Ομάδα 1: Ποιμενικοί για πρόβατα και βοοειδή (εκτός Ελβετικών Ορεινών και βοοφυλάκων)

Υποομάδα: Τομέας 1 Ποιμενικοί

Χώρα προέλευσης: Βέλγιο

Αριθμός Προτύπου (F.C.I.-Standard No.) 15

Χρονολογία έκδοσης ισχύοντος προτύπου : 13/03/2001

Χρησιμότητα: Αρχικά ποιμενικός σκύλος, σήμερα εργασιακός σκύλος (φύλαξη, άμυνα, ιχνηλασία, κ.α.) και ένας υπηρεσιακός σκύλος κάθε χρήσης, όπως επίσης και οικογενειακός σκύλος.

Με εξετάσεις εργασίας

Το Βελγικό Μαλινουά είχε και έχει σαν βασική χρήση τα ποιμενικά καθήκοντα, είτε σε πρόβατα είτε σε βοοειδή. Παράλληλα όμως με αυτά τα βασικά καθήκοντα, το Μαλινουά διαπρέπει σε πάρα πολλούς τομείς και καθήκοντα, όπως το agility, τα καθήκοντα ασφαλείας και προστασίας, σαν σκύλος διασώστης, στην υπακοή, την ιχνηλασία, κ.α.

Στις 29 Σεπτεμβρίου 1891 ιδρύεται ο Όμιλος φυλής του Βελγικού Ποιμενικού (Club du Chien de Berger Beige) και την ίδια χρονιά, στις 15 Νοεμβρίου, ο καθηγητής κτηνιατρικής Prof. Dr. Adolphe Reul καλεί μια ομάδα ανθρώπων από όλη την Βελγική επικράτεια στο πανεπιστήμιο του Cureghem. Αυτή η συνάντηση έγινε για να καθοριστεί αν υπάρχει ένας τύπος Βελγικού Ποιμενικού σκύλου. Η ομάδα των ειδικών είδε 117 αντιπροσωπευτικούς σκύλους και κατέληξε πως όντως υπάρχει ένας διακριτός τύπος Βελγικού Ποιμενικού. Από το γκρουπ επιλέχθηκαν 40 σκύλοι που ήταν ανατομικά ίδιοι και ας είχαν διαφορές στον μανδύα, σε μήκος, υφή ή χρώμα.

Οι ποικιλίες του Βελγικού Ποιμενικού πήραν το όνομα τους, λίγο ή πολύ, από την περιοχή καταγωγής τους. Το Μαλινουά πήρε το όνομα του από την πόλη του Malines (η Γαλλική ονομασία του Mechelen). Το 1891, στην πόλη του Malines, νότια του Antwerp, μια ομάδα αφοσιωμένων εκτροφέων, συγκεντρώθηκαν με σκοπό την προώθηση του Μαλινουά. Το 1901 το πρώτο Βελγικό Ποιμενικό γράφτηκε στην Βασιλική Εταιρεία Σαίντ-Υμπέρ (L.O.S.H.), ο Vos des Polders. Κόρη του Vos είναι η Dewet, που θεωρείται από τους ακρογωνιαίους λίθους της φυλής τα πρώτα χρόνια. Ο Vos αποτέλεσε βάση για τα Μαλινουά και ήταν ένα ξανθό, σκληρότριχο σκυλί που προερχόταν από μια γραμμή ποιμενικών σκύλων που χρησιμοποιούνταν στην φύλαξη των χωραφιών λιναριού στο Βέλγιο. Ο Vos ζευγάρωσε με την Lise de Laeken και αργότερα με τις κόρες του και έδωσε μια σειρά γκρι και ξανθών σκύλων, με κοντό και σκληρό μανδύα, που είχαν σταθερό και επαναλαμβανόμενο τύπο.

