To κείμενο αυτό του Walt Zientek θυμίζει σε όλους μας πως αισθανόμαστε όταν μπαίνουμε σε πετ σοπ που πουλάει κουτάβια.
Χρειαζόμουν μερικά πράγματα .
Πραγματικά δεν χρειαζόταν να περπατήσω στο πίσω μέρος του καταστήματος εκεί όπου βρίσκονται τα κουτάβια.
Βεβαίως , δεν ηθελα να δώ ένα δωμάτιο γεμάτο με μαύρα και σοκολατί λαμπραντορ. Δεν χρειάζομαι να πάρω αυτό το όμορφο μαύρο θηλυκό κουτάβι που κοιτάει προς σε μένα με αυτά τα σκούρα , μαλακά μάτια .
Υποθέτω πως δεν θα έπρεπε να γονατίσω για να έρθω όσο πιο κοντά σε αυτην όπως έκανα . Ή να αγγίξω το γυαλί και να της μιλήσω . Ή να προσπαθήσω να κάνω την ουρά της να κουνιέται χαρούμενα.
Εγώ σίγουρα δεν χρειαζόμουνα αυτό το αίσθημα στο στομαχι μου , αυτό που σε κάνει να σκεφτείς να ψάξεις για το πορτοφόλι σου .
Δεν ήθελα να σκεφτώ για το απο που αυτή προήλθε.
Δεν ήθελα αυτές τις εικόνες στο μυαλό μου . Δεν θέλησα ποτέ να σκεφτώ για τα κλουβιά και την βρώμα και τα σκυλιά που αναπαράγονται , γένες και γένες μέχρι να χάσουν την αξία τους
ως κατασκευαστές κουταβιών.
Δεν ήθελα να σκεφτώ την μανα της σε ένα
κλουβί , πεινασμένη και βρώμικη και μόνη . Και λυπημένη .
Δεν ήθελα να σκεφτώ το πόσο μικρή και φοβισμένη ήταν όταν την βάλανε στο φορτηγό για να την μεταφέρουν εδώ . Πόσο τρομοκρατημένη πρέπει να ήταν
από το χωρισμό και το θόρυβο , από τις μυρωδιές και τους ήχους .
Δεν ήθελα να αναρωτιέμαι αν όλα τα αδέλφια στη γέννα της, επέζησαν το ταξίδι.
Δεν μου άρεσε να αισθάνομαι όπως ο μέσος άνθρωπος νιώθει όταν βλέπει ενα
κουτάβι σε ένα Pet Shop . Δεν μου άρεσε τι ωθήσεις ένιωσα . Δεν ήθελα να αισθάνομαι
οτι πρέπει να την διασώσω. Αλλά το ένιωσα και αυτό .
Κατάλαβα γιατί οι άνθρωποι αγόραζουν τα σκυλιά τους αυτόν τον τρόπο.
Κατάλαβα ότι σώζοντας αυτο το κουτάβι υποστήριζω το σύστημα , θα πλήρωνα τον «εκτροφέα» τον οδηγό τον ιδιοκτήτη του καταστήματος και τους υπαλλήλους .
Κατάλαβα ότι σώζωντας αυτό το κουτάβι , αυτό το μαλακό ευγενικό κορίτσι, τροφοδοτείται το σύστημα που δεν ήθελα να σκέφτομαι .
Δεν ήθελα πραγματικά να αισθανθώ όπως αισθάνθηκα, λυπημένος , θυμωμένος και ένοχος .
Δεν ήθελα να πρέπει να πω συγνώμη ή αντίο στο κοριτσάκι με τα γλυκά μάτια που πιέζει
την σκούρα μύτη της πάνω στην γυάλα να αγγίξει το χέρι μου , για να την πάρει μυρωδιά μου , να με αγγίξει .
Χρειαζόμουν μόνο λίγα πράγματα .
