Φιλοξενία Εγκαταλελειμμένου Γερμανικού Ποιμενικού - Ερωτήσεις

[nikal]

Γεια σας,

Είναι πρώτη φορά που απευθύνομαι σε εξειδικευμένο στα σκυλιά forum γιατί ποτέ δεν υπήρξα ιδιοκτήτης σκύλου.
Ο λόγος που βρίσκομαι εδώ είναι γιατί εδώ και 1 εβδομάδα φιλοξενώ (μαζί με την σύντροφό μου) έναν εγκαταλελειμμένο Γερμανικό Ποιμενικό. Αποφασίσαμε να προχωρήσουμε σε αυτή την πράξη επ' αφορμή του πρόσφατου χιονιά ώστε να μην μείνει το ζώο έξω και μάλιστα μπροστά σε κεντρικό δρόμο με τέτοιες συνθήκες.

Το πρόβλημα ξεκινά από εδώ και πέρα. Δεν έχουμε καμία εμπειρία ειδικά με τέτοια σκυλιά. Ο Σκύλος έχει προσκολληθεί ασφυκτικά πάνω μας κάτι που προσωπικά με κουράζει υπερβολικά. Δεν ήμουν έτοιμος για κάτι τέτοιο. Υπάρχει συνεννόηση με εθελοντές της περιοχής μου και κάποια βοήθεια από μέρους τους μέχρι να δούμε τι θα γίνει.

Θα ήθελα να τον κρατήσω αλλά δυστυχώς το ζώο εκτός από την προσκόλληση πάνω μας εμφανίζει και υπερβολικά επιθετική συμπεριφορά με οποιονδήποτε άλλον (ανθρώπους, γάτες, σκύλους). Δεν γνωρίζω τίποτα για το παρελθόν του για την όποια εκπαίδευσή του (αν έχει υπάρξει) και πως/που ζούσε. Το κάθαρμα που τον παράτησε δεν άφησε καν ένα name tag για ξέρουμε πως θα τον φωνάζουμε (θα βοηθούσε αρκετά στην επικοινωνία με τον σκύλο). Καταφέραμε με τα 1000 ζόρια και με βοήθεια εθελοντών να τον πάμε μέχρι ένα κτηνιατρείο της περιοχής όπου έγινε ο κακός χαμός. Δεν κατάφερε να τον πλησιάσει η κτηνίατρος ούτε και κανείς άλλος εκτός από εμάς. Φίμωτρο ούτε για αστείο. Εξ όψεως πιθανόν να πρόκειται για σκύλο ηλικίας 3-4 ετών ίσως και μικρότερο. Δεν φαίνεται στειρωμένος και δεν έχει chip (τουλάχιστον όσο μπορούμε να γνωρίζουμε μια και το σκανάρισμα το κάναμε εμείς αφού δεν τολμούσε να πλησιάσει άλλος). Την ημέρα που τον πήραμε από τον δρόμο αλλά και τις προηγούμενες ημέρες είχαν προσπαθήσει αρκετοί εθελοντές να τον πάρουν αλλά γρύλιζε σε όλους και γενικά εμφάνιζε επιθετική συμπεριφορά. Με εμάς ήταν υπόθεση 10 λεπτών να "αφεθεί". Δεν ξέρω γιατί και πως.

Μοιάζει να ζούσε μέσα σε σπίτι γιατί θέλει με κάθε τρόπο να μπει στο σπίτι. Προσωπικά δεν το θέλω μέσα γιατί είναι μεγάλο ζώο και πολύ ενεργητικό. Τον έχουμε στο κλιμακοστάσιο που είναι αρκετά μεγάλο αλλά πάντα είναι μπροστά στην πόρτα του διαμερίσματος και προσπαθεί με την πρώτη ευκαιρία να μπει μέσα. Τρώει κυρίως κονσέρβες αλλά χθες μετά από μια μακρά βόλτα στο βουνό έφαγε με όρεξη και ξηρή τροφή.

