κατι τετοια (παιδια) στο σχολειο ειχαν φαει πολυ ξυλο τελικα και τους εχει μεινει κουσουρι..........................................
Ενοχλήσεις στη βόλτα;
- Thread starter kkranis
- Ημερομηνία δημιουργίας
- Status
καλά είναι κτίριο δημόσιας υπηρεσίας και έχει 10 σκυλιά μέσα ? έχουν τσιπ, χαρτιά, εμβόλια κτλ ? κατάγ-γελίαΣήμερα ένα 50χρονο σάπιο κρέας ενώ περπατούσα με τον σκύλο μου είπε να "Μείνω εκεί που είμαι, αν είμαι άντρας και θα δω τι θα πάθω" επειδή δεν είχα γοργό βήμα μιας και περνούσαμε έξω από τα τείχη του και είχε καμιά 10αριά σκυλιά εντός και πήγαιναν γάβα γούβα!
Ο άνθρωπος αυτός εργάζεται(μάλλον είναι φύλακας) σε κτίριο δημόσιας υπηρεσίας!
Πειράζει που του είπα ότι θα μου αερίσει τα αχαμνά μου?
Αύριο θα ξεναπεράσω επίτηδες! Θα περάσω και με το ποδήλατο και τον σκύλο για να γαβγίζουν πιο πολύ τα σκυλιά! Θα βάλω και κάμερα στο κράνος! Χαχα θα του σιάξω την γραβάτα...
Υ.Γ.: Κλαίω με την σιγουριά κάποιων ανθρώπων...
παω βολτα ως το ψυγειο. [σορρυ θελω να πώ τον πόνο μου]
η σκυλα, φυσικά, ακολουθει και ξαπλωνει κατω ετσι ωστε να στηρίζεται στα πόδια μου.
κλεινω το ψυγειο και κανω δυο βηματα παραπερα για να ψαχουλεψω και στα ντουλαπακια της κουζινας
η σκυλα παιρνει υφος κακομοιριας και εγκατάλειψης,''γιατι με προδοσες μάνα;''
η σκυλα, φυσικά, ακολουθει και ξαπλωνει κατω ετσι ωστε να στηρίζεται στα πόδια μου.
κλεινω το ψυγειο και κανω δυο βηματα παραπερα για να ψαχουλεψω και στα ντουλαπακια της κουζινας
η σκυλα παιρνει υφος κακομοιριας και εγκατάλειψης,''γιατι με προδοσες μάνα;''
να προσθέσω το ριτριβερίστικο "γιατί δε μου δωσες εμένα μάνα; " με το ίδιο κακόμοιρο ύφος
Δεν το περίμενα ότι με περνάς για χαζούλη...
δεν ειναι θέμα χαζομάρας, επ ουδενί.
Δεν μπορείς όμως ποτέ να εισαι σίγουρος για το πώς θα αντιδράσει κάποιος βαρυμαγκας!
Παω το λοιπον σημερα στο φαρμακειο, αναμεσα σε αλλα να παραγγειλω κ ενδοπαρασιτικο χαπι για την Ηρα που πλησιαζουν οι μερες της...
Τεσπα τελικα ειχε κατι χαπια (οχι αυτα που ηθελα) αλλα θυμομουν οτι αυτα πανε με σωματικο βαρος...
Φ (αρμακοποιος) : ποσα κιλα ειναι?
Ε (γω) : 41,600
Φ : Αρα εσυ δεν εχεις σκυλο στο σπιτι αλλα αλογο...
Ε : (αντιπαρερχομαι κ αποκρινομαι με χαμογελο) Εε ενταξει ειναι λιγο τσουμπωτο παιδι!
Φ : νααιι...τσουμπωτο ΤΟ ΠΑΙΔΙ (τονιζοντας την λεξη κ με ειρωνικο κ ενοχλημενο υφος)
κανω οτι δεν δινω σημασια...
συνεχίζει να με ρωταει διάφορα...τι κανει ΤΟ ΠΑΙΔΙ? Εγινε μανα ΤΟ ΠΑΙΔΙ ή ακομη? (πριν μαθει οτι η Ηρα ειναι ροτ με ακουγε που ελεγα χρειαζομαι το ταδε για την μικρη ή για την σκυλιτσα μου, υπεθετε μαλλον οτι εχω μικροσωμο κ μου προτεινε να ζευγαρωσει κιολας με τον δικο της ενα κανις, γκριφον κατι τετοιο τεσπα...καπως ετσι εμαθε οτι η Ηρα ειναι ροτ κ παρθενα) κ διαφορα τέτοια τονιζοντας παντα ΤΟ ΠΑΙΔΙ!
