Ερχεται ο (μάλλον) Σόνικ

[Berna]

Αν όλα πάνε καλά, το Σεπτέμβριο έρχεται το καινούριο μου κουταβάκι. Το όνομα αυτού θα είναι μάλλον Σόνικ, εκτός αν μου πει κάποιος κάποιο όνομα που να με ενθουσιάσει Ενα απ' αυτά τα τρία αγοράκια:

 

[Yorkaddict]

Τέλεια, υπέροχα, φανταστικά νέα!!!!!!

 

[Ans]

Τελειο ονομααα! Ολα καλα να πανε τι κουκλακια ειναι αυτα

 

[mareco]

Ελα ρεεεε μπράβο!!!
Σούπερ τυχερό αγόρι!!!

Αντε, με το καλό οι νέες περιπέτειες!

 

[Yorkaddict]

εγώ θα έπαιρνα και τα 3

 

[Ans]

εγώ θα έπαιρνα και τα 3

Αυτο σκεφτηκα και εγω

 

[Berna]

εγώ θα έπαιρνα και τα 3

Εχει και 4 κοριτσάκια, να τα πάρω και αυτά;

 

[Yorkaddict]

Δεν είχες ποτέ 2 σκύλους ταυτόχρονα ε;;; Καλά θυμάμαι;

 

[Ans]

Εχει και 4 κοριτσάκια, να τα πάρω και αυτά;

Δεν μας τα πες αυτα βεβαια να τα παρεις χαχαχα οσο πιο πολλα κουταβια τοσο πιο χαρουμενοι ειμαστε. Για το οικονομικο πες οτι πηρες καμια πορσε.

 

[Berna]

Δεν είχες ποτέ 2 σκύλους ταυτόχρονα ε;;; Καλά θυμάμαι;

Οχι, μόνο τον Κούκη, ο πρώτος μου σκύλος.

Δεν μας τα πες αυτα βεβαια να τα παρεις χαχαχα οσο πιο πολλα κουταβια τοσο πιο χαρουμενοι ειμαστε. Για το οικονομικο πες οτι πηρες καμια πορσε.

Ασε είναι και λαμπραντόρ, τρώνε πολύ.

 

[mareco]

Εχει και 4 κοριτσάκια, να τα πάρω και αυτά;

Οχι...όχι...αγόρι. Μια χαρά!

 

[Yorkaddict]

Αν έχεις διάθεση και μπορείς να φανταστείς τη ζωή σου με 2 σκυλιά, σκέψου το.
Δεν υπάρχει (για μένα τουλάχιστον) πιο όμορφη εμπειρία.
Από όσο μπορώ να δακρίνω, περνάνε πολύ καλά και οι σκύλοι μεταξύ τους, το χαίρονται, αλληλεπιδρούν καθημερινά με το είδος του, ταυτόχρονα με τους ανθρώπους τους.
Ειναι άλλη φάση...
Μια ιδέα πετάω.

 

[Ans]

Αν έχεις διάθεση και μπορείς να φανταστείς τη ζωή σου με 2 σκυλιά, σκέψου το.
Δεν υπάρχει (για μένα τουλάχιστον) πιο όμορφη εμπειρία.
Από όσο μπορώ να δακρίνω, περνάνε πολύ καλά και οι σκύλοι μεταξύ τους, το χαίρονται, αλληλεπιδρούν καθημερινά με το είδος του, ταυτόχρονα με τους ανθρώπους τους.
Ειναι άλλη φάση...
Μια ιδέα πετάω.

Ποσα screenshot σε εχω κανει και στελνω στην οικογενεια μου να ηξερες

 

[bella_gr]

ζηλευω

 

[Berna]

Αν έχεις διάθεση και μπορείς να φανταστείς τη ζωή σου με 2 σκυλιά, σκέψου το.
Δεν υπάρχει (για μένα τουλάχιστον) πιο όμορφη εμπειρία.
Από όσο μπορώ να δακρίνω, περνάνε πολύ καλά και οι σκύλοι μεταξύ τους, το χαίρονται, αλληλεπιδρούν καθημερινά με το είδος του, ταυτόχρονα με τους ανθρώπους τους.
Ειναι άλλη φάση...
Μια ιδέα πετάω.

Η αλήθεια είναι ότι αν είχα δύο σκυλιά σίγουρα δεν θα έπαιρνα ίδιας ηλικίας, ειδικά μετά την εμπειρία που είχα με τον Κούκη όταν γέρασε και αρρώστησε (δεν είναι μόνο οικονομικό το θέμα, αλλά και ψυχολογικό, να χάσεις δύο σκυλιά περίπου την ίδια περίοδο). Νομίζω 5-6 χρόνια διαφορά είναι το ιδανικό. Αλλά όταν πάρω σπίτι με αυλή που είναι και η επιθυμία μου.

 

[Yorkaddict]

Εχεις απόλυτο δίκιο για την ίδια ηλικία.
Ναι γμτ...

