Από πρωινή εφημερίδα....
Φάρμακο κατά του καρκίνου για «Οσκαρ»
Πρωτοποριακή μέθοδος που δρα σαν «δούρειος ίππος» θεράπευσε σκύλο- Ελπίδες για εφαρμογή της τεχνικής και σε ανθρώπους
Παρασκευή 27 Μαρτίου 2009
ΣΟΛΤ ΛΕΪΚ O Οσκαρ αποτελεί πλεον διασημότητα που αναφέρεται σε έγκριτα επιστημονικά συνέδρια και η φωτογραφία του έχει κάνει τις τελευταίες ημέρες τον γύρο του κόσμου. Οχι, δεν πρόκειται για κάποιον επιστήμονα, αλλά για έναν ασθενή ο οποίος απαλλάχθηκε από τον επιθετικό καρκίνο του χάρη σε ένα νέο, πειραματικό φάρμακο. Ο συγκεκριμένος ασθενής έχει μια ιδιαιτερότητα: είναι τετράποδος! Για την ακρίβεια, ο Οσκαρ είναι ένα δεκάχρονο μπισόν φριζέ που ασθένησε με αδενοκαρκίνωμα του εντέρου, με αποτέλεσμα οι γιατροί να μην του δίνουν περισσότερους από τρεις μήνες ζωής. Ωστόσο μετά τη χορήγηση της νέας θεραπείας, η οποία ονομάζεται nitrosylcobalamin (ΝΟ-Cbl) και αποτελεί συνδυασμό βιταμίνης Β12 και μονοξειδίου του αζώτου, το ζώο απαλλάχθηκε από τον καρκίνο του και κατάφερε να επιστρέψει στην κανονική... σκυλίσια ζωή του. Δεδομένης της γενετικής συγγένειας του ανθρώπου με τους σκύλους, η περίπτωση του Οσκαρ δε γεννά μόνο ελπίδα για τους υπόλοιπους τετράποδους φίλους του, αλλά και για αντιμετώπιση καρκίνων που πλήττουν τον άνθρωπο.
Η περίπτωση του Οσκαρ παρουσιάστηκε στην αρχή της εβδομάδας κατά τη διάρκεια συνεδρίου της Αμερικανικής Εταιρείας Χημικών στο Σολτ Λέικ από τον Τζόζεφ Μπάουερ, ο οποίος και ασχολήθηκε μαζί της στο Κέντρο Αιματολογίας και Μοριακής Ογκολογικής Θεραπείας στην Κλινική Κλίβελαντ στο Οχάιο όπου εργαζόταν τότε (ο Μπάουερ είναι πλέον διευθυντής επιστημονικής έρευνας στο Ερευνητικό Ιδρυμα Μπάουερ στη Φλόριδα).
Οι ιδιοκτήτες του Οσκαρ από το Μίλφορντ της Μασαχουσέτης ήλθαν σε επαφή με τον Μπάουερ ενώ βρίσκονταν σε απόγνωση για την τύχη του σκύλου τους: η διάγνωση που του είχε γίνει δεν άφηνε περιθώρια αισιοδοξίας και σκέφτονταν σοβαρά να κάνουν ευθανασία στο ζώο. Τότε ο ερευνητής τούς πρότεινε να δοκιμάσουν την πειραματική θεραπεία του ΝΟ-Cbl. Την έστειλε στον κτηνίατρο του Οσκαρ και ξεκίνησε η χορήγησή της.
Oπως αποδείχθηκε, εκείνο το τηλεφώνημα ήταν και η σωτηρία για το δεκάχρονο άρρωστο μπισόν. Το ΝΟCbl που δρα σαν «δούρειος ίππος» οδήγησε στην... άλωση του καρκίνου. Το συγκεκριμένο φάρμακο έχει την ικανότητα να διεισδύει, περνώντας απαρατήρητο, στα καρκινικά κύτταρα και να απελευθερώνει, όταν πια βρίσκεται εντός τους, το «όπλο» που κρύβει μέσα του και είναι ικανό να τα εξολοθρεύσει.