Δεν μπορειτε να φανταστειτε την τσαντιλα μου (κ την ξενερα μου...δλδ ελεος μωρη κ συ εχεις σκυλι) , μπαινω μεσταμαξι κ λεω στο boyfriend "ΔΕΝ ΞΑΝΑΠΑΤΑΩ ΕΔΩ"!
Δε το ξερα οτι εχουν τα copyrights της προσφωνησης "παιδι" μονο τα ανθρωπινα παιδια!
Τεσπα τελικα ειχε κατι χαπια (οχι αυτα που ηθελα) αλλα θυμομουν οτι αυτα πανε με σωματικο βαρος...
Φ (αρμακοποιος) : ποσα κιλα ειναι?
Ε (γω) : 41,600
Φ :
Αρα εσυ δεν εχεις σκυλο στο σπιτι αλλα αλογο...Ε :
(αντιπαρερχομαι κ αποκρινομαι με χαμογελο) Εε ενταξει ειναι λιγο τσουμπωτο παιδι!Φ :
νααιι...τσουμπωτο ΤΟ ΠΑΙΔΙ (τονιζοντας την λεξη κ με ειρωνικο κ ενοχλημενο υφος) κανω οτι δεν δινω σημασια...
συνεχίζει να με ρωταει διάφορα...τι κανει ΤΟ ΠΑΙΔΙ? Εγινε μανα ΤΟ ΠΑΙΔΙ ή ακομη? (πριν μαθει οτι η Ηρα ειναι ροτ με ακουγε που ελεγα χρειαζομαι το ταδε για την μικρη ή για την σκυλιτσα μου, υπεθετε μαλλον οτι εχω μικροσωμο κ μου προτεινε να ζευγαρωσει κιολας με τον δικο της
ενα κανις, γκριφον κατι τετοιο τεσπα...καπως ετσι εμαθε οτι η Ηρα ειναι ροτ κ παρθενα) κ διαφορα τέτοια τονιζοντας παντα ΤΟ ΠΑΙΔΙ!Δεν μπορειτε να φανταστειτε την τσαντιλα μου (κ την ξενερα μου...δλδ ελεος μωρη κ συ εχεις σκυλι) , μπαινω μεσταμαξι κ λεω στο boyfriend "ΔΕΝ ΞΑΝΑΠΑΤΑΩ ΕΔΩ"!
Δε το ξερα οτι εχουν τα copyrights της προσφωνησης "παιδι" μονο τα ανθρωπινα παιδια!
τα ανθρωπινα παιδια και τα μικρα ασπρα σκυλακια. αντε αν ειναι ρατσας γιορκι,γαλλακι, ή παγκ-ακι ίσως να αποκτουν και αυτα το προνομιο για χαρη της ρατσας τους.
μπορεις να δωσεις στοιχεια της ''κτηνιατρου'' πληζ;
Ποια κτηνίατρος βρε;
Φαρμακοποιός είπε και μάλιστα δεν καθόρισε το φύλο...
Φαρμακοποιός είπε και μάλιστα δεν καθόρισε το φύλο...
...μου προτεινε να ζευγαρωσει κιολας με τον δικο της
Δεν μπορειτε να φανταστειτε την τσαντιλα μου (κ την ξενερα μου...δλδ ελεος μωρη κ συ εχεις σκυλι)...
Μαλλον γυναικα ηταν ή
Να σας πω και ‘γω μια εμπειρία…
Η δικιά μου, βρέξει – χιονίσει την ανάγκη της θα την κάνει στον κήπο. Χοντρή ή ψιλή, στον κήπο. Ποτέ έξω. Έχει τύχει μετά από 6ωρη έξοδο (βόλτα-παιχνίδι-καφέ και ξαναμανά βόλτα), να γυρίσει πίσω και να τρέξει αμέσως στον κήπο να τα κάνει. Δε τη διορθώνω, μιας και δε με ενοχλεί, ίσα ίσα με βολεύει να τα μαζεύω από το κήπο, αντί να γυρνάω με τη σκ@τοσακούλα στο χέρι προς αναζήτηση κάδου.
Ένα Σάββατο πρωί (όταν η Πικα ήταν περίπου 5 μηνών), πάμε για βόλτα και καθώς περνάμε από τον κήπο, σταματάει και μου τα κάνει. Τα μαζεύω με τη σακουλίτσα που είχα, σκέφτομαι ότι «το βράδυ πάλι», δε παίρνω άλλη σακούλα και φεύγουμε.
