Γεια και χαρά σας, και καλό Πάσχα σε όλους! Σας ανακάλυψα εντελώς τυχαία, googliζοντας για τον Βικτωράκο μου! (Α ναι! Δεν συστηθηκαμε! Εγώ είμαι η Ρούλα, και ο Βίκτωρας το γιόρκι μου)
Επειδή από ότι είδα, γνωρίζετε πολλά από συμπεριφορές, θα ήθελα, αν μπορεί κάποιος να με βοηθήσει σε 'ενα προβληματάκι με τον Βίτο (το χαιδευτικό μας) Πριν όμως σας πω ποιο είναι το πρόβλημα, να σας πω την μικρη-πικρή ιστορία του Βίτο!
Ο Βίτο είναι τώρα 8 χρονών. Τον έχω πέντε χρόνια. Κατέληξε σε μας, μετά από μια τεράστια περιοδία από σπίτι σε σπίτι, από την ημέρα που γεννήθηκε. Έχω μάθει για 4 διαφορετικά σπίτια. Στο τελευταίο του σπίτι, συνκατοικούσε σε μία αυλή με καμμιά 6-7 γάτους και έτρωγε γατοτροφές. Ίσως γι αυτό να έχει αποκτήσει φοβία με τις γάτες. Τέλος πάντων, ήρθε στα χέρια μου, ένα σκυλί τρομοκρατημένο, που αρνιόταν -όπως είναι φυσικό- να δεθεί μαζί μας. Με υπομονή και επιμονή, ο Βίκτωρας, άρχισε να "λυνεται" και να μας εμπιστεύεται. Από τότε, έχει μπει πολύ νερό στο αυλάκι, και ο μικρούλης μας, έχει γίνει η ουρά μας. Είναι πραγματικά συναισθηματικά εξαρτημένος από εμάς, και το καταλαβαίνω βέβαια, γιατί βρήκε την αγάπη και την θαλπωρή που του έλειπε. Βέβαια, καμμία σχέση δεν έχει με το κλασσικό yorkie, το ζωηρο, παιχνιδιάρικο, ζουζουνιάρικο. Είναι ο "αγκαλίτσας" της οικογένειας, και μάλλον νωθρός.
Το πρόβλημα είναι, ότι αν αργήσουμε να γυρίσουμε στο σπίτι από την δουλειά, κατουράει μέσα! (Μόνο όποιος έχει αρσενικό yorkie μπορεί να καταλάβει για τι μυρωδιά μιλάμε) Τον έχω περιορίσει εκτός δωματίων και σαλονιού, γιατί είχε κατουρήσει όλες τις κουρτίνες, αλλά και πάλι, βρίσκει μέρος και τα κάνει. Όταν γυρίζουμε στο σπίτι στην ώρα μας, είναι κύριος, και τα κάνει μόνο στο μπαλκόνι. Έχω δοκιμάσει τα πάντα! Από ειδικά προιόντα, μέχρι να βάζω το κρεββάτι του και τα παιχνίδια του, στα σημεία που συνήθως κατουράει, αλλα αυτός βρίσκει άλλο σημείο. Θέλουμε να βγούμε έξω για καφέ και το σκεφτόμαστε.
Συγνώμμη για το μακροσκελές post μου, αλλά είναι το πρώτο!
Καμμιά ιδέα, καμμιά βοήθεια;
Επειδή από ότι είδα, γνωρίζετε πολλά από συμπεριφορές, θα ήθελα, αν μπορεί κάποιος να με βοηθήσει σε 'ενα προβληματάκι με τον Βίτο (το χαιδευτικό μας) Πριν όμως σας πω ποιο είναι το πρόβλημα, να σας πω την μικρη-πικρή ιστορία του Βίτο!
Ο Βίτο είναι τώρα 8 χρονών. Τον έχω πέντε χρόνια. Κατέληξε σε μας, μετά από μια τεράστια περιοδία από σπίτι σε σπίτι, από την ημέρα που γεννήθηκε. Έχω μάθει για 4 διαφορετικά σπίτια. Στο τελευταίο του σπίτι, συνκατοικούσε σε μία αυλή με καμμιά 6-7 γάτους και έτρωγε γατοτροφές. Ίσως γι αυτό να έχει αποκτήσει φοβία με τις γάτες. Τέλος πάντων, ήρθε στα χέρια μου, ένα σκυλί τρομοκρατημένο, που αρνιόταν -όπως είναι φυσικό- να δεθεί μαζί μας. Με υπομονή και επιμονή, ο Βίκτωρας, άρχισε να "λυνεται" και να μας εμπιστεύεται. Από τότε, έχει μπει πολύ νερό στο αυλάκι, και ο μικρούλης μας, έχει γίνει η ουρά μας. Είναι πραγματικά συναισθηματικά εξαρτημένος από εμάς, και το καταλαβαίνω βέβαια, γιατί βρήκε την αγάπη και την θαλπωρή που του έλειπε. Βέβαια, καμμία σχέση δεν έχει με το κλασσικό yorkie, το ζωηρο, παιχνιδιάρικο, ζουζουνιάρικο. Είναι ο "αγκαλίτσας" της οικογένειας, και μάλλον νωθρός.
Το πρόβλημα είναι, ότι αν αργήσουμε να γυρίσουμε στο σπίτι από την δουλειά, κατουράει μέσα! (Μόνο όποιος έχει αρσενικό yorkie μπορεί να καταλάβει για τι μυρωδιά μιλάμε) Τον έχω περιορίσει εκτός δωματίων και σαλονιού, γιατί είχε κατουρήσει όλες τις κουρτίνες, αλλά και πάλι, βρίσκει μέρος και τα κάνει. Όταν γυρίζουμε στο σπίτι στην ώρα μας, είναι κύριος, και τα κάνει μόνο στο μπαλκόνι. Έχω δοκιμάσει τα πάντα! Από ειδικά προιόντα, μέχρι να βάζω το κρεββάτι του και τα παιχνίδια του, στα σημεία που συνήθως κατουράει, αλλα αυτός βρίσκει άλλο σημείο. Θέλουμε να βγούμε έξω για καφέ και το σκεφτόμαστε.
Συγνώμμη για το μακροσκελές post μου, αλλά είναι το πρώτο!
Καμμιά ιδέα, καμμιά βοήθεια;