Ο Salmo, ένας κοντότριχος, καφέ ραβδωτός Βελγικός Ποιμενικός, που θεωρείται και αυτός βασικός σκύλος για την φυλή των Μαλινουά, γεννήθηκε το 1882. Από τον Salmo προήλθε ο διάσημος Tomy προς τα τέλη των 1890. Ο Tomy είναι από τα πιο διάσημα σκυλιά εκείνης της εποχής, γνωστός για το χρώμα και την κατασκευή του. Ήταν, επίσης, ένας πολύ καλός σκύλος εργασίας και ένας σκύλος με πολλές επιτυχίες στις εκθέσεις μορφολογίας. Ήταν το πρώτο κοντότριχο Βελγικό Ποιμενικό με ανθρακί και ξανθό τρίχωμα και μαύρη μάσκα. Ο Tomy ζευγάρωσε με την Cora I, που ήταν ένα κοντότριχο ραβδωτό, με μάσκα και από αυτό το ζευγάρωμα προήλθε ο Tjop, ένα κοντότριχο ξανθό με μάσκα. Ο Tjop θεωρείτε «πυλώνας» της φυλής και το όνομα του βρίσκεται στα pedigrees των σημαντικότερων γραμμών του Μαλινουά. Ο Tjop και η Dewet, αν και σκυλιά με αρκετές διαφορές, αποτέλεσαν τους «πυλώνες» της φυλής.

Οι πρώιμοι εκτροφείς αναγνώρισαν την ομορφιά και την κομψότητα του Μαλινουά, αλλά ποτέ δεν θυσίασαν την ικανότητα και το ταμπεραμέντο για την ομορφιά και τον τύπο. Πολλές φορές Μαλινουά χρησιμοποιήθηκαν σε ζευγαρώματα με τους άλλους τύπους των Βελγικών Ποιμενικών. Μέσα στα χρόνια υπήρξαν πολλές διασταυρώσεις και ζευγαρώματα μεταξύ των 4 τύπων του Βελγικού Ποιμενικού (Γκρένενταλ, Τερβύρεν, Μαλινουά και Λακενουά), μέχρι το 1973 όπου ο Βελγικός Κυνολογικός Όμιλος απαγόρευσε το ζευγάρωμα μεταξύ των 4 τύπων.

ΓΕΝΙΚΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ

Ο Βελγικός Ποιμενικός είναι ένας μέσων διαστάσεων σκύλος, με αρμονικές αναλογίες, που συνδυάζει κομψότητα και δύναμη, μεσαίου μεγέθους, με στεγνούς μύες, εφαρμοσμένος σε τετράγωνο, σκύλος της επαρχίας, συνηθισμένος στην ανοικτή ζωή της υπαίθρου, φτιαγμένος να αντέχει τις ατμοσφαιρικές αλλαγές του Βελγικού κλίματος. Με την αρμονία της διαπλάσεως του και το ψηλό κράτημα του κεφαλιού του, ο Βελγικός Ποιμενικός πρέπει να δίνει την εντύπωση της ρωμαλέας κομψότητας που έγινε η κληρονομιά των επιλεγμένων εκπροσώπων αυτής της φυλής εργασίας. Ο Βελγικός Ποιμενικός κρίνεται σε φυσική στάση, χωρίς φυσική επαφή με τον χειριστή.

ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΑΝΑΛΟΓΙΕΣ

Ο Βελγικός Ποιμενικός μπορεί να τοποθετηθεί σε ένα τετράγωνο. Το στήθος κατεβαίνει στο επίπεδο των αγκώνων. Το μήκος του ρύγχους είναι ίσο ή ελαφρά μακρύτερο από το μισό του μήκους του κεφαλιού.

ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ

Ο Βελγικός Ποιμενικός είναι άγρυπνος και ενεργητικός σκύλος που ξεχειλίζει από ενέργεια και είναι πάντα έτοιμος για δράση. Πέραν από την έμφυτη ικανότητα του να φυλάει κοπάδια, κατέχει, επίσης, την πολύτιμη ικανότητα ως πολύ καλός φύλακας της ιδιοκτησίας. Χωρίς κανένα δισταγμό, γίνεται επίμονος και σφοδρός υπερασπιστής του ιδιοκτήτη του. Κατέχει όλες εκείνες τις αναγκαίες ικανότητες για τον ποιμενικό, φύλακα, αμυντικό και υπηρεσιακό σκύλο. Ο ζωηρός και σε επιφυλακή χαρακτήρας του και η έμπιστη φύση του, χωρίς ίχνος φόβου ή επιθετικότητας, πρέπει να καταγράφεται στη στάση του σώματος και την υπερήφανα προσεκτική έκφραση στα σπινθηροβόλα μάτια του. Όταν κρίνεται αυτή η φυλή, πρέπει να εξετάζεται ο ήρεμος και ατρόμητος χαρακτήρας του.

