Μετά από ένα μήνα στο φόρουμ και ένα μήνα σχεδόν που μπήκε στις ζωές μας ο μικρός μας πιστεύω ήρθε η ώρα να συστηθούμε (κάλλιο αργά παρά ποτέ) 
Σήμερα ο Όλιβερ είναι 2 μηνών και 13 ημερών και παρά τις δυσκολίες που πέρασα/περάσαμε φέρνοντας ένα "μωρό" στο σπίτι δεν το έχω μετανιώσει δευτερόλεπτο...Άλλωστε η αδυναμία και η σχέση που έχουμε μεταξύ μας δεν κρύβεται...Είναι σχεδόν ένα μήνα στο σπίτι μας κι όμως έχουμε αναπτύξει ήδη ένα δέσιμο όσο παράξενο και να σας φαίνεται..Με λίγα λόγια εμμονή ο ένας με τον άλλον..
Από μικρή λοιπόν αγαπούσα τα γ.π με διαφορετικό τρόπο από τα άλλα σκυλιά,και πάντα τα κοιτούσα με θαυμασμό και σεβασμό,οπότε ήρθε και η ώρα που ένιωσα έτοιμη ψυχικά και οικονομικά(εννοώ με δικά μου χρήματα) να αποκτήσω κι εγώ ένα Το περιβάλλον βολικό αφού μένω σε επαρχία,άρα άπειρο χώρο για άφοβες βόλτες και παιχνίδια,σπίτι με μεγάλο κήπο άρα μια περισσότερη ελευθερία για την φυλή που λατρεύω,και φυσικά απεριόριστη αγάπη ήταν κάποιοι από τους λόγους που με βοήθησαν να αποφασίσω να προχωρήσω σε αυτήν μου την πράξη..
Οπότε..Ο Όλιβερ τώρα είναι ένα μικρό,γεμάτο ενέργεια κουτάβι,το οποίο έχει ήδη αρχίσει να "προστατεύει" την οικογένεια του καθώς δεν αφήνει κάποιον να πλησιάσει χωρίς να του πούμε ότι είναι εντάξει(φύλακας απ' το αυγό)...
Επίσης θα ήθελα να ευχαριστήσω τα μέλη του φόρουμ για την καταπληκτική τους δουλειά και την βοήθεια που δέχτηκα και όοοολα αυτά τα άρθρα που υπήρχαν για να λύσω κάθε απορία μου και ανησυχία μου(είμαι χαζομαμά τι να κάνουμε ) .. Οπότε τέρμα τα λόγια,διότι ακολουθούν φώτο του μικρού μπελά θα προσπαθώ να ανεβάζω κι άλλες φώτο ανά τακτά χρονικά διαστήματα για να βλέπετε και την πορεία του Από την πρώτη μέρα στο σπίτι μέχρι και σήμερα:
Πρώτη μέρα στο σπίτι, 1,5 μηνών
σηκώσαμε και το 1 αυτάκι πριν 3 μέρες
και απο τότε κάγκελο
που και που βέβαια σηκώνουμε και τα δύο
Μα πως γίνετε να μην λατρέψεις τέτοια φάτσα,πείτε μου πως????
Σήμερα ο Όλιβερ είναι 2 μηνών και 13 ημερών και παρά τις δυσκολίες που πέρασα/περάσαμε φέρνοντας ένα "μωρό" στο σπίτι δεν το έχω μετανιώσει δευτερόλεπτο...Άλλωστε η αδυναμία και η σχέση που έχουμε μεταξύ μας δεν κρύβεται...Είναι σχεδόν ένα μήνα στο σπίτι μας κι όμως έχουμε αναπτύξει ήδη ένα δέσιμο όσο παράξενο και να σας φαίνεται..Με λίγα λόγια εμμονή ο ένας με τον άλλον..
Από μικρή λοιπόν αγαπούσα τα γ.π με διαφορετικό τρόπο από τα άλλα σκυλιά,και πάντα τα κοιτούσα με θαυμασμό και σεβασμό,οπότε ήρθε και η ώρα που ένιωσα έτοιμη ψυχικά και οικονομικά(εννοώ με δικά μου χρήματα) να αποκτήσω κι εγώ ένα
Το περιβάλλον βολικό αφού μένω σε επαρχία,άρα άπειρο χώρο για άφοβες βόλτες και παιχνίδια,σπίτι με μεγάλο κήπο άρα μια περισσότερη ελευθερία για την φυλή που λατρεύω,και φυσικά απεριόριστη αγάπη ήταν κάποιοι από τους λόγους που με βοήθησαν να αποφασίσω να προχωρήσω σε αυτήν μου την πράξη..Οπότε..Ο Όλιβερ τώρα είναι ένα μικρό,γεμάτο ενέργεια κουτάβι,το οποίο έχει ήδη αρχίσει να "προστατεύει" την οικογένεια του καθώς δεν αφήνει κάποιον να πλησιάσει χωρίς να του πούμε ότι είναι εντάξει(φύλακας απ' το αυγό)...
Επίσης θα ήθελα να ευχαριστήσω τα μέλη του φόρουμ για την καταπληκτική τους δουλειά και την βοήθεια που δέχτηκα και όοοολα αυτά τα άρθρα που υπήρχαν για να λύσω κάθε απορία μου και ανησυχία μου(είμαι χαζομαμά τι να κάνουμε
) .. Οπότε τέρμα τα λόγια,διότι ακολουθούν φώτο του μικρού μπελά θα προσπαθώ να ανεβάζω κι άλλες φώτο ανά τακτά χρονικά διαστήματα για να βλέπετε και την πορεία του Από την πρώτη μέρα στο σπίτι μέχρι και σήμερα:Πρώτη μέρα στο σπίτι, 1,5 μηνών
σηκώσαμε και το 1 αυτάκι πριν 3 μέρες
και απο τότε κάγκελο
που και που βέβαια σηκώνουμε και τα δύο
Μα πως γίνετε να μην λατρέψεις τέτοια φάτσα,πείτε μου πως????