Γράφω όλα αυτά για να αποκτήσετε μια εικόνα του ζώου ώστε να μπορέσετε να μου δώσετε κάποιες συμβουλές για το τι να κάνω. Πόσο δύσκολο θα ήταν για κάποιους που δεν έχουν απολύτως καμία εμπειρία με την συγκεκριμένη ράτσα αλλά και γενικά με σκύλους να καταφέρουν να συνυπάρξουν με ένα τέτοιο σκύλο με τα προβλήματα που εμφανίζει στην συμπεριφορά του; Τι θα με συμβουλεύατε ;

Παρακαλώ οι απαντήσεις να μην βασίζονται στο συναίσθημα αλλά στην λογική. Κατανοώ πως και αυτά νιώθουν, πονάνε, έχουν ανάγκες για αυτό και τον πήραμε από τον δρόμο αλλά εκτός από την δική του ευημερία, προσπαθώ και για την δική μας. Ίσως να χρειάζεται κάποιους ποιο έμπειρους ιδιοκτήτες και κυρίως κάποιους που θα είχαν χώρο, χρήμα και διάθεση να ασχοληθούν με το ζώο. Κατανοώ πως με την συμπεριφορά που εμφανίζει ενδεχομένως είναι κακομαθημένος και πρόχειρα εκπαιδευμένος οπότε μάλλον πρέπει να πάει σε εκπαιδευτή. Εγώ όμως και η σύντροφός μου είμαστε άνεργοι αυτή την περίοδο και γενικά υπάρχουν άλλες προτεραιότητες στα οικονομικά μας.

Παρακαλώ για τις συμβουλές/υποδείξεις σας.

Ευχαριστώ.

 

[mareco]

Καλησπέρα και καλώς ήρθατε στο φόρουμ.

Χίλια μπράβο για την ευαισθησία που δείξατε, να του δώσετε μια ασφαλή στέγη, ώστε να επιβιώσει τις δύσκολες αυτές μέρες που περάσαμε.

Η συνέχεια της κίνησης αυτής, δεδομένων των στοιχείων που μας δίνεις, είναι ξεκάθαρη.
Ο σκυλάκος πρέπει άμεσα, να φύγει από εσάς.
Ειδοποιήστε τον δήμο της περιοχής σας, που είναι υπεύθυνος για την περισυλλογή του.
Αν η προσέγγισή του από τρίτους είναι δύσκολη, συνεννοηθείτε με τον κτηνίατρο, να σας δώσει οδηγίες, να του χορηγήσετε κάποιο ηρεμιστικό, εφόσον με εσάς νοιώθει άνετα. Αυτό φυσικά, πρέπει να γίνει σε απόλυτο συγχρονισμό, με την παραλαβή του από όποιον θα τον αναλάβει.

Μια μικρή υποσημείωση, απλώς να την έχεις στο βάθος του μυαλού σου, μήπως κάποτε σου ξαναχρειαστεί: ποτέ, μα ποτέ, μα ποτέ, μην βγάζεις συμπεράσματα για τον χαρακτήρα ενός σκύλου, αν δεν περάσει ένα αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα, κοινής σας ζωής.

Καλή τύχη στον κούκλο!

 

[sis]

Γεια σου nikal, καλώς μας ήρθες!

Συνοψίζεις εξαιρετικά τα απαραίτητα κριτήρια για την κατοχή σκύλου, δηλαδή χώρο, χρόνο και χρήμα .
Μια διόρθωση ως προς τον χώρο: ένα μεγαλόσωμο και ενεργητικό σκυλί μπορεί άνετα να ζει σε διαμέρισμα χωρίς να το γκρεμίσει, εφόσον του παρέχεται η εκτόνωση που χρειάζεται, και του διδάξουν τους κανόνες του σπιτιού.
Η εμπειρία πάντα βοηθάει, ωστόσο κανείς δεν την έχει ξεκινώντας, και δεν υπάρχει περίπτωση να την αποκτήσει μέχρι να ξεκινήσει
Σε μεγάλο βαθμό, η διάθεση χρόνου και χρήματος μπορεί να "αγοράσει" εμπερία, εννοώντας να έχει κάποιος από κοντά έναν καλό εκπαιδευτή, και να αφιερώσει πολύ χρόνο για να δουλέψει με τον σκύλο του όταν ο εκπαιδευτής δεν είναι παρών.

