Φίλος μόνος με ενδιασμούς να αποκτήσει κουτάβι

[Hlianna]

Εμενα θα με απασχολουσε ο συνδυασμος κουταβι-8ωρο και εξορμησεις-φυλη.
Ειμαι η τελευταια που μπορει να πει οτι το οποιοδηποτε σκυλι δεν μπορει να ζησει σε μικρο σπιτι, οταν εχω ροτ σε 20(μπορει να ειναι και λιγοτερο) τμ. Αλλωστε πολλοι εχουν 2 και 3 σκυλια σε διαμερισμα των 80-100 τμ, αρα το ιδιο πραγμα ειναι. Ναι το σπιτι μας γινεται χαλια καθε μερα και θελει σφουγγαρισμα ανα 2 μερες αλλα οκ, μαθαμε και ζουμε με αυτο. Προσεχε ομως, ειναι ενα μεγαλο πλεονεκτημα να υπαρχει ενας κηπος ή ενα μεγαλο μπαλκονι ειδικα οταν μιλαμε για τετοιου μεγεθους σκυλια. Η δικια μου τωρα εχει περιοδο και σε συνδυασμο με τη περιοδο που περιοριστηκε ετσι κι αλλιως αρκετα, αρρωστησε και η γιατρος μας ειπε οχι εντονη ασκηση, οχι λουρι στο λαιμο, οχι πολυ περπατημα, οχι πολυ ηλιος. Ευτυχως λοιπον που εχουμε τεραστια ταρατσα και την εκτονωναμε εκει γιατι αλλιως θα ειχε τρελαθει. Επισης θα πρεπει να ξερει οτι οσο κουρασμενος και να γυρναει θα πρεπει να αφιερωνει ενα 3ωρο καθε μερα στο σκυλι.
Για το κουταβι και την 8ωρη δουλεια δεν ξερω να απαντησω, τη δικια μου τη βρηκα ενηλικη και δεν ειχαμε ποτε κανενα θεμα με τη τουαλετα, επισης δεν δουλευω, ουτε λειπω 8 ωρες συνεχομενα απο το σπιτι.
Τωρα η φυλη και οι εξορμησεις ειναι ενα θεμα,σιγουρα το κατακαλοκαιρο δεν τα βγαζεις με νταλα ηλιο εξω για μπανιο ή για παιχνιδι, αλλα αν ενα αγιου βερναρδου τα παιζει εντελως με τη ζεστη ισως να πρεπει να κοιταξει μια αλλη φυλη. Πχ δεν θα επαιρνα σιχ τσου ή γαλλικο οταν εγω θελω και μπορω να εχω παντου μαζι μου το σκυλι.

 

[Prince Luna]

Θα συμφωνήσω κι εγώ (αν κι όλοι οι παραπάνω έχουν μεγαλύτερη εμπειρία από μένα γενικά), εμένα που είναι κοκεράκι(μπορέι να έιναι μικρόσωμο αλλά από ενέργεια δεν υπαρχει) ζει κι αυτό σε λίγα τετραγωνικά κι ήταν, ίσως είναι ακόμα, ένα προβλημα που με απασχολεί πολύ, περισσότερο επειδή έχω εγώ τήψεις που ζει σ' ένα τόσο μικρό χώρο, το ξεπερνάω όμως σιγά σιγά γιατί φροντίζω να τον πηγαίνω για περπάτημα το πρωί(από μία έως 2 ώρες αναλόγως τι ώρα δουλεύω ή έχω σχολή) κι το βράδυ πάλι μίαμιση ώρα σίγουρα τρέξιμο κι παιχνίδι...Δηλαδή, τι θέλω να πω με αυτό; όσο μικρό κι αν είναι το διαμέρισμα αν το εκτονώνει θεωρώ ότι το σκυλάκι θα ναι ικανοποιημένο, αλλά πρόσεξε μία μικρή λεπτομέρεια...στον ένα χρόνο που τον έχω ΜΟΝΟ μία φορά είπα "Prince συγγνώμη δεν έχω κουράγιο να σε βγάλω πολύ ώρα" κι τον έβγαλα 10 λεπτά γιατί θα έμενα στο δρόμο εγώ. Ακόμα κι όταν σχολάω, κι ας τρέχω όλη μέρα κι ας είμαι κομμάτια το βράδυ στη 1.30 που θα γυρίσω θα τον βγάλω κανονικά! Είναι ευθύνη δηλαδή, αν το αποφασίσει δεν υπάρχει μετά "βαριέμαι" κι "είμαι κομμάτια"...γιατί μετά ναι το σκυλί θα υποφέρει...
Έπειτα, αυτό που λέω εγώ σε όλους είναι το εξής: Είμαι πολύ τυχερή που πήρα τον άντρα μου τον μικρό, πρίν ένα χρόνο όταν τελείωσε η εξεταστική μου, κι είχα πολύ ελέυθερο χρόνο να ασχολήθώ μαζί του, να με μάθει κι εμένα κι τον χώρο κι να τον εκπαιδεύσω...σκέψου ότι ό,τι μπορούσα κι ήθελα να του μάθω του τα μαθα από 3 μηνών που ήταν...κι όταν πέρασε το καλοκαιράκι φτάσαμε 6 μηνών, ήρθε ο χειμώνας η σχολή κι οι υποχρεώσεις οι πολλές κι το αγόρι μου τα χε μάθει όλα, κι απλά κάναμε επαναλήψεις...Πολύ σημαντικό δηλαδή για μένα έιναι να το πάρει μία περίοδο που θα μπορεί ν ασχολήθεί πολύ μαζί του...!!!
Αυτή είναι η δικιά μου εμπειρία!!!

 

[Ravendark]

Ας μη μείνουμε στη φυλή και στα τετραγωνικά και ας πούμε δύο λόγια για το τι πρόγραμμα πρέπει να ακολουθήσει από την στιγμή που θα το αποκτήσει...

Στάλθηκε από το ST21i2 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk 2

 

[silent]

χρειαζεται καποιο χωρο οπου θα μενει το κουταβι οταν δεν μπορει να το επιβλεπει.
Εκει θα υπαρχει οπωσδηποτε προβλεψη στην μια ακρη για τουαλετα.

Ο χωρος αυτος θα πρεπει να μπορει να αντεξει αρκετα κιλα που θα ειναι ο σκυλος 4 μηνων ασπουμε.
Καποια στιγμη γυρω στους 5-6 μηνες ο σκυλος θα αντεχει να κρατιεται στο χωρο αυτο χωρις τουαλετα. Μεχρι τοτε εχει πλυσιμο αρκετο.

Κατα τα αλλα οταν θα ειναι εκει θα πρεπει να κανει πολλες συχνες και μικρες βολτες, οπου εκει θα υπαρχει παιχνιδι και ασκησουλες υπακοης με σκοπο να διατηρει το ενδιαφερον του σκυλου. Δηλαδη ανα μια με 2 ωρες ο σκυλος στη μασχαλη και κατω στον κηπο αν υπαρχει, αλλιως δρομος και παρκο.

Ολα αυτα εξαρτωνται και απο τον σκυλο ποσο ενεργητικος θα ειναι ή ποσο θα κοιμαται.
Τον πρωτο καιρο καλο ειναι να εχει και μια βολτα στο μπαλκονι ή στον κηπο στη μεση του βραδιου.

 

[Estranged]

Τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο άμα το χεις βάλει σκοπό να το κάνεις και έχεις λάβει υπόψη σου τα πάντα, μην το ρωτάς αυτό.

Από κει και πέρα το να έχεις ένα σκυλί μόνος σου χωρίς σταθερή βοήθεια είναι αρκετά, αρκετά δύσκολο - πίστεψέ με.

 

[mareco]

...την παίρνω παρέα σε όλες σχεδόν τις δουλειές (super market, μανάβη, τα πάντα όλα!) ...

