Υπερτυπισμός-Εξαιρετικό άρθρο

[Allokot]

Το βρήκα σε αυτή τη δ/νση
ΕΔΩ

Περί Εκτροφής - ΙΙΙ.

Συντάχθηκε απο τον/την Hellenohibernian
Πέμπτη, 06 Νοέμβριος 2008 16:35

ΔΙΑ ΤΟΥ ΥΠΕΡΤΥΠΙΣΜΟΥ ΣΤΟΝ ΕΚΦΥΛΙΣΜΟ



Heiko v. Burgthann

O υπερτυπισμός έχει τον ίδιο προορισμό με τον υποτυπισμό (την απώλεια τύπου) - απλά, ακολουθεί την αντίθετη οδό...


Συζητωντας καποτε στην Ελλαδα με κριτη Μολοσσων απο την πατριδα της φυλης, μου προκαλεσε καταπληξη το ποσο αγνοουσε την ιστορια της φυλης και ποσο παρωχημενο θεωρουσε το εργονομικο ζωο σε σχεση με τον σημερινο φαινοτυπο...Οταν αναφερθηκα στο Μολοσσό-κυνηγο μεγαλου θηραματος με κατασκευη μεταξυ μάστιφ και γκρεϋχάουντ, μου απάντησε "μα αυτο ήταν τοσο παλια, η φυλη εχει εξελιχθει, σήμερα θελουμε σκύλους με εντονο τυπο στο κεφαλι και μεγαλα κοκκαλα"...εννοωντας βεβαια, υπερτυπικους! Στη συγκεκριμενη φαση εκτελουσα καθηκοντα οικοδεσποινας, οπότε άλλαξα θεση στο τραπεζι με καποια ευγενικη δικαιολογια...Τι νόημα άλλωστε θα ειχε να επιμεινω;


Ο λογος που αναφερεται η ιστορια καθε φυλης στο προτυπο ειναι για να κατανοούν οι κυνολογικα ενημεροι και να μαθαινουν οι νεωτεροι περι τινος τυπου σκυλου προκειται, οχι για να χασμουριομαστε ή για να αναφωνουμε "περασμενα μεγαλεια και θυμώντας τα να κλαις"! Ακομα και αν δεν απαιτειται σημερα ο Μολοσσος να κυνηγαει ελαφια και αγριοθηρους, θα πρεπει να ειναι κατασκευαστικα ικανος να το κανει. Πρεπει να ειναι ικανος να τρεξει, να υπερπηδησει εμποδια, να εκπαιδευτει, να χρησιμοποιησει την οραση του και την οσφρηση του, να ειναι εργονομικος και άξιος συνοδος και συντροφος και προστατης της οικογενειας. Πολλοι Μολοσσοι κανουν ερευνα, αλλοι ατζιλιτυ, αλλοι διασωση απο το νερο, υπακοη, κυνηγι (ναι, ακομα και αγριοχοιρου...) - η φυλη γενικα ειναι ικανη, πολυταλαντη, με θαυμασιο, συνεργασιμο χαρακτηρα και μεγαλη αθλητικοτητα. Το πρώτο προτυπο (αγγλικο, του 1885) έλεγε "σκυλος ικανος να παει παντου και να κανει οτιδηποτε". Το συγχρονο αγγλικο προτυπο εχει διατηρησει τη φραση. Η φυλη δεν εχει προβλημα προτυπου: και τα τρια (Γερμανικο, Αγγλικο, Αμερικανικο) ειναι σαφη, καλογραμενα και περιγραφουν τον ιδιο σκυλο. Βεβαια, η καταταξη του στην Ομαδα 2 της FCI ειναι αφ εαυτου προβληματικη (κατι που ισχυει και για αλλους κυνηγους μεγαλου θηραματος) γιατι τον περιλαμβανει στον τυπο του μάστιφ (ουτε ο αρχαιος μολοσσος ήταν μάστιφ ούτε ο σύγχρονος Γερμανικος Μολοσσος ειναι μάστιφ...) αλλα το προβλημα, παροτι οφειλεται εν μερει και σ' αυτη την πλαστη εντυπωση, δεν περιοριζεται εκει. Το δυστυχημα ειναι οτι αυτος ο υπεροχος σκυλος δεν υπηρετειται παντοτε απο το ιδιο αξιους και ικανους ανθρωπους.