ΚΕΦΑΛΙ ΚΑΙ ΚΡΑΝΙΟ

Φέρεται ψηλά, μακρύ και χωρίς υπερβολή. Ευθύγραμμο, καλά λαξευμένο και στεγνό. Κρανίο και ρύγχος είναι σχεδόν ίσα σε μήκος, με μια πολύ μικρή υπεροχή του ρύγχους που δίνει την εντύπωση του τέλειου φινιρίσματος συνολικά του κεφαλιού. Στοπ μέτριο.

Μύτη: Μαύρη.

Ρύγχος: Μέσου μήκους και καλά λαξευμένο κάτω από τα μάτια, στενεύει προοδευτικά προς τη μύτη, σαν μια επεκτεινόμενη σφήνα, γέφυρα της μύτης ευθεία και παράλληλη στην προέκταση της κορυφογραμμής του μετώπου, στόμα με καλό άνοιγμα, που σημαίνει ότι όταν το στόμα είναι ανοικτό τα χείλη τραβιούνται τελείως πίσω, οι σιαγόνες είναι καλά χωρισμένες.

Χείλη: Λεπτά, σφικτά και με έντονη χρωστική.

Σιαγόνες/Οδοντοστοιχία: Δυνατά, άσπρα δόντια, κανονικά και ισχυρά τοποθετημένα στις πλήρως ανεπτυγμένες σιαγόνες. Δάγκωμα «ψαλίδι». Δάγκωμα «τανάλια», το οποίο προτιμάται από τους βοσκούς προβάτων και βοοειδών, είναι ανεκτό. Πλήρης οδοντοφυΐα σύμφωνα με την οδοντική φόρμουλα, η απουσία 2 προγομφίων 1(2Ρ1) είναι ανεκτή και οι γομφίοι 3 (Μ3) δεν λαμβάνεται υπ’ όψιν.

Μάγουλα: Στεγνά και τελείως επίπεδα και μυώδη.

Μάτια: Μέσου μεγέθους, ούτε προεξέχοντα ούτε βαθουλωμένα, ελαφρά σε σχήμα αμυγδάλου, τοποθετημένα πλάγια, καστανό χρώμα, κατά προτίμηση σκούρα, τα βλέφαρα έχουν μαύρο περίγραμμα. Ευθύ, ζωντανό, έξυπνο και βλέμμα περιέργειας και αναζήτησης.

Αυτιά: Μάλλον μικρά, τοποθετημένα ψηλά, με σαφές τριγωνικό σχήμα, καλά στρογγυλεμένα στη βάση, μυτερά άκρα, άκαμπτα, φέρονται κάθετα και όρθια όταν ο σκύλος είναι σε επιφυλακή.

ΛΑΙΜΟΣ

Ξεχωρίζει σωστά, ελαφρά επιμήκης, μάλλον κάθετος, με καλούς μύες, φαρδαίνει προοδευτικά προς τους ώμους, χωρίς προγούλι, τράχηλος με πολύ μικρή καμάρα.

ΣΩΜΑ

Δυνατό χωρίς να είναι βαρύ, μήκος από το σημείο του ώμου μέχρι το σημείο του γλουτού σχεδόν ίσο με το ύψος στο ακρώμιο.

Επάνω Γραμμή: Η επάνω γραμμή ράχης και  τα λαγόνια είναι ευθεία.

Ακρώμιο: Τονισμένο.

Ράχη: Σταθερή, κοντή και με καλούς μύες.

Λαγόνια: Στερεά, κοντά, αρκετά πλατιά, με καλούς μύες.

Καπούλια: Με καλούς μύες, με πολύ ελαφρά κλίση, επαρκώς πλατιά αλλά όχι υπερβολικά.

Στήθος: Λίγο φαρδύ αλλά καλά κατεβασμένο. Πάνω τμήμα των πλευρών με καμάρα. Βλέποντας το από εμπρός λίγο φαρδύ, αλλά χωρίς να γίνεται στενό.

Κάτω γραμμή: Ξεκινά κάτω από το στήθος και ανεβαίνει όμορφα με αρμονική καμπύλη προς την κοιλιά, που ούτε πέφτει ούτε ανεβαίνει, αλλά ελαφρά υψώνεται και είναι μέτρια ανεπτυγμένη.