Δεν εννοείς, ότι την δένεις απ'έξω μέχρι να τελειώσεις;

 

[dnassib]

Δεν εννοείς, ότι την δένεις απ'έξω μέχρι να τελειώσεις;

Hello, έχουμε γνωριστεί? (όχι, εντάξει, το ξέρω)
Mareco, έχω κάνει εμπάργκο σε όσους δεν δέχονται τον σκύλο μέσα και - ευτυχώς! - έχω κάνει και νέα κοννέ με όλους αυτούς που δεν έχουν θέμα.
Πάω σε local supermarket που με αφήνουν να τη δένω δίπλα στο ταμείο, ΜΕΣΑ εννοείται. Της αφήνω και το κοκκαλάκι της, κάνω ψώνια με συνοπτικές διαδικασίες και κάθε τόσο την βλέπω. Μανάβης, φαρμακοποιός, καφενέδες κτλ έχουν γίνει 'θείοι' -- ακόμα και σε 2 ζαχαροπλαστεία που πάω την περιμένουν πώς και πώς και την χαϊδεύουν στη ζούλα! Μόνο στο φούρνο δε τη δέχονται (....) οπότε κάθομαι επιδεικτικά έξω, τους λέω τί θέλω και τί χαρτονόμισμα έχω, και μου φέρνουν πράγματα και ρέστα εκείνοι έξω! Αυτό το 'δέστε το σκυλάκι στο δέντρο' δεν παίζει με την ΚΑΜΙΑ μαζί μου!!!

 

[dnassib]

το κοκκαλάκι της --> aka nylabone!

 

[mareco]

Ok...μια χαρά!!!!

 

[nfeel]

Πολύ δύσκολο χωρίς βοήθεια.Αν ήταν δικός μου φίλος θα τον συμβούλευα να ΜΗΝ προχωρήσει σε απόκτηση.

Εγώ είμαι σε παραπλήσια κατάσταση.Πριν πάρω σκύλο έφευγα συχνά μονοήμερες για καταδύσεις και διήμερα με μηχανή κλπ

Αυτά πλέον έχουν μειωθεί.Τα κάνω μόνο όταν έχω τη μάνα ή τον αδερφό σπίτι.
Η καθημερινή τριβή,ιδίως όταν είσαι μόνος,είναι πολύ δύσκολη.Όταν περάσει τα πρώτα μέλια θα το σκεφτεί διπλά.

Αν παρόλα αυτά θέλει ντε και καλά,ένα μικρότερο σε όγκο σκυλί θα τον διευκολύνει περισσότερο.

My 2s

Sent from my Galaxy NOTE II using tapatalk

 

[mareco]

Οφείλω να πω, ότι δυσκολεύομαι να καταλάβω, που βλέπετε την...δυσκολία.

Πολλές οι θυσίες σίγουρα. Αλλά έτσι κι αλλιώς, η ζωή μας αλλάζει δραματικά, με την απόκτηση ενός σκύλου. Προσαρμοζόμαστε στα νέα δεδομένα, υποχρεωτικά. Επιλογή μας είναι άλλωστε.
Αν όμως υπάρχει επιθυμία, χρήμα [ειδικά για τόσο μεγάλο σκύλο] και μεταφορικό μέσο, δεν υπάρχει δυσκολία.

 

[nfeel]

Εγώ εξήγησα που βλέπω τη δυσκολία.
Δε μπορείς να κάτσεις υπερωρίες πολλές ώρες στην δουλειά, αν δεν έχεις σπίτι κάποιον να βγάλει το σκύλο.

Δε μπορείς μόλις πας σπίτι μετά από 9 ώρες, να την κάνεις για βόλτα χωρίς να αφιερώσεις ποιοτικό χρόνο στο σκύλο.

Δε μπορείς να φεύγεις εκδρομές για κάμπινγκ με την ίδια άνεση και να αφήνεις το σκύλο στη γκαρσονιέρα.Στα περισσότερα κάμπινγκ δεν δέχονται σκύλο(το μέγεθος εδώ προφανώς παίζει το ρόλο του).


Βέβαια λύσεις βρίσκονται.Αυτο δεν αναιρεί τις αντικειμενικές δυσκολίες.

