Γεια σας και πάλι, καλή χρονιά σε όλους!
Είμαστε ακόμα εδώ, 2μισι μήνες παλεύουμε με την καταραμένη νεφρική ανεπάρκεια, ευτυχώς ο παίχτης μας δε φαίνεται να κάμπτεται, όχι τρομερά τουλάχιστον...
Από τότε που έχω να γράψω υπήρξε μια περίοδος που τρέχαμε, μίνιμουμ 3 φορές την εβδομάδα, για δεύτερες γνώμες-πρόσθετες εξετάσεις κλπ. Η διάγνωση πάνω κάτω η ίδια: Χρόνια Νεφρική Ανεπάρκεια 4ου (και, τελευταίου) σταδίου: ο σκύλος είπαν, είναι λαχείο, είναι δύσκολη περίπτωση, τόσο νεαρός σκύλος, δεν μας λένε ποτέ τι προσδόκιμο ζωής θα έχει, ο ένας κάπου υπονόησε κάποιους μήνες...
Κάναμε υπέρηχο κοιλιακής χώρας, σε πιο εξειδικευμένο κτηνίατρο: ευτυχώς τα υπόλοιπα όργανα δουλεύουν καλά. Ο γιατρός μας έδωσε και μια λίστα πιθανών αιτιών και μας πρότεινε και βιοψία νεφρού εάν θέλουμε να μάθουμε περισσότερα – δεν θα ρισκάρουμε όμως αναισθησία, γιατί ο γιατρός που τον παρακολουθεί τώρα ακροάστηκε ένα μικρό μουρμουρητό στην καρδούλα του... Πάντως, όλοι οι γιατροί που είδαμε συναίνεσαν σε ένα: αφού δεν υπήρξε κάποιο τραύμα που να δικαιολογεί τη φλεγμονή, μάλλον το θέμα είναι γενετικό.
Το καλό είναι πως με την αγωγή στην οποία έχουμε καταλήξει, η κρεατινίνη του κούκλου πέφτει σταθερά, στις τελευταίες εξετάσεις ήταν στο 4,39 – μεγάλη βελτίωση αν σκεφτείς ότι ξεκινήσαμε από τα 7 και τα 6. Δυστυχώς η ουρία αυξήθηκε στις τελευταίες εξετάσεις, κατά πολύ. Τσεκάρουμε επίσης φώσφορο, κάλιο, νάτριο σε τακτική βάση.
Χάριν αναφοράς, γράφω την αγωγή που ακολουθούμε τώρα.
- Αντιυπερτασικά: Cibacen (τα οποία είναι σε μια γενική έλλειψη)
- Δεσμευτικά Φωσφόρου: Alu-Cap (Αυτά κι αν δίνουμε μάχη κάθε φορά να τα βρούμε, δεν τα εισάγει ο ΥΦΕΤ σε ποσότητα)
- Οροθεραπεία: 0,5 λίτρο την ημέρα σε 2 δόσεις ορό Lactated, υποδορίως
- Κτηνιατρικά φάρμακα: RenalVet (αντίστοιχο του Pronefra)
- Συμπληρώματα Ω3 λιπαρών
Διατροφή, τρώει μόνο Renal της Royal, με καμιά κουταλιά κονσέρβα. Τρώει τρόπος του λέγειν, γιατί έχει ψιλοξεκινήσει και χάνει την όρεξή του, τα πλευράκια του φαίνονται αρκετά. Τις τελευταίες βδομάδες πήρε κάτι γραμμάρια, εάν ξεκινήσει και χάνει κιλά και δεν τρώει θα ξεκινήσουμε μάλλον ωμό/μαγειρευτό: κιμά μοσχαρίσιο, λίπος μοσχαρίσιο, κανά ρύζι, ασπράδια αυγού, καμιά γλυκοπατάτα. Προς το παρόν ξεγελιόμαστε κάνοντάς του ζωμό από λίπη και λίγα κόκκαλα και μουλιάζοντας τη τροφή.
Γενικώς, το να ζεις με σκύλο με νεφρική ανεπάρκεια δεν είναι εύκολο, αλλά φαντάζομαι καμία σοβαρή ασθένεια δεν είναι. Τον βλέπουμε τον δόλιο, όσο πάει ψιλοχάνει την όρεξή του, τρέμουν τα πίσω του πόδια, δεν μπορεί να συγκρατήσει τα ούρα του από τη πολυουρία και θέλει 4 φορές βόλτα, πέφτει σε κάτι ληθάργους αφ'ότου φάει... Παρ'όλα αυτά, έχει προς το παρόν μια ψιλοσταθερή πορεία, και ο γιατρός είπε πως δεν πονάει, ούτε πολυταλαιπωριέται – νιώθει είπε “μεθυσμένος”, από την ουρία που δεν μπορεί να αποβάλλει. Οπότε συνεχίζουμε.
Αυτά τα νέα μας, το σεντόνι μας, τα έγραψα κυρίως γιατί εμάς μας βοήθησε πολύ αντίστοιχες περιπτώσεις που διαβάσαμε στο φόρουμ. Και κάπου - κάπου βοηθάει να τα λες, γιατί μαζί με το σκύλο κάνουμε λες και δε συμβαίνει τίποτα
