Επειδή έχω τύχει να παρακολουθήσω μιά μάχη σκατζόχοιρου με Χάσκι (την οποία κέρδισε κατα κράτος ο πρώτος), η υπόθεση εξελίσσεται ως εξής:
Προχωράει σιγά-σιγά ο σκατζόχοιρος και αποφεύγει να κουλουριαστεί.
Με το που πάει από πάνω ο σκύλος, τότε ο σκατζόχοιρος κάνει ένα σάλτο προς τα πάνω και του καρφώνει τα αγκάθια στη μούρη.
Πρέπει να είναι πολύ οδυνηρό γιατί τον σκατζόχοιρο σε άμυνα είναι πρακτικά αδύνατο να τον πιάσεις με τα χέρια ακόμα και κουλουριασμένο.
Πάντως οι εικόνες από το Τερριέ είναι μνημειώδεις! Τέρας υπομονής και επιμονής.
Μιά φορά είχα εξημερώσει έναν σκατζόχοιρο που είχα βρει στο χωράφι και πραγματικά είναι αξιαγάπητο ζωάκι (τα φοβερά αγκάθια του γίνονται σαν βελούδο όταν είναι χαλαρός! ). Τον είχα ελεύθερο και με αγαπούσε αλλά δυστυχώς ατύχησε, γιατί όντας πολύ περίεργος, τρύπωσε σε μιά πλαστική σακούλα και έσκασε. Από τότε όταν βρίσκω σκατζόχοιρο απλώς τον πιάνω, τον αποπαρασιτώνω και τον επιστρέφω εκεί που ήταν.