Σχεση σκυλου-αφεντικου

[Mariaki]

Δηλαδη θα πρεπει να τον περιοριζω αναγκαστικα σε ενα δωματιο οταν εχω επισκεψεις;; Αν διατηρω καθαρο το περιβαλλον μου και εχω εναν σκυλο ο οποιος κατα ενα μεγαλο βαθμο με ακουει τι πειραζει να καθεται μαζι μας; Δεν εχω ξεκοψει, δεν τα παιρνω τοοοσο προσωπικα. Απλα μου αρεσει να ασχολουμαι με τον σκυλο μου και θελω να καταλαβω ποια ειναι τα ορια.
Σεβομαι πως καποιοι ανθρωποι σιχαινονται τα ζωα.. Αλλα ειμαστε κ εμεις που τα αγαπαμε.
Πιο πολυ προβληματιζομαι οταν μου λενε πως δινω πολυ σημασια..και πως ειναι απλως ενα σκυλι. Διαβασα και αυτα τα αρθρα περι υποταγης ....

Ορια λοιπον! Με αγαπη

 

[ghelly]

δεν είναι μόνο ότι μπορεί να σιχαίνεται κάποιος.
Η κολλητή μου, φοβόταν τραγικά τα σκυλιά. Στη θέα μόνο σκύλου αλλαζε δρόμο, χωρίς να την πλησιάσει καν. Φαντάσου λοιπόν να ερχόταν σπίτι μου και ας καθόταν το σκυλι μου διπλα μου άγαλμα.
Όπως είπαν ήδη, χρυσή τομή! Αυτή θα αναζητάς και αυτή εξαρτάται όχι μόνο από εσένα αλλά και από τον εκάστοτε επισκέπτη σου.

 

[stamatia]

Δηλαδη θα πρεπει να τον περιοριζω αναγκαστικα σε ενα δωματιο οταν εχω επισκεψεις;;

Γιατί πρέπει να τον επιβάλεις στους άλλους, αν δεν τον θέλουν ? δεν το καταλαβαίνω....

 

[elpinor]

Γι αυτό λατρεύω τον χαρακτήρα των Chow και την συμπεριφορά τους στους ξένους.
Οι φίλοι αγαπούν τα σκυλιά; Θα τους επιτρέψει να τον χαϊδέψουν (με μέτρο) να του πουν πόσο όμορφος, μοναδικός, ξεχωριστός και υπέροχος είναι (χωρίς μέτρο) και θα αποσυρθούν διακριτικά μέχρι οι επισκέπτες να φύγουν. Και αν κρίνει ότι αργούν πολύ, θα καθίσει απέναντι τους και θα τους κοιτά επιτιμητικά μέχρι να του αδειάσουν την γωνιά.
Αν πάλι οι φίλοι δεν αγαπούν τα τετράποδα, θα ξεφυσήξουν και θα αποσυρθούν σε μια μακρινή γωνία (πάντα με οπτική επαφή) και θα αρχίσουν να ροχαλίζουν όσο πιο δυνατά γίνεται, μέχρι να απομακρυνθούν οι μίζεροι. Μετά θα επιθεωρήσουν το μέρος που κάθισαν για να σιγουρευτούν ότι δεν τους μαγάρισαν τίποτε, θα ξεφυσήξουν ξανά και θα συνεχίσουν τον ύπνο τους.
Οι φίλοι με σκύλους παραξενεύονται, οι φίλοι που δεν αγαπούν τους σκύλους ανακουφίζονται. Οι αρμένικες επισκέψεις πάντως έχουν κοπεί μαχαίρι απ' όλους τα τελευταία 25 χρόνια

 

[Mariaki]

Σιγουρα δεν μπορω να το επιβαλω σε κανεναν.
Αν καποιος το φοβαται να το καταλαβω και θα το περιορισω οπως εχω κανει αρκετες φορες. Κανενα προβλημα!
Οταν ομως υποστηριζει καποιος οτι τα σιχαινεται τα σκυλια στο σπιτι κ οταν ερχεται με το παιδι του στο σπιτι μου και το αφηνει να τριβει παντου το φαγητο του η του αλλαζει πανα στον καναπε μου... Σορυ κιολας αλλα ειναι λιγο καπως!! ))

 

[ghelly]

Σιγουρα δεν μπορω να το επιβαλω σε κανεναν.
Αν καποιος το φοβαται να το καταλαβω και θα το περιορισω οπως εχω κανει αρκετες φορες. Κανενα προβλημα!
Οταν ομως υποστηριζει καποιος οτι τα σιχαινεται τα σκυλια στο σπιτι κ οταν ερχεται με το παιδι του στο σπιτι μου και το αφηνει να τριβει παντου το φαγητο του η του αλλαζει πανα στον καναπε μου... Σορυ κιολας αλλα ειναι λιγο καπως!! ))

χμ εκεί πρέπει να θέσεις όρια στον "φιλο" που δεν σέβεται το χώρο σου, είτε έχεις σκυλί είτε όχι.