Περπατάμε, σταματάμε, τρέχουμε και φτάνουμε σε μια αυλή με μαζεμένες μέσα 6-7 γιαγιάδες, με κάτι βλέμματα που έσταζαν κακία. Σκηνή από ελληνική ταινία της δεκαετίας του ’60 με τη Τασσώ Καββαδία πρωταγωνίστρια. Σταματάει, λοιπόν, η Πικα, μπροστά τους και αρχίζει να μυρίζει. Ξεκινάνε λοιπόν..
Γιαγιά1: Μμμμμ, θέλει και βόλτα τρομάρα της
Εγώ: Είναι κουτάβι, κυρία μου, τώρα μαθαίνει τον κόσμο
Γιαγιά1: Ναι, μη χάσει…
Γιαγιά2: Εδώ άνθρωποι και δε βγαίνουν βόλτα πια
Εγώ: Ε, ας βγούνε, τι να κάνω εγώ;
Γιαγιά2: Δεν έχουνε λεφτά
Εγώ: Μα, όπως βλέπετε, και εγώ δε ξοδεύω τίποτα στη βόλτα
Γιαγια3: Κάνε κανα παιδί να ασχοληθείς μαζί του, αντί να ασχολείσαι με τα σκυλιά
Εγώ: Έχω καλή μου κυρία
Γιαγιάδες (όλες μαζί εν χορώ) : Και που είναι τώρα;
Εγώ: Κοιμάται
Γιαγιάδες (όλες μαζί εν χορώ) : Ορίστε, βγάζει το σκυλί βόλτα και το παιδί είναι κλεισμένο μέσα
Εγώ: Ξέρετε, δεν έχει σαραντίσει ακόμα ο μικρός
Γιαγιάδες (όλες μαζί εν χορώ) : Ορίστε, βγάζει το σκυλί βόλτα και παρατάει το παιδί κλεισμένο μέσα ασαράντιστο
Εγώ: Δεν είναι μόνο του, είναι με τη μητέρα του
Γιαγιάδες (όλες μαζί εν χορώ) : Ααααα, βγάζει το σκυλί βόλτα και παρατάει το παιδί ΚΑΙ ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ κλεισμένα μέσα.
Κάπου εκεί η Πίκα θεωρεί πως η κουβέντα μετατρέπεται σε ατέρμονους παράλληλους μονολόγους και αποφασίζει να δώσει τέλος. Τρέχει ακριβώς στην είσοδο της αυλής, παίρνει θέση χεσίματος, κοιτάζοντάς τες με βλέμμα Ντε Νίρο «Are you talking to me?»
Σιωπή..
Αφήνει δυο μεγαλοπρεπέστατες κουρ@δες, ξεφυσάει και έρχεται δίπλα μου με στυλ «δε πα να φύγουμε τώρα από τις μουρλές;»
Αποσβολωμένες οι γιαγιάδες, με τις κουρ@δες να αχνίζουν ακριβώς στην αυλόπορτά τους, και εγώ να αναρωτιέμαι πως διάολο θα τις μαζέψω αφού δεν έχω σακούλα, αρχίζουν τα πρώτα ουρλιαχτά.
Ψάχνομαι, βρίσκω δυο χαρτομάντιλα στην κωλότσεπη, πάω, τις μαζεύω εν μέσω αποδοκιμασιών, αλλά δεν μπορούσα να κρατηθώ.
«Αυτές δικές σας είναι; Τις θέλετε ή να τις πετάξω;»
Και κάπως έτσι η Πίκα άρχισε να μαθαίνει το κόσμο
Η δικιά μου, βρέξει – χιονίσει την ανάγκη της θα την κάνει στον κήπο. Χοντρή ή ψιλή, στον κήπο. Ποτέ έξω. Έχει τύχει μετά από 6ωρη έξοδο (βόλτα-παιχνίδι-καφέ και ξαναμανά βόλτα), να γυρίσει πίσω και να τρέξει αμέσως στον κήπο να τα κάνει. Δε τη διορθώνω, μιας και δε με ενοχλεί, ίσα ίσα με βολεύει να τα μαζεύω από το κήπο, αντί να γυρνάω με τη σκ@τοσακούλα στο χέρι προς αναζήτηση κάδου.
Ένα Σάββατο πρωί (όταν η Πικα ήταν περίπου 5 μηνών), πάμε για βόλτα και καθώς περνάμε από τον κήπο, σταματάει και μου τα κάνει. Τα μαζεύω με τη σακουλίτσα που είχα, σκέφτομαι ότι «το βράδυ πάλι», δε παίρνω άλλη σακούλα και φεύγουμε.