Όπως το θέτεις, δε νομίζω ότι είναι η κατάλληλη στιγμή για εσάς να αποκτήσετε σκύλο. Βρίσκω αξιέπαινη την καλή σας πρόθεση να διευκολύνετε την καταστάση φιλοξενώντας τον, δυστυχώς όμως οι καλές προθέσεις από μόνες τους δεν αρκούν για μια αρμονική συμβίωση. Ζητήστε από τους εθελοντές να πάρουν το σκύλο από εσάς, και να του βρούν μια άλλη φιλοξενία άμεσα.
Αν θέλετε να συνεχίσετε να βοηθάτε τα αδέσποτα της περιοχής σας πάντως, να ξέρετε ότι υπάρχουν πάρα πολλά άλλα που μπορείτε να κάνετε! Η φιλοξενία/υιοθεσία του συγκεκριμένου σκύλου όμως, δεν είναι για εσάς στην παρούσα.

Καλή τύχη στον σκυλάκο και σ' εσάς!

 

[Σπόρος]

Ότι και να αποφασίσετε, μπράβο σας για αυτό που κάνατε.

 

[glf]

Μου έκανε πολύ εντύπωση η ιστορία σας ακριβώς επειδή ο σκύλος σας διάλεξε! Έχω εμπειρία με γερμανικά λυκόσκυλα από την εφηβεία μου και τώρα έχω ένα Βέλγικο μέσα στο σπίτι. Οπότε έχω μια σφαιρική γνώση και του μέσα και του έξω.

Ναι, για να θέλει να μπαίνει μαζί σας στο σπίτι πάει να πει οτι εκεί νιώθει άνετα και το ξέρει χωρίς να τον έχετε βάλει μέσα. Φυσικά και θα είναι προσκολλημένος σε εσάς αφού τον δεχτήκατε και τον σώσατε από τη μοναξιά του και το ξέρει μέσα του και μάλιστα χαίρεται που η.. επιλογή του του βγήκε σωστή. Γι αυτό και θέλει να συμμετέχει όπως νομίζει αυτός καλύτερα στην αγέλη σας, με το να σας προστετεύει υπερβολικά, μιας και αυτό του έτυχε σε αυτή τη φάση της ζωής του, να μείνει μόνος και να πρέπει να προστατεύσει τον εαυτό του.

Όλα λογικά είναι και το σκυλι έχει περάσει το σοκ της εγκατάλειψης προφανώς από ζωή μέσα σε σπίτι. Είναι πολύ μεγάλη αλλαγή και γιαυτό μου έκανε εντύπωση το ότι σας διάλεξε αυτός.
Και γω θα πω 1000 μπράβο που τον πήρατε ενώ έχετε και τα δικά σας.

Από δω και πέρα όμως είναι η καθημερινή φροντίδα και ο σκύλος θέλει πολύ υπομονή και εκπαίδευση αφού πρέπει να γίνει και πάλι κοινωνικός με τους ανθρώπους. Ίσως δεν εκπαιδεύτηκε ποτέ και γι αυτό και τον παράτησαν.
Σίγουρα δεν είναι περίπτωση για κάποιον που δεν έχει εμπειρία και δε θα μπορεί να είναι δίπλα στο σκύλο για ότι χρειαστεί. Δε λέω ότι είναι ακατόρθωτο αφού δέσατε τόσο καλά, αλλά σίγουρα θα σας προκαλέσει κι άλλα θέματα.

Να είστε σίγουροι ότι ένας μεγάλος σκύλος δε σημαίνει ζημιές στο σπίτι. Αλλά επιβαρύνει το σκούπισμα πχ που πρέπει να είναι καθημερινό λόγω τρίχας. Και επίσης δεν είναι σωστό το βάζω το σκύλο πχ το χειμώνα μέσα και τον αφήνω έξω την άνοιξη.

