Έτος: 2009
Τοποθεσία: πρόποδες όρους Παγγαίο, σύνορα Ν. Σερρων - Δραμας.
Βασικη ενασχοληση κατοικων: γεωργία (αμπέλια, ελαιοδεντρα, σιτηρά, κ.ά.)
Τυπική γρηγορη βολτα με το ποιμενικο μου την Ηρα, 500 μετρα ακτινα από το κτημα μου.
Τόπος γεματος με μικρα κτηματα και χωραφια.
Σκύλος φυλακας ελαιοδεντων καποιου 80χρονου.
Γένους θηλυκού.
Γαυγιζει από μακρυα όταν πλησιαζουμε.
Είναι παντα μεσα στον ιδιο περιφραγμενο χωρο 1Χ2 μ.
Παντα δεμενη με αλυσίδα 2μ.
Κουβας γεματος ξεθυμασμενη σκυλοτροφη κοντα στο σπιτακι.
Κουβας με πρασινο νερο (όχι δεν είναι οφθαλμαπάτη και δεν καθρεφτιζονται τα δεντρα) εξω από την σκεπή για να μπορει να γεμιζει και με την βροχη.
Τα βουναλακια με τα κόπρανα φαινεται αριστερα του κουβά με το νερο..
Ο σκυλος - φυλακας μπαινει στο καβούκι του όταν πλησιαζω με την Ηρα να βγαλω φωτο.
Η Ηρα την κοιταζει λες και την λυπαται χωρις να κανει κιχ.
Η κορη μου αναρωτιεται γιατι τοσο γλυκο σκυλακι είναι κλειδωμενο και δεν μπορουμε να παιξουμε μαζι του.
Ρωταει γιατι δειχνει αρρωστο και φοβισμενο.
Επισης απορει γιατι φοραει αλυσίδα αφου είναι περιφραγμενο.
Μηπως, λεω μηπως, για να μην εξαφανιστει τρεχοντας όταν ο ιδιοκτητης ανοιξει κάποτε το κλουβι για ανεφοδιασμο?
Δεξια ακριβως δίπλα υπαρχει ένα πανομοιοτυπο κολαστήριο, κενό.
Σκυλια φυλακες αμπελιών και μερικων δεντρων.
Το καφε είναι κουταβι.
Παντα δεμενο με αλυσιδα.
Το ασπρο/μαυρο χωρις αλυσιδα.
Και τα δυο σε ανεξαρτητους περιφραγμενους χωρους 3Χ2.
Λογω εδαφους δεν μπορω να πλησιασω για καλυτερη φωτο και να δω τους φυλακες να κρυβονται. Αν η Ηρα παει προς το μερος τους οπισθοχωρουν.
Σκυλος άγαλμα.
Όποτε και να περασω είναι στο ιδιο σημειο και στην ιδια σταση, σαν βαλσαμωμενο σκιάχτρο.
Φυλαει την αποθηκη.
Δεν εχει σπιτακι ουτε κάν υποστεγο.
Δεμενος μονιμα με αλυσιδα 2μ.
Ρωτησα τον γειτονα τι ρολο παιζει αυτό το σκυλι.
«Αυτό είναι τελειος φυλακας – φονιάς. Δεν γαυγιζει και δεν προειδοποιει, απλα ορμαει αν πλησιασεις. Αυτό είναι σκυλι!»
Γι αυτό και η φωτογραφια είναι πολύ μακρυνη. Από κινητό χωρις ζουμ.
Ημιαιμο χάσκι ενός και κατι ετους. Το ζευγαρωσαν με λυκοειδές και γεννησε πριν μερικες εβδομαδες.
Γλυκυτατο και φιλικοτατο, μάτια κυριολεκτικα ανθρωπινα που ζητουν να την παρεις αγκαλια.
Μονιμα δεμενο στο σπιτακι του, χειμωνα καλοκαιρι.
Η αγαπημενη του γυμναστικη είναι να σκαρφαλωνει πανω στο σπιτακι του.