Sent from my Galaxy NOTE II using tapatalk

 

[Estranged]

Θα σου πω ένα απλό παράδειγμα. Πέρα από τα σκ ας πούμε που μας έρχονται στο μυαλό τώρα που καλοκαίριασε (που παρεμπιπτόντως Serge κι εγώ που βρέθηκα ξάφνου χωρίς αυτοκίνητο περιμένω τον πατέρα μου πότε θα ρθει να τον πάρει με αποτέλεσμα ναι να έχω βουτήξει δαχτυλάκι θάλασσα μόλις 2 φορές ως τώρα, ο Άρης ακόμα καμία - και πάλι καλά να λέω που είναι 1000% ευπρόσδεκτος στους γονείς μου) τα οποία ναι είναι πολυτέλεια και όχι αναγκαίοτητα για την οποία κάνουμε μια υποχώρηση έτσι κι αλλιώς, όταν βρέθηκα με 39 πυρετό το χειμώνα να ζαλίζομαι να τον βγάλω τη βραδινή του βόλτα, δεν υπήρχε κανένας εύκαιρος να με βοηθήσει έστω να τον πάει μια βόλτα το τετράγωνο και εν τέλει με πήρε ο ύπνος από τον πυρετό και ξύπνησα πανικόβλητη στις 5 το πρωί με το πρώτο πράμα στο μυαλό μου ότι ο σκύλος είχε πάνω από 15 ώρες να κατουρήσει (γιατί δεν πάει πλέον και στο μπαλκόνι με-την-κα-μί-α που να τον παρακαλάω - και τον έχω παρακαλέσει), αφού τον έβγαλα με φόβο μην δεν τον προσέξω αρκετά μες στον πυρετό, το σκέφτηκα πολύ για το αν του αξίζει τέτοια διαβίωση. Ακόμα το σκέφτομαι. Τώρα αν ο φίλος έχει κήπο είναι κάτι ως προς αυτό.

Being a single dog parent is a little bit like being a single parent. Γίνεται αλλά έχει πρακτικές δυσκολίες.

 

[LaCat]

Παρότι με κάλυψαν ήδη η dnassib (post #6) και η mareco (post # 31) να πω και εγώ τη δική μου εμπειρία, γνώμη.

Μένω μόνη μου και αυτό σε καμία περίπτωση δε μου φαίνεται πρόβλημα για την απόκτηση σκύλου.

Σας παραθέτω ορισμένες από τις σκέψεις του. (...)
Πιστεύει ότι αν πάρει κουτάβι, θα είναι δύσκολο γιαυτόν γιατί θα λείπει από το πρωί μέχρι το απόγευμα στη δουλειά. Τι θα κάνει το κουτάβι τόσες ώρες μόνο του;
Ποιος θα το μάθει να κάνει τουαλέτα έξω όταν θα λείπει τη μισή μέρα;

Το σκύλο τον είχα πάρει συνειδητά και μετά από πολύ ψάξιμο. Εσκεμμένα λοιπόν είχα πάρει ενήλικο και όχι κουτάβι. Το σκεπτικό ήταν εφόσον μπορώ να το πάρω “έτοιμο” γιατί να παιδεύομαι με το μεγάλωμα;
Ότι τα σκυλιά μαθαίνουν σε κάθε ηλικία και ότι το δέσιμο είναι απίστευτο είναι δεδομένο.
Τώρα για να μην περάσει και ο φίλος σου όσο ζητήματα αναφέρεις και δημιουργούνται με ένα κουτάβι αλλά και να είναι πιο εύκολη η προσαρμογή μπορεί να πάρει ενήλικο.

μένει σε μια γκαρσονιέρα

Εφόσον ο σκύλος εκτονώνεται τα τετραγωνικά επίσης δε μου φαίνονται πρόβλημα. Αντίστροφα σε εμένα που ο σκύλος είναι μικρόσωμος σε αρκετά τετραγωνικά δε βλέπω να το εκτιμά ως κάτι το ιδιαίτερο. Ούτε όταν του πετάω κόμπους για να τους φέρει πίσω ή κάνουμε αυτοσχέδιο agility στην τραπεζαρία εκτονώνεται δεν απαιτεί τις βόλτες του.

Πείτε τη γνώμη σας, ειδικά αν είστε στην ίδια φάση

Το πρόβλημα είναι οι βόλτες:
Το να γυρίζεις σπίτι πτώμα και να πρέπει να βγάλεις το σκύλο βόλτα είναι απίστευτα κουραστικό.
Μπορεί να προσφέρονται δικοί μου να το κάνουν αλλά δε θέλω. Αν όμως ήταν κάποιος στο σπίτι (και τον εμπιστευόμουν με το σκύλο) θα τον είχε ήδη βγάλει βόλτα.
Αυτό όμως έχει να κάνει με τον ιδιοκτήτη παρά την κούραση πρέπει να πάμε βόλτα) και όχι με το σκύλο.

