστερώνα στα νιάτα της και τα είχαν για φοβερή λιχουδιά τότε. Όπως και πολλά άλλα αντιαισθητικά πράγματα (κατ' εμέ). Καμια φορά λοιπόν καλό θα ήταν να κρίνουμε αφού ελέγξουμε όλο το backround ενός ανθρώπου.
Πρέπει να τονίσω δε ότι σε πολιτισμένες κατά τα άλλα χώρες (π.χ. Γερμανία, Ιταλία) τρώνε πουλάρια, επίσης απαράδεκτο κατ' εμέ. Μας θεωρούν δε βάρβαρους σεάλλες χώρες επειδή τρώμε βατραχοπόδαρα ή χοιρινό κρέας. Φαβτάζομαι ότι οι ινδοί θα βλέπουν το μοσχαρίσιο κρέας και θα τρέχουν δεδομένου ότι οι αγελάδες για αυτούς είναι ζώα ιερά.
Βάσει νόμου (θα τον εντοπίσω που θα μου πάει) απαγορεύεται η κατανάλωση ζώων που δεν προορίζονται προς κατανάλωση σύμφνωνα με τις κρατούσες συνήθειες της χώρας. Εντούτοις είμαι πεπεισμένη πως κάπως, κάπου, κάποτε έφαγα ή θα φάω γάτα ή σκύλο σε κάποιο πιτόγυρο από ελληνικό γυράδικο.
Μη ξεχνάμε ότι σε συνθήκες μεγαλύτερης βέβαια εξαθλίωσης οι πρόγονοί μας έφαγαν ακόμη και ποντίκια για να επιβιώσουν.
Όπως όλα τα πράγματα λοιπόν έτσι και αυτό έχει δύο πλευρές. Όπως ειπώθηκε και από άλλο μέλος με ενοχλεί περισσότερο η εικόνα του τσοπάνη που έβγαλε για τιμωρία τα μάτια του σκύλου του, παρά η βρώση του σκύλου (από ανάγκη ίσως).
Όπως και με τους τετράποδους φίλους μας φωνάζουμε να μην κουκουλώνουμε το πρόβλημα αλλά να ανακαλύπτουμε την αιτία του και να την αντιμετωπίζουμε, έτσι και η ελληνική πολιτεία πριν ασχοληθεί με το θέμα του σκύλου στο φούρνο θα πρέπει να κοιτάξει γιατί αυτοί οι άνθρωποι αναγκάστηκαν να φάνε και αν δεν αναγκάστηκαν τι έχει κάνει λάθος και είναι τόσο εύκολο ηθικά και συνειδησιακά στον οποιοδήποτε αλλοδαπό ή έλληνα να γράφει στα παλιά του τα παπούτσια τη νομοθεσία και να κάνει του κεφαλιού του, αντί να προσαρμόζεται στα δεδομένα και τους νόμους της.
Και για να πω και κάτι σχετικό με το θέμα πρέπει να σας πω ότι λιγουρεύεται τα πιτσούνια που έρχονται στο μπαλκόνι, διότι είχαν περιστερώνα στα νιάτα της και τα είχαν για φοβερή λιχουδιά τότε. Όπως και πολλά άλλα αντιαισθητικά πράγματα (κατ' εμέ). Καμια φορά λοιπόν καλό θα ήταν να κρίνουμε αφού ελέγξουμε όλο το backround ενός ανθρώπου.
Πρέπει να τονίσω δε ότι σε πολιτισμένες κατά τα άλλα χώρες (π.χ. Γερμανία, Ιταλία) τρώνε πουλάρια, επίσης απαράδεκτο κατ' εμέ. Μας θεωρούν δε βάρβαρους σεάλλες χώρες επειδή τρώμε βατραχοπόδαρα ή χοιρινό κρέας. Φαβτάζομαι ότι οι ινδοί θα βλέπουν το μοσχαρίσιο κρέας και θα τρέχουν δεδομένου ότι οι αγελάδες για αυτούς είναι ζώα ιερά.
Βάσει νόμου (θα τον εντοπίσω που θα μου πάει) απαγορεύεται η κατανάλωση ζώων που δεν προορίζονται προς κατανάλωση σύμφνωνα με τις κρατούσες συνήθειες της χώρας. Εντούτοις είμαι πεπεισμένη πως κάπως, κάπου, κάποτε έφαγα ή θα φάω γάτα ή σκύλο σε κάποιο πιτόγυρο από ελληνικό γυράδικο.
Μη ξεχνάμε ότι σε συνθήκες μεγαλύτερης βέβαια εξαθλίωσης οι πρόγονοί μας έφαγαν ακόμη και ποντίκια για να επιβιώσουν.
Όπως όλα τα πράγματα λοιπόν έτσι και αυτό έχει δύο πλευρές. Όπως ειπώθηκε και από άλλο μέλος με ενοχλεί περισσότερο η εικόνα του τσοπάνη που έβγαλε για τιμωρία τα μάτια του σκύλου του, παρά η βρώση του σκύλου (από ανάγκη ίσως).
Όπως και με τους τετράποδους φίλους μας φωνάζουμε να μην κουκουλώνουμε το πρόβλημα αλλά να ανακαλύπτουμε την αιτία του και να την αντιμετωπίζουμε, έτσι και η ελληνική πολιτεία πριν ασχοληθεί με το θέμα του σκύλου στο φούρνο θα πρέπει να κοιτάξει γιατί αυτοί οι άνθρωποι αναγκάστηκαν να φάνε και αν δεν αναγκάστηκαν τι έχει κάνει λάθος και είναι τόσο εύκολο ηθικά και συνειδησιακά στον οποιοδήποτε αλλοδαπό ή έλληνα να γράφει στα παλιά του τα παπούτσια τη νομοθεσία και να κάνει του κεφαλιού του, αντί να προσαρμόζεται στα δεδομένα και τους νόμους της.