ΟΥΡΑ

Καλά τοποθετημένη, δυνατή στη βάση, μέσου μήκους, φθάνει τουλάχιστον στο ταρσό, αλλά προτιμάται μακρύτερη. Στην ανάπαυση κρέμεται προς τα κάτω με την άκρη να γέρνει ελαφρά στο ύψος του ταρσού. Όταν κινείται ο σκύλος σηκώνεται περισσότερο, χωρίς να περνάει την οριζόντια γραμμή, η καμπύλη στην άκρη γίνεται πιο έντονη, χωρίς ποτέ να σχηματίζει άγκιστρο ή να παρεκκλίνει.

ΜΠΡΟΣΤΙΝΑ ΑΚΡΑ

Γενική Εικόνα: Συμπαγή κόκαλα αλλά όχι βαριά. Μύες στεγνοί και δυνατοί. Μπροστινά πόδια κάθετα από όλες τις πλευρές και τελείως παράλληλα όταν βλέπονται από μπροστά.

Ώμος: Ωμοπλάτη μακριά και κεκλιμένη, καλά συνδεδεμένη, σχηματίζοντας αρκετή γωνία με το βραχίονα, ιδανική μέτρηση 110-115 μοίρες.

Βραχίωνας: Μακρύς και αρκετά κεκλιμένος.

Αγκώνας: Σταθερός ούτε αποκλίνει ούτε συγκλίνει.

Αντιβράχιο: Μακρύ και ευθύ.

Καρπός: Πολύ σταθερός και ξεκάθαρος.

Μετακάρπιο: Δυνατό και κοντό, κάθετο στο έδαφος όσο το δυνατόν ή με πολύ μικρή κλίση προς τα εμπρός.

Πατούσες: Στρογγυλές, «πόδια γάτας». Δάκτυλα με καμάρα και σφικτά. Πέλματα παχιά και ελαστικά. Νύχια σκούρα και δυνατά.

ΠΙΣΩ ΑΚΡΑ

Γενική εικόνα: Δυνατά, αλλά όχι βαριά. Σε προφίλ τα πίσω πόδια είναι κάθετα και φαίνονται από πίσω τελείως παράλληλα.

Άνω μηρός: Μέσου μήκους, πλατύς και με ισχυρούς μύες.

Μηριαίο: Περίπου κάθετο στο ισχίο. Κανονική γωνίωση.

Κνήμη: Μέσου μήκους, πλατειά και μυώδης.

Ταρσός: Κοντά στο έδαφος, πλατύς και μυώδης, μέτρια γωνίωση.

Μετατάρσιο: Ελαφρώς σε σχήμα οβάλ. Δάκτυλα με καμάρα και καλά σφικτά. Πέλματα παχιά και ελαστικά. Νύχια σκούρα και δυνατά.

ΒΗΜΑΤΙΣΜΟΣ & ΚΙΝΗΣΗ

Ζωντανή και ελεύθερη κίνησις σε όλους τους βηματισμούς. Ο Βελγικός Ποιμενικός είναι καλός καλπαστής αλλά ο κανονικός βηματισμός του είναι το βάδισμα και ειδικά ο τροχασμός. Τα άκρα κινούνται παράλληλα στο μέσο επίπεδο τους σώματος. Στη μεγάλη ταχύτητα τα πόδια έρχονται κοντύτερα στο μέσο επίπεδο. Στο τροτ η έκταση είναι μέτρια, η κίνηση ομοιόμορφη κει εύκολη, με καλά πίσω ώθηση, και η γραμμή ράχης παραμένει τεντωμένη ενώ τα μπροστινά πόδια δεν σηκώνονται ψηλά. Πάντα στην κίνηση, ο Βελγικός Ποιμενικός μοιάζει ακούραστος. Η κίνηση του είναι γρήγορη, ελαστική και ζωντανή. Είναι ικανός σε ξαφνικές αλλαγές κατευθύνσεως με πλήρη ταχύτητα. Λόγω του πληθωρικού χαρακτήρα του και της επιθυμίας του να φυλάει και να προστατεύει, έχει την χαρακτηριστική τάση να κινείται με κύκλους.

ΔΕΡΜΑ

Ελαστικό αλλά τεντωμένο σε όλο το σώμα. Τα χείλη και τα βλέφαρα με πολύ έντονη χρωστική.

ΜΑΝΔΥΑΣ ΚΑΙ ΠΟΙΚΙΛΙΕΣ

Επειδή ο μανδύας διαφέρει στο μήκος, την κατεύθυνση, την εμφάνιση και το χρώμα μεταξύ των Βελγικών Ποιμενικών, αυτό το συγκεκριμένο σημείο έχει υιοθετηθεί σαν κριτήριο για τη διάκριση μεταξύ των τεσσάρων ποικιλιών της φυλής: Γκρένενταλ, Τερβύρεν, Μαλινουά και Λακενουά. Αυτές οι τέσσερις ποικιλίες κρίνονται ξεχωριστά και κάθε μία βραβεύεται με C.A.C., C.A.C.I.B. ή reserve.

