Αυτό που πονάει περισσότερο είναι ο τρόπος που έφυγε. Προχθές το βράδυ μετά την επιστροφή από τη βόλτα έτρεξε ενθουσιασμένη στον κήπο να δει με τι έπαιζε η Μάσκα. Δυστυχώς ή Μάσκα έπαιζε με μια οχιά που προφανώς είχε φέρει από κάποιο ακαθάριστο γειτονικό οικόπεδο.
Τους τελευταίους μήνες δεν άκουγε καλά και όσο και αν της φωνάξαμε όταν καταλάβαμε τι ήταν το "παιχνίδι" δεν άκουσε και ή οχιά τη δάγκωσε. Δυστυχώς δεν είμαστε ο Μπολτ.
Κατευθείαν ξεκίνησε αγωγή αλλά όπως είπε ο γιατρός, που σύμφωνα με τα λεγόμενα του δεν έχει χάσει ποτέ σκύλο από δάγκωμα φιδιού, ήταν σε προχωρημένη ηλικία και δεν άντεξε ο οργανισμός της.
Ακόμα φέτος δεν είχαμε κάνει γενικές και βιοχημικές και έτσι δεν ξέρουμε αν τα όργανα ήταν όλα εντάξει.
Ταλαιπωρήθηκε 24 ώρες το κοριτσάκι μου και έφυγε τόσο άδικα που είμαι να σκάσω. Δεν μπορώ να το χωνέψω.