Του το επιτρεπει οριακα η αλυσιδα.
Στο ιδιο οικοπεδο.
Ασπρος “λυκος” αγριος.
Τον εφερε μια κοπελα από τη Θεσσαλονίκη στον θειο της στο χωριό γιατι ο σκυλος, όντας μονιμα στο μπαλκονι, ουρλιαζε και ενοχλουσε τους γειτονες οι οποιοι εκαναν εντονα παραπονα.
Μονιμα δεμενος με αλυσιδα 2 μετρων στο ιδιο παντα σημειο.
Διακρινεται πισω το τριγωνικο, μοντερνο, απέριττο, αεριζομενο σπιτακι
με την μίνι σκεπη.
Στο μπαλκόνι μπορει να μην βρεχόταν τοσο αλλα εδω εχει καθαρο αέρα και παρέα ο αχάριστος: Το ημι-χάσκι στα 10 μέτρα.
Αγριευει απιστευτα αν πλησιασεις. Αν όμως πλησιασεις με κέρασμα όπως εκανα εγω, θα τον λατρέψεις. Διψαει για χάδια και παιχνιδι, με αγκαλιαζει και δεν με αφηνει να φυγω.
Σκυλοι «τρούφας».
Ο ιδιοκτητης νομιζει ότι καλλιεργει τρούφα στο κτημα του.
Οση τρούφα βρηκα εγω που δεν ενδιαφερομαι, άλλη τοση βρηκε κι αυτος.
Μονιμα στο μίνι κτημα, με την αποστολή να σκαβουν.
Πεφτουν με δυναμη πανω στην περιφραξη γαυγιζοντας αν πλησιασεις.
Σε μερικα δευτερολεπτα και με λιγο κερασμα τους εκανες φιλους και πηδανε για να τους χαϊδεψεις.
Αυτά στην κοντινη βολτα σε περιουσιες χωρις μόνιμους ενοικους.
Μεσα στο χωριο εχει δεκαδες τετοιες περιπτωσεις αλλά αποφασισα να μην βγαλω φωτογραφιες γιατι είναι σε σπιτια που κατοικουνται.
Εκει εξαλλου τα τυχερα σκυλια βλεπουν καποιον «ανθρωπο».
Τοποθεσία: 3 χιλ. εξω από την Ξάνθη, στην ακρη οικοπεδου πολλων στρεμμάτων οπου στεγαζονται τα γραφεια γνωστης εταιριας e-commerce.
Αυτης που μας παιρνει τηλεφωνο τις ωρες κοινης ησυχιας, λογω χαμηλοτερης χρεωσης, για να μας θυμισει ότι περασαν δυο ολοκληρες μερες από την προθεσμια πληρωμης της δοσης του δανείου ή της καρτας.
Ακριβως απεναντι είναι η πορτα της περιφραγμενης εκτασης που μου παραχωρηθηκε για να πηγαινω να παιζω με την Ηρα και να κανω σκοποβολη.
Περιφραγμενος χωρος 3Χ5μ. Τα σκυλια είναι παντα εκει, αγρυπνοι μαινόμενοι φυλακες.
Οπισθοχωρουν οσο επιτρεπει ο χωρος όταν τα πλησιαζω, με ή χωρις την Ηρα.
Κανενα από τα σκυλια των φωτογραφιων δεν εθεάθη ποτε σε βολτα. Ουτε και προκειται.
Δημοσιευσα τις φωτογραφιες για να τις βλεπω πρώτα εγώ και να θυμαμαι πώς περιπου και πιθανον θα ειχα την Ηρα αν καποιοι από εδώ δεν με έπιαναν πριν ένα μηνα από το χεράκι ή από τα μούτρα.
Φυσικα, ως "πολιτισμενος", θα την ειχα σε κυριλέ μερος και πολύ μεγαλυτερη εκταση.
Μόνη της.