Η δικιά μας μπορεί να κοιμηθεί μόνο μέσα στο σπίτι, εκεί νιώθει την ασφάλεια της για να κοιμηθεί ανέμελα. Όλο το σπίτι είναι η φωλιά μας, μπορεί να κοιμηθεί σε όλες τις μεριές που θα θελήσει. και το βράδυ έχει και το δικό της στρώμα που πάντως δεν το τιμά όλη τη μέρα!

Όσο καλόβολο σκυλί και να είναι όμως, πρέπει να συνεργαζόμαστε και αυτό γίνεται με την εκπαίδευση και με το να δείχνουμε αμέσως στο σκύλο όταν κάνει κάτι που δεν πρέπει. Να καταλαβαίνει γιατί του θυμώσαμε. Αρκεί να ξέρει γιατί τον μαλώνουμε.

Εδώ είμαστε να πούμε και κάτι περισσότερο.

 

[nikal]

Εδώ είμαστε να πούμε και κάτι περισσότερο.

Καλημέρα,

Με αφορμή αυτό θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους όσους μπήκαν στον κόπο να απαντήσουν. Στέκομαι στην τελευταία απάντηση της/του φίλης/φίλου γιατί αφήνει το περιθώριο μιας κουβέντας που θα ήθελα να κάνω ειδικά με κάποιον που έχει εμπειρία με αυτή τη ράτσα.

Και εγώ είχα επαφή πολλή συχνή στην εφηβεία μου με τέτοια σκυλιά αλλά ήταν κυρίως περιστασιακή. Γνωρίζω πόσο προστατευτικά μπορούν να γίνουν αλλά και πόσο ανεκτικά και ευαίσθητα είναι με τους ανθρώπους που τα φροντίζουν.

Λοιπόν, επειδή ακόμα δεν έχουμε αποφασίσει τι μέλλει γενέσθαι, θα ήθελα κάποια βοήθεια από κάποιον/κάποια που έχει την σχετική εμπειρία. Αφού λοιπόν μου αφήσατε την πόρτα ανοικτή για περεταίρω συζήτηση θέλω κατευθείαν να μπώ σε πρακτικά ζητήματα.

Καταφέραμε (δεν είμαι σίγουρος πως) με τα πολλά να του μάθουμε να μας αφήνει να μπούμε στο σπίτι χωρίς να μπαίνει μπροστά στην είσοδο και μετά με το ζόρι μέσα μαζί μας. Αυτό ήταν μεγάλη πρόοδο ομολογώ. Ο σκύλος συνεχίζει να κοιμάται στο κλιμακοστάσιο όπου γενικά περνάει και την μεγαλύτερη διάρκεια της ημέρας αφού δεν ξεμυτίζει ιδιαίτερα αν δεν είμαστε μαζί του. Του αφήνουμε την εξώπορτα ανοικτή για να βγει έξω καθώς και την πόρτα της ταράτσας οπότε θεωρητικά μπορεί να πάει όπου θέλει (εντός βέβαια των ορίων του οικοπέδου). Βόλτες τον πάμε καθημερινά εκτός αν βρέχει. Στην περιοχή υπάρχουν πολλά χωράφια και μακριά από πολυσύχναστες περιοχές οπότε αυτό δεν αποτελεί ιδιαίτερο πρόβλημα. Θέλω να πω ότι φροντίζουμε να του προσφέρουμε κάποια "ψυχαγωγία" και να τον κουράζουμε λίγο. Εδώ που τα λέμε, αυτό είναι καλό και για εμάς.

Τα προβλήματα που θέλουμε να επιλύσουμε προκειμένου να αποφασίσουμε τι θα κάνουμε είναι τα εξής:

1. Κοινωνικοποίηση με άλλους ανθρώπους και ζώα.
Δεν επιτρέπει να τον πλησιάσουν άλλοι ειδικά εντός του "χώρου του". Πριν μερικές μέρες μας επισκέφθηκε ένας εκπαιδευτής σκύλων εθελοντικά αλλά δεν κατέστη δυνατόν να τον πλησιάσει μέρα από τα 3 μέτρα (φυσικά τον κρατούσα δεμένο). Μας πρότεινε να του μάθουμε το φίμωτρο αλλά το βρίσκω εξαιρετικά δύσκολο. Μας είπε το κόλπο με την τροφή ώστε να το συνηθίσει σιγά σιγά αλλά από την θεωρία στην πράξη υπάρχει μεγάλη απόσταση. Όμως μόνο έτσι θα γίνει εφικτό να τον πλησιάσει κάποιος, να τον πάμε στον κτηνίατρο για μια σωστή εξέταση, να μας επισκεφθεί με ασφάλεια ένας άνθρωπος ή να τον πάμε κάπου με πολύ κόσμο χωρίς να θρηνήσουμε θύματα. Υπάρχει καμία πρόταση εδώ, εμπειρική μέθοδο ;

2. Μείωση της προσκόλλησης πάνω μας

Τώρα όπως είπα κάθεται για αρκετές ώρες μόνος έξω από την πόρτα αλλά κάποια στιγμή αρχίζει να κλαψουρίζει και μετά να ξύνει την πόρτα με τα πόδια του. Περιττό να πω ότι η πόρτα πρέπει να επισκευαστεί σίγουρα και ενδεχομένως αν αυτό συνεχιστεί θα κινδυνέψει ακόμα και η στατικότητα της. Πως μπορούμε να καταφέρουμε να μην ξύνει την πόρτα και να είναι πιο υπομονετικός ως προς το πότε θα μας δει;

3. Εντολές

Μοιάζει να ανταποκρίνεται σε εντολές όπως "έλα εδώ", "πάμε", "κάτω", "κάτσε", "μείνε" αλλά ενώ μερικές φορές η ανταπόκριση είναι άμεση, άλλες φορές το κάνει όποτε θέλει ή καθόλου. Μπορείτε να μου πείτε μερικά πράγματα για αυτό και πως θα καταλάβω αν όντως κατανοεί τις εντολές ή πως θα του μάθω νέες ; Πως θα τον κάνω να ακούει όποτε πρέπει και όχι όποτε θέλει; Οφείλω πάντως να πω ότι όσες φορές χρειάστηκε πραγματικά να ακούσει ώστε να μην αποφευχθεί μια δυνητικά επικίνδυνη περίπτωση (π.χ. όταν τον βγάζουμε βόλτα και συμβαίνει να συναντήσουμε κάποιον και πρέπει να έρθει προς εμάς για να του περάσω το λουρί) το έκανε αλλά δεν είμαι σίγουρος γιατί και πως. Από την άλλη με τον κτηνίατρο και τον εκπαιδευτή δεν μπορούσε να ελεγχθεί με τίποτα. Το ίδιο και με τις γάτες (με το που τις βλέπει τρελαίνεται, περισσότερο από ότι με άλλα σκυλιά).

Γενικά θα μπορούσα να πω ότι μαζί μας είναι ένα αγαπησιάρικο κουτάβι που θέλει όλο χάδια και προσοχή ενώ με τους άλλους ένας επιθετικός "κακός" σκύλος-φύλακας.

Πως θα μπορούσαμε κάπως να εξισορροπήσουμε και την μία και την άλλη πλευρά του ;

Ευχαριστώ εκ των προτέρων για τον χρόνο και συγνώμη για το μακροσκελές του post.

 

[Aliki V.]

Δεν έχω καμία εμπειρία και γνώσεις για να σας βοηθήσω...με συγκινεί πολύ όμως το γεγονός ότι ενώ δυσκολεύεστε, από πολλές απόψεις, επιμένετε να βρείτε λύσεις στα προβλήματά σας ώστε να το κρατήσετε. Μόνο και μόνο γι αυτό σας αξίζουν συγχαρητήρια!!

 

[Yorkaddict]

Καλησπέρα και καλώς ήρθατε.

Θα σταθώ αρχικά στο 2 που αναφέρατε.
Την απεξάρτηση.
Ο σκύλος θέλει να είναι μαζί με τους ανθρώπους του.
Αυτή είναι η φύση του.
Οτιδήποτε άλλο προσπαθήσουμε να κάνουμε, θα πάει κόντρα σε αυτό που είναι και θα τον κάνει δυστυχισμένο.

