Ε,και;Απο τη στιγμη που εχει τη σωματικη διαπλαση,αυτα δεν τα μαθαινει οταν τον εκπαιδευεις για agility;Πρεπει απο πριν να μη τα φοβαται;
Δεν ξερω,εμενα αν δεν ειχε προβλημα σπονδυλων θα προσπαθουσα να βρω τροπο να κανει agility με αναλογα εμποδια του μεγεθους του
Φυσικά και τα εκπαιδεύεις και το πιθανότερο είναι ότι αρχικά θα φοβηθούνε κάποια εμπόδια όπως το dog-walk και το άλφα, μη σου πω και τα εμπόδια ακόμα. Το θέμα στο agility δεν είναι να περάσουν τα εμπδόδια, αυτό θα γίνει πολύ γρήγορα. Το θέμα είναι να τα περάσουν σωστά, πατώντας σε κάποια σημεία επαφών, από τη σωστή πλευρά, με τη σειρά που υποδεικνύεται, στον ελάχιστο χρόνο.
Σύμφωα με την FCI υπάρχουν 3 κατηγορίες αναλόγως μεγέθους. Ο τσοπάνης μου με 70εκ. ακρώμιο χωράει άνετα πάντως να περάσει από ρόδα και τούνελ. Για τον δικό σου... έχω κάποιες αμφιβολίες.
Κάποιοι οργανισμοί θέλουν καθαρόαιμα αλλά οι περισσότεροι,από όσο γνωρίζω, δέχονται ημίιαιμα
Υποθέτω ότι μιλάς για εξωτερικό, AKC κλπ έτσι. Εδώ είμαστε τόσο πίσω που το τελευταίο που τους ενδιαφέρει είναι το pedigree.
Το θεωρώ τελείως περιττό εφόσον μιλάμε για αγώνες εργασίας και όχι μορφολογίας. Άλλωστε θα αργήσουμε να έχουμε έναν τόσο καλό (ημίαιμο) σκύλο που να θέλουμε να βγούμε κι έξω να διαγωνιστούμε και τότε υπάρχουν αρκετοί που θα μας δεχτούνε.
Για μένα η μεγαλύτερη προϋπόθεση (πέραν της υγείας και καλής φυσικής κατάστασης βέβαια) είναι η καλή επικοινωνία μεταξύ σκύλου-χειριστή. Γι αυτό είναι απαραίτητη η ΒΥ. Αν μέσα στον στίβο με τον σκύλο λυτό ο σκύλος σε 'χάνει' και ασχολείται με άλλα πράγματα δε θα πας μπροστά... Πρέπει να είναι απόλυτα συγκεντρωμένος σε σένα και στο τι θες να κάνει.
Άλλη απαραίτητη προϋπόθεση για να ξεκινήσει κανείς agility είναι να έχει χρονίσει ο σκύλος του ώστε να μην επιβαρύνει τις αρθρώσεις και τους μύες πάνω στην ανάπτυξη.