Να πώς ακριβώς το ΝΟ-Cbl έθεσε εκτός μάχης τον καρκίνο τού Οσκαρ: η βιταμίνη Β12 που περιέχει το φάρμακο εισάγεται στο καρκινικό κύτταρο μέσω υποδοχέων που αυτό φέρει σε μεγάλο αριθμό στην επιφάνειά του (η συγκεκριμένη βιταμίνη είναι ζωτικής σημασίας για τον κυτταρικό πολλαπλασιασμό). Μόλις η βιταμίνη εισέλθει στο κύτταρο απελευθερώνει το μονοξείδιο του αζώτου που είναι τοξικό και το οποίο καταστρέφει το καρκινικό κύτταρο εκ των έσω. Μέσα σε δύο εβδομάδες από την αρχή της χορήγησης αυτής της θεραπείας ο Οσκαρ, ο οποίος ήταν σε άσχημη κατάσταση λόγω του αδενοκαρκινώματος από το οποίο έπασχε, στάθηκε ξανά στα πόδια του. Πέντε χρόνια νωρίτερα η διάγνωση για τον συγκεκριμένο καρκίνο ισοδυναμούσε με θανατική καταδίκη. Σήμερα, μία πενταετία αργότερα, το συμπαθές τετράποδο συνεχίζει να ζει χωρίς καρκίνο χάρη στο ΝΟ-Cbl.
Ηιστορία του Οσκαρ με την ευτυχή κατάληξη ήταν μόνο η αρχή. Ο Μπάουερ και η ομάδα του εφήρμοσαν με επιτυχία τη θεραπεία σε άλλα δύο σκυλιά με άλλες μορφές καρκίνου χωρίς να εμφανιστούν παρενέργειες. Απεικονιστικές εξετάσεις- τόσο υπέρηχοι όσο και μαγνητικές τομογραφίες- που διεξήχθησαν στα ζώα έδειξαν σημαντική μείωση στο μέγεθος των όγκων τους. Εννεάμηνη θεραπεία με το ΝΟ-Cbl συρρίκνωσε όγκο στη σπονδυλική στήλη ενός εξάχρονου γκόλντερ ριτρίβερ με το όνομα Μπάντι κατά 40%. Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι ο Μπάντι, ο οποίος κάποτε παρουσίαζε σοβαρές νευρικές βλάβες στο δεξί πίσω πόδι του, μπορεί τώρα να διανύει περισσότερα από τρία χιλιόμετρα χωρίς διάλειμμα. Παράλληλα, ένα 13χρονο θηλυκό σνάουτσερ-γίγας, το οποίο έπασχε από ανεγχείρητης μορφής καρκίνο του θυρεοειδούς, παρουσίασε σημαντική μείωση των όγκων του μετά τη χορήγηση του ΝΟ-Cbl. Συγκεκριμένα, έπειτα από 10 εβδομάδες θεραπείας εμφανίστηκε συρρίκνωση των όγκων της τάξεως του 77%. Η ερευνητική ομάδα εφαρμόζει αυτή τη στιγμή τη θεραπεία σε έναν τέταρτο σκύλο με όγκο στη σπονδυλική στήλη, ένα γκόλντερ ριτρίβερ με το όνομα Χάλεϊ.
Στόχος των ερευνητών είναι να χορηγήσουν με επιτυχία τη θεραπεία σε 10 σκύλους προτού κάνουν αίτηση στην αρμόδια Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ (Food and Drug Αdministration, FDΑ) για έναρξη κλινικών δοκιμών του ΝΟ-Cbl στον άνθρωπο. Ο Μπάουερ δηλώνει αισιόδοξος καθώς, όπως λέει, δεδομένης της γενετικής «συγγένειας» σκύλου και ανθρώπου, είναι πιθανό οι υπεύθυνοι της FDΑ να δώσουν το «πράσινο φως» για τις κλινικές δοκιμές που δίνουν ελπίδα σε πολλούς ασθενείς με καρκίνο.
Ο ίδιος ο ερευνητής, που είναι και ιδιοκτήτης σκύλου, αναφέρει ότι αυτή η μελέτη «είναι ένα από τα πράγματα που έχω κάνει και μου έχουν δώσει τη μεγαλύτερη ικανοποίηση στη ζωή μου». Ιδια είναι προφανώς η ικανοποίηση των ιδιοκτητών των τριών σκυλιών που έχουν σωθεί έως σήμερα, αλλά και εκείνων που θέλουν να σώσουν το αγαπημένο κατοικίδιό τους το οποίο πάσχει από καρκίνο και δεν έχει καμία προοπτική, σύμφωνα με τους ειδικούς, εκτός από την ευθανασία. Παράλληλα η νέα μελέτη ανοίγει ένα παράθυρο στην ελπίδα και για πλήθος ασθενείς με καρκίνο που περιμένουν μια νέα θεραπεία.
