Για πες;πώς το εχεις πετυχει αυτο;... Ενδιαφερον και θελω να ακουσω
Ας ξεκινήσω από το ότι είναι να το έχει ο σκύλος!Είναι το κυριότερο πράγμα!Έπειτα έρχεται η διαχείριση!
Ύστερα από ώρες υπακοής, ύστερα από πολλές τέτοιες καταστάσεις, ύστερα από αγνώστους που μας πλησιάζουν, ύστερα από προσπάθεια, προσπάθεια, προσπάθεια, ύστερα από ασκήσεις κτλ!
Και πάλι αφήνω επίτηδες κάποιο μικρό παραθυράκι στο να αντιδράσει και μόνος του αυτοβούλως και δεν επεμβαίνω!Ξέρει, καταλαβαίνει από μόνος του, ταπεραμέντο Κώστα, έντονος χαρακτήρας με πολύ προσπάθεια από μέρους μου για υπακοή!Κοινώς είμαστε λίγο αυτό που λέμε...
κερατάκια τράγια σε αυτό το πράγμα, και τα έχουμε όλα σε λίγο μεγάλο βαθμό!
Μου αρέσει όμως!
Μου αρέσει να διατηρώ έτσι τον σκύλο μου, στεγνό στις αντιδράσεις, απόλυτο και με πάθος!Βέβαια με την ανάλογη διαχείριση!Αλλά όλα αυτά δεν θα είχαν κανένα νόημα αν δεν υπήρχε η λέξη...χαρακτήρας, το Α και το Ω!Μεγάλο πράγμα...ευτυχώς ή δυστυχώς εκεί καταλήγουν όλα...στον χαρακτήρα!