 

[mareco]

Η αλήθεια είναι ότι αν είχα δύο σκυλιά σίγουρα δεν θα έπαιρνα ίδιας ηλικίας, ειδικά μετά την εμπειρία που είχα με τον Κούκη όταν γέρασε και αρρώστησε (δεν είναι μόνο οικονομικό το θέμα, αλλά και ψυχολογικό, να χάσεις δύο σκυλιά περίπου την ίδια περίοδο). Νομίζω 5-6 χρόνια διαφορά είναι το ιδανικό. Αλλά όταν πάρω σπίτι με αυλή που είναι και η επιθυμία μου.

Δύο σχόλια, έχω να κάνω!
Οχι ότι τα έχεις ανάγκη, αλλά...α) Σε όποια χρονική απόσταση κι αν συμβεί το στενάχωρο, το ίδιο πονάει και βου) Μην λες "όταν". Ποτέ δεν ξέρεις αν ή πότε θα έρθουν τα πράγματα ακριβώς όπως τα ονειρεύεσαι. Και αυτό που χάνεις στο μεταξύ, στην αίθουσα αναμονής, είναι κρίμα να μην το ζεις τώρα

 

[Berna]

Δύο σχόλια, έχω να κάνω!
Οχι ότι τα έχεις ανάγκη, αλλά...α) Σε όποια χρονική απόσταση κι αν συμβεί το στενάχωρο, το ίδιο πονάει και βου) Μην λες "όταν". Ποτέ δεν ξέρεις αν ή πότε θα έρθουν τα πράγματα ακριβώς όπως τα ονειρεύεσαι. Και αυτό που χάνεις στο μεταξύ, στην αίθουσα αναμονής, είναι κρίμα να μην το ζεις τώρα

Δεν είναι μόνο το θέμα του θανάτου, είναι και το διάστημα πριν γίνει. Ο Κούκης είχε θέματα υγείας τα τελευταία ενάμιση χρόνια της ζωής του, εκ των οποίων τους τελευταίους 5 μήνες δεν μπορούσε να περπατήσει καθόλου. Οπότε δεν μπορούσε ούτε να γυρίσει μόνος του, επομένως πάντα έπρεπε να είναι κάποιος μαζί του, μέρα-νύχτα, να τον σηκώνει, να τον γυρίζει κλπ. Για να βγει έξω έπρεπε να τον κουβαλάμε στο ασανσέρ και τα σκαλοπάτια. Εκτός απ' το περπάτημα είχε θέμα με άνοια, τον έπιανε πού και πού να μην ξέρει που βρίσκεται και να αγχώνεται, οπότε πάλι κάποιος έπρεπε να τον καθησυχάζει. Για τα φάρμακα, τις πάνες, τους κτηνιάτρους, ειδικές τρωφές (οικονομικό) να μην τα λέω, ένα 400άρι το μήνα τα ήθελε. Με δύο σκυλιά ίδιας ηλικίας, αμφιβάλλω να τα κατάφερνα. Και με αυτά που πέρασα δεν υπάρχει περίπτωση να το τολμούσα!

 

[bella_gr]

μπορεις, μεχρι να ερθει ο σονικ, να υιοθετησεις ενα αδεσποτακι λιγο μεγαλυτερης ηλικιας. βλπεω κατι σεττερακια στο dogsvoice και μου τρεχουν τα σαλια.

 

[mareco]

Δεν είναι μόνο το θέμα του θανάτου, είναι και το διάστημα πριν γίνει. Ο Κούκης είχε θέματα υγείας τα τελευταία ενάμιση χρόνια της ζωής του, εκ των οποίων τους τελευταίους 5 μήνες δεν μπορούσε να περπατήσει καθόλου. Οπότε δεν μπορούσε ούτε να γυρίσει μόνος του, επομένως πάντα έπρεπε να είναι κάποιος μαζί του, μέρα-νύχτα, να τον σηκώνει, να τον γυρίζει κλπ. Για να βγει έξω έπρεπε να τον κουβαλάμε στο ασανσέρ και τα σκαλοπάτια. Εκτός απ' το περπάτημα είχε θέμα με άνοια, τον έπιανε πού και πού να μην ξέρει που βρίσκεται και να αγχώνεται, οπότε πάλι κάποιος έπρεπε να τον καθησυχάζει. Για τα φάρμακα, τις πάνες, τους κτηνιάτρους, ειδικές τρωφές (οικονομικό) να μην τα λέω, ένα 400άρι το μήνα τα ήθελε. Με δύο σκυλιά ίδιας ηλικίας, αμφιβάλλω να τα κατάφερνα. Και με αυτά που πέρασα δεν υπάρχει περίπτωση να το τολμούσα!

Ναι μωρέ, ξέρω.
Τα καταλαβαίνω όσα λες. Τα έχω ζήσει. Και επειδή μέσα σε όλα αυτά τα πανομοιότυπα, που περιέγραψες παραπάνω για τον Κούκαρο, εδώ υπήρχαν ήδη άλλοι δύο από κάτω, απλώς...ξέρω.
Και πάλι όμως, έτσι θα τα ξαναήθελα να έχουν γίνει. Και για μένα και γι' αυτά