ΤΡΙΧΩΜΑ

Σε όλες τις ποικιλίες το τρίχωμα πρέπει να είναι πυκνό, σφικτά εφαρμοσμένο και με καλή υφή, με μάλλινο υποτρίχωμα που σχηματίζει ένα εξαιρετικό προστατευτικό κάλυμμα.

Α. ΜΑΚΡΥΤΡΙΧΟ: Το τρίχωμα είναι κοντό στο κεφάλι, την εξωτερική πλευρά των αυτιών και το κάτω μέρος των ποδιών, εκτός από το πίσω μέρος του αντιβραχίου που είναι καλυμμένο από τον αγκώνα μέχρι τον καρπό με μακριές τρίχες που λέγονται φράντζες. Το τρίχωμα είναι μακρύ και λείο στο υπόλοιπο σώμα και μακρύτερο και πιο άφθονο γύρω από το λαιμό και στο στέρνο, όπου σχηματίζει κολάρο ή περιλαίμιο και ποδιά. Το άνοιγμα των αυτιών προστατεύεται από πυκνές τούφες τριχώματος. Από τη βάση του αυτιού το τρίχωμα σηκώνεται και πλαισιώνει το κεφάλι. Το πίσω μέρος των γλουτών καλύπτεται από μακρύ άφθονο τρίχωμα που σχηματίζει κιλότες ή παντελόνια. Η ουρά έχει μακρύ, άφθονο τρίχωμα που σχηματίζει φτερό. Το Γκρένενταλ και το Τερβύρεν είναι τα μακρύτριχα.

Β. ΚΟΝΤΟΤΡΙΧΟ: Το τρίχωμα είναι πολύ κοντό στο κεφάλι, στην εξωτερική πλευρά των αυτιών και το κάτω μέρος των ποδιών. Είναι κοντό στο υπόλοιπο σώμα και πιο άφθονο στην ουρά και γύρω από το λαιμό όπου σχηματίζει κολάρο ή περιλαίμιο που αρχίζει από τη βάση του αυτιού και επεκτείνεται μέχρι το λάρυγγα. Επίσης το πίσω μέρος του γλουτού καλύπτεται με μακρύτερο τρίχωμα. Η ουρά είναι σχηματισμένη σαν στάχυ, αλλά δεν σχηματίζει φτερό.Το Μαλινουά είναι κοντότριχο.

Γ. ΣΚΛΗΡΟΤΡΙΧΟ: Αυτό που χαρακτηρίζει τη σκληρότριχη ποικιλία είναι η σκληρότητα και η ξηρότητα του τριχώματος, που επιπλέον είναι ανακατωμένο και ξεχτένιστο. Περίπου 6 εκατοστά μακρύ σε όλο το σώμα, το τρίχωμα είναι κοντύτερο στην κορυφή του ρύγχους, το μέτωπο και τα πόδια. Το τρίχωμα γύρω από τα μάτια και αυτό που έχει στο ρύγχος δεν πρέπει να είναι τόσο μακρύ ώστε να παραποιεί το σχήμα του κεφαλιού. Όμως, είναι απαραίτητο να έχει φράντζες στο ρύγχος. Η ουρά δεν πρέπει να σχηματίζει φτερό.Το Λακενουά είναι το σκληρότριχο.

ΧΡΩΜΑ

Μάσκα: Για το Τερβύρεν και το Μαλινουά η μάσκα πρέπει να είναι πολύ τονισμένη και τείνει να περικλείει το επάνω και το κάτω χείλος, τις γωνίες των χειλιών και τα βλέφαρα σε μία μόνο μαύρη ζώνη. Ένα αυστηρά ελάχιστο έξι σημείων χρωστικής που αφορά: τα δύο αυτιά, τα δύο επάνω βλέφαρα και τα δύο χείλη, επάνω και κάτω, που πρέπει να είναι μαύρα.