Αν αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει (το οποίο είναι απόλυτα κατανοητό), θεωρώ πως είναι ο σημαντικότερος λόγος να βρείτε κάπου να τον δώσετε.
Γιατί πέρα από αυτό, η κατοχή σκύλου είναι μια δέσμευση και έχει πολλές δυσκολίες, πέρα από την οικονομική επιβάρυνση.

Όσον αφορά τα υπόλοιπα.

Το 1 θέλει δουλειά, ανάλογα τις αντιδράσεις του. Εξαρτάται τι έχει βιώσει, πότε το βίωσε και πόσο τον έχει σημαδέψει.
Ίσως και ο ίδιος θέλει χρόνο να νοιώσει ασφάλεια και με την δική σας παρουσία σταδιακά να αλλάξει.

Όσον αφορά το 3 και αυτό θέλει δουλειά, επιμονή, υπομονή και σταθερότητα. Αναλογα τους αντιπερισπασμους που υπάρχουν τριγύρω, σταδιακά ανεβαινει και ο βαθμός δυσκολίας. Αυτό συμβαίνει σε όλα τα σκυλιά.
Πρώτα δουλεύεις τις εντολές μέσα στο σπίτι και όταν το έχει 90-100%, σταδιακά προσθέτεις αντιπερισπασμους.

Όλα αυτά όμως θεωρώ πως έχουν αφετηρία το 2.

Έχετε ψάξει μήπως το έχει σκάσει από κάπου και τον ψάχνουν οι δικοί του άνθρωποι;

 

[nikal]

Ο σκύλος θέλει να είναι μαζί με τους ανθρώπους του.
Αυτή είναι η φύση του.

Καλησπέρα ευχαριστώ για την απάντηση.

Ξέρω πολλές περιπτώσεις ιδιοκτητών σκύλων που ενώ λείπουν όλη μέρα οι σκύλοι τους δεν καταστρέφουν πόρτες και γενικά ότι βρουν ούτε κλαίνε όλη μέρα. Συνεπώς σίγουρα υπάρχει τρόπος η προσκόλληση αυτή να μην έχει τέτοια χαρακτηριστικά (και όχι να μην υφίσταστε, αυτό το κατανοώ προφανώς).

 

[Yorkaddict]

Καλησπέρα ευχαριστώ για την απάντηση.

Ξέρω πολλές περιπτώσεις ιδιοκτητών σκύλων που ενώ λείπουν όλη μέρα οι σκύλοι τους δεν καταστρέφουν πόρτες και γενικά ότι βρουν ούτε κλαίνε όλη μέρα. Συνεπώς σίγουρα υπάρχει τρόπος η προσκόλληση αυτή να μην έχει τέτοια χαρακτηριστικά (και όχι να μην υφίσταστε, αυτό το κατανοώ προφανώς).

Στάθηκα στη μη ύπαρξη προσκόλλησης. Ίσως επηρεάστηκα από το ότι μένει εκτός σπιτιού. Ακόμα και αυτό δηλαδή επηρεάζει την συμπεριφορά του. Μπορεί να δείτε και άλλον σκύλο, όταν τον βάλετε να μείνει μαζί σας. Αυτό θα ήταν το ιδανικό (για τον ίδιο).

Ναι, υπάρχουν τρόποι σταδιακά να μάθει ο σκυλος να μένει μόνος στον χώρο του, χωρίς να ενοχλεί τους γύρω του ή να κάνει ζημιές.
Βοηθάει πάρα πολύ ένα κρέιτ, αρκεί φυσικά να γίνει σταδιακά η εκμάθησή του.

 

[trinitygr89]

Καλησπέρα ευχαριστώ για την απάντηση.

Ξέρω πολλές περιπτώσεις ιδιοκτητών σκύλων που ενώ λείπουν όλη μέρα οι σκύλοι τους δεν καταστρέφουν πόρτες και γενικά ότι βρουν ούτε κλαίνε όλη μέρα. Συνεπώς σίγουρα υπάρχει τρόπος η προσκόλληση αυτή να μην έχει τέτοια χαρακτηριστικά (και όχι να μην υφίσταστε, αυτό το κατανοώ προφανώς).