Ο καλύτερος φίλος... και στην έρευνα
Σύμφωνα με τους ειδικούς, κατοικίδια τα οποία εμφανίζουν καρκίνο προσφέρουν στους ερευνητές πολύ καλά μοντέλα για μελέτη αντικαρκινικών θεραπειών που θα μπορούσαν να είναι αποτελεσματικές στον άνθρωπο. Σε δελτίο Τύπου που εξέδωσε ο Μπάουερ αναφέρει ότι «κατοικίδια όπως οι σκύλοι εκτίθενται στους ίδιους περιβαλλοντικούς παράγοντες με τους ιδιοκτήτες τους. Αναπνέουν τον ίδιο μολυσμένο αέρα και πίνουν το ίδιο νερό με τον καθένα μας. Αν βρούμε έναν παράγοντα που θεραπεύει τον καρκίνο ενός σκύλου με επιτυχία, υπάρχουν μεγαλύτερες πιθανότητες στον ίδιο παράγοντα να εμφανίσει απόκριση και ο άνθρωπος σε σύγκριση με τα φάρμακα που δοκιμάζονται σε ποντίκια». Πράγματι, τα ποντίκια που χρησιμοποιούνται για την έρευνα του καρκίνου τροποποιούνται γενετικώς ώστε να εμφανίσουν όγκους. Στους σκύλους, όμως, όπως και στους ανθρώπους, εμφανίζονται... αυθορμήτως. Γι΄ αυτόν τον λόγο άλλωστε πολλές πειραματικές χημειοθεραπείες δίνουν ποσοστά επιτυχίας της τάξεως του 80% ή και παραπάνω στα ποντίκια, αλλά το αντίστοιχο ποσοστό όταν η θεραπεία περάσει στον άνθρωπο δεν είναι πάνω από 10%-15%. Ετσι, μια πετυχημένη θεραπεία για τον καρκίνο σε έναν σκύλο δημιουργεί μεγαλύτερη αισιοδοξία και για τον άνθρωπο.
Φάρμακο κατά του καρκίνου για «Οσκαρ»
Πρωτοποριακή μέθοδος που δρα σαν «δούρειος ίππος» θεράπευσε σκύλο- Ελπίδες για εφαρμογή της τεχνικής και σε ανθρώπους
Παρασκευή 27 Μαρτίου 2009
ΣΟΛΤ ΛΕΪΚ O Οσκαρ αποτελεί πλεον διασημότητα που αναφέρεται σε έγκριτα επιστημονικά συνέδρια και η φωτογραφία του έχει κάνει τις τελευταίες ημέρες τον γύρο του κόσμου. Οχι, δεν πρόκειται για κάποιον επιστήμονα, αλλά για έναν ασθενή ο οποίος απαλλάχθηκε από τον επιθετικό καρκίνο του χάρη σε ένα νέο, πειραματικό φάρμακο. Ο συγκεκριμένος ασθενής έχει μια ιδιαιτερότητα: είναι τετράποδος! Για την ακρίβεια, ο Οσκαρ είναι ένα δεκάχρονο μπισόν φριζέ που ασθένησε με αδενοκαρκίνωμα του εντέρου, με αποτέλεσμα οι γιατροί να μην του δίνουν περισσότερους από τρεις μήνες ζωής. Ωστόσο μετά τη χορήγηση της νέας θεραπείας, η οποία ονομάζεται nitrosylcobalamin (ΝΟ-Cbl) και αποτελεί συνδυασμό βιταμίνης Β12 και μονοξειδίου του αζώτου, το ζώο απαλλάχθηκε από τον καρκίνο του και κατάφερε να επιστρέψει στην κανονική... σκυλίσια ζωή του. Δεδομένης της γενετικής συγγένειας του ανθρώπου με τους σκύλους, η περίπτωση του Οσκαρ δε γεννά μόνο ελπίδα για τους υπόλοιπους τετράποδους φίλους του, αλλά και για αντιμετώπιση καρκίνων που πλήττουν τον άνθρωπο.