Για τη βόλτα σε μια δύσκολη μέρα βέβαια παίζουν ρόλο και άλλοι παράγοντες: πχ έχει κάποιο πάρκο κοντά στο σπίτι του; Αν έχει είναι ένα πολύ σημαντικό πλεονέκτημα για τον κάθε ιδιοκτήτη και τον κάθε σκύλο ακόμα και αν μένει με δέκα άτομα ή αν έχει μεγάλη αυλή.

Είμαι ελεύθερη επαγγελματίας, δικηγόρος, οπότε σε μεγάλο βαθμό μπορώ μόνη μου να κάνω το πρόγραμμα μου. Στην προ σκύλου εποχή τύχαινε κάποιες φορές να ξενυχτήσω στο γραφείο και να το πάω συνεχόμενα μέχρι την επόμενη μέρα. Τη λατρεύω τη δουλειά μου αλλά αυτά τελείωσαν. Δε σημαίνει ότι δε δουλεύω τις ίδιες ώρες αλλά ότι θα προσαρμόσω το πρόγραμμα αναλόγως -πχ θα πάρω να δουλέψω φακέλους στο σπίτι.
Ακόμα όμως και το στάνταρ ωράριο, εφόσον δε λείπει 20 ώρες τη μέρα, δε νομίζω ότι είναι πρόβλημα. Ίσα ίσα θα έχει ένα σταθερό πρόγραμμα.

Μπάνιο στη θάλασσα δεν είναι ότι καλύτερο για ένα αγίου βερνάρδου λόγω ζέστης. Οπότε ξεχνάει 2ήμερα κάμπινγκ κτλ το καλοκαίρι που του αρέσει να πηγαίνει...

Αυτό μου φαίνεται δυσεπίλυτο πρόβλημα.
Γιατί να χάσει κάτι που τον ευχαριστεί;
Και επίσης, πόσα χρόνια ακόμα θα έχει τι δυνατότητα να το κάνει;
Γιατί δεν ψάχνει για ένα σκύλο που αγαπά τέτοιες δραστηριότητες;
Αν λάβεις μάλιστα υπόψη σου ότι τα αγίου βερνάρδου, πέρα από ότι τα συμπαθεί, δεν έχει κάποιον σοβαρό λόγο να είναι η αποκλειστική φυλή που ψάχνει.

Συνοψίζοντας, κατά τη γνώμη μου, ο καθένας που θέλει και είναι διατεθειμένος να προσαρμόσει το πρόγραμμα του μπορεί να έχει σκύλο. Για το φίλο σου όμως θεωρώ ότι καλύτερη επιλογή θα ήταν ένας ενήλικος σκύλος που να μπορεί να τον συνοδεύει στις δραστηριότητες που τον διασκεδάζουν.

Ή... τώρα που το σκέφτομαι... μήπως κάποιος άλλαξε γνώμη και ψάχνει να πασάρει κουτάβι Αγ. Βερνάρδου? icaron:

 

[AlbaS]

Τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο..!!
Όλα γίνονται..απλά θέλει κόπο κ τρόπο..

Ενδεχομένως, να πρέπει να ξανακοιτάξει λίγο την φυλή που θα ήθελε(γιατί το μου αρέσει ο Δούκας, δεν είναι αρκετό) αλλά όλα γίνονται..
Βρήκα την Άλμπα περίπου 45 ημερών..κ η ζωή μου μόνο έτοιμη για κουτάβι δεν ήταν..
Μένω μόνη μου, έχω αμάξι, δεν ήξερα τι σημαίνει "αποταμίευση" κ έλειπα στην δουλειά κανά 10ώρο-11ώρο..συν ότι ήθελα να βγαίνω μετά για κανά καφέ, κανά ποτό.. εκδρομές κανά ΣΚ.. τα γνωστά..
Κ φυσικά..το βασικότερο..δεν ήξερα τι πάει να πει να μεγαλώνεις κουτάβι..!!!