 

[Allokot]

Το ιδιο δυσαρεστο συναισθημα εννοιωσα και οταν εκρινα τη φυλη στη Γερμανια. Αναφεροντας το θαυμασμό μου για σκυλο (βλ. φωτο αρ. 1) που ο Ομιλος της φυλης προβαλε δημοσια σαν ζωντανη εικονογραφηση του προτυπου (πραγματι, επροκειτο για ζωο μεγαλης αρμονιας και έξοχης τυπικοτητας χωρις ακροτητες), άκουσα το ιδιο ποιηματακι..."Ω μα αυτος ειναι παλιας μοδας πια, τωρα θελουμε πολυ πιο εντονο στοπ και ισχυ στο κεφαλι και ογκο σκελετου"...Και μετα ο συνομιλητης μου επλεξε το εγκωμιο παγκοσμιας φημης μεγα-εκτροφειου (οχι γερμανικου) που κερδιζει παντου...με θολωτα κρανια, ζάρες στο κεφαλι, μικροφθαλμία, κρεμαστα χειλη και αξιοθρηνητα βλεφαρα, σκυλους τοσο κακοχυμενους και υπερβαρους που όχι μονο να πηδηξουν φραχτη στο χωραφι καταδιωκοντας ελαφι δεν μπορουν, ή να κανουν μια διαδρομη ατζίλιτυ, αλλα δυσκολευονται ακομα και να αναπνευσουν, να καθησουν ή να σηκωθουν...σαν πολλα σύγχρονα, υπερτυπικά μάστιφ. Τους κριτες στις ειδικες εκθεσεις βεβαια οχι μονο ειθισται να μην τους απασχολουν αυτα αλλα δεν τα βλεπουν καν, γιατι κρινουν τους σκυλους σαν στατικα αγαλματα, σαν να ηταν ο Μολοσσος σκύλος της αλυσιδας...και ποτέ δεν εξεταζουν την κινηση απο εμπρος (κατα μετωπο) και απο πισω...ειναι ν' απορει κανεις πως προεκυψαν οι ταρσοι αγελαδας;


Οι δυσαρεστες εντυπωσεις επαναληφθηκαν σε ολες τις χωρες οπου εκρινα τη φυλη μεχρι τωρα, ακομα και στη Φιλανδια, όπου τρανος Σουηδος εκτροφεας και κριτης εκστασιαζοταν περιγραφοντας το ποσο υπερογκο κοκκαλο επιδιωκει στην εκτροφη του...και στην Ιταλια (τα ιδια και εκει, με "κερασακι" την διαπιστωση οτι εκτροφεας σκυλου Καλυτερου Εκθεσης σε μεγαλη ευρωπαϊκη διοργανωση και μελος ΔΣ Ομιλου φυλης αγνοει τι σημαινει προγναθισμος) και στην Αγγλια (όπου η φυλη θεωρειται απο την πλειοψηφια ως couch potato, προδιδοντας προφανως την τεμπελια των ιδιοκτητων της, ή κατι σαν μακρυ βοοειδες προς παχυνση που κινδυνευει να τραυματιστει αν πηδηξει ενα χαντακι - παροτι υπαρχουν σκυλοι που κανουν ατζιλιτυ), αλλα και στην Ελλαδα, οταν άλλη αυθεντία εδωσε το Καλυτερος Φυλης οχι στην Κάλι αλλα σε αρσενικο επειδη..."ο αρσενικος είχε μεγαλυτερο κεφαλι"! ...Οποία οξυδερκής διαπιστωση! (Θα προτιμουσα να μου πει οτι η Κάλι είχε ταρσούς μηκους 19 εκατοστων, φερειπείν, και οτι αυτο το θεωρούσε λαθος κατασκευαστικο - δεν ίσχυε μεν, αλλα θα ήταν λιγοτερο αστειο προσχημα...εδω κολλαει η αγγλικη παροιμια "to add insult to injury" -η δικη μας αντιστοιχη είναι "και κε...άς και δαρμένος!", γιατι οταν δεν παρουσιαζεις σκυλο υπερτυπικο, νομιζουν οτι εισαι ασχετος με σκυλακι "πετ"...)*