Η περίπτωση του Οσκαρ παρουσιάστηκε στην αρχή της εβδομάδας κατά τη διάρκεια συνεδρίου της Αμερικανικής Εταιρείας Χημικών στο Σολτ Λέικ από τον Τζόζεφ Μπάουερ, ο οποίος και ασχολήθηκε μαζί της στο Κέντρο Αιματολογίας και Μοριακής Ογκολογικής Θεραπείας στην Κλινική Κλίβελαντ στο Οχάιο όπου εργαζόταν τότε (ο Μπάουερ είναι πλέον διευθυντής επιστημονικής έρευνας στο Ερευνητικό Ιδρυμα Μπάουερ στη Φλόριδα).
Οι ιδιοκτήτες του Οσκαρ από το Μίλφορντ της Μασαχουσέτης ήλθαν σε επαφή με τον Μπάουερ ενώ βρίσκονταν σε απόγνωση για την τύχη του σκύλου τους: η διάγνωση που του είχε γίνει δεν άφηνε περιθώρια αισιοδοξίας και σκέφτονταν σοβαρά να κάνουν ευθανασία στο ζώο. Τότε ο ερευνητής τούς πρότεινε να δοκιμάσουν την πειραματική θεραπεία του ΝΟ-Cbl. Την έστειλε στον κτηνίατρο του Οσκαρ και ξεκίνησε η χορήγησή της.
Oπως αποδείχθηκε, εκείνο το τηλεφώνημα ήταν και η σωτηρία για το δεκάχρονο άρρωστο μπισόν. Το ΝΟCbl που δρα σαν «δούρειος ίππος» οδήγησε στην... άλωση του καρκίνου. Το συγκεκριμένο φάρμακο έχει την ικανότητα να διεισδύει, περνώντας απαρατήρητο, στα καρκινικά κύτταρα και να απελευθερώνει, όταν πια βρίσκεται εντός τους, το «όπλο» που κρύβει μέσα του και είναι ικανό να τα εξολοθρεύσει.
Να πώς ακριβώς το ΝΟ-Cbl έθεσε εκτός μάχης τον καρκίνο τού Οσκαρ: η βιταμίνη Β12 που περιέχει το φάρμακο εισάγεται στο καρκινικό κύτταρο μέσω υποδοχέων που αυτό φέρει σε μεγάλο αριθμό στην επιφάνειά του (η συγκεκριμένη βιταμίνη είναι ζωτικής σημασίας για τον κυτταρικό πολλαπλασιασμό). Μόλις η βιταμίνη εισέλθει στο κύτταρο απελευθερώνει το μονοξείδιο του αζώτου που είναι τοξικό και το οποίο καταστρέφει το καρκινικό κύτταρο εκ των έσω. Μέσα σε δύο εβδομάδες από την αρχή της χορήγησης αυτής της θεραπείας ο Οσκαρ, ο οποίος ήταν σε άσχημη κατάσταση λόγω του αδενοκαρκινώματος από το οποίο έπασχε, στάθηκε ξανά στα πόδια του. Πέντε χρόνια νωρίτερα η διάγνωση για τον συγκεκριμένο καρκίνο ισοδυναμούσε με θανατική καταδίκη. Σήμερα, μία πενταετία αργότερα, το συμπαθές τετράποδο συνεχίζει να ζει χωρίς καρκίνο χάρη στο ΝΟ-Cbl.
Ηιστορία του Οσκαρ με την ευτυχή κατάληξη ήταν μόνο η αρχή. Ο Μπάουερ και η ομάδα του εφήρμοσαν με επιτυχία τη θεραπεία σε άλλα δύο σκυλιά με άλλες μορφές καρκίνου χωρίς να εμφανιστούν παρενέργειες. Απεικονιστικές εξετάσεις- τόσο υπέρηχοι όσο και μαγνητικές τομογραφίες- που διεξήχθησαν στα ζώα έδειξαν σημαντική μείωση στο μέγεθος των όγκων τους. Εννεάμηνη θεραπεία με το ΝΟ-Cbl συρρίκνωσε όγκο στη σπονδυλική στήλη ενός εξάχρονου γκόλντερ ριτρίβερ με το όνομα Μπάντι κατά 40%. Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι ο Μπάντι, ο οποίος κάποτε παρουσίαζε σοβαρές νευρικές βλάβες στο δεξί πίσω πόδι του, μπορεί τώρα να διανύει περισσότερα από τρία χιλιόμετρα χωρίς διάλειμμα. Παράλληλα, ένα 13χρονο θηλυκό σνάουτσερ-γίγας, το οποίο έπασχε από ανεγχείρητης μορφής καρκίνο του θυρεοειδούς, παρουσίασε σημαντική μείωση των όγκων του μετά τη χορήγηση του ΝΟ-Cbl. Συγκεκριμένα, έπειτα από 10 εβδομάδες θεραπείας εμφανίστηκε συρρίκνωση των όγκων της τάξεως του 77%. Η ερευνητική ομάδα εφαρμόζει αυτή τη στιγμή τη θεραπεία σε έναν τέταρτο σκύλο με όγκο στη σπονδυλική στήλη, ένα γκόλντερ ριτρίβερ με το όνομα Χάλεϊ.