Περπατάμε, σταματάμε, τρέχουμε και φτάνουμε σε μια αυλή με μαζεμένες μέσα 6-7 γιαγιάδες, με κάτι βλέμματα που έσταζαν κακία. Σκηνή από ελληνική ταινία της δεκαετίας του ’60 με τη Τασσώ Καββαδία πρωταγωνίστρια. Σταματάει, λοιπόν, η Πικα, μπροστά τους και αρχίζει να μυρίζει. Ξεκινάνε λοιπόν..
Γιαγιά1: Μμμμμ, θέλει και βόλτα τρομάρα της
Εγώ: Είναι κουτάβι, κυρία μου, τώρα μαθαίνει τον κόσμο
Γιαγιά1: Ναι, μη χάσει…
Γιαγιά2: Εδώ άνθρωποι και δε βγαίνουν βόλτα πια
Εγώ: Ε, ας βγούνε, τι να κάνω εγώ;
Γιαγιά2: Δεν έχουνε λεφτά
Εγώ: Μα, όπως βλέπετε, και εγώ δε ξοδεύω τίποτα στη βόλτα
Γιαγια3: Κάνε κανα παιδί να ασχοληθείς μαζί του, αντί να ασχολείσαι με τα σκυλιά
Εγώ: Έχω καλή μου κυρία
Γιαγιάδες (όλες μαζί εν χορώ) : Και που είναι τώρα;
Εγώ: Κοιμάται
Γιαγιάδες (όλες μαζί εν χορώ) : Ορίστε, βγάζει το σκυλί βόλτα και το παιδί είναι κλεισμένο μέσα
Εγώ: Ξέρετε, δεν έχει σαραντίσει ακόμα ο μικρός
Γιαγιάδες (όλες μαζί εν χορώ) : Ορίστε, βγάζει το σκυλί βόλτα και παρατάει το παιδί κλεισμένο μέσα ασαράντιστο
Εγώ: Δεν είναι μόνο του, είναι με τη μητέρα του
Γιαγιάδες (όλες μαζί εν χορώ) : Ααααα, βγάζει το σκυλί βόλτα και παρατάει το παιδί ΚΑΙ ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ κλεισμένα μέσα.
Κάπου εκεί η Πίκα θεωρεί πως η κουβέντα μετατρέπεται σε ατέρμονους παράλληλους μονολόγους και αποφασίζει να δώσει τέλος. Τρέχει ακριβώς στην είσοδο της αυλής, παίρνει θέση χεσίματος, κοιτάζοντάς τες με βλέμμα Ντε Νίρο «Are you talking to me?»
Σιωπή..
Αφήνει δυο μεγαλοπρεπέστατες κουρ@δες, ξεφυσάει και έρχεται δίπλα μου με στυλ «δε πα να φύγουμε τώρα από τις μουρλές;»
Αποσβολωμένες οι γιαγιάδες, με τις κουρ@δες να αχνίζουν ακριβώς στην αυλόπορτά τους, και εγώ να αναρωτιέμαι πως διάολο θα τις μαζέψω αφού δεν έχω σακούλα, αρχίζουν τα πρώτα ουρλιαχτά.
Ψάχνομαι, βρίσκω δυο χαρτομάντιλα στην κωλότσεπη, πάω, τις μαζεύω εν μέσω αποδοκιμασιών, αλλά δεν μπορούσα να κρατηθώ.
«Αυτές δικές σας είναι; Τις θέλετε ή να τις πετάξω;»
Και κάπως έτσι η Πίκα άρχισε να μαθαίνει το κόσμο
Ώρες ώρες απορώ (και με τον εαυτό μου) πως βρίσκουμε το κουράγιο και κάνουμε και διάλογο.
Με αυτά που ακούμε κάθε μέρα, εγώ πλέον μπορώ να χαρακτηριστώ άνετα αντικοινωνικός.
Σπάνια θα μου πάρεις πλέον ολοκληρωμένη πρόταση σε βόλτα με τα σκυλιά.
Με αυτά που ακούμε κάθε μέρα, εγώ πλέον μπορώ να χαρακτηριστώ άνετα αντικοινωνικός.
Σπάνια θα μου πάρεις πλέον ολοκληρωμένη πρόταση σε βόλτα με τα σκυλιά.
