Φίλε Θησέα, καταρχήν σε ευχαριστώ που μπήκες στο κόπο να απαντήσεις και να πεις την άποψή σου.
Δε θέλω να υπερασπιστώ κανένα κτηνίατρο πλέον και ούτε θα το κάνω.
Το ότι κάνω κάθε φορά 60 χλμ πήγαινε έλα νομίζω ότι τα λέει όλα, αν κάνεις τον κόπο και διαβάσεις προηγούμενα ποστ μου.
Αλλά πλέον τις αποφάσεις τις παίρνω εγώ. Κάποιες φορές νιώθω μπερδεμένος, δε ξέρω τι να κάνω, αλλά πάντα στο τέλος η απόφαση είναι δική μου πλέον.
Για να μη κατηγορήσω κανέναν από δω και πέρα.
Γιατί είναι τα δικά μου παιδιά, και για τα δικά μου παιδιά είμαι εγώ υπεύθυνος και κανένας άλλος.
Γι αυτό και μόνο το λόγο συνεχίζω τη διατροφή.
Τα μόνα ζώα του πλανήτη που έχουν χάσει το ένστικτό τους είναι οι άνθρωποι.
Καπνίζουν, τρώνε ότι νά 'ναι, πίνουν ότι να ' ναι κλπ...
Ο Κανέλλος μόλις αρχίσαμε τη διατροφή δεν έτρωγε, ωμό κοτόπουλο, γαλοπούλα κλπ...
Ο Μικρός και τα άλλα σκυλιά τα τσάκιζαν. Ο Κανέλλος μαγειρεμένα τα έτρωγε.
Μετά από καιρό σταμάτησε να τρώει τη ξηρά τη Renal. Του πήρα κονσέρβες, για εναλλαγή με τη διατροφή.
Από ένα σημείο και μετά δεν έτρωγε ούτε κονσέρβα. Μόνο ότι του έφτιαχνα.
Ο Μάνυ στην αρχή δεν έτρωγε τίποτα, από αυτά που του έφτιχνα, εκτός από το κρέας και το ρύζι...Δε τα γνώριζε σαν τροφές.
Με το που κατάφερα να φάει λίγο ψωμί, μπισκότο κλπ, τα τσακίζει όλα σε χρόνο μηδέν.
Αυτό που θέλω να πω, είναι ότι τα σκυλάκια μας, μας δείχνουν τι χρειάζονται.
Διαλέγουν μόνα τους πολλές φορές. ΟΚ, η γεύση, η λαιμαργία τα παρασέρνει κάποιες φορές. Απλά πλέον μπορώ να ξεχωρίσω την ανάγκη από τη λαιμαργία τους.
Πρόσφατα μια πολύ καλή φίλη έχασε το δικό της φίλο, από νεφρά λόγω καλαζάρ.
Ξεκίνησε κι η ίδια, μια κάποια διατροφή, και παρατηρήθηκε κι εκεί, ότι το ζωντανό διάλεγε τι δε θα φάει, τι το ενοχλούσε...
Δε θέλω να υπερασπιστώ κανένα κτηνίατρο πλέον και ούτε θα το κάνω.
Το ότι κάνω κάθε φορά 60 χλμ πήγαινε έλα νομίζω ότι τα λέει όλα, αν κάνεις τον κόπο και διαβάσεις προηγούμενα ποστ μου.
Πλέον τα κορίτσια στο κτηνιατρείο όταν με βλέπουν, με ρωτάνε τι εξετάσεις θέλω να κάνουμε. Μετά από κουβέντα αν μου πουν κάτι και μου κάνει το προσθέτω και αυτό.
Αλλά πλέον τις αποφάσεις τις παίρνω εγώ. Κάποιες φορές νιώθω μπερδεμένος, δε ξέρω τι να κάνω, αλλά πάντα στο τέλος η απόφαση είναι δική μου πλέον.
Για να μη κατηγορήσω κανέναν από δω και πέρα.
Γιατί είναι τα δικά μου παιδιά, και για τα δικά μου παιδιά είμαι εγώ υπεύθυνος και κανένας άλλος.
Γι αυτό και μόνο το λόγο συνεχίζω τη διατροφή.
Τα μόνα ζώα του πλανήτη που έχουν χάσει το ένστικτό τους είναι οι άνθρωποι.
Καπνίζουν, τρώνε ότι νά 'ναι, πίνουν ότι να ' ναι κλπ...
Ο Κανέλλος μόλις αρχίσαμε τη διατροφή δεν έτρωγε, ωμό κοτόπουλο, γαλοπούλα κλπ...
Ο Μικρός και τα άλλα σκυλιά τα τσάκιζαν. Ο Κανέλλος μαγειρεμένα τα έτρωγε.
Μετά από καιρό σταμάτησε να τρώει τη ξηρά τη Renal. Του πήρα κονσέρβες, για εναλλαγή με τη διατροφή.
Από ένα σημείο και μετά δεν έτρωγε ούτε κονσέρβα. Μόνο ότι του έφτιαχνα.
Ο Μάνυ στην αρχή δεν έτρωγε τίποτα, από αυτά που του έφτιχνα, εκτός από το κρέας και το ρύζι...Δε τα γνώριζε σαν τροφές.
Με το που κατάφερα να φάει λίγο ψωμί, μπισκότο κλπ, τα τσακίζει όλα σε χρόνο μηδέν.
Αυτό που θέλω να πω, είναι ότι τα σκυλάκια μας, μας δείχνουν τι χρειάζονται.
Διαλέγουν μόνα τους πολλές φορές. ΟΚ, η γεύση, η λαιμαργία τα παρασέρνει κάποιες φορές. Απλά πλέον μπορώ να ξεχωρίσω την ανάγκη από τη λαιμαργία τους.
Πρόσφατα μια πολύ καλή φίλη έχασε το δικό της φίλο, από νεφρά λόγω καλαζάρ.
Ξεκίνησε κι η ίδια, μια κάποια διατροφή, και παρατηρήθηκε κι εκεί, ότι το ζωντανό διάλεγε τι δε θα φάει, τι το ενοχλούσε...