Μαύρη επικάλυψη: Στο Τερβύρεν και το Μαλινουά, η μαύρη επικάλυψη σημαίνει ότι οι τρίχες πρέπει να έχουν μαύρη κορυφή που σκιάζει το χρώμα της βάσης. Αυτό το μαύρισμα είναι σε κάθε περίπτωση –σαν φλόγα- και δεν πρέπει να είναι μεγάλα μπαλώματα ούτε ραβδώσεις. Στο Λακενουά η μαύρη σκίαση είναι περισσότερο διακριτικά εκφρασμένη.

Γκρένενταλ: Αποκλειστικά μαύρο.

Τερβύρεν: Μόνο πυρόξανθο με μαύρη επικάλυψη ή γκρίζο με μαύρη επικάλυψη, με μαύρη μάσκα. Όμως, το πυρόξανθο με μαύρη επικάλυψη είναι πιο επιθυμητό. Το πυρόξανθο πρέπει να είναι ζεστό, ούτε φωτεινό ούτε ξεπλυμένο. Κάθε σκύλος που το χρώμα του τριχώματος είναι οτιδήποτε εκτός από πυρόξανθο με μαύρη επικάλυψη ή που δεν ταιριάζει στην επιθυμητή ένταση δεν μπορεί να θεωρηθεί εξαίρετο δείγμα.

Μαλινουά: Μόνο πυρόξανθο με μαύρη επικάλυψη και με μαύρη μάσκα.

Λακενουά: Μόνο πυρόξανθο με ίχνη από μαύρη επικάλυψη, κυρίως στο ρύγχος και στην ουρά.

Σε όλες τις ποικιλίες: Λίγο άσπρο είναι αποδεκτό στο στήθος και στα δάκτυλα.

ΜΕΓΕΘΟΣ, ΒΑΡΟΣ ΚΑΙ ΜΕΤΡΗΣΕΙΣ

Υψος στο ακρώμιο: Το ιδανικός ύψος στο ακρώμιο είναι κατά μέσο όρο 62 εκ. για τα αρσενικά και 58 εκ. για τα θυληκά Όρια: 2 εκ. πλην, 4 εκ. συν.

Βάρος: Αρσενικά περίπου 25-30 κιλά Θηλυκά περίπου 20-25 κιλά

Μετρήσεις: Κατά μέσο όρο οι κανονικές μετρήσεις για το ενήλικο αρσενικό Βελγικό Ποιμενικό με 62 εκ. στο ακρώμιο: Μήκος του σώματος: (από το σημείο του ώμου μέχρι το σημείο των γλουτών): 62 εκ. Μήκος του κεφαλιού: 25 εκ. Μήκος του ρύχγους: 12,5 – 13 εκ.

ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΑ

Κάθε παρέκκλιση από τα προηγούμενα σημεία πρέπει να θεωρείται ελάττωμα και η σοβαρότητα του οποίου κρίνεται ανάλογα με το βαθμό του.

Γενική εμφάνισις: Σαν σβώλος, έλλειψη κομψότητας. Πολύ ελαφρύ ή πολύ αδύνατο. Μακρύτερο από το ύψος. Ταιριάζει σε ορθογώνιο.

Κεφάλι: Βαρύ, πολύ άκομψο, έλλειψη παράλληλων γραμμών, όχι αρκετά λαξευμένο ή στεγνό. Μέτωπο στρογγυλεμένο. Στοπ πολύ έντονο ή πολύ επίπεδο. Ρύγχος πολύ κοντό ή περιορισμένο.

Ρωμαϊκή μύτη. Τα τόξα των φρυδιών ή οι ζυγωματικές καμάρες πολύ προεξέχοντα.

Μύτη, χείλη και βλέφαρα: Ίχνη έλλειψης χρωστικής.

Οδοντοστοιχία: Κακή επαφή των κοπτήρων. Σοβαρό ελάττωμα: έλλειψη ενός κοπτήρος (1I), ενός προγομφίου 2 (1Ρ2), ενός προγομφίου 3 (1Ρ3) ή 3 προγομφίων 1 (3Ρ1).

Μάτια: Ανοιχτόχρωμα, στρογγυλά.

Αυτιά: Μεγάλα, μακριά, πολύ φαρδιά στη βάση, τοποθετημένα χαμηλά, κλίνουν προς τα μέσα ή έξω.

Λαιμός: Αδύνατος, κοντός ή τοποθετημένος χαμηλά.

Σώμα: Πολύ μακρύ. Θωρακικός κλωβός πολύ κυλινδρικός.

Ακρώμιο: Επίπεδο, χαμηλό.