Αλλά δεν τα χρειαζόμουν τόσο επειγόντως για να τα αγοράσω απο εκεί .
Χρειαζόμουν μερικά πράγματα .
Πραγματικά δεν χρειαζόταν να περπατήσω στο πίσω μέρος του καταστήματος εκεί όπου βρίσκονται τα κουτάβια.
Βεβαίως , δεν ηθελα να δώ ένα δωμάτιο γεμάτο με μαύρα και σοκολατί λαμπραντορ. Δεν χρειάζομαι να πάρω αυτό το όμορφο μαύρο θηλυκό κουτάβι που κοιτάει προς σε μένα με αυτά τα σκούρα , μαλακά μάτια .
Υποθέτω πως δεν θα έπρεπε να γονατίσω για να έρθω όσο πιο κοντά σε αυτην όπως έκανα . Ή να αγγίξω το γυαλί και να της μιλήσω . Ή να προσπαθήσω να κάνω την ουρά της να κουνιέται χαρούμενα.
Εγώ σίγουρα δεν χρειαζόμουνα αυτό το αίσθημα στο στομαχι μου , αυτό που σε κάνει να σκεφτείς να ψάξεις για το πορτοφόλι σου .
Δεν ήθελα να σκεφτώ για το απο που αυτή προήλθε.
Δεν ήθελα αυτές τις εικόνες στο μυαλό μου . Δεν θέλησα ποτέ να σκεφτώ για τα κλουβιά και την βρώμα και τα σκυλιά που αναπαράγονται , γένες και γένες μέχρι να χάσουν την αξία τους
ως κατασκευαστές κουταβιών.
Δεν ήθελα να σκεφτώ την μανα της σε ένα
κλουβί , πεινασμένη και βρώμικη και μόνη . Και λυπημένη .
Δεν ήθελα να σκεφτώ το πόσο μικρή και φοβισμένη ήταν όταν την βάλανε στο φορτηγό για να την μεταφέρουν εδώ . Πόσο τρομοκρατημένη πρέπει να ήταν
από το χωρισμό και το θόρυβο , από τις μυρωδιές και τους ήχους .
Δεν ήθελα να αναρωτιέμαι αν όλα τα αδέλφια στη γέννα της, επέζησαν το ταξίδι.
Δεν μου άρεσε να αισθάνομαι όπως ο μέσος άνθρωπος νιώθει όταν βλέπει ενα
κουτάβι σε ένα Pet Shop . Δεν μου άρεσε τι ωθήσεις ένιωσα . Δεν ήθελα να αισθάνομαι
οτι πρέπει να την διασώσω. Αλλά το ένιωσα και αυτό .
Κατάλαβα γιατί οι άνθρωποι αγόραζουν τα σκυλιά τους αυτόν τον τρόπο.
Κατάλαβα ότι σώζοντας αυτο το κουτάβι υποστήριζω το σύστημα , θα πλήρωνα τον «εκτροφέα» τον οδηγό τον ιδιοκτήτη του καταστήματος και τους υπαλλήλους .
Κατάλαβα ότι σώζωντας αυτό το κουτάβι , αυτό το μαλακό ευγενικό κορίτσι, τροφοδοτείται το σύστημα που δεν ήθελα να σκέφτομαι .
Δεν ήθελα πραγματικά να αισθανθώ όπως αισθάνθηκα, λυπημένος , θυμωμένος και ένοχος .
Δεν ήθελα να πρέπει να πω συγνώμη ή αντίο στο κοριτσάκι με τα γλυκά μάτια που πιέζει
την σκούρα μύτη της πάνω στην γυάλα να αγγίξει το χέρι μου , για να την πάρει μυρωδιά μου , να με αγγίξει .
Χρειαζόμουν μόνο λίγα πράγματα .
Αλλά δεν τα χρειαζόμουν τόσο επειγόντως για να τα αγοράσω απο εκεί .
Last edited:
