inbreeding και linebreeding

[psaras]

Μεταφορά από παλαιές σημείωσης μου που ξέθαψα ( δεν τα λέω εγώ αλλά εκτροφέας )

Το θέμα της εσω εκτροφής είναι αυτό που από πολλούς έχει υποστηριχτεί ότι παρουσιάζει τρομερούς κινδύνους.
Όμως αυτό δεν είναι αλήθεια και το μόνο που αποδεικνύει είναι έλλειψη γνώσεων και άγνοια ατράνταχτων δεδομένων ,από το ίδιο το ζωικό βασίλειο.
Αγνοούν ότι μερικά από τα καλύτερα μοσχάρια, άλογα η σκυλιά είναι προϊόντα
εσω-εκτροφής που μάλιστα έχει γίνει κατ επανάληψη .
Ο έξυπνος και με βασικές γνώσεις εκτροφέας θα κάνει εσω-εκτροφή όταν αυτή είναι απαραίτητη, θα κάνει συχνή γραμμική εκτροφή με όχι πολύ μακρινό βαθμό συγγένειας
Και θα επιχειρήσει μια έξω-διασταύρωση όταν επιθυμεί να προσθέσει στα δικά του σκυλιά ένα χαρακτηριστικό που υπάρχει στο καινούργιο σκυλί και όχι στα δικά του .
Όλα τα παραπάνω πάντα με απώτερο σκοπό την βελτίωση της γραμμής …

Γνώμες, σωστά η λάθος?

 

[GAIA LYKAIA]

...
ξερουμε το καθε χαρακτηριστικο του σκυλου που κρυβεται ακριβως στο κομπολοϊ ?

και επειδη κατι διαβαζα στο αμερικανικο φορουμ για τα Α.Β. η γονιδιακη εκτροφη ειναι το μελλων ?

Με την απόφαση να ξεκινήσει το επονομαζόμενο "Dog Genome Project" (Πρόγραμμα Γονιδίωμα Σκύλου) πριν από μερικά χρόνια (το 1990), μπήκε σε λειτουργία ένας τεράστιος ερευνητικός μηχανισμός (περισσότερα από 100 ερευνητικά εργαστήρια) ο οποίος περιελάμβανε σχεδόν όλα τα μεγάλα πανεπιστημιακά κέντρα του Δυτικού Κόσμου (Cornell, MIT, Harvard, Berkeley, North Carolina State College of Veterinary Medicine, University of Rennes, Broad Institute, University of California, Santa Cruz Genome Bioinformatics, κα) και επιστημονικά ιδρύματα (National Human Genome Research Institute, Fred Hutchinson Cancer Research Center, Animal Health Trust, National Center for Biotechnology Information, The Institute for Genomic Research, Genome Sequence Database, κα) ο οποίος στόχευσε αρχικά στην αποκωδικοποίηση του συνόλου του γονιδιώματος του σκύλου, με έμφαση στην έρευνα για γενετικά μεταδιδόμενες ασθένειες όπως ο καρκίνος, ο διαβήτης και η επιληψία. Τα αποτελέσματα της έρευνας αυτής θα βοηθούσαν (και βοηθάν) στην καταπολέμηση των ασθενειών αυτών κυρίως στον άνθρωπο, παρέχοντάς μας μια συγκριτική εικόνα των διαφορών και ομοιοτήτων (και των επιδράσεων αυτών) μεταξύ των 2 οργανισμών (ανθρώπου και σκύλου), ώστε να μπορέσουμε ευκολότερα να καταλήξουμε στα υπεύθυνα γονίδια αλλά και στους μηχανισμούς που ασκούν έλεγχο πάνω σε αυτά.

Αυτή τη στιγμή, έχει αποκωδικοποιηθεί περισσότερο από το 98% του γονιδιώματος (των χρωμοσωμάτων) του σκύλου και έχει αποκαλύψει περισσότερες από 5.000.000 περιπτώσεις πολυμορφισμού (διαφορετικές μορφές ενός γονιδίου), μεταξύ του αρχικού δείγματος (μιας θηλυκής Boxer ονόματι Tasha) και των υπολοίπων φυλών.

Το γονιδίωμα του σκύλου (ο οποίος έχει πολύ κοντινή εξελικτική σχέση με τον άνθρωπο) έχει έτσι μετατραπεί σε ένα πανίσχυρο εργαλείο κατανόησης του ανθρώπινου γονιδιώματος. Η σύγκριση μεταξύ σκύλου και ανθρώπου (αλλά και άλλων θηλαστικών που έχουν καταγραφεί, όπως το ποντίκι), παρέχει σημαντικές πληροφορίες σχετικά με τις δομές και την εξέλιξη των γονιδίων και του γονιδιώματος. Η ιδιαίτερη εκτροφική ιστορία των σκύλων (με τη μεγάλη σωματική και ηθολογική διαφοροποίηση που προέκυψε), μας δίνει τη μοναδική δυνατότητα να καταλήξουμε στα υπεύθυνα και σημαντικά γονίδια που κρύβονται πίσω από πολλές ασθένειες, κοινές για ανθρώπους και σκύλους (όπως προείπα: καρκίνος, διαβήτης και επιληψία κυρίως, αλλά και άλλες όταν αυτές προκύψουν στην έρευνα).

Με τη δυνατότητα που μας παρέχουν οι σκύλοι σε σχέση με τους ανθρώπους (μεγαλύτερες οικογένειες σε σχέση με τις ανθρώπινες) για καλύτερες (αρτιότερες) στατιστικές μελέτες, μπορούμε πιό εύκολα να εντοπίσουμε τις διαφοροποιήσεις εκείνες που τελικά είναι υπεύθυνες για τη δημιουργία ασθενειών και να βρούμε πλεόν τους τρόπους να τις αντιμετωπίσουμε σε γενετικό επίπεδο.

Η μεγαλύτερη επιτυχία που έχει σημειωθεί μέχρι σήμερα σε τομέα που αφορά καθαρά το θέμα σκύλος και την εκτροφή του, ήρθε από το Πανεπιστήμιου του Cornell, όπου κατασκευάστηκε ένα ελεγκτικό (ένα τεστ δηλαδή για να καταλαβαινόμαστε.... ντροπή...) το οποίο μπορεί και ανιχνεύει το υπολειπόμενο γονίδιο που είναι υπεύθυνο για την Εκφυλιστική Ατροφία του Αμφιβληστροειδούς στα Ιρλανδικά Σέττερ (Irish Setter). Με τη χρήση πλέον αυτού του ελεγκτικού, οι εκτροφείς Σέττερ μπορούν να ελέγξουν το υποψήφιο ζευγάρι, ώστε να αποκλείσουν τη δημιουργία κουταβιών με διπλό υπολειπόμενο γονίδιο, τα οποία θα είχαν πολύ μεγαλύτερη πιθανότητα εμφάνισης της ασθένειας αυτής. Με την κυκλοφορία του συγκεκριμένου ελεγκτικού από το 1989, ο αριθμός των κουταβιών Σέττερ που φέρουν την ασθένεια έπεσε από το 7% που ήταν πριν (χωρίς τη χρήση του ελεγκτικού), σε 0%

Οπότε, μπορούμε απτά πλέον να δούμε, ότι πέραν του τρομερού βοηθήματος που προσφέρουν στην έρευνα κατά του καρκίνου και της επιληψίας, τα αποτελέσματα όλης αυτής της έρευνας που διεξάγεται σε εργαστήρια Βιολογίας & Γενετικής σε όλο τον κόσμο, αποφέρουν εργαλεία για την καλυτέρευση (τη γενετική καλυτέρευση) του εκτρεφόμενου πληθυσμού των σκύλων, βοηθώντας τελικά τους ίδιους τους εκτροφείς (για να απαντήσω και στο φίλο μου το BasKal σε αυτό το post όπου ανέφερε μεταξύ άλλων και ότι:

....Υπαρχουν ιδιωτες που εκτρεφουν με συνιστωμενους αναπαραγωγης (οπερ εκθεσεις-τεστ χαρακτηρα-τεστ δυσπλασιας) αυτη τη στιγμη που μιλαμε.Φυσικα στο μελλον θα ειναι εκτροφεις-απλα ειναι στην αρχη.
Οι ...γενετιστες δεν εχουν καμμια σχεση με την εκτροφη. Δεν εχουν εντοπιστει τα συγκεκριμενα γονιδια που προκαλουν ασθενειες ουτε μπορει ενας γενετιστης πρακτικα να συστησει ζευγαρωμα για μορφολογια. Η εκτροφη ειναι τεχνη.....

) στο να έχουν πλεόν όχι μόνο ομορφότερα και δυνατότερα σκυλιά, αλλά πιο σημαντικά, υγιέστερα.

Και ναι, απ'ότι φαίνεται (όπως έχει ήδη φανεί και για τους ανθρώπους εδώ και μερικά χρόνια), η "γονιδιακή εκτροφή" είναι το μέλλον, ενάντια στον εχθρό που δημιουργήσαμε μέσα από την εκτροφή τα τελευταία 100 χρόνια.


ΥΓ. Γονιδίωμα ονομάζουμε το σύνολο του γενετικού υλικού (των χρωμοσωμάτων) ενός οργανισμού, το σύνολο δηλαδή των γονιδίων του.

 

[GAIA LYKAIA]

....Ο έξυπνος και με βασικές γνώσεις εκτροφέας θα κάνει εσω-εκτροφή όταν αυτή είναι απαραίτητη, θα κάνει συχνή γραμμική εκτροφή με όχι πολύ μακρινό βαθμό συγγένειας
Και θα επιχειρήσει μια έξω-διασταύρωση όταν επιθυμεί να προσθέσει στα δικά του σκυλιά ένα χαρακτηριστικό που υπάρχει στο καινούργιο σκυλί και όχι στα δικά του .