Επάνω γραμμή σώματος: Η ράχη και/ ή τα λαγόνια μακριά, αδύνατα, με βύθισμα ή με καμάρα.

Καπούλια: Με πολύ κλίση, ανασηκωμένα.

Κάτω γραμμή σώματος: Πάρα πολύ ή πολύ λίγο κατεβασμένη. Πολύ μεγάλη κοιλιά.

Ουρά: Τοποθετημένη πολύ χαμηλά. Σηκώνεται πολύ ψηλά, σχηματίζει άγκιστρο, αποκλίνει από την ευθεία γραμμή του σώματος.

Άκρα: Κόκαλα πολύ αδύνατα ή πολύ βαριά. Κακή κάθετη στάση στο προφίλ (π.χ. μπροστινά σκέλη πολύ λοξά ή αδύνατοι καρποί), από μπροστά (πόδοα που στρέφονται προς τα μέσα ή προς τα έξω, αγκώνας προς τα έξω, κ.τ.λ.), ή από πίσω (πίσω πόδια πολύ κλειστά, πολύ ανοικτά ή σε σχήμα βαρελιού, ταρσοί κλειστοί ή ανοικτοί κ.τ.λ.). Πολύ λίγες ή υπερβολικές γωνιώσεις.

Πόδια: Ανοιγμένα.

Βηματισμός: Κλειστή κίνηση, πολύ κοντός διασκελισμός, ανεπαρκής κίνηση, φτωχή πίσω ώθηση, κίνηση σηκώνοντας τα πόδια ψηλά.

Τρίχωμα: Και για τις τέσσερις ποικιλίες, ανεπαρκές υποτρίχωμα.
Γκρένενταλ και Τερβύρεν: Σγουρό, κυματιστό, κατσαρό τρίχωμα. Όχι αρκετά μακρύ τρίχωμα.
Μαλινουά: Τρίχωμα ημί-μακρυ εκεί που πρέπει να είναι κοντό. Μαλακό τρίχωμα. Σκληρές τρίχες σκορπισμένες στο κοντό τρίχωμα. Κυματιστό τρίχωμα.
Λακενουά: Τρίχωμα πολύ μακρύ, μεταξωτό, κυματιστό, κατσαρό ή κοντό. Γεμάτο με ωραίες τρίχες σκορπισμένες σε τούφες στο σκληρό τρίχωμα. Πολύ μακριές τρίχες γύρω από τα μάτια ή στο κατώτερο σημείο του κεφαλιού (το πηγούνι). Φουντωτή ουρά.

Χρώμα: Και για τις τέσσερις ποικιλίες: άσπρο σημάδι στο στήθος που σχηματίζει γραβάτα. Άσπρο στα πόδια που επεκτείνεται πέραν των δακτύλων.
Γκρένενταλ: Κοκκινωπές αποχρώσεις στο τρίχωμα. Γκρίζα «παντελόνια».
Τερβύρεν: Γκρίζο.
Τερβύρεν και Μαλινουά: Ραβδωτό. Χρώματα όχι επαρκώς ζέστα. Ανεπαρκής ή υπερβολική μαύρη επικάλυψη ή τοποθετημένη σε μπαλώματα στο σώμα. Ανεπαρκής μάσκα.
Τερβύρεν, Μαλινουά και Λακενουά: Πολύ φωτεινό πυρόξανθο. Το βασικό χρώμα το οποίο είναι ξεθωριασμένο, λέγεται ξεπλυμένο, θεωρείται σοβαρό ελάττωμα.

Χαρακτήρας: Δείγματα με έλλειψη αυτοπεποίθησης ή υπερβολικά νευρικά.

ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΑ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΥ

Χαρακτήρας: Επιθετικά ή δειλά δείγματα.

Γενική εμφάνισης: Έλλειψη φυλετικού τύπου.

Οδοντοστοιχία: Προγναθισμός. Υπογναθισμός, ακόμα και αν η επαφή δεν χάνεται (ανάποδο δάγκωμα). Σταυρωτό δάγκωμα. Απουσία του ενός κυνόδοντος (1C), ενός άνω προγομφίου (1Ρ4) ή κάτω γομφίου (1Μ1).

ΣΗΜΕΙΩΣΗ

Τα αρσενικά ζώα θα πρέπει να έχουν δύο εμφανώς φυσιολογικούς όρχεις, σωστά τοποθετημένους στο όσχεο.