Στόχος των ερευνητών είναι να χορηγήσουν με επιτυχία τη θεραπεία σε 10 σκύλους προτού κάνουν αίτηση στην αρμόδια Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ (Food and Drug Αdministration, FDΑ) για έναρξη κλινικών δοκιμών του ΝΟ-Cbl στον άνθρωπο. Ο Μπάουερ δηλώνει αισιόδοξος καθώς, όπως λέει, δεδομένης της γενετικής «συγγένειας» σκύλου και ανθρώπου, είναι πιθανό οι υπεύθυνοι της FDΑ να δώσουν το «πράσινο φως» για τις κλινικές δοκιμές που δίνουν ελπίδα σε πολλούς ασθενείς με καρκίνο.
Ο ίδιος ο ερευνητής, που είναι και ιδιοκτήτης σκύλου, αναφέρει ότι αυτή η μελέτη «είναι ένα από τα πράγματα που έχω κάνει και μου έχουν δώσει τη μεγαλύτερη ικανοποίηση στη ζωή μου». Ιδια είναι προφανώς η ικανοποίηση των ιδιοκτητών των τριών σκυλιών που έχουν σωθεί έως σήμερα, αλλά και εκείνων που θέλουν να σώσουν το αγαπημένο κατοικίδιό τους το οποίο πάσχει από καρκίνο και δεν έχει καμία προοπτική, σύμφωνα με τους ειδικούς, εκτός από την ευθανασία. Παράλληλα η νέα μελέτη ανοίγει ένα παράθυρο στην ελπίδα και για πλήθος ασθενείς με καρκίνο που περιμένουν μια νέα θεραπεία.
Ο καλύτερος φίλος... και στην έρευνα
Σύμφωνα με τους ειδικούς, κατοικίδια τα οποία εμφανίζουν καρκίνο προσφέρουν στους ερευνητές πολύ καλά μοντέλα για μελέτη αντικαρκινικών θεραπειών που θα μπορούσαν να είναι αποτελεσματικές στον άνθρωπο. Σε δελτίο Τύπου που εξέδωσε ο Μπάουερ αναφέρει ότι «κατοικίδια όπως οι σκύλοι εκτίθενται στους ίδιους περιβαλλοντικούς παράγοντες με τους ιδιοκτήτες τους. Αναπνέουν τον ίδιο μολυσμένο αέρα και πίνουν το ίδιο νερό με τον καθένα μας. Αν βρούμε έναν παράγοντα που θεραπεύει τον καρκίνο ενός σκύλου με επιτυχία, υπάρχουν μεγαλύτερες πιθανότητες στον ίδιο παράγοντα να εμφανίσει απόκριση και ο άνθρωπος σε σύγκριση με τα φάρμακα που δοκιμάζονται σε ποντίκια». Πράγματι, τα ποντίκια που χρησιμοποιούνται για την έρευνα του καρκίνου τροποποιούνται γενετικώς ώστε να εμφανίσουν όγκους. Στους σκύλους, όμως, όπως και στους ανθρώπους, εμφανίζονται... αυθορμήτως. Γι΄ αυτόν τον λόγο άλλωστε πολλές πειραματικές χημειοθεραπείες δίνουν ποσοστά επιτυχίας της τάξεως του 80% ή και παραπάνω στα ποντίκια, αλλά το αντίστοιχο ποσοστό όταν η θεραπεία περάσει στον άνθρωπο δεν είναι πάνω από 10%-15%. Ετσι, μια πετυχημένη θεραπεία για τον καρκίνο σε έναν σκύλο δημιουργεί μεγαλύτερη αισιοδοξία και για τον άνθρωπο.