Εγώ βάζω στοίχημα εδώ, ότι μόνο αυτό το χαρακτηριστικό που ψάχνει ο συγκεκριμένος εκτροφέας δε θα πάρει από το καινούργιο σκυλί.... θα πάρει όλα τα άλλα όμως....*demonio*

 

[BasKal]

To oτι πιθανον στο μελλον, να ανιχνευτουν τα υπευθυνα γονιδια για ασθενειες οπως αυτη η περιπτωση με την ασθενεια των ματιων που προαναφερετε, η ακομα και ανεπιθυμητα μορφολογικα χαρακτηριστικα (οπως ηδη γινεται ανιχνευση της υπαρξης του ανεπιθυμητου μπλε γονιδιου στο Ντομπερμαν), μπορει να κανει την εκτροφη "ασφαλεστερη".
Αλλα για την ωρα, για ενα τεραστιο αναλογικα ογκο θανατηφορων ασθενειων που πληττουν την καθαροαιμη εκτροφη δεν εχουν ανιχνευθει τα υπευθυνα γονιδια και ακομα και για το αν προκειται για κυριαρχα η μη κλπ, υπαρχουν διισταμενες αποψεις.
Οσο προχωρει η γενετικη μπορει να δωσει λυσεις σε τετοια θεματα, αλλα για την ωρα, η βοηθεια της ειναι μικρη, ειδικα αν υπολογιστει οτι για καθε φυλη ειναι πιθανο παρομοια προβληματα να οφειλονται σε διαφορετικα γονιδια. Π.χ. η μυοκαρδιοπαθεια, που εχει ποικιλους λογους ανα φυλη.
Με αυτη την εννοια, και για την ωρα, η γεννετικη ελαχιστη βοηθεια μπορει να δωσει στον εκτροφεα, που ειναι επιμενω περισσοτερο καλλιτεχνης παρα επιστημονας.Η συμβολη της γενετικης στην προσπαθεια του θα επιμεινω ειναι ελαχιστη, γιατι υπαρχουν πολλα που πρεπει ακομα να γινουν για πολλες φυλες και δεν εχουν επιτευχθει.
Οσον αφορα την ομοζυγωτια και τις επιπτωσεις της στους πληθυσμους ειναι κοινος τοπος οτι η γενετικη ομοιομορφια ειδικα σε συστηματα οπως το ανοσοποιητικο θετει τον πληθυσμο σε κινδυνο. Το ιδιο συμβαινει στη φυση σε μικρους πληθυσμους που υποχρεωνονται σε ενδογαμια, πχ, τα ασιατικα λιονταρια του Γκορ στην ινδια εχουν πανομοιοτυπα ανοσοποιητικα συστηματα και υπαρχουν φοβοι για οριστικη εξαλειψη τους στην περιπτωση που προκυψει ενα παθογονο που το συγκεκριμενο ανοσοποιητικο δεν θα μπορει να αντιμετωτισει. Ομως, μεχρι (και εαν ποτε), συμβει κατι τετοιο, τα ιδια αυτα λιονταρια -προιοντα ενδογαμιας για πολλες γενεες- περιγραφονται ως ενας υγιης πληθυσμος . Προσπαθειες επιμιξειας με αφρικανικα λιονταρια ωστε να ενισχυθει η βιοποικιλοτητα (δεν ειναι διαφορετικα ειδη, αλλα υποειδη-φυλες), εδωσαν ζωα με ιδιαιτερα προβληματα που ηταν αδυνατο να επιβιωσουν στη φυση.H εξωγαμικες πρακτικες δεν αποδιδουν παντα...
Η καθαροαιμη εκτροφη, επιδιωκει μια φαινοτυπικη ομοιομορφια-αυτη ειναι η ουσια των προτυπων, των εκθεσεων κλπ. Βρισκω αφελες να πιστευει κανεις οτι αυτη η ομοιομορφια τυπου και συμπεριφορας επιτυγχανεται διχως περιορισμο της ποικιλιας των γονιδιων των υπευθυνων για αυτα τα επιθυμητα χαρακτηριστικα μεσα στα πλαισια της φυλης. Το να επιδιωκεις συγχρονως εναν πληθυσμο με μεγαλο βαθμο ομοιοτητας σε ενα ισχυον προτυπο και μεγαλο βαθμο ετεροζυγωτιας μεσα σαυτον καθεαυτον τον πληθυσμο ειναι κατ'αρχην οξυμωρο. Κατι απο τα δυο μακροπροθεσμα θα "θυσιαστει". Εκτος εαν δωθει ενα σημαντικης αξιας εργαλειο επιλογης - μια και η επιλογη ειναι το κλειδι για την υγεια η μη των πληθυσμων και οχι η μια η η αλλη πρακτικη συζευξεων. Και αυτο το εργαλειο θα ειναι οχι μονο η ανιχνευση των φορεων γενετικων ασθενειων αλλα και ο εντοπισμος εκεινων των λιγων που αντιπροσωπευουν πηγες μη συχνων γονιδιων που αφορουν συστηματα οπως το ανοσοποιητικο μεσα στα πλαισια της φυλης τους. Μεχρι τοτε οι εκτροφεις ειναι μονοι τους.