οχοχο ανοίξαμε πάλι; μπήκα για να βρω ένα ποστ και βλέπω "ο τάδε σχολίασε πριν 4 λεπτά", καλή αρχή θα πω κι ας μη ξέρω πόσο καιρό ξανανοίξαμε :Ρ
Στο θέμα μας.. δεν ήταν ακριβώς ενόχληση -γιατί γέλασα- αλλά...
Βρίσκω κυρία γύρω στα 60, μου φωνάζει
-που το πας το θηρίο θα σε ρίξει κάτω (ενώ το σκυλί περπατούσε δίπλα μου)
-όχι εντάξει, το ελέγχω
-εγώ είχα μια γνωστή που έπαιζε με τον σκύλο της και με το νύχι του της έβγαλε το μάτι
-ε δε νομίζω να έγινε επίτηδες
-η ζημιά έγινε;
-έγινε
-ε...
-εντάξει συμβαίνουν αυτά
-σε μια άλλη περίπτωση το λυκόσκυλο ενός παιδιού έκανε επίθεση στους γονείς του κι εκείνος αναρωτιόταν γιατί αφού το είχε τόσα χρόνια πήγε να του φάει (!) τους γονείς, ήταν τα ένστικτα του λύκου που βγήκαν απο μέσα του
-είναι πάρα πολλά χρόνια που χωρίζουν τα σκυλιά απο τους λύκους, δύσκολα να έγινε κάτι τέτοιο (ήθελα και λογικά επιχειρήματα εγώ...)
-όχι, έτσι έγινε, ο δικός σου τι ράτσα είναι; να προσέχεις
-θα προσέχω, καλή συνέχεια
μπήκα για να βρω ένα ποστ και βλέπω "ο τάδε σχολίασε πριν 4 λεπτά", καλή αρχή θα πω κι ας μη ξέρω πόσο καιρό ξανανοίξαμε :ΡΣτο θέμα μας.. δεν ήταν ακριβώς ενόχληση -γιατί γέλασα- αλλά...
Βρίσκω κυρία γύρω στα 60, μου φωνάζει
-που το πας το θηρίο θα σε ρίξει κάτω (ενώ το σκυλί περπατούσε δίπλα μου)
-όχι εντάξει, το ελέγχω
-εγώ είχα μια γνωστή που έπαιζε με τον σκύλο της και με το νύχι του της έβγαλε το μάτι
-ε δε νομίζω να έγινε επίτηδες
-η ζημιά έγινε;
-έγινε
-ε...
-εντάξει συμβαίνουν αυτά
-σε μια άλλη περίπτωση το λυκόσκυλο ενός παιδιού έκανε επίθεση στους γονείς του κι εκείνος αναρωτιόταν γιατί αφού το είχε τόσα χρόνια πήγε να του φάει (!) τους γονείς, ήταν τα ένστικτα του λύκου που βγήκαν απο μέσα του
-είναι πάρα πολλά χρόνια που χωρίζουν τα σκυλιά απο τους λύκους, δύσκολα να έγινε κάτι τέτοιο (ήθελα και λογικά επιχειρήματα εγώ...)
-όχι, έτσι έγινε, ο δικός σου τι ράτσα είναι; να προσέχεις
-θα προσέχω, καλή συνέχεια
Η δικιά μου θα λέω κατάγεται από σουρικάτες, έτσι που γυρνάει το κεφαλι και παρακολουθεί. Έχουν και αυτές αγρια ενστικτα σαν τους λύκους?
Περπατάω σε πεζόδρομο με τον μεγάλο -ο σκύλος κολλημένος πάνω μου όπως κάθε φορα που είμαστε ανάμεσα σε άλλους ανθρώπους-, περνάει ζευγάρι από δίπλα μου και η γυναίκα στον άντρα "τον εχει δεμένο και νομίζει πως όλα ειναι εντάξει"... Σαν τι έπρεπε να κανω δηλαδή κυρία μου;! Εχουν σαλέψει ορισμένοι.
Και επίσης να σημειώσω: ο πεζόδρομος αυτός ειναι παραλιακός και περπατούσαν πολλοί ακομα με τα σκυλιά τους, δεν ημουν η μόνη. + οτι στην περιοχή υπάρχουν και αρκετά μεγαλόσωμα αδέσποτα.
Και επίσης να σημειώσω: ο πεζόδρομος αυτός ειναι παραλιακός και περπατούσαν πολλοί ακομα με τα σκυλιά τους, δεν ημουν η μόνη. + οτι στην περιοχή υπάρχουν και αρκετά μεγαλόσωμα αδέσποτα.
επρεπε να τον βαψεις ασπρο και να τον αδυνατησεις κατα 20 κιλα.
- Status