Καλησπέρα,

αρχικά μπράβο που είχατε την ενσυναίσθηση να βοηθήσετε το ζώο σε πρώτη φάση.

Θα παραθέσω την γνώμη μου, με όση εμπειρία έχω αποκτήσει τους 4 τελευταίους μήνες που έχω σκύλο (ο οποίος επίσης με διάλεξε, και όχι το αντίθετο).

Είναι νομίζω κατανοητό ότι το σκυλί - που κανείς δεν μπορεί να ξέρει πόσο χρόνο πέρασε στον δρόμο - να ήταν είτε σε σοκ είτε να έπρεπε εκ των πραγμάτων να σκληραγωγηθεί για να επιβιώσει. Επομένως, το να αναζητά την συντροφία σας είναι απολύτως κατανοητό, και το κατανοείτε κι εσείς.

Μην συγκρίνετε άλλα σκυλιά που μπορεί να έχουν μάθει από 2 μηνών να είναι είτε έξω, είτε μέσα, είτε μόνα, είτε με παρέα άλλων ζώων.
Επίσης, να μην ξεχνάμε ότι και αυτά, δεν έμαθαν να συμπεριφέρονται με αυτό τον τρόπο από γενησιμιού τους! Κάποια πράγματα τα έμαθαν από τη μάνα τους και τα αδέρφια τους, και κάποια από τους κηδεμόνες τους.

Για να μην μακρυγορήσω και επαναλάβω πράγματα που ήδη έχουν ειπωθεί, εάν τελικά πάρετε την συνειδητή απόφαση να τον κρατήσετε, θα δείτε ότι αφενός θα νιώθει ολοένα και μεγαλύτερη ασφάλεια στο περιβάλλον που θα είναι, αφετέρου θα δείτε ότι κι εσείς θα θέλετε να του αφιερώσετε περισσότερο χρόνο και να τον έχετε κοντά σας.

Θα μου επιτρέψετε να σας προτείνω να μιλήσετε και με άλλους εκπαιδευτές πριν παραδώσετε τα όπλα στο κομμάτι της προσέγγισης με ανθρώπους/άλλα ζώα, και γενικά στο θέμα κοινωνικοποίηση.

Εύχομαι ολόψυχα ό,τι κι αν αποφασίσετε, να πάνε όλα καλά.

 

[glf]

Χαίρομαι που θέλετε να το προσπαθήσετε. Γιατί όχι άλλωστε. Και γω σε παρόμοια περιοχή είμαι, σε ένα χωριό δίπλα στην Κοζάνη, οπότε το καλοκαίρι τριγυρνάμε τους χωματόδρομους και όχι μόνο. Η δικιά μου βέβαια και στην πόλη είναι Α-ΨΟ-ΓΗ γιατί είναι μαθημένη. Μόνο να δείτε πως περνάμε από τις.. διαβάσεις. Περιμένει, κοιτάω, λέω πάμε και διασχίζουμε κάθετα και γρήγορα.

Λοιπόν, βλέπω πολλές φορές να λες "δεν ξέρω πως έγινε", "δεν είμαι σίγουρος" κτλ.
Αυτό σε ένα γερμανικό λυκόσκυλο αρσενικό είναι.. πεδίο αυτονόμησης και ιδίως σε έναν που ήδη έχει πάρει θέση προστάτη απέναντι σε οτιδήποτε πλησιάζει το σπίτι.
Πρέπει να επιβληθείς με σιγουριά. Αυτά τα σκυλιά μας κοιτάνε στα μάτια και ξέρουν την κατάσταση που είμαστε εμείς. Το πως σηκώνεσαι, το πως του μιλάς, το πως ΠΑΣ να κάνεις κάτι. Ήδη ξέρει. Γι'αυτό θέλουν να είναι ΟΛΗ ΤΗΝ ΩΡΑ ΔΙΠΛΑ ΜΑΣ. Για να μας διαβάζουν. Δεν έχουν και κάτι καλύτερο να κάνουν ε;