Ευχαριστω
Άρης
Τοποθεσία: πρόποδες όρους Παγγαίο, σύνορα Ν. Σερρων - Δραμας.
Βασικη ενασχοληση κατοικων: γεωργία (αμπέλια, ελαιοδεντρα, σιτηρά, κ.ά.)
Τυπική γρηγορη βολτα με το ποιμενικο μου την Ηρα, 500 μετρα ακτινα από το κτημα μου.
Τόπος γεματος με μικρα κτηματα και χωραφια.
Σκύλος φυλακας ελαιοδεντων καποιου 80χρονου.
Γένους θηλυκού.
Γαυγιζει από μακρυα όταν πλησιαζουμε.
Είναι παντα μεσα στον ιδιο περιφραγμενο χωρο 1Χ2 μ.
Παντα δεμενη με αλυσίδα 2μ.
Κουβας γεματος ξεθυμασμενη σκυλοτροφη κοντα στο σπιτακι.
Κουβας με πρασινο νερο (όχι δεν είναι οφθαλμαπάτη και δεν καθρεφτιζονται τα δεντρα) εξω από την σκεπή για να μπορει να γεμιζει και με την βροχη.
Τα βουναλακια με τα κόπρανα φαινεται αριστερα του κουβά με το νερο..
Ο σκυλος - φυλακας μπαινει στο καβούκι του όταν πλησιαζω με την Ηρα να βγαλω φωτο.
Η Ηρα την κοιταζει λες και την λυπαται χωρις να κανει κιχ.
Η κορη μου αναρωτιεται γιατι τοσο γλυκο σκυλακι είναι κλειδωμενο και δεν μπορουμε να παιξουμε μαζι του.
Ρωταει γιατι δειχνει αρρωστο και φοβισμενο.
Επισης απορει γιατι φοραει αλυσίδα αφου είναι περιφραγμενο.
Μηπως, λεω μηπως, για να μην εξαφανιστει τρεχοντας όταν ο ιδιοκτητης ανοιξει κάποτε το κλουβι για ανεφοδιασμο?
Δεξια ακριβως δίπλα υπαρχει ένα πανομοιοτυπο κολαστήριο, κενό.
Σκυλια φυλακες αμπελιών και μερικων δεντρων.
Το καφε είναι κουταβι.
Παντα δεμενο με αλυσιδα.
Το ασπρο/μαυρο χωρις αλυσιδα.
Και τα δυο σε ανεξαρτητους περιφραγμενους χωρους 3Χ2.
Λογω εδαφους δεν μπορω να πλησιασω για καλυτερη φωτο και να δω τους φυλακες να κρυβονται. Αν η Ηρα παει προς το μερος τους οπισθοχωρουν.
Σκυλος άγαλμα.
Όποτε και να περασω είναι στο ιδιο σημειο και στην ιδια σταση, σαν βαλσαμωμενο σκιάχτρο.
Φυλαει την αποθηκη.
Δεν εχει σπιτακι ουτε κάν υποστεγο.
Δεμενος μονιμα με αλυσιδα 2μ.
Ρωτησα τον γειτονα τι ρολο παιζει αυτό το σκυλι.
«Αυτό είναι τελειος φυλακας – φονιάς. Δεν γαυγιζει και δεν προειδοποιει, απλα ορμαει αν πλησιασεις. Αυτό είναι σκυλι!»
Γι αυτό και η φωτογραφια είναι πολύ μακρυνη. Από κινητό χωρις ζουμ.
Ημιαιμο χάσκι ενός και κατι ετους. Το ζευγαρωσαν με λυκοειδές και γεννησε πριν μερικες εβδομαδες.
Γλυκυτατο και φιλικοτατο, μάτια κυριολεκτικα ανθρωπινα που ζητουν να την παρεις αγκαλια.
Μονιμα δεμενο στο σπιτακι του, χειμωνα καλοκαιρι.
Η αγαπημενη του γυμναστικη είναι να σκαρφαλωνει πανω στο σπιτακι του.