Αυτους τους "κυνηγους κεφαλων" της κυνοφιλιας τους αντιμαχομαι απο παλια...Απο τη στιγμη που ερωτευεσαι τη φυλη, πεφτεις στα νυχια τους...Οι σκυλοι που αγαπω, πολλοι απο τους οποιους εχουν κακως χαρακτηριστει ως head-breeds (φυλες όπου το κεφαλι έχει μεγαλυτερη σημασια απο τα υπολοιπα) υποφερουν τα πανδεινα απο τη νοοτροπια τους...απο την απαραδεκτη περιφρονηση, παραμορφωση & παραχαραξη των προτυπων, την εγκληματικη ολιγωρια απεναντι στο καθηκον του θεματοφυλακα, την ουσιαστικη αδιαφορια για υγεια, αρτιοτητα και γνησιο φυλετικο τυπο (που δεν υπηρετειται απο εξετασεις υγειας για το θεαθηναι, οταν το προβλημα προερχεται απο την ιδια την κατευθυνση προς τον υπερτυπισμο που πεισματικα επιβαλλουν), την προδοσια του λειτουργηματος εντελει...Τη δουλικη φιλαυτια που προτιμα να σερνεται στα τεσσερα πισω απο εποχιακους συρμους και επιταγες της αγορας (λες και ο σκυλος ειναι καποιο αψυχο προιον που το μαρκετινγκ υπαγορευει το περιτυλιγμα του...), προκειμενου να διατηρησει την οποια δημοτικοτητα εχουν κατακτησει οι δημοσιες σχεσεις και η ανταλλαγη χαριεντισμων, ξεχνωντας στο δρομο οχι μονο συνειδησεις αλλα και οποιες γνωσεις υπηρχαν καποτε...Το θλιβεροτερο βεβαια ειναι οτι καποιοι απο αυτους θεωρουνται αυθεντιες και πολλοι ακουν τις διδαχες τους... Αντιθετα, εκτροφεις που επιμενουν να υπηρετουν τη φυλη τους με εντιμοτητα και την τολμη να πηγαινουν αντιθετα στο ρευμα, παραγοντας δειγματα που εκφραζουν μετρο και αρμονια, συχνα-πυκνα τιμωρουνται στο στιβο με κατωτερους χαρακτηρισμους. Σπρωχνονται στο περιθωριο. Δεν μπαινουν καν στον κοπο να γινουν κριτες - γιατι να αντιμετωπιζουν συνεχεια πολεμο και λοιδoρίες;...Ενω άλλοι, που δεν ντρεπονται να επιδεικνυουν σκυλους μισοτυφλους, αναπηρους, παχυδερμους, παραμορφωμενους, με σχεδον ανυπαρκτα ρυγχη και ρουθουνια που δεν τους επιτρεπουν να αναπνευσουν, με ζαρες, ρυτιδες και προγουλια που θα τους εδιναν εκφραση τραγικη αν δεν ηταν γελοια, ζωα που δεν μπορουν να ζευγαρωσουν και να γεννησουν, καρικατουρες και γελοιογραφιες του προτυπου, δρεπουν ανωτατες κυνολογικες δαφνες...Και γινονται με τη σειρα τους αυθεντιες που αναπαραγουν το ειδος τους στους θρονους των κυνολογικων κογκλαβιων...Και οι θαυμαστες χειροκροτουν...


Ειναι κριμα κι΄αδικο καποιες φυλες που επιβιωσαν αμετρητους αιωνες υπο δυσμενεις συνθηκες να θυσιαζονται σημερα στο βωμο της επιτυχιας, της καθιερωσης και της δημοτικοτητας (με λιγα λογια, της "πολιτικης" στο χωρο των εκθεσεων σκυλων) απο κριτες και εκτροφεις που δεν τους ενδιαφερει αν οι σκυλοι εχουν εντροπιον, cherry-eye, μικροφθαλμια, δυσπλασια, κυνοδοντες ή ελαττωματικο χαρακτηρα, προκειμενου οι ιδιοι να ειναι δημοφιλεις και (οι πρωτοι) να κανουν τουρισμο καθε σαββατοκυριακο και σ' αλλη χωρα...Ειναι αποκαρδιωτικο να συζητας με ανθρωπους που το καθηκον τους απαιτει να εχουν σπονδυλικη στηλη αλλα λειτουργουν σαν μωροφιλοδοξοι εντολεις και οργανα διαφθορας, μοιραζοντας νικες και διακρισεις φτηνα, με το νομισμα της μικροψυχιας ή της απροκαλυπτης ιδιοτελειας...Ειναι εν τελει γελοιο να δινεις εξετασεις ως υποψηφιος κριτης σε "σπεσιαλίστες" (και απο το Βέλγιο και απο την Ολλανδία και απο το Ισραηλ και απο την Ιταλια και απο την Ισπανια και απο την Πορτογαλια και αλλαχου...) που "διδασκουν" άλλ' αντ' άλλων και σου περιγραφουν το κρανιο του μπουλμαστιφ σα να ήταν ντογκ του μπορντω και το μολοσσο σα να ηταν μαστινο...