Όπως τα λες εγώ ποντάρω ότι με το σκύλο έχετε ταιριάξει μια χαρά αφού ήδη απολαμβάνετε τις βόλτες σας στην εξοχή. Το ότι θα κυνηγήσει γάτες είναι το μόνο σίγουρο. Και η δικιά μου το θέλει, αλλά το προβλέπω και της λέω ΜΗ πριν σχεδόν το σκεφτεί. Ξέρει οτι δε θα την αφήσω και ότι αν κάνει κάτι που δε θέλω θα έχει συνέπειες. Το να τον αφήσεις πχ νηστικό ένα απόγευμα δε θα πάθει και τίποτα, αρκεί να τον "μαλώνεις" για κάτι που έκανε και να ξέρεις οτι καταλαβαίνει το γιατί.

Εδώ οι πιο έμπειροι θα σου πουν για τη θετική εκπαίδευση σε σχέση με την τιμωρία. Θετική εκπαίδευση θα βρεις πολλά σχετικά βιντεο στο Youtube και λειτουργεί θαυμάσια στα λυκόσκυλα. Στη δικιά μας δουλέψαμε κλικερ για ένα χρόνο και έμαθε νέες εντολές και "ρυθμίσαμε" και τις παλιές.
Πχ το να μάθει το "ΜΕΙΝΕ" δε σημαίνει ότι δε μπορεί να το.. ξεμάθει.
Αυτό που περιγράφεις δηλαδή ότι πότε ακούει και πότε κάνει ότι θέλει σημαίνει ότι πρέπει να ξαναδουλέψετε τις εντολές για φρεσκάρισμα. Δεν είναι κάτι κακό, ίσα ίσα προβλέπεται.
Δε θα μπω σε λεπτομέρειες για κλικερ και εκμάθηση, είναι ολόκληρο θέμα.

Επειδή είπες ότι δεν είστε άνετα, εγώ να ρωτήσω αν είσαι σπίτι αρκετές ώρες ώστε να μπορείς να ασχοληθείς με την εκμάθηση του σκύλου. Όσο καλοκαιριάζει μπορείς και μόνος να δουλεύεις με τον σκύλο. Συνήθως δεν έχουμε χρόνο να ασχοληθούμε.

Πάω πίσω επίσης στο θέμα φίμοτρο. Ο σκύλος πρέπει να δέχεται από εμάς και να ξέρει ότι του επιβάλουμε όρια. Το να μπει φίμοτρο στη βόλτα είναι κάτι που το ορίζουμε εμείς γιατί κάνει κάτι που δε θέλουμε. Πχ αν δεν το παίρνει θα τον πάμε μια πολύ σύντομη βόλτα. Την άλλη μέρα αν το πάρει θα τον πάμε μια πολύ μεγάλη βόλτα να το φχαριστηθεί. Θα καταλάβει τη διαφορά, δεν είναι χαζός.
Και πάντα όταν κάνει κάτι σωστό πετάμε μια λιχουδιά. Για να το καταλάβει ότι αυτό θέλουμε. (ή άλλιώς ... κλικερ και λιχουδιά).

Γρήγορη σημείωση, το κλίκερ πρέπει να γίνεται σωστά, σε σωστό χρόνο αντίδρασης...

Σίγουρα το μεγαλύτερο θέμα είναι με τους άλλους ανθρώπους αφού δεν ελέγχεται ούτε στον κτηνίατρο. Αυτή είναι η μεγαλύτερη πρόκληση. Νιώθει απειλή από τους άλλους ανθρώπους και αυτό θέλει την πιο σοβαρή αντιμετώπιση. Πρέπει να επιβληθείτε σε αυτό. Ότι ΔΕΝ θέλετε την προστασία του σε τέτοιες περιπτώσεις (εκτός σπιτιού) αλλά την υπακοή του. Αυτό πρέπει να αντιμετωπιστεί άμεσα γιατί όσο περνάει ο καιρός ο σκύλος θα νιώσει ότι το έχει κερδίσει αυτό το δικαίωμα στην αγέλη σας.