 

[stamatia]

Κοίτα....με τον ίδιο τρόπο και για τον ίδιο λόγο δεν μπορεί να σου επιβάλει ο φίλος σου το παιδί του, το οποίο τρίβει το φαγητό του παντού, αν με εννοείς.
Αλλά για μένα δεν έχει λογική ....να λέω αφού το παιδί σου τρίβει το φαγητό του παντού ...και εγώ θα αφήσω το σκυλί μου χύμα και ας το σιχαίνεσαι. Αν σιχαίνεσαι το σκύλο μου και σε θέλω σπίτι μου θα τον περιορίσω. Αν σιχαίνομαι να τρίβει το παιδί σου το φαγητό στους τοίχους μου και στο καναπέ ....θα σου το πω φίλε μου
Ελπίζω να καταλαβαίνεις τι εννοώ.

 

[*Kiara*]

Το πώς βλέπεις εσύ τη σχέση σου με το σκύλο σου είναι καθαρά δικό σου θέμα. Δεν πέφτει λόγος σε κανέναν να σου λέει "σκύλος είναι πως κάνεις έτσι".
Για το αν και πώς θα συναναστρέφονται το σκύλο σου όμως, έχουν λόγο.
Οπως έχεις κ εσύ δικαίωμα να ζητάς σεβασμό στον χώρο σου και για τις επιλογές σου

 

[elpinor]

Κάποιοι έχουν παιδιά. Κάποιοι έχουν σκυλιά. Κάποιοι (γενναίοι) έχουν και παιδιά και σκυλιά.
Και οι τρεις κατηγορίες έχουν κάτι κοινό. Αγαπούν τα βλαστάρια τους (δίποδα και τετράποδα) και τους επιβάλλουν κανόνες και περιορισμούς. Από αγάπη. Για να μπορέσουν να προσαρμοστούν αρμονικά στην κοινωνία και να μην γίνουν αγρίμια. Το πόσο ασχολείται ο καθένας με το βλαστάρι του (δίποδο ή τετράποδο) δεν αφορά κανέναν. Αρκεί να είναι σωστά κοινωνικοποιημένο. Το πασάλειμμα φαγητών στα έπιπλα, δεν αποτελεί δείγμα σωστής κοινωνικοποίησης. Επίσης η αλλαγή πάνας σε ξένους καναπέδες δείχνει έλλειψη γνώσης των "πρέπει" και των "μη". Δεν νομίζω ότι θα έπρεπε να ασχολείσαι με τέτοιες περιπτώσεις.

 

[Μαρια&Ηρα]

Ως καποια που ταχει ακουσει (εις διπλουν κ τριπλούν) όσα εχεις ακουσει (απτο : "σκυλι ειναι κ οχι παιδι" , "αντι να ταισεις κανα ορφανο σκας τοσα για ενα σκυλι" κ το αγαπημένο μου : "κανε κανα παιδι κ κοψ τις λαλακιες με τα σκυλια"...) θα σου πω τα εξης : σε οποιον αρεσει, σε οποιον δεν αρεσει,μην σωσει...
το να περιορισω εγω το σκυλι μου στο ιδιο του/μου το σπιτι επειδη καποιος που ΞΕΡΕΙ οτι στο σπιτι που παει ΥΠΑΡΧΕΙ και ενα σκυλι σιχαινεται κλπ δεν υπαρχει ενδεχομενο, ας μην ερθει, τοσο απλο!
Για μενα το σκυλι μου ειναι ισοδυναμο μελος της οικογενειας ,τοχω δηλωσει παμπολλες φορες, δεν ειναι μια πομπωδης δηλωση, ειναι μια πραγματικότητα! οπως δεν θα περιοριζα το παιδι τον παππου την γιαγια ετσι δε θα περιοριζα κ το σκυλι!
Το αν ανεβαινει στο κρεββατι στον καναπε στο κεφαλι μου το ιδιο ειναι δικο μου θεμα, εγω το επιτρεπω,αλλα επισης μην ξεχνας οτι με την ιδια ανεση που το επιτρεπω μπορω απλουστατα κ να το απαγορεψω...
Ολα αυτα δεν αφορουν κανένα αλλο περαν εμου...
(Περαν εσου...)
Δεν καταλαβαινω απο που κ ως που καποιοι παίρνουν την θαρρητα να κανουν τετοιους σχολιασμους, λες κ τους χρωσταμε εξηγησεις...
Το τι ειδους σχεση θα επιλεξεις να χτίσεις με το σκυλι σου ειναι δικο ΣΟΥ θεμα!

 

[Mariaki]

Πραγματι!! Γενναιοι!

 

[Mariaki]

Αυτο για το παιδι το εχω ακουσει παρα πολλες φορες......
Κι εγω πιστευω πως ο σκυλος δεν ειναι αξεσουαρ ειναι μελος της οικογενειας. Στεναχωριεμαι να τον αποκλειω απο τα δρωμενα! Τωρα αν φοβουνται τι να κανω..