 

[Allokot]

Ειναι σχημα οξυμωρο οι εξετασεις δυσπλασιας κ.ο.κ. σε φυλες που οδηγουνται στον εκφυλισμο απο τον υπερτυπισμο, γιατι αν δεν υπεφεραν απο ακριβως αυτό, το σοβαροτερο όλων σύνδρομο (του γιγαντισμου / υπερτυπισμου) δεν θα υπεφεραν ουτε απο δυσπλασια, ουτε απο εντροπιον, ούτε απο παραμορφωτικες αλλοιωσεις του σκελετου, ουτε απο καρδιακες παθησεις, ουτε απο καρκινους ουτε απο τοσα αλλα...γιατι η υγεια εξαρταται άμεσα απο τον τυπο! Οι Μολοσσοι εφταναν τα 18 χρονια ζωης πριν αναλαβουν την καθοδηγηση τους οι αυτοθαυμαζομενες και αυταναπαραγομενες παρεουλες των δηθεν σοφων που θεωρουν καποια προτυπα ξεπερασμενα (και οταν αλλαζουν, αντι ν' αλλαξουν προς το καλυτερο αλλαζουν συνηθως προς το χειροτερο, ή υιοθετουν καποιο τεχνικο συμβιβασμο που οχι μονο δεν επιτυγχανει καποια βελτιωση, αλλα δημιουγει επιπλεον συγχυση & επιπροσθετα προβληματα) και πριν πεσουν θυματα της λατρειας του υπερμεγεθους...Ηταν και θα εξακολουθουσαν να ειναι απο τις υγιεστερες φυλες - γιατι τα συγχρονα προβληματα τους ειναι στην συντριπτικη τους πλειοψηφια συμφυτα με την κακη (εμπορικη και αγοραια = υπαγορευομενη απο τις απαιτησεις της αγορας) εκτροφη και τον υπερτυπισμο - γιγαντισμο...Ενώ, για παραδειγμα, στην άλλη πλευρα του Ατλαντικου υπαρχουν Μπλαντχάουντ (π.χ.) που εξακολουθουν να ιχνηλατουν και έχουν έξοχα τυπικα κεφαλια χωρις να έχουν φτασει τα βλεφαρά τους στο γόνατο, αποδεικνύοντας ότι είναι εφικτο να συνδυάζεται ο έξοχος φυλετικός τύπος με υγιή κατασκευή και ικανοτητα προς εργασια...


"Ξεπερασμενη" η διαχρονικη ομορφια του Αm. Ch. Duke of Roxdane (1938 ! -βλ. φωτο 2), που μας ατενιζει απο την δεκαετια του 30 σαν ζωντανο αγαλμα; Ξεπερασμενο το μαστινο της χρυσης εποχης (του Querci) που ειχε ματια, πόδια, αθλητικοτητα, μακροζωια; Η μωρια ξεπερνα τα ορια της υποκρισιας, οταν η ιδια η επι δεκαετιες καθοδηγητρια εκτροφης του Ομιλου Μποξερ στη Γερμανια δεν εισακουγεται, παρ' οτι κατακεραυνωνει εδω και χρονια τον υπερτυπισμο που προκαλει αναπνευστικες ανεπαρκειες και μυρια αλλα προβληματα στον εξοχο αυτο σκυλο, γιατι η μοδα επιμενει το κεφαλι του να μοιαζει με μπαλα ποδοσφαιρου με υποψια ρυγχους και ανυπαρκτο ανοιγμα στα ρουθουνια, το υψος του να τραβα την ανηφορα και να ειναι προσθοβαρες με υπεργωνιωμενα πισω σκελη και ταρσούς που ξεφευγουν προς καθε κατευθυνση...Οι κυνηγοί που διαμαρτύρονται για τα προγναθικά ("τσαρουχάτα") πόιντερ με τους νευρωτικους χαρακτηρες αντιμετωπιζονται σαν αξιοπερίεργα απολιθωματα του παρελθοντος. Το ιταλικο & ισπανικο (και οχι μονο) εξαγωγικο εμποριο σκυλων καλα κρατει και καθε τοσο εφευρισκουν νεες φυλες για ν αντικαταστησουν αυτες που κατεστρεψαν..."Α, δεν αγοραζει πια ο πελατης μαστίνο - δωστου κανε κορσο", κ.ο.κ...Το ιδιο σκυλεμποριο επεβαλε και το ντομπερμαν να αποκτησει περιγραμμα ροτβάιλερ και θολωτο κρανιο με έντονο στοπ και υψος μολοσσου και κοκκαλα μπουλμάστιφ, φροντιζοντας να αλλαξει και η γωνιωση της λεκανης του ωστε η φυλη ν' απομακρυνθει οσο το δυνατο περισσοτερο απο το πινσερ και να προσεγγισει κι αλλο το μάστιφ, να μετατραπει σε σκυλο έλξης και το παλαι ποτε πολυταλαντο & αθλητικο ζωο να γινει βαρια ταναλια για το μανικι... καπως δεν πρεπει να ζησει και η συμπαθης ταξη των εκπαιδευτων και ερεθιστων;...