Μέχρι να ολοκληρώσει τα εμβόλια της κάθε πρωί την πήγαινα στο σπίτι της γιαγιάς μου..αυτό το διάστημα με πήγε τρομερά πίσω στο θεμα της τουαλέτας, αλλά οκ.. σιγά σιγά το ξεπεράσαμε κ αυτό..
Αλλά λόγω του ότι έλειπα τόσες ώρες, έφτασε περίπου 6-7 μηνών για να μπορέσει να κρατιέται..
Να μεγαλώνεις κουτάβι είναι δύσκολο, είναι full time job, θέλει υπομονή..αλλά οκ..είναι υπέροχο..
Εσύ τον βλέπεις έτοιμο να αφοσιωθεί..;;;

Τώρα συνεχίζω να μην έχω βοήθεια,οπότε, το πρόγραμμα μου έχει προσαρμοστεί σύμφωνα με το κοινό μου πρόγραμμα με την Άλμπα..
Ξυπνάω νωρίτερα, έμαθα την λέξη "αποταμίευση".. \\/\\/, δεν κάνω άσκοπες υπερωρίες στην δουλειά..(άσε που δεν τις πληρωνόμουν κιόλας..)προσπαθώ να είμαι όσο νωρίτερα γίνεται σπίτι, γενικά..ώστε να μπορώ να ασχοληθώ μαζί της το απόγευμα.. Αλλά όλα τα υπόλοιπα,οκ..γίνονται..
Οκ, τα ξέρεις..είναι κουραστικό..κ αν είσαι ένας (χωρίς βοήθεια) ενδεχομένως να είναι λίγο πιο κουραστικό..
Το σπαστικό σε αυτές τις περιπτώσεις, είναι ότι δεν σε παίρνει να μην μπορείς να ασχοληθείς.. Πρόσφατα ,λόγω έκτακτης οικογενειακής υποχρέωσης, την άφησα μία ολόκληρη μέρα μόνη της.. Έφυγα εκτάκτως εκτός Αθηνών στις 7 το πρωί..οδήγησα 5 ώρες, πήγα στην υποχρέωση που είχα, κ επέστρεψα με ΚΤΕΛ το βράδυ..σπίτι μπήκα στις 11.30 το βράδυ.. κ την επόμενη μέρα δούλευα.. κ η Άλμπα είχε βγει 5 λεπτά το πρωί.. κ εγώ, όπως καταλαβαίνεις ήμουν κομμάτια..
Δεν γινόταν να μην ασχοληθώ.. αλλά δεν είχα κ κουράγιο να ασχοληθώ..
Όταν την έβγαλα έξω, την πήγα σε ένα περιφραγμένο χώρο απέναντι από το σπίτι μου.. Βλέποντας την να κυνηγάει το μπαλάκι κ να τρέχει σαν τρελλή, χαλάρωσα.. κ απολάμβανα την όλη φάση..

Τώρα τα ΣΚ κ το κάμπινγκ, μια χαρά μπορούν να συνδυαστούν κ με τον σκύλο..απλά οκ..δεν θα παει κ με 40 βαθμούς..
καλώς ή κακώς, μπαίνουν "περιορισμοι"..
Για την γυναίκα.. εκτός του ότι με το σκύλο, μάλλον θα έρθει κ πιο γρήγορα.. .. νομίζω ότι ισχύει ότι θα ίσχυε με οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο.. Πάντα κάποιος θα θέλεις ή θα θέλει να σου "κλέψει" χρόνο από τον σκύλο σου, αλλά κ πάλι..Το θέμα είναι τι επιτρέπεις εσύ να γίνει..

Καταλήγω λοιπόν, στο ότι όλα συνδυάζονται.. κ όλα γίνονται..
Θέληση πρέπει να υπάρχει..κ καλό θα είναι, να ξέρει εκ των προτέρων τι τον περιμένει..
Βάλτον να διαβάσει το θρεντ..

 

[Ravendark]

Ή... τώρα που το σκέφτομαι... μήπως κάποιος άλλαξε γνώμη και ψάχνει να πασάρει κουτάβι Αγ. Βερνάρδου? icaron:

Αν εννοείς εμένα, όχι! Ίσα ίσα που θα πάρω και δεύτερο!

 

[LaCat]

Αν εννοείς εμένα, όχι! Ίσα ίσα που θα πάρω και δεύτερο!

Μα στο δεύτερο αναφερόμουν!
Έλεγα μήπως αφού το έκλεισες... πείστηκες να μην μεγαλώσεις την αγέλη!

