Καλημέρα και καλό μήνα σε όλους!
Την προηγούμενη εβδομάδα η πεισματάρα σναουτσερίνα μου έγινε 6 μηνών κι εγώ σκεφτόμουν να ανεβάσω ανάρτηση με εορταστική διάθεση για τους 4 μήνες που την έχουμε κοντά μας.
Τα γεγονότα όμως μας πρόλαβαν και η τελευταία 1.5 εβδομάδα μόνο εύκολη δεν ήταν - ουτε για εκείνη, ούτε για εμάς.
Πριν δέκα ημέρες στην καθιερωμένη μας βόλτα η Μούση σταμάτησε κ ξάπλωσε φαρδιά πλατιά στο έδαφος. Δεν κουνιόταν. Δεν ήθελε. Δεν μπορούσε. Βρε καλό μου, βρε χρυσό μου... τίποτα!
Μόλις που είχε προλάβει να κατουρήσει και δύο βήματα μετά, ξάπλα.
Την επέστερεψα σπίτι αγκαλιά. Σε 1 λεπτό της έφυγαν κακά μέσα στο σπίτι (το οποίο δεν έχει ξανα γίνει ποτέ). Βαριανάσαινε, ανέπνεε γρήγορα, κύρτωσε την πλατούλα τηςκι έκανε έναν ήχο που δεν είχα ξανα ακούσει να κάνει. Αμέσως κατάλαβα ότι θέλει να κάνει εμετό, τον οποίο κι έκανε.
Ποσότητα. Μόνο ύγρα, μιας κι ήταν νηστική. Σε 5 λεπτά ξανα έκανε. Επεσε στο έδαφος, δεν ανταποκρινόταν.Εγώ μη γνωρίζοντας τι να κάνω κι αφού είχα πλαντάξει στο κλάμα (ναι, δεν ήμουν ιδιαίτερα ψύχραιμη, το ξέρω) την πήρα αμέσως για την κλινική αφού το 1ο που σκέφτηκα είναι ότι κάτι έφαγε, παρόλο που τα μάτια μου δεν τα παίρνω από πάνω της, αλλά όταν το σκυλί έχει τη μουσούδα κάτω και μυρίζει, πόσο στα αλήθεια έλεγχο μπορείς να έχεις;
Την είδαν, είπαν "άτυπη επιληπτική κρίση", είπαν να"κάνουμε εξετάσεις". Τις οποίες και κάναμε φυσικά.
Όλα καλα, εκτός από τις τρανσαμινάσες. Με ανώτατο όριο το 75, εμείς ήμασταν 795...
Δύο τα ενδεχομένα, μου λένε:
1. Εφαγε κάτι τοξικο (αν και τα συμπτώματα θα έπρεπε να είναι μεγαλύτερης διάρκειας αν συνέβαινε κάτι τέτοιο)
2. Αναστόμωση πυλαιάς φλέβας το οποίο είναι αρκετά σπάνιο, αλλά στα σνάουτσερ συναντάται πιο συχνά σε σύγκριση με άλλες φυλές.
Προχωράμε σε υπέρηχο και άλλες εξετάσεις αίματος(αμμωνία και χολικά οξέα) προχθές. Ο υπέρηχος δεν έδειξε τίποτα - το οποίο και το περίμεναν από ό,τι κατάλαβα, η αμμωνία ήταν εντάξει, τα χολικά πολύ υψηλά.
"Μάλλον επιστρέφουμε στο πρόβλημα με το ήπαρ. Δϋο περιπτώσεις:
1. Αναστόμωση πυλαιάς φλέβας (εξωηπατική - το οποίο δεν χειρουργείται- ή ενδοηπατική, που είναι χειρουργήσιμη)
2. Δυσπλασία ήπαρ
Επόμενο βήμα αξονική ή/και βιοψία στο Αριστοτέλειο, μας είπαν για να είμαστε σίγουροι.