Με ψευδεπιγραφες δικαιολογιες και πομπωδη επιχειρηματα που δεν εχουν κανενα ερεισμα στην κυνολογικη ιστορια, τα κυνοτεχνικα δεδομενα και την γενετικη επιστημη, οι καθαροαιμες φυλες σκυλων καταρρακωνονται απο τους ιδιους τους προστατες τους...Επομενως δεν μου προκαλει πλεον εκπληξη οταν βλεπω θρασυτατους ( ή αδαεις, αφελεις και παραπληροφορημενους; ) εκθετες να μπαινουν στο στιβο με τσόου-τσόου εγχειρισμενα στις πρωτες εβδομαδες της ζωης τους προκειμενου ν' ανοιξουν τα ματια τους και σαρ πέι αόματα...Και εκτροφεις που εκτρεφουν και κριτες που εκθειαζουν τετοιες καταστασεις...Μου προκαλει μονο θλιψη - οχι τοσο για τους ανθρωπους που αφελως ή οχι ακολουθουν και εκθειαζουν, αλλα για τους ιδιους τους σκυλους, που αγαπαμε ολοι τοσο πολυ...τοσο ασφυκτικα πολλες φορες, που τους μετατρεπουμε σε εξαρτηματα της ματαιοδοξιας μας και θυματα της βλακειας μας, οδηγωντας τους σίγουρα δια του υπερτυπισμου στον εκφυλισμό - και απο κει, πού; πιθανοτατα, στην εξαλειψη...ετσι κι' αλλιως εκει εστελνε η φυση τα αποτυχημενα ειδη, και σημερα που την υποκαθιστουμε, τα στελνουμε (αποτυχημενα αλλα και επιτυχημενα) εμεις ...


Mαρία Γκινάλα (εκτροφεας, κριτης)


*οι αναγνώστες ελληνικών κυνολογικων εντυπων της εποχης γνωριζουν πού αναφερομαι...οι άλλοι, ζητω συγνώμη, ειναι μια αρκετα μεγάλη και αρκετα αστεία ιστορία, την οποια θα διαβάσουν ελπιζω καποια μερα...στα απομνημονεύματά μου!

 

[Sara]

To BBC είχε κάνει ντοκυμαντέρ για τον υπερτυπισμό και τα συσχετιζόμενα προβλήματα υγείας των Cavalier King Charles Spaniel που ήτανε τρομακτικό. Το είδα τελικά μόνη μου και με ακουστικά διότι το σκυλάκι μου άκουσε σε μια φάση τα ουρλιαχτά των σκύλων με τα νευρολογικά προβλήματα και έπαθε ψυχικό τραύμα!

 

[admin]

Η διαχείριση του dogforum.gr δεν μπορεί και δεν οφείλει να γνωρίζει τους κανόνες άλλων σελίδων ή τις απαιτήσεις οποιουδήποτε.

Το άρθρο δεν δημοσιεύθηκε από την διαχείριση του dogforum.gr αλλά από μέλος του που φέρει την αποκλειστική ευθύνη των γραφώμενων του.

Όποιες ενέργειες χρειαζόταν ή χρειάζετε να κάνει το μέλος για να μην παρανομεί είναι στην αποκλειστική του ευθύνη.

Το φόρουμ δεν φέρει καμία ευθύνη για τα γραφώμενα των μελών του!