 

[ghelly]

Καμιά περίπτωση δεν είναι άσπρο μαύρο, γι αυτό είπα ότι η χρυσή τομή κάθε φορά μπορεί να διαφέρει.

Σε αντίστροφο παράδειγμα που ξέρω ότι θα προξενήσει αντιδράσεις: δεν έχω καμιά υπομονή/ανεκτικότητα προς τα παιδιά. Ούτε βρέφη, ούτε νήπια, ούτε εφήβους. Επιλέγω λοιπόν να βγαίνω με άτομα που θέλω να κρατήσω επαφή όταν δεν θα έχουν και το πιτσιρίκι μαζί. Το κατανοούν και δεν έχω πρόβλημα. Αντίστοιχα δεν τους επιβάλλω και την παρουσία της δικιάς μου αν δεν είναι ανεκτικοί. Βρισκόμαστε σε ουδετερο έδαφος.

 

[myEnzo]

Η αλήθεια είναι ότι δεν περίμενα πως υπάρχουν τόοοοοοοσοι πολλοί πρόθυμοι να σχολιάσουν το ότι κάποιος αποκτά ένα σκύλο, μέχρι που υιοθέτησα το τρελό αγόρι της φωτογραφίας... Φοβερή η τάση όλων να "συμβουλέψουν" (τί το θες, θα σε κάνουν όλοι πέρα κτλ...), φοβερή και η δική μου τάση να απαντώ αναλόγως ή να τους γράφω εκεί που δεν πιάνει μελάνι... Στο κάτω κάτω, εκατομμύρια άνθρωποι πέθαναν για να έχουμε τη σήμερον δικαίωμα να επιλέγουμε τη ζωή που θα κάνουμε !! Τώρα, αναφορικά με όσους σιχαίνονται ή φοβούνται: ακόμα κι αν βρίσκονται στον ίδιο χώρο, δεν κάθονται κοντά (ο Έντζο έχει μάθει το σποτ και σώθηκα )!! Στη μία άκρη της βεράντας η αδερφή μου που φοβάται; Στην άλλη το σκυλί... Αγχώθηκα μέχρι να βρω μια άκρη, αλλά τη βρήκα (μου τη βρήκαν για να είμαι ακριβής)

 

[Mariaki]

Και πως το εκανες αυτο;;

 

[myEnzo]

Το σποτ είναι ένα πατάκι/το crate όπου όταν ξαπλώνει εκεί μένει ήρεμος και ευχαριστημένος. Αυτό του το έκανα σαν παιχνίδι πχ αρχικά όταν το έβαζα μπροστά του κ πατούσε πάνω του έδινα λιχουδιές κ του έλεγα μπράβο και σιγά σιγά ανέβαζα επίπεδο (να κάτσει, να ξαπλώσει, να μείνει 10 δευτερόλεπτα, είκοσι κτλ)... Δεν ήταν εύκολο και πήρε κάνα μήνα για να το τελειοποιήσουμε αλλά είναι σωτήριο... Εννοείται ότι κάθε φορά που τον βάζω στο σποτ κοιτάζω να έχει κάτι να ασχολείται, πχ κάνα παγωμένο kong ή κόκκαλο για μασούλημα. Όταν είμαστε σε εξωτερικό χώρο (πχ στο καράβι, σε καφετέρια κτλ) του φοράω κ το λουρί. Τον πρώτο καιρό τον έδενα κάπου αλλά τώρα απλά το έχω στα πόδια μου ακουμπισμένο. Περιττό να σου πω ότι δεν ήταν δική μου ιδέα, ήμουν ντιπ πελαγωμένη, ο εκπαιδευτής μας να ναι καλά...

 

[Marion_Russel]

δεν είναι μόνο ότι μπορεί να σιχαίνεται κάποιος.
Η κολλητή μου, φοβόταν τραγικά τα σκυλιά. Στη θέα μόνο σκύλου αλλαζε δρόμο, χωρίς να την πλησιάσει καν. Φαντάσου λοιπόν να ερχόταν σπίτι μου και ας καθόταν το σκυλι μου διπλα μου άγαλμα.

Η φίλη σου φοβόταν το σκυλί του αβαταρ σου?

 

[ghelly]

Η φίλη σου φοβόταν το σκυλί του αβαταρ σου?

Δεν έχει σημασία το μέγεθος του σκύλου, όταν ο άνθρωπος έχει φοβία.
Επισης είναι συχνότατες οι περιπτώσεις που ο κόσμος φοβάται τα μικρόσωμα.

 

[mareco]

Επισης είναι συχνότατες οι περιπτώσεις που ο κόσμος φοβάται τα μικρόσωμα.

Και λογικό το βρίσκω!
Μοχθηρά και σατανικά και ύπουλα!
Τα μεγαλόσωμα δεν είναι έτσι. Αμα είναι να σε φάνε, στο δείχνουν με την μία και από απόσταση. Οχι πισώπλατα

 

[Mariaki]

Χαχαχα
Ειδικα αν τρως κατι που θελουν γινονται πολυ μοχθηρα!!!