Του το επιτρεπει οριακα η αλυσιδα.
Στο ιδιο οικοπεδο.
Ασπρος “λυκος” αγριος.
Τον εφερε μια κοπελα από τη Θεσσαλονίκη στον θειο της στο χωριό γιατι ο σκυλος, όντας μονιμα στο μπαλκονι, ουρλιαζε και ενοχλουσε τους γειτονες οι οποιοι εκαναν εντονα παραπονα.
Μονιμα δεμενος με αλυσιδα 2 μετρων στο ιδιο παντα σημειο.
Διακρινεται πισω το τριγωνικο, μοντερνο, απέριττο, αεριζομενο σπιτακι
με την μίνι σκεπη.
Στο μπαλκόνι μπορει να μην βρεχόταν τοσο αλλα εδω εχει καθαρο αέρα και παρέα ο αχάριστος: Το ημι-χάσκι στα 10 μέτρα.
Αγριευει απιστευτα αν πλησιασεις. Αν όμως πλησιασεις με κέρασμα όπως εκανα εγω, θα τον λατρέψεις. Διψαει για χάδια και παιχνιδι, με αγκαλιαζει και δεν με αφηνει να φυγω.
Σκυλοι «τρούφας».
Ο ιδιοκτητης νομιζει ότι καλλιεργει τρούφα στο κτημα του.
Οση τρούφα βρηκα εγω που δεν ενδιαφερομαι, άλλη τοση βρηκε κι αυτος.
Μονιμα στο μίνι κτημα, με την αποστολή να σκαβουν.
Πεφτουν με δυναμη πανω στην περιφραξη γαυγιζοντας αν πλησιασεις.
Σε μερικα δευτερολεπτα και με λιγο κερασμα τους εκανες φιλους και πηδανε για να τους χαϊδεψεις.
Αυτά στην κοντινη βολτα σε περιουσιες χωρις μόνιμους ενοικους.
Μεσα στο χωριο εχει δεκαδες τετοιες περιπτωσεις αλλά αποφασισα να μην βγαλω φωτογραφιες γιατι είναι σε σπιτια που κατοικουνται.
Εκει εξαλλου τα τυχερα σκυλια βλεπουν καποιον «ανθρωπο».
Τοποθεσία: 3 χιλ. εξω από την Ξάνθη, στην ακρη οικοπεδου πολλων στρεμμάτων οπου στεγαζονται τα γραφεια γνωστης εταιριας e-commerce.
Αυτης που μας παιρνει τηλεφωνο τις ωρες κοινης ησυχιας, λογω χαμηλοτερης χρεωσης, για να μας θυμισει ότι περασαν δυο ολοκληρες μερες από την προθεσμια πληρωμης της δοσης του δανείου ή της καρτας.
Ακριβως απεναντι είναι η πορτα της περιφραγμενης εκτασης που μου παραχωρηθηκε για να πηγαινω να παιζω με την Ηρα και να κανω σκοποβολη.
Περιφραγμενος χωρος 3Χ5μ. Τα σκυλια είναι παντα εκει, αγρυπνοι μαινόμενοι φυλακες.
Οπισθοχωρουν οσο επιτρεπει ο χωρος όταν τα πλησιαζω, με ή χωρις την Ηρα.
Κανενα από τα σκυλια των φωτογραφιων δεν εθεάθη ποτε σε βολτα. Ουτε και προκειται.
Δημοσιευσα τις φωτογραφιες για να τις βλεπω πρώτα εγώ και να θυμαμαι πώς περιπου και πιθανον θα ειχα την Ηρα αν καποιοι από εδώ δεν με έπιαναν πριν ένα μηνα από το χεράκι ή από τα μούτρα.
Φυσικα, ως "πολιτισμενος", θα την ειχα σε κυριλέ μερος και πολύ μεγαλυτερη εκταση.
Μόνη της.
Ευχαριστω
Άρης
