Καλησπέρα
@amstaff26 ,
Οι ώρες που λείπεις από το σπίτι δεν είναι υπερβολικές για έναν άνθρωπο που έχει την τύχη (μέρες που ζούμε) να εργάζεται και να πληρώνεται (αυτό είναι και το σημαντικό σημείο της εργασίας).
Το κουταβάκι είναι πολύ νεαρό για να έχει μάθει το crate για τόσες ώρες και να τις αντέξει χωρίς πρόβλημα. Θα πρότεινα να μη το κλείνεις για τις ώρες που λείπεις στο crate μια που οι 8+ ώρες εγκλεισμού, χωρίς σωστή εισαγωγή, μπορεί να δημιουργήσουν ποικίλα θέματα για το παρόν και το μέλλον.
Προσωπικά θα διαμόρφωνα ένα μεγαλύτερο χώρο του σπιτιού (ένα δωμάτιο ή ένα μέρος δωματίου) με τέτοιο τρόπο ώστε και το κουτάβι να έχει μια μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων, να μπορεί να κάνει τις ανάγκες του σε κάποιο πιο μακρινό σημείο, να έχει κάποια παιχνίδια εκεί ώστε να απασχολεί τα δόντια και το μυαλό του αλλά να είσαι κι εσύ σίγουρος ότι δε θα έχεις σοβαρές απώλειες και καταστροφές. Τώρα ένα καθαρισματάκι και ένα συγύρισμα μάλλον δε θα το αποφεύγεις.
Το σημαντικό κομμάτι όμως δεν είναι τι μπορείς να κάνεις τις ώρες που λείπεις (μια που αυτό, αν το σκεφτείς λογικά, δεν σου προσφέρει και πολλές επιλογές), μα τι κάνεις τις ώρες που είσαι μαζί με το κουταβάκι. Αυτό που κατά την άποψη μου πρέπει να κάνεις είναι να φροντίζεις πως το κουτάβι σου εκτονώνεται και κουράζεται επαρκώς, τόσο σωματικά όσο και πνευματικά, ώστε οι ώρες που λείπεις να είναι (να συνδυαστούν) με ώρες ξεκούρασης και ύπνου. Να μάθει το κουταβάκι πως πρέπει να είναι ξεκούραστο και γεμάτο ενέργεια διότι όταν θα γυρίσεις θα παίξετε, θα διασκεδάσετε και θα κουραστείτε. Καλό θα ήταν μία τέτοια "συνεδρία" παιχνιδιού, διασκέδασης και κούρασης να υπάρχει και πριν την αναχώρηση σου από το σπίτι.
Φυσικά, μέσα σε αυτά τα παιχνίδια και την διασκέδαση θα πρέπει να υπάρχει και η εκπαίδευση. Θα πρέπει να έχεις ήδη αρχίσει να εισάγεις εντολές όπως το "Κάτσε", το "Έλα", το "Κάτω" και να έχει γίνει μια εισαγωγή στην εδραίωση της σχέσης σας.
Όλα αυτά (και ακόμα περισσότερα που θέλουν πολλές ώρες γράψιμο, αλλά μπορεί και να τα βρεις ψάχνοντας) θα βοηθήσουν στο "πρόβλημα" σου αλλά και σε όλη την συμβίωση με τον σκύλο. Στην ουσία είναι η ζωή με τον σκύλο που αν "ρολάρει" παύει να μοιάζει "βουνό" και "πρόγραμμα" και γίνεται απλά "η ζωή με τον σκύλο μου".