Η μικρή φυσικά όλη αυτή την εβδομάδα με το αίμα, τις εξετάσεις, το ψαχούλεμα έχει πάθει ψυχολογικό. Κάθε πρωί ξυπνάει με ουρλιαχτά, howlings και μέσα σε όλα μάζεψαν υγρό και οι πρωκτικοί σάκοι (θέλει συχνά άδειασμα η συγκεκριμένη) και από το "γλείψε-γλείψε" που το κάτσιασε, ερεθίστικε, άνοιξε ο ποπός της σαν τριαντάφυλλο και είμαστε και με κολάρο, κρέμες και πολλή υπομονή. Μέσα σε όλα μας έκανεκαι μία φορά κακά μέσα στο crate -πράγμα που επίσης δεν κάνει εκτός από μία φορά που συνέβη μετά από νάρκωση που της έκαναν, οπότε μάλλον σχετίζονται με την κατάσταση υγείας και το stress της; (υποθέτω...)
Εγώ ακόμα μέσα μου θέλω να σκέφτομαι ότι η πιθανότητα να έφαγε κάτι τοξικό είναι πιο ρεαλιστική και το μόνο που με παρηγορεί είναι ότι πέρα από εκείνη την κρίση, δεν έχει κανένα άλλο από τα συμπτώματα, ενώ και με βάση τον εκτροφέα (που είναι πολύ γνωστός στη συγκεκριμένη φυλή) θεωρεί ότι ειναι απίθανο να έχει κάτι από τα παραπάνω που είναι γονιδιακά αφού στις εξετάσεις που κάνει στα σκυλιά του πριν τα ζευγαρώσει θα είχε φανεί κάτι τέτοιο.
Τώρα τι να πω; Λέτε απλά να θέλω να παρηγορηθώ; Μπορεί...
Προς το παρόν το πάμα βήμα - βήμα...
Ζορίζεται όμως κι εκείνη και δεν ξέρω πως μπορώ να τη βοηθήσω. Είναι στρεσαρισμένη, ανήσυχη, ανάστατη. Φυσικά μέσα σε όλα παγώσαμε και για λίγο την εκπαίδευση που είχαμε ξεκινήσει αφού το ζωντανό δεν μπορεί να ανταποκριθεί με όλα αυτά που συμβαίνουν - και λογικό!
Πείτε μου κι εσείς αν γνωρίζετε... Αν υπάρχει κάποιος από εσάς που έχει εμπειρία από τα παραπάνω; Θα με βοηθούσε να έχω μία καλύτερη εικόνα.
Μέχρι τότε πάρτε και λίγη από τη Μούση μας <3 Την πονηρή της φάτσα!
Την προηγούμενη εβδομάδα η πεισματάρα σναουτσερίνα μου έγινε 6 μηνών κι εγώ σκεφτόμουν να ανεβάσω ανάρτηση με εορταστική διάθεση για τους 4 μήνες που την έχουμε κοντά μας.
Τα γεγονότα όμως μας πρόλαβαν και η τελευταία 1.5 εβδομάδα μόνο εύκολη δεν ήταν - ουτε για εκείνη, ούτε για εμάς.
Πριν δέκα ημέρες στην καθιερωμένη μας βόλτα η Μούση σταμάτησε κ ξάπλωσε φαρδιά πλατιά στο έδαφος. Δεν κουνιόταν. Δεν ήθελε. Δεν μπορούσε. Βρε καλό μου, βρε χρυσό μου... τίποτα!
Μόλις που είχε προλάβει να κατουρήσει και δύο βήματα μετά, ξάπλα.
Την επέστερεψα σπίτι αγκαλιά. Σε 1 λεπτό της έφυγαν κακά μέσα στο σπίτι (το οποίο δεν έχει ξανα γίνει ποτέ). Βαριανάσαινε, ανέπνεε γρήγορα, κύρτωσε την πλατούλα τηςκι έκανε έναν ήχο που δεν είχα ξανα ακούσει να κάνει. Αμέσως κατάλαβα ότι θέλει να κάνει εμετό, τον οποίο κι έκανε.
Ποσότητα. Μόνο ύγρα, μιας κι ήταν νηστική. Σε 5 λεπτά ξανα έκανε. Επεσε στο έδαφος, δεν ανταποκρινόταν.Εγώ μη γνωρίζοντας τι να κάνω κι αφού είχα πλαντάξει στο κλάμα (ναι, δεν ήμουν ιδιαίτερα ψύχραιμη, το ξέρω) την πήρα αμέσως για την κλινική αφού το 1ο που σκέφτηκα είναι ότι κάτι έφαγε, παρόλο που τα μάτια μου δεν τα παίρνω από πάνω της, αλλά όταν το σκυλί έχει τη μουσούδα κάτω και μυρίζει, πόσο στα αλήθεια έλεγχο μπορείς να έχεις;
Την είδαν, είπαν "άτυπη επιληπτική κρίση", είπαν να"κάνουμε εξετάσεις". Τις οποίες και κάναμε φυσικά.
Όλα καλα, εκτός από τις τρανσαμινάσες. Με ανώτατο όριο το 75, εμείς ήμασταν 795...
Δύο τα ενδεχομένα, μου λένε:
1. Εφαγε κάτι τοξικο (αν και τα συμπτώματα θα έπρεπε να είναι μεγαλύτερης διάρκειας αν συνέβαινε κάτι τέτοιο)
2. Αναστόμωση πυλαιάς φλέβας το οποίο είναι αρκετά σπάνιο, αλλά στα σνάουτσερ συναντάται πιο συχνά σε σύγκριση με άλλες φυλές.
Προχωράμε σε υπέρηχο και άλλες εξετάσεις αίματος(αμμωνία και χολικά οξέα) προχθές. Ο υπέρηχος δεν έδειξε τίποτα - το οποίο και το περίμεναν από ό,τι κατάλαβα, η αμμωνία ήταν εντάξει, τα χολικά πολύ υψηλά.
"Μάλλον επιστρέφουμε στο πρόβλημα με το ήπαρ. Δϋο περιπτώσεις:
1. Αναστόμωση πυλαιάς φλέβας (εξωηπατική - το οποίο δεν χειρουργείται- ή ενδοηπατική, που είναι χειρουργήσιμη)
2. Δυσπλασία ήπαρ
Επόμενο βήμα αξονική ή/και βιοψία στο Αριστοτέλειο, μας είπαν για να είμαστε σίγουροι.
Η μικρή φυσικά όλη αυτή την εβδομάδα με το αίμα, τις εξετάσεις, το ψαχούλεμα έχει πάθει ψυχολογικό. Κάθε πρωί ξυπνάει με ουρλιαχτά, howlings και μέσα σε όλα μάζεψαν υγρό και οι πρωκτικοί σάκοι (θέλει συχνά άδειασμα η συγκεκριμένη) και από το "γλείψε-γλείψε" που το κάτσιασε, ερεθίστικε, άνοιξε ο ποπός της σαν τριαντάφυλλο και είμαστε και με κολάρο, κρέμες και πολλή υπομονή. Μέσα σε όλα μας έκανεκαι μία φορά κακά μέσα στο crate -πράγμα που επίσης δεν κάνει εκτός από μία φορά που συνέβη μετά από νάρκωση που της έκαναν, οπότε μάλλον σχετίζονται με την κατάσταση υγείας και το stress της; (υποθέτω...)
Εγώ ακόμα μέσα μου θέλω να σκέφτομαι ότι η πιθανότητα να έφαγε κάτι τοξικό είναι πιο ρεαλιστική και το μόνο που με παρηγορεί είναι ότι πέρα από εκείνη την κρίση, δεν έχει κανένα άλλο από τα συμπτώματα, ενώ και με βάση τον εκτροφέα (που είναι πολύ γνωστός στη συγκεκριμένη φυλή) θεωρεί ότι ειναι απίθανο να έχει κάτι από τα παραπάνω που είναι γονιδιακά αφού στις εξετάσεις που κάνει στα σκυλιά του πριν τα ζευγαρώσει θα είχε φανεί κάτι τέτοιο.
Τώρα τι να πω; Λέτε απλά να θέλω να παρηγορηθώ; Μπορεί...
Προς το παρόν το πάμα βήμα - βήμα...
Ζορίζεται όμως κι εκείνη και δεν ξέρω πως μπορώ να τη βοηθήσω. Είναι στρεσαρισμένη, ανήσυχη, ανάστατη. Φυσικά μέσα σε όλα παγώσαμε και για λίγο την εκπαίδευση που είχαμε ξεκινήσει αφού το ζωντανό δεν μπορεί να ανταποκριθεί με όλα αυτά που συμβαίνουν - και λογικό!
Πείτε μου κι εσείς αν γνωρίζετε... Αν υπάρχει κάποιος από εσάς που έχει εμπειρία από τα παραπάνω; Θα με βοηθούσε να έχω μία καλύτερη εικόνα.
Μέχρι τότε πάρτε και λίγη από τη Μούση μας <3 Την πονηρή της φάτσα!