 

[kasi]

θα συμφωνησω με Κυβελη , Λαρα, nfeel... sorry..

Tα σκυλια μου δεν τα αλλαζω με τιποτα στον κοσμο και εχω αφιερωσει την ζωη μου σε αυτα.. και αυτο ειναι το λαθος μου.. δεν εχω ζωη πια.
Οσο και να τα αγαπω και να τα λατρευω.. καθε μου κινηση, εξοδος, παρεα, ταξιδι, διακοπες.. ειναι ολα περιορισμενα..
Σε καθε βολτα μου το μυαλο μου ειναι παντα σπιτι.. να παω να βγαλω τα σκυλια, τα μαντρωσα στο διαμερισμα.. και το διαμερισμα ειναι και πολυ μεγαλο και τεραστια βεραντα.. δεν φτανει.. με το που μπω σπιτι τρεχουν στην πορτα να βγουν εξω...

Ναι, ολη μερα κοιμουνται στην ιδια θεση και? τι αλλο να κανουν?

Η διαφορα ειναι οτι τα 2/3 τα βρηκα , δεν τα διαλεξα.. το 1/3 αν και δεν το αλλαζω με ΤΙΠΟΤΑ παραδεχομαι πως ηταν υπερβολη θα μπορουσα να ειχα πραξει αλλιως...

Πιστευω ειναι πολυ πιο υπευθυνο απο καποιον να πει ξεκαθαρα - δεν ειμαι σε θεση να παρω σκυλο .. παρα να παρει σκυλο και να κανει την ζωη και των 2 δυσκολη...
Υπαρχουν ανθρωποι που που αυτον που "παιρνουν" απο αυτη τη σχεση ειναι πολυ περισοτερα απο αυτα που θυσιαζουν... δεν ειναι ομως ολοι ετσι. Ας μη κρινουμε απο εμας εδω μεσα.
Επισης πιστευω πως υπαρχουν σκυλια που αντεχουν στο διαμερισμα και που δεν αντεχουν γιατι το εχω δει με τα ματια μου και το ζω επισης.

Συγνωμη αλλα Αγ.Βερναρδου σε γκαρσονιερα...νο νο! Εκτος αν ειναι και αυτος ενας απο μας.. τους τρελους που θα ζει για τον σκυλο ..

 

[Ravendark]

Μα στο δεύτερο αναφερόμουν!
Έλεγα μήπως αφού το έκλεισες... πείστηκες να μην μεγαλώσεις την αγέλη!

Α όχι! Θα μεγαλώσει και σε αριθμό αλλά προπαντων σε κιλά! χαχα

 

[Ravendark]

Συγνωμη αλλα Αγ.Βερναρδου σε γκαρσονιερα...νο νο! Εκτος αν ειναι και αυτος ενας απο μας.. τους τρελους που θα ζει για τον σκυλο ..

Δεν είναι ανάγκη να ζεις για τον σκύλο για να μπορεί να ζήσει ένα αγίου βερνάρδου σε γκαρσονιέρα.
Αρκεί να έχει τις βόλτες του...
Δεν το λέω τώρα για τον φίλο μου, που ναι μεν του αρέσει η φυλή (από ότι έχει δει από τον δικό μου γιατί δεν είχε ποτέ επαφή με αγίου βερνάρδου) αλλά αν θα πάρει δεν είναι ότι ντε και καλά θα πάρει βερνάρδου και μόνο.

Τώρα που είναι καλοκαίρι βγαίνει το πρωί κατά τις 6 και που έχει δροσούλα, περπατάει καμιά ώρα, τρώει και τέλος. Του φτάνει για να κοιμάται όλη μέρα μέχρι το απογευματάκι στις 7-8 που ξαναβγαίνει για την βραδυνή του. Ξανά φαΐ και ύπνο πάλι. Είτε σε γκαρσονιέρα ήταν είτε τώρα σε μονοκατοικία θα του ήταν το ένα και το αυτό.

Η διαφορά με το χειμώνα είναι ότι προστίθεται μια μεσημεριανή βόλτα. Όσο θα είναι σπίτι θα είναι σε ένα σημείο ξάπλα...Αφού ορισμένες φορές ξεχνιέμαι ότι έχω σκύλο...